2013-11-13 20:10:03
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς αποκαλύπτει στο "Sport24.gr" την απόφαση του να ασχοληθεί με την προπονητική σε επαγγελματικό επίπεδο, αποθεώνει τον Βασίλη Σπανούλη, αναφέρεται στους Ίβκοβιτς-Ιωαννίδη, ενώ θυμάται τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό αλλά και την στιγμή που αντίκρισε ένα καπάκι τουαλέτας στο παρκέ!
Αναλυτικά:
“Όλοι έχουμε όνειρα. Για να τα πραγματοποιήσουμε όμως απαιτείται απίστευτη αποφασιστικότητα, αφοσίωση, παιθαρχία και προσπάθεια”, είχε πει ο χρυσός ολυμπιονίκης του Βερολίνου (1936), Τζέσε Όουενς.
Ένας συμπατριώτης του έξι δεκαετίες αργότερα έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης με τον Ολυμπιακό.
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς μπασκετμπολίστες που διέσχισαν τον Ατλαντικό, 16 χρόνια μετά την εποποιία της Ρώμης με τη φανέλα του Ολυμπιακού παραμένει στις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού και όχι μόνο
Άλλωστε ακόμη και οι αντίπαλοι του υποκλίνονταν στον δαιμόνιο point guard που μπορούσε να καλύψει το παρκέ από την μία άκρη στην άλλη μέσα σε τρία δευτερόλεπτα.
Σκέψη και εκτέλεση σε μοναδική αρμονία για τον τετραπέρατο απόφοιτο του Notre Dame που τίμησε με το ήθος του και τις μοναδικές ικανότητες του, το ελληνικό μπάσκετ για τρεις σεζόν με τα χρώματα των ερυθρολεύκων” (1995-1997, 2000-2001).
Ο σπουδαίος Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ είχε πει για τον Ρίβερς: "Μόνο δύο παίκτες βλέπουν καλά το γήπεδο όπως ο Ρίβερς: ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Αζάια Τόμας".
Ο “ποταμός” στα 48 του ετοιμάζεται για νέες περιπέτειες, καθώς όπως αποκαλύπτει στην αποκλειστική του συνέντευξη προτίθεται να ξεκινήσει καριέρα προπονητή.
Παράλληλα εκφράζει τον θαυμασμό του για τον Βασίλη Σπανούλη, αναφέρεται σε όλους τους προπονητές από τους οποίους αποκόμισε θετικά στοιχεία, αναφέρεται στον αγαπημένο του Ολυμπιακό, ενώ θυμάται ένα κωμικό περιστατικό στο περιθώριο ενός ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό!
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, τα τελευταία χρόνια ήταν επικεφαλής στο "David Rivers Village Camp" έχοντας στο πλευρό του, τον Έλληνα προπονητή Θέμη Καρβουντζή.
Ο παλαίμαχος point guard θεωρεί πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να μεταλαμπαδεύσει τις πολύτιμες γνώσεις του ως κόουτς σε επίπεδο ανδρών.
“Ναι νομίζω τούτη είναι είναι η τέλεια στιγμή για να κοουτσάρω. Δουλεύω οχτώ χρόνια με τμήματα juniors, συνεργάζομαι με το τεχνικό επιτελείο της Μπολόνια και παρακολουθώ ανελλιπώς τα ματς της Ευρωλίγκα. Γνωρίζω το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Το όνομα μου μπήκε πρόσφατα στην αγορά προπονητών. Νομίζω είναι η κατάλληλη ώρα για αυτό. Είμαι 100% έτοιμος και αφοσιωμένος προκειμένου να αντιμετωπίσω μία νέα πρόκληση έχοντας δουλέψει με πολλά νέα παιδιά”.
Η επιτυχία είναι συνυφασμένη με την καριέρα του Ντέιβιντ Ρίβερς. Ένας winner, όπως ο πρώην άσος των Λ.Α. Λέικερς θεωρεί την επικοινωνία βασικό συστατικό για την εκπλήρωση των στόχων.
“Για μένα το κλειδί της επιτυχίας είναι οι επικοινωνία με τους παίκτες. Από την πρώτη μέρα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες οι προσδοκίες που υπάρχουν.
Τα πάντα πρέπει να έχουν αποσαφηνιστεί και να γνωρίζουν όλοι τις ευθύνες που έχουν. Γνωρίζω πολύ καλά το μπάσκετ. Το γεγονός πως αγωνιζόμουν ως point guard με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα το παιχνίδι”.
Ο Ρίβερς, ο οποίος εκτός των άλλων είναι πτυχιούχος ψυχολογίας νιώθει ένα ιδιαίτερο δέσιμο για τις χώρες στις οποίες αγωνίστηκε ως παίκτης (Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Τουρκία). Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει τον επόμενο προορισμό του ως προπονητής.
“Η Ελλάδα είναι μία από τα ιδανικές χώρες για μένα. Νιώθω πολύ ιδιαίτερα στην Ελλάδα και θα αποτελούσε σίγουρα κορυφαία επιλογή, όπως άλλωστε όλες οι χώρες που έχω αγωνιστεί.
Στη Γαλλία με την Αντίμπ, στην Τουρκία με την Τόφας και στην Ιταλία με την Μπολόνια.
Σε όλες αυτές τις χώρες νιώθω πολύ άνετα. Ο κόσμος με γνωρίζει. Σεβόμουν τους οπαδούς που πλήρωναν το εισιτήριο τους για να με δουν. Κάθε φορά τα έδινα όλα ακόμη και στην προπόνηση. Γιατί όχι λοιπόν να μην επέστρεφα στην Ελλάδα;"
Ο “χρυσοδάκτυλος” κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας (1995). Με τον Ολυμπιακό έσπασε όλα τα ρεκόρ προσθέτοντας στην τροπαιοθήκη του, την Ευρωλίγκα (1997), δύο πρωταθλήματα (19996, 1997) και ένα Κύπελλο (1997). Με την Τιμσίστεμ Μπολόνια πήρε το Κύπελλο Ιταλίας (1998), ενώ με την Τόφας έκανε δύο νταμπλ (1999, 2000).
"Είμαι βέβαιος ότι αυτό το παιδί κρατούσε μια μπάλα του μπάσκετ, όταν βγήκε από την κοιλιά της μάνας του", είχε πει ο προπονητής του στο κολέγιο του Notre Dame, Ντίγκερ Φελπς.
“Ο Ντίγκερ Φελπς ήταν από τους σημαντικούς προπονητές που συνεργάστηκα. Ήταν ο πρώτος που μου έμαθε για την business πλευρά του αθλητισμού και όχι μόνο εκτυλίσσονται εντός αγωνιστικού χώρου.
Συνεχίζουμε να διατηρούμε φανταστική σχέση. Επίσης εξαιρετικός προπονητής είναι και ο Μπομπ Χέρλι τον οποίο είχα στο Σεν Άντονι High School στο Νιου Τζέρσεϊ.
Άλλωστε είναι ο μοναδικός προπονητής από High School που το όνομα του φιγουράρει στο Hall Of Fame. Επίσης ο Πατ Ράιλι, όταν αγωνίστηκα στους Λ.Α. Λέικερς είχε μία εκπληκτική φιλοσοφία για το μπάσκετ”.
Ο Ρίβερς έχει μία καλή κουβέντα να πει και για τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε στην Ευρώπη. Κυρίως για τους Ίβκοβιτς και Ιωαννίδη.
“Ο Ίβκοβιτς από την πλευρά του ήταν χαρισματικός στην επικοινωνία, ήρεμος και ήξερε πως να διαχειριστεί τους παίκτες. Σπάνια ύψωνε τη φωνή του, είχε μια ήρεμη δύναμη.
Σου μετέδιδε αποφασιστικότητα αλλά και επιθυμία να διακριθείς, εκπληκτικός κόουτς. Αντιστοίχως ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε μία διαφορετική προσέγγιση.
Ήταν πολύ δυναμικός και παθιασμένος, μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Γνώριζε τι έπρεπε να πάρει από κάθε παίκτη ξεχωριστά. Θα έπρεπε να ήσουν πολύ δυνατός για να μη λυγίσεις.
Αξιόλογος κόουτς και ο Τόλγκα Ονγκορέν που γνώρισα στην Τόφας Μπούρσα. Ήμουν ευλογημένος που συνεργάστηκα με τόσους καλούς προπονητές στην καριέρα μου”.
Ο παλαίμαχος Αμερικανός άσος δηλώνει πως αν το καλοκαίρι του 1997 δεν αποχωρούσε από τον Ολυμπιακό, πιθανότατα οι ερυθρόλευκοι θα είχαν κάνει το repeat στην Ευρωλίγκα, ενώ βγάζει το καπέλο στον Βασίλη Σπανούλη.
“Είμαι ενθουσιασμένος με τον Ολυμπιακό γιατί βλέπω πως διαθέτει μεγάλο ταλέντο και ποιότητα ως ομάδα για να τα καταφέρει ξανά.
Είδα τον αγώνα με την Γαλατασαράι και ενθουσιάστηκα με τον Βασίλη Σπανούλη και τον τρόπο που έπαιξε. Τον βλέπω αρκετά συχνά.
Αν και πρόκειται για σπουδαίο παίκτη πιστεύω δεν έχει φτάσει ακόμη στο peak. Έχει και άλλα περιθώρια βελτίωσης. Είμαι χαρούμενος που βλέπω τον Ολυμπιακό να έχει φτάσει τόσο ψηλά διαθέτοντας έναν τόσο μεγάλο παίκτη.
Πιστεύω αν δεν είχα φύγει από τον Ολυμπιακό θα είχαμε κατακτήσει τότε, δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα”.
Ο Ρίβερς ονειρεύεται τον πάγκο του Ολυμπιακού ωστόσο εμφανίζεται συνειδητοποιημένος.
“Θα ήταν τέλειο να αναλάμβανα κάποια στιγμή τον πάγκο του Ολυμπιακού. Γνωρίζω τη νοοτροπία του συλλόγου και ξέρω τι προσδοκίες υπάρχουν.
Το ίδιο ισχύει όμως και για τις άλλες ομάδες που έπαιξα (Αντίμπ, Μπολόνια, Τόφας Μπούρσα) τις οποίες ξέρω καλά”.
Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό αποτελούσε το αλατοπίπερο της καριέρας του. Ζούσε για αυτά τα παιχνίδια.
Άλλωστε όπως είχε δηλώσει “Πριν από ματς πάντα κάνω πνευματική προετοιμασία. Παίζω το ματς στο μυαλό μου. Σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω για να κερδίσει η ομάδα μου”.
Tι δεν θα ξεχάσει όμως ποτέ από τα ντέρμπι με τον “αιώνιο αντίπαλο”;
“Είναι κόκκινο από τη μία και πράσινο από την άλλη. Πρόκειται για μία θαυμάσια εμπειρία. Για αγώνες με πολύ ενέργεια, ήταν κάτι τέλειο για το άθλημα αυτά τα παιχνίδια.
Είναι δύσκολο να παίξεις σε τέτοιες αναμετρήσεις όμως ήμουν πάντα προετοιμασμένος και έτοιμος. Δεν φοβήθηκα ποτέ.
Θυμάμαι πριν το πρώτο ντέρμπι μου έλεγαν να προσέχω και πως θα ρίχνει ο κόσμος κέρματα στο γήπεδο.
Ήμουν πάντα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι η εικόνα που αντίκρισα σε ένα ντέρμπι βλέποντας να έχει πέσει στο παρκέ ένα καπάκι τουαλέτας. Ήταν απίστευτη εικόνα”.
olympiacos-blog
Αναλυτικά:
“Όλοι έχουμε όνειρα. Για να τα πραγματοποιήσουμε όμως απαιτείται απίστευτη αποφασιστικότητα, αφοσίωση, παιθαρχία και προσπάθεια”, είχε πει ο χρυσός ολυμπιονίκης του Βερολίνου (1936), Τζέσε Όουενς.
Ένας συμπατριώτης του έξι δεκαετίες αργότερα έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης με τον Ολυμπιακό.
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς μπασκετμπολίστες που διέσχισαν τον Ατλαντικό, 16 χρόνια μετά την εποποιία της Ρώμης με τη φανέλα του Ολυμπιακού παραμένει στις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού και όχι μόνο
Άλλωστε ακόμη και οι αντίπαλοι του υποκλίνονταν στον δαιμόνιο point guard που μπορούσε να καλύψει το παρκέ από την μία άκρη στην άλλη μέσα σε τρία δευτερόλεπτα.
Σκέψη και εκτέλεση σε μοναδική αρμονία για τον τετραπέρατο απόφοιτο του Notre Dame που τίμησε με το ήθος του και τις μοναδικές ικανότητες του, το ελληνικό μπάσκετ για τρεις σεζόν με τα χρώματα των ερυθρολεύκων” (1995-1997, 2000-2001).
Ο σπουδαίος Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ είχε πει για τον Ρίβερς: "Μόνο δύο παίκτες βλέπουν καλά το γήπεδο όπως ο Ρίβερς: ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Αζάια Τόμας".
Ο “ποταμός” στα 48 του ετοιμάζεται για νέες περιπέτειες, καθώς όπως αποκαλύπτει στην αποκλειστική του συνέντευξη προτίθεται να ξεκινήσει καριέρα προπονητή.
Παράλληλα εκφράζει τον θαυμασμό του για τον Βασίλη Σπανούλη, αναφέρεται σε όλους τους προπονητές από τους οποίους αποκόμισε θετικά στοιχεία, αναφέρεται στον αγαπημένο του Ολυμπιακό, ενώ θυμάται ένα κωμικό περιστατικό στο περιθώριο ενός ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό!
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, τα τελευταία χρόνια ήταν επικεφαλής στο "David Rivers Village Camp" έχοντας στο πλευρό του, τον Έλληνα προπονητή Θέμη Καρβουντζή.
Ο παλαίμαχος point guard θεωρεί πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να μεταλαμπαδεύσει τις πολύτιμες γνώσεις του ως κόουτς σε επίπεδο ανδρών.
“Ναι νομίζω τούτη είναι είναι η τέλεια στιγμή για να κοουτσάρω. Δουλεύω οχτώ χρόνια με τμήματα juniors, συνεργάζομαι με το τεχνικό επιτελείο της Μπολόνια και παρακολουθώ ανελλιπώς τα ματς της Ευρωλίγκα. Γνωρίζω το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Το όνομα μου μπήκε πρόσφατα στην αγορά προπονητών. Νομίζω είναι η κατάλληλη ώρα για αυτό. Είμαι 100% έτοιμος και αφοσιωμένος προκειμένου να αντιμετωπίσω μία νέα πρόκληση έχοντας δουλέψει με πολλά νέα παιδιά”.
Η επιτυχία είναι συνυφασμένη με την καριέρα του Ντέιβιντ Ρίβερς. Ένας winner, όπως ο πρώην άσος των Λ.Α. Λέικερς θεωρεί την επικοινωνία βασικό συστατικό για την εκπλήρωση των στόχων.
“Για μένα το κλειδί της επιτυχίας είναι οι επικοινωνία με τους παίκτες. Από την πρώτη μέρα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες οι προσδοκίες που υπάρχουν.
Τα πάντα πρέπει να έχουν αποσαφηνιστεί και να γνωρίζουν όλοι τις ευθύνες που έχουν. Γνωρίζω πολύ καλά το μπάσκετ. Το γεγονός πως αγωνιζόμουν ως point guard με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα το παιχνίδι”.
Ο Ρίβερς, ο οποίος εκτός των άλλων είναι πτυχιούχος ψυχολογίας νιώθει ένα ιδιαίτερο δέσιμο για τις χώρες στις οποίες αγωνίστηκε ως παίκτης (Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Τουρκία). Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει τον επόμενο προορισμό του ως προπονητής.
“Η Ελλάδα είναι μία από τα ιδανικές χώρες για μένα. Νιώθω πολύ ιδιαίτερα στην Ελλάδα και θα αποτελούσε σίγουρα κορυφαία επιλογή, όπως άλλωστε όλες οι χώρες που έχω αγωνιστεί.
Στη Γαλλία με την Αντίμπ, στην Τουρκία με την Τόφας και στην Ιταλία με την Μπολόνια.
Σε όλες αυτές τις χώρες νιώθω πολύ άνετα. Ο κόσμος με γνωρίζει. Σεβόμουν τους οπαδούς που πλήρωναν το εισιτήριο τους για να με δουν. Κάθε φορά τα έδινα όλα ακόμη και στην προπόνηση. Γιατί όχι λοιπόν να μην επέστρεφα στην Ελλάδα;"
Ο “χρυσοδάκτυλος” κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας (1995). Με τον Ολυμπιακό έσπασε όλα τα ρεκόρ προσθέτοντας στην τροπαιοθήκη του, την Ευρωλίγκα (1997), δύο πρωταθλήματα (19996, 1997) και ένα Κύπελλο (1997). Με την Τιμσίστεμ Μπολόνια πήρε το Κύπελλο Ιταλίας (1998), ενώ με την Τόφας έκανε δύο νταμπλ (1999, 2000).
"Είμαι βέβαιος ότι αυτό το παιδί κρατούσε μια μπάλα του μπάσκετ, όταν βγήκε από την κοιλιά της μάνας του", είχε πει ο προπονητής του στο κολέγιο του Notre Dame, Ντίγκερ Φελπς.
“Ο Ντίγκερ Φελπς ήταν από τους σημαντικούς προπονητές που συνεργάστηκα. Ήταν ο πρώτος που μου έμαθε για την business πλευρά του αθλητισμού και όχι μόνο εκτυλίσσονται εντός αγωνιστικού χώρου.
Συνεχίζουμε να διατηρούμε φανταστική σχέση. Επίσης εξαιρετικός προπονητής είναι και ο Μπομπ Χέρλι τον οποίο είχα στο Σεν Άντονι High School στο Νιου Τζέρσεϊ.
Άλλωστε είναι ο μοναδικός προπονητής από High School που το όνομα του φιγουράρει στο Hall Of Fame. Επίσης ο Πατ Ράιλι, όταν αγωνίστηκα στους Λ.Α. Λέικερς είχε μία εκπληκτική φιλοσοφία για το μπάσκετ”.
Ο Ρίβερς έχει μία καλή κουβέντα να πει και για τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε στην Ευρώπη. Κυρίως για τους Ίβκοβιτς και Ιωαννίδη.
“Ο Ίβκοβιτς από την πλευρά του ήταν χαρισματικός στην επικοινωνία, ήρεμος και ήξερε πως να διαχειριστεί τους παίκτες. Σπάνια ύψωνε τη φωνή του, είχε μια ήρεμη δύναμη.
Σου μετέδιδε αποφασιστικότητα αλλά και επιθυμία να διακριθείς, εκπληκτικός κόουτς. Αντιστοίχως ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε μία διαφορετική προσέγγιση.
Ήταν πολύ δυναμικός και παθιασμένος, μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Γνώριζε τι έπρεπε να πάρει από κάθε παίκτη ξεχωριστά. Θα έπρεπε να ήσουν πολύ δυνατός για να μη λυγίσεις.
Αξιόλογος κόουτς και ο Τόλγκα Ονγκορέν που γνώρισα στην Τόφας Μπούρσα. Ήμουν ευλογημένος που συνεργάστηκα με τόσους καλούς προπονητές στην καριέρα μου”.
Ο παλαίμαχος Αμερικανός άσος δηλώνει πως αν το καλοκαίρι του 1997 δεν αποχωρούσε από τον Ολυμπιακό, πιθανότατα οι ερυθρόλευκοι θα είχαν κάνει το repeat στην Ευρωλίγκα, ενώ βγάζει το καπέλο στον Βασίλη Σπανούλη.
“Είμαι ενθουσιασμένος με τον Ολυμπιακό γιατί βλέπω πως διαθέτει μεγάλο ταλέντο και ποιότητα ως ομάδα για να τα καταφέρει ξανά.
Είδα τον αγώνα με την Γαλατασαράι και ενθουσιάστηκα με τον Βασίλη Σπανούλη και τον τρόπο που έπαιξε. Τον βλέπω αρκετά συχνά.
Αν και πρόκειται για σπουδαίο παίκτη πιστεύω δεν έχει φτάσει ακόμη στο peak. Έχει και άλλα περιθώρια βελτίωσης. Είμαι χαρούμενος που βλέπω τον Ολυμπιακό να έχει φτάσει τόσο ψηλά διαθέτοντας έναν τόσο μεγάλο παίκτη.
Πιστεύω αν δεν είχα φύγει από τον Ολυμπιακό θα είχαμε κατακτήσει τότε, δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα”.
Ο Ρίβερς ονειρεύεται τον πάγκο του Ολυμπιακού ωστόσο εμφανίζεται συνειδητοποιημένος.
“Θα ήταν τέλειο να αναλάμβανα κάποια στιγμή τον πάγκο του Ολυμπιακού. Γνωρίζω τη νοοτροπία του συλλόγου και ξέρω τι προσδοκίες υπάρχουν.
Το ίδιο ισχύει όμως και για τις άλλες ομάδες που έπαιξα (Αντίμπ, Μπολόνια, Τόφας Μπούρσα) τις οποίες ξέρω καλά”.
Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό αποτελούσε το αλατοπίπερο της καριέρας του. Ζούσε για αυτά τα παιχνίδια.
Άλλωστε όπως είχε δηλώσει “Πριν από ματς πάντα κάνω πνευματική προετοιμασία. Παίζω το ματς στο μυαλό μου. Σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω για να κερδίσει η ομάδα μου”.
Tι δεν θα ξεχάσει όμως ποτέ από τα ντέρμπι με τον “αιώνιο αντίπαλο”;
“Είναι κόκκινο από τη μία και πράσινο από την άλλη. Πρόκειται για μία θαυμάσια εμπειρία. Για αγώνες με πολύ ενέργεια, ήταν κάτι τέλειο για το άθλημα αυτά τα παιχνίδια.
Είναι δύσκολο να παίξεις σε τέτοιες αναμετρήσεις όμως ήμουν πάντα προετοιμασμένος και έτοιμος. Δεν φοβήθηκα ποτέ.
Θυμάμαι πριν το πρώτο ντέρμπι μου έλεγαν να προσέχω και πως θα ρίχνει ο κόσμος κέρματα στο γήπεδο.
Ήμουν πάντα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι η εικόνα που αντίκρισα σε ένα ντέρμπι βλέποντας να έχει πέσει στο παρκέ ένα καπάκι τουαλέτας. Ήταν απίστευτη εικόνα”.
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ