2013-11-27 01:23:23
Γράφει η Μαριλένα Παππά
Πολύς λόγος γίνεται, τον τελευταίο καιρό, για τις βουλευτικές αποζημιώσεις. Σε μια Χώρα που οι άστεγοι κατακλύζουν το κέντρο της πόλης και οι άνεργοι κάνουν ουρές έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ, οι βουλευτές λαμβάνουν μηνιαίως 5.705 ευρώ (σχεδόν όλα τα έγκυρα τηλεοπτικά ρεπορτάζ ξεκινούν κάπως έτσι). Θα έλεγε κανείς ότι στην Ελλάδα της κρίσης, με εκατοντάδες εκ των συμπολιτών μας να χάνουν τις δουλειές τους καθημερινά, το ποσό αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα για όσα λέγονται στα πηγαδάκια των καφενείων και των λαϊκών αγορών για την ηγεσία της Χώρας(και τα ίδια έγκυρα τηλεοπτικά ρεπορτάζ «ντύνουν» τα βίντεο με γιαγιάδες δίπλα από πάγκους με πατάτες κι ένα σωρό άλλα ζαρζαβατικά, να ωρύονται για τη σημερινή κατάσταση κι όλα αυτά τα «καθήκια» που κυβερνούν τον τόπο). Έτσι λοιπόν, οι πολίτες εμφανίζονται βαθιά απογοητευμένοι, όχι μόνο από το ύψος των αποζημιώσεων, αλλά κυρίως από την επιμονή των βουλευτών να διατηρούν ακέραια τα προνόμιά τους. Ναι, ναι τα άκουσα κι εγώ όλα αυτά και παραλίγο να παρασυρθώ από αυτό το μαζικό κύμα λαϊκισμού.
Προς αυτήν την κατεύθυνση δεν τείνει βεβαίως το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδας, από το οποίο και απορρέει το ύψος και το είδος του ποσού. Πριν αρχίσουμε να υιοθετούμε όλην αυτήν την πληθώρα πληροφοριών που αντιμάχεται των αποζημιώσεων, θα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε γιατί και από ποιον ορίζεται το εν λόγω ποσό. Όπως ελέχθη προηγουμένως το ύψος της βουλευτικής αποζημίωσης καθορίζεται Συνταγματικά και είναι ίση με την αποζημίωση που λαμβάνει ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Δεν ορίζεται λοιπόν από τις ορέξεις ή τις ανάγκες του κάθε βουλευτή. Ακόμα τo συγκεκριμένο ποσό είναι ακαθάριστο. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τα ευρώ που τελικά φτάνουν στα χέρια του εκάστοτε βουλευτή είναι λιγότερα των 5.705. Φυσικά και οι βουλευτές δεν είναι για λύπηση-προς Θεού- όμως θα πρέπει να σκεφτούμε διπλά γιατί οι βουλευτικές αποζημιώσεις δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να μειωθούν ούτε στο ελάχιστο.
Κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ γραφική-ή ακόμα να θανατωθώ δια δημόσιου λιθοβολισμού- θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω γιατί η πολιτεία έχει μεριμνήσει και κατοχυρώσει τα συγκεκριμένα προνόμια προς τους βουλευτές. Θα αναρωτηθεί βεβαίως κάποιος γιατί η πολιτεία δε μεριμνά και για τους υπόλοιπους πολίτες αυτής της Χώρας, παρά τους αφήνει στο έλεος της ΤΡΟΙΚΑΣ. Ορθή η παρατήρηση βεβαίως, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς η μείωση των αποζημιώσεων μπορεί να βοηθήσει τον νεαρό άνεργο των 25 ετών ή τον οποιονδήποτε άνεργο αυτής της πόλης. Η οποιαδήποτε μείωση του ποσού, ουδόλως θετικό αντίκτυπο θα επιφέρει στο κοινωνικό σύνολο, καθότι μείωση των αποζημιώσεων σε καμία οικονομική θεωρία δε συνεπάγεται αύξηση των θέσεων εργασίας ή αποκατάσταση των αστέγων- Αν ήταν έτσι ο Μαρξ δε θα έκανε λόγο για την υπεραξία του εργάτη, αλλά του βουλευτή! Αντιθέτως μία ενδεχόμενη μείωση, μόνο αρνητικό αντίκτυπο μπορεί να επιφέρει. Όσο αιρετικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο, μπορεί εύκολα να δικαιολογηθεί αν κανείς φέρει στο νου του το ύψος των εξόδων υποψηφιότητας και λειτουργίας που συνεπάγεται το «βουλευτιλίκι». Αν λοιπόν μειωθεί το ύψος των αποζημιώσεων ο εκάστοτε βουλευτής θα αναγκαστεί να καταφύγει σε «χορηγούς», «σπόνσορες» ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Κι αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων, διαφορετικά το συγκεκριμένο σπορ αρχίζει και ασκείται μόνο από τους -πολύ.. πάρα πολύ-έχοντες. Αν αυτό δεν οδηγεί σε όξυνση της ταξικής διάστασης , τότε κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε!
Μία βουλή πλουσίων, για να εκπροσωπήσει μία κοινωνία φτωχών; Ε δε νομίζω ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κι αυτό!
Λίγα λόγια για μένα:
Η Μαριλένα Παππά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ μιλάει τρεις γλώσσες. Το 2009 εξέδωσε το πρώτο παιδικό της μυθιστόρημα , με τίτλο «Ο πλανήτης που χαμογελά». Το 2012 επανήλθε με μία νουβέλα με τίτλο ¨Ο κύκλος των χαμένων εποχών" από τις εκδόσεις Bookstars , καθώς επίσης από τον ίδιο εκδοτικό κυκλοφορεί και η ποιητική της συλλογή με τίτλο "Ερωτικές καταλήξεις". Το δεύτερο παιδικό της βιβλίο κυκλοφορεί από τις Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις με τίτλο «Φεγγαροκουταλιές». Κείμενά της έχουν αναρτηθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά 24 γράμματα, gosheep.gr, goodstory.gr και τέλος στο Deity.gr , στο οποίο διατηρεί τη δική της στήλη «Μη με πας απ' το σπίτι».
Tromaktiko
Πολύς λόγος γίνεται, τον τελευταίο καιρό, για τις βουλευτικές αποζημιώσεις. Σε μια Χώρα που οι άστεγοι κατακλύζουν το κέντρο της πόλης και οι άνεργοι κάνουν ουρές έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ, οι βουλευτές λαμβάνουν μηνιαίως 5.705 ευρώ (σχεδόν όλα τα έγκυρα τηλεοπτικά ρεπορτάζ ξεκινούν κάπως έτσι). Θα έλεγε κανείς ότι στην Ελλάδα της κρίσης, με εκατοντάδες εκ των συμπολιτών μας να χάνουν τις δουλειές τους καθημερινά, το ποσό αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα για όσα λέγονται στα πηγαδάκια των καφενείων και των λαϊκών αγορών για την ηγεσία της Χώρας(και τα ίδια έγκυρα τηλεοπτικά ρεπορτάζ «ντύνουν» τα βίντεο με γιαγιάδες δίπλα από πάγκους με πατάτες κι ένα σωρό άλλα ζαρζαβατικά, να ωρύονται για τη σημερινή κατάσταση κι όλα αυτά τα «καθήκια» που κυβερνούν τον τόπο). Έτσι λοιπόν, οι πολίτες εμφανίζονται βαθιά απογοητευμένοι, όχι μόνο από το ύψος των αποζημιώσεων, αλλά κυρίως από την επιμονή των βουλευτών να διατηρούν ακέραια τα προνόμιά τους. Ναι, ναι τα άκουσα κι εγώ όλα αυτά και παραλίγο να παρασυρθώ από αυτό το μαζικό κύμα λαϊκισμού.
Προς αυτήν την κατεύθυνση δεν τείνει βεβαίως το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδας, από το οποίο και απορρέει το ύψος και το είδος του ποσού. Πριν αρχίσουμε να υιοθετούμε όλην αυτήν την πληθώρα πληροφοριών που αντιμάχεται των αποζημιώσεων, θα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε γιατί και από ποιον ορίζεται το εν λόγω ποσό. Όπως ελέχθη προηγουμένως το ύψος της βουλευτικής αποζημίωσης καθορίζεται Συνταγματικά και είναι ίση με την αποζημίωση που λαμβάνει ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Δεν ορίζεται λοιπόν από τις ορέξεις ή τις ανάγκες του κάθε βουλευτή. Ακόμα τo συγκεκριμένο ποσό είναι ακαθάριστο. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τα ευρώ που τελικά φτάνουν στα χέρια του εκάστοτε βουλευτή είναι λιγότερα των 5.705. Φυσικά και οι βουλευτές δεν είναι για λύπηση-προς Θεού- όμως θα πρέπει να σκεφτούμε διπλά γιατί οι βουλευτικές αποζημιώσεις δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να μειωθούν ούτε στο ελάχιστο.
Κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ γραφική-ή ακόμα να θανατωθώ δια δημόσιου λιθοβολισμού- θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω γιατί η πολιτεία έχει μεριμνήσει και κατοχυρώσει τα συγκεκριμένα προνόμια προς τους βουλευτές. Θα αναρωτηθεί βεβαίως κάποιος γιατί η πολιτεία δε μεριμνά και για τους υπόλοιπους πολίτες αυτής της Χώρας, παρά τους αφήνει στο έλεος της ΤΡΟΙΚΑΣ. Ορθή η παρατήρηση βεβαίως, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς η μείωση των αποζημιώσεων μπορεί να βοηθήσει τον νεαρό άνεργο των 25 ετών ή τον οποιονδήποτε άνεργο αυτής της πόλης. Η οποιαδήποτε μείωση του ποσού, ουδόλως θετικό αντίκτυπο θα επιφέρει στο κοινωνικό σύνολο, καθότι μείωση των αποζημιώσεων σε καμία οικονομική θεωρία δε συνεπάγεται αύξηση των θέσεων εργασίας ή αποκατάσταση των αστέγων- Αν ήταν έτσι ο Μαρξ δε θα έκανε λόγο για την υπεραξία του εργάτη, αλλά του βουλευτή! Αντιθέτως μία ενδεχόμενη μείωση, μόνο αρνητικό αντίκτυπο μπορεί να επιφέρει. Όσο αιρετικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο, μπορεί εύκολα να δικαιολογηθεί αν κανείς φέρει στο νου του το ύψος των εξόδων υποψηφιότητας και λειτουργίας που συνεπάγεται το «βουλευτιλίκι». Αν λοιπόν μειωθεί το ύψος των αποζημιώσεων ο εκάστοτε βουλευτής θα αναγκαστεί να καταφύγει σε «χορηγούς», «σπόνσορες» ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Κι αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων, διαφορετικά το συγκεκριμένο σπορ αρχίζει και ασκείται μόνο από τους -πολύ.. πάρα πολύ-έχοντες. Αν αυτό δεν οδηγεί σε όξυνση της ταξικής διάστασης , τότε κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε!
Μία βουλή πλουσίων, για να εκπροσωπήσει μία κοινωνία φτωχών; Ε δε νομίζω ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κι αυτό!
Λίγα λόγια για μένα:
Η Μαριλένα Παππά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ μιλάει τρεις γλώσσες. Το 2009 εξέδωσε το πρώτο παιδικό της μυθιστόρημα , με τίτλο «Ο πλανήτης που χαμογελά». Το 2012 επανήλθε με μία νουβέλα με τίτλο ¨Ο κύκλος των χαμένων εποχών" από τις εκδόσεις Bookstars , καθώς επίσης από τον ίδιο εκδοτικό κυκλοφορεί και η ποιητική της συλλογή με τίτλο "Ερωτικές καταλήξεις". Το δεύτερο παιδικό της βιβλίο κυκλοφορεί από τις Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις με τίτλο «Φεγγαροκουταλιές». Κείμενά της έχουν αναρτηθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά 24 γράμματα, gosheep.gr, goodstory.gr και τέλος στο Deity.gr , στο οποίο διατηρεί τη δική της στήλη «Μη με πας απ' το σπίτι».
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστρια προβληματίζεται για την τύχη του 6ου ΕΠΑΛ Πειραιά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
