2013-11-14 11:11:06
Κινητά, σακούλες με ψώνια, κλειδιά, ατζέντες, μπαστούνια, κράνη, πατερίτσες, μουσικά όργανα, αντικείμενα μικρής ή και μεγαλύτερης αξίας... είναι τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα που ξεχνούν οι επιβάτες κατά τη διάρκεια της μετακίνησής του με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Τι γίνεται, όμως, όταν το λεωφορείο απομακρύνεται έχοντας «πάρει» μαζί και το ξεχασμένο αντικείμενο;
Οι ξεχασιάρηδες μπορούν να απευθυνθούν σε κάποιο σταθμό ή στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ, την εταιρεία που διαχειρίζεται τα μέσα σταθερής τροχιάς (Μετρό, ηλεκτρικό και τραμ). Ωστόσο, στην περίπτωση που οι επιβάτες έχουν ξεχάσει κάτι μέσα σε ένα λεωφορείο ή ταξί θα ακολουθήσουν άλλο «δρόμο», καθώς θα πρέπει να απευθυνθούν για τα μεν λεωφορεία στα αμαξοστάσια για τα δε ταξί, στην εταιρεία ταξί που χρησιμοποίησαν ή στον ΣΑΤΑ.
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο επικοινωνίας κοινού της εταιρείας ΣΤΑΣΥ, Μπάμπη Βλάχο, τα αντικείμενα που χάνονται παραμένουν για κάποιο χρονικό διάστημα στον σταθμό που βρέθηκαν μήπως αναζητηθούν εκεί και στη συνέχεια μεταφέρονται σε αποθήκες της εταιρείας.
Απο καπέλα παπάδων μέχρι... γυάλινο μάτι «Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μεταφέρονται στην εταιρεία, κι αν τελικά ο κάτοχος δεν βρεθεί, τα αντικείμενα γίνονται ιδιοκτησίας της, με εξαίρεση τα αξιόγραφα τα οποία παραδίδονται στην αστυνομία», επισημαίνει ο κ. Βλάχος. Τα αντικείμενα συνήθως που χάνονται συνδέονται με την κάθε εποχή του χρόνου, όπως σημειώνει ο κ. Βλάχος. «Το Πάσχα βρίσκουμε εικόνες, την Αγία Γραφή, καπέλα παπάδων. Στις εκπτώσεις πολλές σακούλες με ψώνια και το καλοκαίρι γυαλιά ηλίου, ακόμα αναπνευστήρες και μάσκες» λέει χαριτολογώντας.
«Πολλές φορές σημειώνονται αρκετά ασυνήθιστα περιστατικά», συνεχίζει, «ένα απ' αυτά συνέβη μ' έναν ηλικιωμένο κύριο, ο οποίος έχασε το... γυάλινο μάτι του. Για καλή του τύχη βρέθηκε και έτσι το πήρε πίσω ύστερα από την αναζήτησή του στα γραφεία της εταιρείας».
Σύμφωνα με τον κ. Βλάχο από το 2009 και μετά τα περιστατικά με τα απολεσθέντα είναι λιγότερα. «Φαίνεται ότι η οικονομική κρίση έχει κάνει τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς με τα προσωπικά τους αντικείμενα, διότι σήμερα είναι πιο δύσκολο να τα αντικαταστήσουν» προσθέτει.
Εκτός από τα μέσα σταθερής τροχιάς πολλοί είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τα αστικά λεωφορεία για τις μετακινήσεις τους. Τα αντικείμενα που βρίσκονται στα λεωφορεία στέλνονται στο αμαξοστάσιο κάθε γραμμής και ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να απευθυνθεί εκεί για να τα βρει. Άλλη διαδικασία ακολουθείται για τα απολεσθέντα αντικείμενα σε ταξί. Όταν κάτι ξεχαστεί από επιβάτη σε ταξί, τότε το αντικείμενο αυτό παραμένει στην κατοχή του οδηγού, τον οποίο ο πελάτης μπορεί να βρει μέσω της απόδειξης που έχει πάρει ή μέσω της εταιρείας που χρησιμοποίησε. Συγχρόνως, όμως, ο οδηγός πρέπει να ενημερώσει το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ), για το αντικείμενο που βρήκε, ώστε αν ο πελάτης να μπορεί να απευθυνθεί εκεί. Τα αντικείμενα τα οποία δεν αναζητούνται, παραμένουν στο ΣΑΤΑ.
iefimerida.gr
Τι γίνεται, όμως, όταν το λεωφορείο απομακρύνεται έχοντας «πάρει» μαζί και το ξεχασμένο αντικείμενο;
Οι ξεχασιάρηδες μπορούν να απευθυνθούν σε κάποιο σταθμό ή στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ, την εταιρεία που διαχειρίζεται τα μέσα σταθερής τροχιάς (Μετρό, ηλεκτρικό και τραμ). Ωστόσο, στην περίπτωση που οι επιβάτες έχουν ξεχάσει κάτι μέσα σε ένα λεωφορείο ή ταξί θα ακολουθήσουν άλλο «δρόμο», καθώς θα πρέπει να απευθυνθούν για τα μεν λεωφορεία στα αμαξοστάσια για τα δε ταξί, στην εταιρεία ταξί που χρησιμοποίησαν ή στον ΣΑΤΑ.
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο επικοινωνίας κοινού της εταιρείας ΣΤΑΣΥ, Μπάμπη Βλάχο, τα αντικείμενα που χάνονται παραμένουν για κάποιο χρονικό διάστημα στον σταθμό που βρέθηκαν μήπως αναζητηθούν εκεί και στη συνέχεια μεταφέρονται σε αποθήκες της εταιρείας.
Απο καπέλα παπάδων μέχρι... γυάλινο μάτι «Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μεταφέρονται στην εταιρεία, κι αν τελικά ο κάτοχος δεν βρεθεί, τα αντικείμενα γίνονται ιδιοκτησίας της, με εξαίρεση τα αξιόγραφα τα οποία παραδίδονται στην αστυνομία», επισημαίνει ο κ. Βλάχος. Τα αντικείμενα συνήθως που χάνονται συνδέονται με την κάθε εποχή του χρόνου, όπως σημειώνει ο κ. Βλάχος. «Το Πάσχα βρίσκουμε εικόνες, την Αγία Γραφή, καπέλα παπάδων. Στις εκπτώσεις πολλές σακούλες με ψώνια και το καλοκαίρι γυαλιά ηλίου, ακόμα αναπνευστήρες και μάσκες» λέει χαριτολογώντας.
«Πολλές φορές σημειώνονται αρκετά ασυνήθιστα περιστατικά», συνεχίζει, «ένα απ' αυτά συνέβη μ' έναν ηλικιωμένο κύριο, ο οποίος έχασε το... γυάλινο μάτι του. Για καλή του τύχη βρέθηκε και έτσι το πήρε πίσω ύστερα από την αναζήτησή του στα γραφεία της εταιρείας».
Σύμφωνα με τον κ. Βλάχο από το 2009 και μετά τα περιστατικά με τα απολεσθέντα είναι λιγότερα. «Φαίνεται ότι η οικονομική κρίση έχει κάνει τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς με τα προσωπικά τους αντικείμενα, διότι σήμερα είναι πιο δύσκολο να τα αντικαταστήσουν» προσθέτει.
Εκτός από τα μέσα σταθερής τροχιάς πολλοί είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τα αστικά λεωφορεία για τις μετακινήσεις τους. Τα αντικείμενα που βρίσκονται στα λεωφορεία στέλνονται στο αμαξοστάσιο κάθε γραμμής και ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να απευθυνθεί εκεί για να τα βρει. Άλλη διαδικασία ακολουθείται για τα απολεσθέντα αντικείμενα σε ταξί. Όταν κάτι ξεχαστεί από επιβάτη σε ταξί, τότε το αντικείμενο αυτό παραμένει στην κατοχή του οδηγού, τον οποίο ο πελάτης μπορεί να βρει μέσω της απόδειξης που έχει πάρει ή μέσω της εταιρείας που χρησιμοποίησε. Συγχρόνως, όμως, ο οδηγός πρέπει να ενημερώσει το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ), για το αντικείμενο που βρήκε, ώστε αν ο πελάτης να μπορεί να απευθυνθεί εκεί. Τα αντικείμενα τα οποία δεν αναζητούνται, παραμένουν στο ΣΑΤΑ.
iefimerida.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πύργος: Το νοσοκομείο δεν πλημμύρισε αλλά... έμπασε!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
