2013-11-10 19:40:33
Συνέντευξη Γιάννη Τόλιου, διδάκτορος οικονομικών, μέλους ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Στον Γιάννη Σπ. Παργινό
Η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη δεν έχει καμιά σχέση με το όραμα της «Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων…, αντίθετα οι ισχυροί επιδεικνύουν ένα σκληρό πρόσωπο στους αδύναμους…,
Εμείς οι Έλληνες έχουμε χάσει την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια…., τονίζει ο Γιάννης Τόλιος και σημειώνει ότι…, «Στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όλοι συμφωνούμε στην ανάγκη ανατροπής της Ευρωζώνης και στην επαναθεμελίωσή της με βάση τα συμφέροντα των λαών. Οι όποιες διαφορές μας, αφορούν το πως θα γίνει».
Υπενθυμίζει δε, πως…,Κεντρικοί άξονες της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν, Ακύρωση Μνημονίου, διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τραπεζών, παραγωγική ανασυγκρότηση, αύξηση απασχόλησης, πάταξη φοροδιαφυγής.
Ερώτηση 1.
Στις μέρες μας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς το Ευρωσκεπτικιστικό κίνημα. Πως επηρεάζεται η Ελλάδα που πλήττεται κι από μια σκληρή πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές…???
Οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν με τη δημιουργία της ευρωζώνης και του ευρώ, για σύγκλιση οικονομιών, βαθμιαία εξίσωση κατακτήσεων, βιοτικού επιπέδου, κά, αποδείχτηκαν φρούδες. Η κρίση αποκάλυψε το σκληρό πρόσωπο των ισχυρών της ευρωζώνης οι οποίοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επέβαλαν χάριν των τραπεζιτών, πολιτική δήμευσης του ελληνικού λαού με ακραία μέτρα λιτότητας, οδηγώντας την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση και τον ελληνικό λαό σε φτωχοποίηση. Είναι λοιπόν φυσικό να αυξάνει ο ευρωσκεπτικισμός και η αμφισβήτηση της υπάρχουσας «κατάστασης πραγμάτων», καθώς και η ανάγκη ριζοσπαστικών αλλαγών για έξοδο από την κρίση με προοδευτικό πρόσημο.
Ερώτηση 2.
Πιστεύετε ότι είναι δυνατή μια εθνικά ανεξάρτητη οικονομική πολιτική μέσα στην Ευρωζώνη…???
Η δημιουργία το 2001 της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης (ΟΝΕ), οδήγησε σε αφαίρεση «βαθμών ελευθερίας» άσκησης οικονομικής πολιτικής (απώλεια ελέγχου πιστωτικής και συναλλαγματικής πολιτικής). Δυστυχώς η νέα ΟΝΕ που οικοδομήθηκε μετά το 2010 (Μηχανισμός Στήριξης και Μνημόνια, Σύμφωνο για το Ευρώ, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, Εξάμηνα συντονισμού, κά), έχουν εξαλείψει όλα σχεδόν τα περιθώρια άσκησης εθνικής πολιτικής. Αρκεί να σημειώσουμε ότι ο προϋπολογισμός 2014 θα εγκριθεί πρώτα από την Ευρωζώνη και μετά από την ελληνική Βουλή.! Επί πλέον η επιτήρηση της «τρόϊκα» θα συνεχιστεί μέχρι εξόφλησης 75% των δανείων (περίπου …το 2047). Στην ουσία μιλάμε για απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τεράστιες ευθύνες που οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο. Η ανακοπή της πορείας και αποτροπή της ανθρωπιστικής κρίσης, αποτελεί ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας. «Η σωτηρία του λαού υπεράνω όλων», λέει βασική αρχή του Δικαίου.
Ερώτηση 3.
Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα ρεύμα υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. ΣΕ μια ενδεχόμενη κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ποια ιδεολογική τάση θα κυριαρχήσει στην κυβερνητική του πολιτική…???
Η κρίση της ευρωζώνης και της ελληνικής κοινωνίας είναι φυσικό να γεννούν έντονους προβληματισμούς σε όλους τους πολιτικούς χώρους και στο ΣΥΡΙΖΑ, για το «δέον γενέσθαι».! Το ίδιο ισχύει στις χώρες της ευρωζώνης και στην ευρωπαϊκή αριστερά. Αν προσωρινά αφαιρέσουμε την Ελλάδα από το «κάδρο», θα δούμε ότι η ευρωζώνη και το ευρώ έχουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας και λειτουργούν σε βάρος των αδύναμων χωρών. Αποδείχτηκε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο «ενοποίησης», δεν έχει καμιά σχέση με το όραμα της «Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων». Η ανατροπή της ευρωζώνης και η επαναθεμελίωση της με βάση τα συμφέροντα των λαών, είναι κάτι που όλοι συμφωνούν στο ΣΥΡΙΖΑ και στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Οι όποιες διαφορές, αφορούν το πως θα γίνει. Όλες οι χώρες μαζί ή ξεκινώντας μια, δυο, τρεις και συνέχεια οι άλλες; Την οριστική απάντηση θα δώσει η ζωή. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί έχοντας ως πλαίσιο τις αποφάσεις των συλλογικών του οργάνων.!
Ερώτηση 4.
Αμφισβητείται τη βιωσιμότητα του ευρώ; πιστεύεται ότι τελικά η ευρωζώνης θα οδηγηθεί σε διάλυση;
Η βαθύτερη αντίφαση της ευρωζώνης βρίσκεται στο ότι στηρίζεται στην ισχύ και στον ανταγωνισμό, ενώ δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης των λαών στη λήψη των αποφάσεων (η Ευρωβουλή έχει συμβουλευτικό ρόλο). Για τις ισχυρές χώρες και κυρίως για τη Γερμανία, η ευρωζώνη παράγει πλεονάσματα και επικυριαρχία, ενώ για τις αδύναμες ελλείμματα και υποταγή. Ακόμα και μεγάλες χώρες, όπως Γαλλία και Ιταλία, η οικονομία τους πλήττεται από το σκληρό ευρώ που εξυπηρετεί τη Γερμανία. Από την άλλη η πολιτική «εσωτερικής υποτίμησης» οδηγεί σε «ντάμπινγκ» μισθών και κατάργηση θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων. Μια τέτοια «Ευρώπη» δεν προσφέρει μέλλον στους λαούς, γιαυτό και δεν είναι βιώσιμη.
Ερώτηση (5).
Ποια θα είναι τα πρώτα μέτρα μιας νέας διακυβέρνησης που θα κάνει τη διαφορά από την μέχρι τούδε ακολουθούμενη πολιτική…???
Οι πολιτικές Μνημονίου, ακόμα κι αν υπάρξει κάποιο «πρωτογενές πλεόνασμα» δεν λύνουν το πρόβλημα. Με ένα χρέος 325 δις, ακόμα και με «πλεόνασμα» 1 ή 2 δις το χρόνο, θέλουμε αιώνες (!) να εξοφληθεί. Άρα η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους είναι όρος επιβίωσης του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν έξι μήνες σε συνέδριο του προσδιόρισε τους βασικούς άξονες πολιτικής εξόδου από την κρίση: Ακύρωση Μνημονίου, διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τραπεζών, παραγωγική ανασυγκρότηση, αύξηση απασχόλησης, πάταξη φοροδιαφυγής επιστροφή κατώτατων μισθών και συντάξεων στα προ κρίσης επίπεδα, κά. Αυτές οι θεμελιώδεις επιλογές αποτελούν προϋπόθεση προοδευτικής εξόδου από την κρίση. Αν στις επιλογές αυτές υπάρξουν απειλές, πιέσεις και εκβιασμοί «περί εξόδου από το ευρώ» κά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υποχωρήσει και θα καλέσει τον ελληνικό να στηρίξει την πολιτική του.
Ερώτηση (6).
Στο ΠΑΣΟΚ και στην ΔΗΜΑΡ έχουν αρχίσει να ακούγονται φωνές υπέρ της συνεργασίας τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε πως υπάρχει προοπτική συνεργασίας σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της ευρύτερης κεντροαριστεράς…???
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της συνεργασίας των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων που αντιπαλεύουν το Μνημόνιο. Το ΠΑΣΟΚ είναι σταθερός «πυλώνας» εφαρμογής του, ενώ η ΔΗΜΑΡ από «υποστηρικτής» έγινε «παρατηρητής».! Χωρίς αλλαγή πολιτικής δεν έχει νόημα να μιλάμε για συνεργασίες. Στην ελληνική κοινωνία έχουμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, οργανώνονται αντιστάσεις και συντελούνται διεργασίες που θα αλλάξουν τους συσχετισμούς. Κατά συνέπεια πρέπει να έχουμε «δυναμική» και όχι «στατική» θεώρηση των εξελίξεων.
Η συνέντευξη δόθηκε για την εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
communenews
Στον Γιάννη Σπ. Παργινό
Η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη δεν έχει καμιά σχέση με το όραμα της «Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων…, αντίθετα οι ισχυροί επιδεικνύουν ένα σκληρό πρόσωπο στους αδύναμους…,
Εμείς οι Έλληνες έχουμε χάσει την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια…., τονίζει ο Γιάννης Τόλιος και σημειώνει ότι…, «Στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όλοι συμφωνούμε στην ανάγκη ανατροπής της Ευρωζώνης και στην επαναθεμελίωσή της με βάση τα συμφέροντα των λαών. Οι όποιες διαφορές μας, αφορούν το πως θα γίνει».
Υπενθυμίζει δε, πως…,Κεντρικοί άξονες της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν, Ακύρωση Μνημονίου, διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τραπεζών, παραγωγική ανασυγκρότηση, αύξηση απασχόλησης, πάταξη φοροδιαφυγής.
Ερώτηση 1.
Στις μέρες μας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς το Ευρωσκεπτικιστικό κίνημα. Πως επηρεάζεται η Ελλάδα που πλήττεται κι από μια σκληρή πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές…???
Οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν με τη δημιουργία της ευρωζώνης και του ευρώ, για σύγκλιση οικονομιών, βαθμιαία εξίσωση κατακτήσεων, βιοτικού επιπέδου, κά, αποδείχτηκαν φρούδες. Η κρίση αποκάλυψε το σκληρό πρόσωπο των ισχυρών της ευρωζώνης οι οποίοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επέβαλαν χάριν των τραπεζιτών, πολιτική δήμευσης του ελληνικού λαού με ακραία μέτρα λιτότητας, οδηγώντας την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση και τον ελληνικό λαό σε φτωχοποίηση. Είναι λοιπόν φυσικό να αυξάνει ο ευρωσκεπτικισμός και η αμφισβήτηση της υπάρχουσας «κατάστασης πραγμάτων», καθώς και η ανάγκη ριζοσπαστικών αλλαγών για έξοδο από την κρίση με προοδευτικό πρόσημο.
Ερώτηση 2.
Πιστεύετε ότι είναι δυνατή μια εθνικά ανεξάρτητη οικονομική πολιτική μέσα στην Ευρωζώνη…???
Η δημιουργία το 2001 της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης (ΟΝΕ), οδήγησε σε αφαίρεση «βαθμών ελευθερίας» άσκησης οικονομικής πολιτικής (απώλεια ελέγχου πιστωτικής και συναλλαγματικής πολιτικής). Δυστυχώς η νέα ΟΝΕ που οικοδομήθηκε μετά το 2010 (Μηχανισμός Στήριξης και Μνημόνια, Σύμφωνο για το Ευρώ, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, Εξάμηνα συντονισμού, κά), έχουν εξαλείψει όλα σχεδόν τα περιθώρια άσκησης εθνικής πολιτικής. Αρκεί να σημειώσουμε ότι ο προϋπολογισμός 2014 θα εγκριθεί πρώτα από την Ευρωζώνη και μετά από την ελληνική Βουλή.! Επί πλέον η επιτήρηση της «τρόϊκα» θα συνεχιστεί μέχρι εξόφλησης 75% των δανείων (περίπου …το 2047). Στην ουσία μιλάμε για απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τεράστιες ευθύνες που οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο. Η ανακοπή της πορείας και αποτροπή της ανθρωπιστικής κρίσης, αποτελεί ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας. «Η σωτηρία του λαού υπεράνω όλων», λέει βασική αρχή του Δικαίου.
Ερώτηση 3.
Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα ρεύμα υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. ΣΕ μια ενδεχόμενη κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ποια ιδεολογική τάση θα κυριαρχήσει στην κυβερνητική του πολιτική…???
Η κρίση της ευρωζώνης και της ελληνικής κοινωνίας είναι φυσικό να γεννούν έντονους προβληματισμούς σε όλους τους πολιτικούς χώρους και στο ΣΥΡΙΖΑ, για το «δέον γενέσθαι».! Το ίδιο ισχύει στις χώρες της ευρωζώνης και στην ευρωπαϊκή αριστερά. Αν προσωρινά αφαιρέσουμε την Ελλάδα από το «κάδρο», θα δούμε ότι η ευρωζώνη και το ευρώ έχουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας και λειτουργούν σε βάρος των αδύναμων χωρών. Αποδείχτηκε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο «ενοποίησης», δεν έχει καμιά σχέση με το όραμα της «Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων». Η ανατροπή της ευρωζώνης και η επαναθεμελίωση της με βάση τα συμφέροντα των λαών, είναι κάτι που όλοι συμφωνούν στο ΣΥΡΙΖΑ και στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Οι όποιες διαφορές, αφορούν το πως θα γίνει. Όλες οι χώρες μαζί ή ξεκινώντας μια, δυο, τρεις και συνέχεια οι άλλες; Την οριστική απάντηση θα δώσει η ζωή. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί έχοντας ως πλαίσιο τις αποφάσεις των συλλογικών του οργάνων.!
Ερώτηση 4.
Αμφισβητείται τη βιωσιμότητα του ευρώ; πιστεύεται ότι τελικά η ευρωζώνης θα οδηγηθεί σε διάλυση;
Η βαθύτερη αντίφαση της ευρωζώνης βρίσκεται στο ότι στηρίζεται στην ισχύ και στον ανταγωνισμό, ενώ δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης των λαών στη λήψη των αποφάσεων (η Ευρωβουλή έχει συμβουλευτικό ρόλο). Για τις ισχυρές χώρες και κυρίως για τη Γερμανία, η ευρωζώνη παράγει πλεονάσματα και επικυριαρχία, ενώ για τις αδύναμες ελλείμματα και υποταγή. Ακόμα και μεγάλες χώρες, όπως Γαλλία και Ιταλία, η οικονομία τους πλήττεται από το σκληρό ευρώ που εξυπηρετεί τη Γερμανία. Από την άλλη η πολιτική «εσωτερικής υποτίμησης» οδηγεί σε «ντάμπινγκ» μισθών και κατάργηση θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων. Μια τέτοια «Ευρώπη» δεν προσφέρει μέλλον στους λαούς, γιαυτό και δεν είναι βιώσιμη.
Ερώτηση (5).
Ποια θα είναι τα πρώτα μέτρα μιας νέας διακυβέρνησης που θα κάνει τη διαφορά από την μέχρι τούδε ακολουθούμενη πολιτική…???
Οι πολιτικές Μνημονίου, ακόμα κι αν υπάρξει κάποιο «πρωτογενές πλεόνασμα» δεν λύνουν το πρόβλημα. Με ένα χρέος 325 δις, ακόμα και με «πλεόνασμα» 1 ή 2 δις το χρόνο, θέλουμε αιώνες (!) να εξοφληθεί. Άρα η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους είναι όρος επιβίωσης του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν έξι μήνες σε συνέδριο του προσδιόρισε τους βασικούς άξονες πολιτικής εξόδου από την κρίση: Ακύρωση Μνημονίου, διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τραπεζών, παραγωγική ανασυγκρότηση, αύξηση απασχόλησης, πάταξη φοροδιαφυγής επιστροφή κατώτατων μισθών και συντάξεων στα προ κρίσης επίπεδα, κά. Αυτές οι θεμελιώδεις επιλογές αποτελούν προϋπόθεση προοδευτικής εξόδου από την κρίση. Αν στις επιλογές αυτές υπάρξουν απειλές, πιέσεις και εκβιασμοί «περί εξόδου από το ευρώ» κά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υποχωρήσει και θα καλέσει τον ελληνικό να στηρίξει την πολιτική του.
Ερώτηση (6).
Στο ΠΑΣΟΚ και στην ΔΗΜΑΡ έχουν αρχίσει να ακούγονται φωνές υπέρ της συνεργασίας τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε πως υπάρχει προοπτική συνεργασίας σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της ευρύτερης κεντροαριστεράς…???
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της συνεργασίας των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων που αντιπαλεύουν το Μνημόνιο. Το ΠΑΣΟΚ είναι σταθερός «πυλώνας» εφαρμογής του, ενώ η ΔΗΜΑΡ από «υποστηρικτής» έγινε «παρατηρητής».! Χωρίς αλλαγή πολιτικής δεν έχει νόημα να μιλάμε για συνεργασίες. Στην ελληνική κοινωνία έχουμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, οργανώνονται αντιστάσεις και συντελούνται διεργασίες που θα αλλάξουν τους συσχετισμούς. Κατά συνέπεια πρέπει να έχουμε «δυναμική» και όχι «στατική» θεώρηση των εξελίξεων.
Η συνέντευξη δόθηκε για την εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΟ ΠΙΝΓΚ ΠΟΝΓΚ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ