2012-04-13 09:33:13
Όλοι μιλάμε, και οι περισσότεροι πολύ και χωρίς να γνωρίζουμε, για την οικονομία. Δεν λέμε όμως τίποτα, ή καλύτερα τα όσα λέμε είναι… τίποτα, για τη Δημοκρατία. Το παραμικρό για τον εκφυλισμό στον οποίον οδηγήθηκε εξαιτίας του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος. Διότι αν κάτι φταίει γι αυτό που σήμερα βιώνει η χώρα, αυτό δεν είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί, αλλά το «μοντέλο πρωθυπουργού» και οι μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Διότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, όσο γίνεται, απέναντι στην ιστορία και στη νέα γενιά, αυτό που «τελειώνει» είναι ακριβώς αυτό το οποίο έχει «πεθάνει» μαζί μ’ αυτούς που το κατέστησαν σχεδόν ταυτόσημο με την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε Κωνσταντίνος Καραμανλής ούτε και Ανδρέας Παπανδρέου. Και αύριο ίσως δεν υπάρχει ισχυρή Νέα Δημοκρατία και ισχυρό ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό, αν λάβουμε υπόψη μας τη συνθηματολογία των κομμάτων και τις στρατηγικές τους προσεγγίσεις, ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί από το ’74, κυβερνήθηκε από αυτοδύναμες κυβερνήσεις που είχαν λάβει ισχυρή λαϊκή εντολή
. Κυρίως όμως κυβερνήθηκε από ένα κόμμα και τις «παρέες» των εκάστοτε πρωθυπουργών. Αυτό λοιπόν το μοντέλο διακυβέρνησης βαρέθηκε ο κόσμος και επιχειρεί να το εκφράσει κατά τέτοιο τρόπο, που μπορεί να καταστεί επικίνδυνο για τη Δημοκρατία και τη θέση της χώρας στην Ευρώπη.
Ασφαλώς η Ελλάδα, και μάλιστα στη θέση στην οποία έχει περιέλθει, χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση. Αυτό είναι αυτονόητο. Κάτι άλλο, εκτός απ’ αυτό, θα οδηγήσει στο χάος της ακυβερνησίας και στη γιγάντωση των ακραίων δημαγωγικών πολιτικών δυνάμεων που έχουν σχηματιστεί. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι ότι, η κυβέρνηση που θα προκύψει πρέπει να είναι μονοκομματική ώστε να είναι ισχυρή. Μήπως μονοκομματικές δεν ήταν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με ποσοστά που σήμερα αθροίζουν και τα δύο κόμματα μαζί, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν τα κατάφεραν; Ποιος πιστεύει ότι, μια κυβέρνηση με πλειοψηφία 152 ή 153 βουλευτών, μπορεί να σταθεί υπό τις παρούσες συνθήκες; Κανείς!
Συνεπώς το συμφέρον της χώρας, της Δημοκρατίας, αλλά και του πολιτικού συστήματος, είναι το τέλος της μεταπολίτευσης- το οποίο όλοι περιγράφουν αλλά κανείς δεν εξηγεί- να συνοδευθεί με το τέλος των πρωθυπουργοκεντρικών μονοκομματικών κυβερνήσεων. Ένας μεγάλος συνασπισμός των αστικών κομμάτων, με εθνική ατζέντα την ανασυγκρότηση της χώρας σε όλα τα επίπεδα, μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή πορεία μας, να διασφαλίσει τη κοινωνική συνοχή, να θωρακίσει τη Δημοκρατία, και να βάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
statesmen.gr
Διότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, όσο γίνεται, απέναντι στην ιστορία και στη νέα γενιά, αυτό που «τελειώνει» είναι ακριβώς αυτό το οποίο έχει «πεθάνει» μαζί μ’ αυτούς που το κατέστησαν σχεδόν ταυτόσημο με την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε Κωνσταντίνος Καραμανλής ούτε και Ανδρέας Παπανδρέου. Και αύριο ίσως δεν υπάρχει ισχυρή Νέα Δημοκρατία και ισχυρό ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό, αν λάβουμε υπόψη μας τη συνθηματολογία των κομμάτων και τις στρατηγικές τους προσεγγίσεις, ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί από το ’74, κυβερνήθηκε από αυτοδύναμες κυβερνήσεις που είχαν λάβει ισχυρή λαϊκή εντολή
Ασφαλώς η Ελλάδα, και μάλιστα στη θέση στην οποία έχει περιέλθει, χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση. Αυτό είναι αυτονόητο. Κάτι άλλο, εκτός απ’ αυτό, θα οδηγήσει στο χάος της ακυβερνησίας και στη γιγάντωση των ακραίων δημαγωγικών πολιτικών δυνάμεων που έχουν σχηματιστεί. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι ότι, η κυβέρνηση που θα προκύψει πρέπει να είναι μονοκομματική ώστε να είναι ισχυρή. Μήπως μονοκομματικές δεν ήταν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με ποσοστά που σήμερα αθροίζουν και τα δύο κόμματα μαζί, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν τα κατάφεραν; Ποιος πιστεύει ότι, μια κυβέρνηση με πλειοψηφία 152 ή 153 βουλευτών, μπορεί να σταθεί υπό τις παρούσες συνθήκες; Κανείς!
Συνεπώς το συμφέρον της χώρας, της Δημοκρατίας, αλλά και του πολιτικού συστήματος, είναι το τέλος της μεταπολίτευσης- το οποίο όλοι περιγράφουν αλλά κανείς δεν εξηγεί- να συνοδευθεί με το τέλος των πρωθυπουργοκεντρικών μονοκομματικών κυβερνήσεων. Ένας μεγάλος συνασπισμός των αστικών κομμάτων, με εθνική ατζέντα την ανασυγκρότηση της χώρας σε όλα τα επίπεδα, μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή πορεία μας, να διασφαλίσει τη κοινωνική συνοχή, να θωρακίσει τη Δημοκρατία, και να βάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
statesmen.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ασπίδα για τον καρκίνο η μεσογειακή διατροφή
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Ενοικιάζονται κοτοπουλάκια για το Πάσχα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
