2013-11-14 14:00:17
Γράφει ο Αχιλλέας Τζορμακλιώτης
Τι ήταν πάλι τούτο που είδανε τα μάτια μας την Κυριακή το βράδυ; Μετά το (υποτιθέμενο) ποδοσφαιρικό ντέρμπι, ήρθε η απόλυτη κορύφωση με το ντέρμπι της Βουλής! Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν, ούτε καν τη… βαθυστόχαστη πρόταση του Σαίξπηρ που είχε την ατυχία να εκστομιστεί από τα χείλη του Σαμαρά. Το νόημα του όλου αυτού του θεάματος, είναι ο λόγος για τον οποίο διεξήχθη. Δηλαδή, η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερώτηση: Γιατί στο Λαό δεν επιτρέπουν να ασκεί πρόταση μομφής προς την Βουλή; Ευκολάκι η απάντηση. Γιατί εάν συνέβαινε αυτό θα είχε εξαφανιστεί η Βουλή εν μία νυκτί και θα έπρεπε να αρχίσουν όλοι όσοι την αντιπροσωπεύουν να παραιτούνται κακήν κακώς. Μη γελιόμαστε, η πρόταση μομφής του Τσίπρα ήταν δεδομένο πως δε θα είχε καμία τύχη. Το ήξερε, άλλωστε, και ο ίδιος. Απλώς, το «φαίνεσθε» σε αυτή τη κοινωνία ήταν πάντοτε ισχυρότερο από το τι στ’ αλήθεια είμαστε. Που και να περνούσε η πρόταση, ως ένα πολύ υποθετικό σενάριο, τα αποτελέσματα της και η «τρικυμία» που θα έφερνε περισσότερο κακό θα κάνανε παρά καλό.
Προφανώς, ήταν μία καλή ευκαιρία για να φέρει «μετωπικές» συγκρούσεις μεταξύ κάποιων αρχηγών κομμάτων, χαρίζοντας παράλληλα άφθονο γέλιο σε όποιον τύγχανε να τους παρακολουθεί. Οι αναλύσεις επί αναλύσεων επάνω στα όσα συνέβησαν – το τονίζω και πάλι – είναι άνευ σημασίας. Τίποτα δεν αλλάζει και κανένας κόπος του πολίτη, όπως συχνότατα τον επικαλούνται, δε θα πιάσει τόπο.
Είναι, ωστόσο, τουλάχιστον εξοργιστικό να βλέπεις ότι περιπαίζεσαι σε στόματα ανθρώπων που ισχυρίζονται, και δυστυχώς ισχύει κιόλας, ότι σε κυβερνούν. Κάτι πήρε το αυτί μου, ότι ντοκιμαντέρ και αθλητικές εκπομπές κυριάρχησαν το ενδιαφέρον των όσων συνέβησαν στη Βουλή. Λογικό, λογικότατο! Επί της ουσίας, κανέναν δε τον ενδιέφερε αυτή η πρόταση και η κάθε πρόταση. Διότι, για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του πολίτη κάτι τέτοιο, θα πρέπει να πειστεί ότι αυτό θα του αποδώσει οφέλη. Όταν, όμως, γνωρίζει εκ των προτέρων πως βρέξει – χιονίσει αυτός θα πληρώσει το… μάρμαρο (και να’ ταν ένα απλό μάρμαρο…), θα ψάχνει παπούτσι για να γράψει ό,τι λέχθηκε εκεί μέσα.
Το ρεζουμέ, λοιπόν, είναι ένα. Δώστε μας έναν, έστω έναν πολύ μικρό, λόγο για να ενδιαφερθούμε για τα όσα συζητάτε και θα το κάνουμε. Τι να την κάνω την μομφή όταν κάθε μέρα «βασιλεύει» η μιζέρια. Προσοχή, μιλάω για μιζέρια που προέρχεται από την κυβέρνηση. Και αυτοί οι λόγοι είναι εύκολο να βρεθούν, αλλά είναι δύσκολο να τους βρούνε. Άρα, όταν με το καλό βρει ο καθένας μας ένα κουπί να πιαστεί, τότε το ξανασυζητάμε. Προς το παρόν, θα συνεχίσουμε να χαράζουμε σόλες.
logioshermes
Τι ήταν πάλι τούτο που είδανε τα μάτια μας την Κυριακή το βράδυ; Μετά το (υποτιθέμενο) ποδοσφαιρικό ντέρμπι, ήρθε η απόλυτη κορύφωση με το ντέρμπι της Βουλής! Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν, ούτε καν τη… βαθυστόχαστη πρόταση του Σαίξπηρ που είχε την ατυχία να εκστομιστεί από τα χείλη του Σαμαρά. Το νόημα του όλου αυτού του θεάματος, είναι ο λόγος για τον οποίο διεξήχθη. Δηλαδή, η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερώτηση: Γιατί στο Λαό δεν επιτρέπουν να ασκεί πρόταση μομφής προς την Βουλή; Ευκολάκι η απάντηση. Γιατί εάν συνέβαινε αυτό θα είχε εξαφανιστεί η Βουλή εν μία νυκτί και θα έπρεπε να αρχίσουν όλοι όσοι την αντιπροσωπεύουν να παραιτούνται κακήν κακώς. Μη γελιόμαστε, η πρόταση μομφής του Τσίπρα ήταν δεδομένο πως δε θα είχε καμία τύχη. Το ήξερε, άλλωστε, και ο ίδιος. Απλώς, το «φαίνεσθε» σε αυτή τη κοινωνία ήταν πάντοτε ισχυρότερο από το τι στ’ αλήθεια είμαστε. Που και να περνούσε η πρόταση, ως ένα πολύ υποθετικό σενάριο, τα αποτελέσματα της και η «τρικυμία» που θα έφερνε περισσότερο κακό θα κάνανε παρά καλό.
Προφανώς, ήταν μία καλή ευκαιρία για να φέρει «μετωπικές» συγκρούσεις μεταξύ κάποιων αρχηγών κομμάτων, χαρίζοντας παράλληλα άφθονο γέλιο σε όποιον τύγχανε να τους παρακολουθεί. Οι αναλύσεις επί αναλύσεων επάνω στα όσα συνέβησαν – το τονίζω και πάλι – είναι άνευ σημασίας. Τίποτα δεν αλλάζει και κανένας κόπος του πολίτη, όπως συχνότατα τον επικαλούνται, δε θα πιάσει τόπο.
Είναι, ωστόσο, τουλάχιστον εξοργιστικό να βλέπεις ότι περιπαίζεσαι σε στόματα ανθρώπων που ισχυρίζονται, και δυστυχώς ισχύει κιόλας, ότι σε κυβερνούν. Κάτι πήρε το αυτί μου, ότι ντοκιμαντέρ και αθλητικές εκπομπές κυριάρχησαν το ενδιαφέρον των όσων συνέβησαν στη Βουλή. Λογικό, λογικότατο! Επί της ουσίας, κανέναν δε τον ενδιέφερε αυτή η πρόταση και η κάθε πρόταση. Διότι, για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του πολίτη κάτι τέτοιο, θα πρέπει να πειστεί ότι αυτό θα του αποδώσει οφέλη. Όταν, όμως, γνωρίζει εκ των προτέρων πως βρέξει – χιονίσει αυτός θα πληρώσει το… μάρμαρο (και να’ ταν ένα απλό μάρμαρο…), θα ψάχνει παπούτσι για να γράψει ό,τι λέχθηκε εκεί μέσα.
Το ρεζουμέ, λοιπόν, είναι ένα. Δώστε μας έναν, έστω έναν πολύ μικρό, λόγο για να ενδιαφερθούμε για τα όσα συζητάτε και θα το κάνουμε. Τι να την κάνω την μομφή όταν κάθε μέρα «βασιλεύει» η μιζέρια. Προσοχή, μιλάω για μιζέρια που προέρχεται από την κυβέρνηση. Και αυτοί οι λόγοι είναι εύκολο να βρεθούν, αλλά είναι δύσκολο να τους βρούνε. Άρα, όταν με το καλό βρει ο καθένας μας ένα κουπί να πιαστεί, τότε το ξανασυζητάμε. Προς το παρόν, θα συνεχίσουμε να χαράζουμε σόλες.
logioshermes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι τουρίστες των 78 ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ