2013-11-27 21:12:08
Μετά την κήρυξη πολέμου της Γερμανίας εναντίον της Βρετανίας τον Σεπτέμβριο του 1939, η Mavis Lever, μία 18χρονη βρετανίδα φοιτήτρια, έγινε εθελοντικά νοσοκόμα στον στρατό.
Μάλιστα, καθώς γνώριζε πολύ καλά τη γερμανική γλώσσα, μεταφέρθηκε στις υπηρεσίες πληροφοριών. Η Lever, που αργότερα, μετά τον γάμο της, άλλαξε το επώνυμό της σε Batey, έγινε μία από τις ελάχιστες γυναίκες αποκρυπτογράφους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Αυτή θα είναι μια ενδιαφέρουσα δουλειά», σκέφτηκε η Lever, όπως διηγήθηκε χρόνια μετά. «Η Μάτα Χάρι αποπλανά πρώσους αξιωματικούς».
Όμως δεν ήταν ο ρόλος του «πειρασμού», που επιφύλασσε για εκείνη ο στρατός. Της ανατέθηκε μία από τις πιο μυστικές και σημαντικές επιχειρήσεις, μία φιλόδοξη προσπάθεια των Συμμάχων να αποκωδικοποιήσουν μυστικούς κώδικες που χρησιμοποιούσαν οι δυνάμεις του Άξονα – κυρίως της ναζιστικής Γερμανίας με την περιβόητη μηχανή κρυπτογράφησης «Enigma».
Της δόθηκε διαταγή να δίνει αναφορά στην έδρα της μονάδας, στο Bletchley Park, μία βικτοριανή έπαυλη στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Εκεί η Lever –μια από τις λίγες γυναίκες της επιχείρησης αυτής των Συμμάχων – ήταν υπεύθυνη για τουλάχιστον δύο πολύ σημαντικές επιτυχίες στον πόλεμο, συμπεριλαμβανόμενης μιας βρετανικής νίκης δια θαλάσσης, στη ναυμαχία του Ταίναρο το 1941, στο ομώνυμο ακρωτήριο στην Πελοπόννησο (μεταξύ του Λακωνικού και Μεσσηνιακού κόλπου. Εκεί, μία ιταλική νηοπομπή έπεσε σε ενέδρα και βυθίστηκαν τρία βαριά καταδρομικά και δύο αντιτορπιλικά που μετέφεραν 3.000 ναύτες.
Όταν ρωτήθηκε χρόνια αργότερα -αφού είχε παντρευτεί και το επώνυμό της άλλαξε σε Batey- δύσκολα μπορούσε να πει γιατί, ενώ ήταν ακόμη έφηβη, επιλέχθηκε για μια τέτοια άκρως απόρρητη επιχείρηση. Όμως, ήξερε ότι ο Dillwyn Knox, γνωστός ως Dilly, ένας κορυφαίος αποκρυπτογράφος στο Bletchley Park, την επέλεξε για την ομάδα του. Σε ένα αμιγώς ανδρικό περιβάλλον, ο εκκεντρικός Knox αρεσκόταν να προσλαμβάνει γυναίκες, ιδίως όμορφες, και να τους αναθέτει αυξημένα καθήκοντα.
Όπως και να έχει, η Mavis Batey, που πέθανε στις 12 Νοεμβρίου σε ηλικία 92 ετών, αποδείχθηκε ότι ήταν όντως η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει ο Knox.
Το απόγευμα της νίκης στο Ακρωτήριο Ταίναρο, ο John Godfrey, αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Ναυτικού, κάλεσε τον Knox στο σπίτι του και άφησε ένα μήνυμα: «Πείτε στον Dilly ότι καταφέραμε μια μεγάλη νίκη στη Μεσόγειο, και οφείλεται εξ’ ολοκλήρου σε αυτόν και τα κορίτσια του».
Τον Δεκέμβριο του 1941, η Mavis Lever (μετέπειτα Batey), συνεργάστηκε με τη συνάδελφό της, Margaret Rock, στην αποκρυπτογράφηση ενός μικρός τμήματος ενός μηνύματος από τη γερμανική μυστική υπηρεσία.
Μόνο ύστερα από χρόνια, έμαθαν ποιο ήταν το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους: Η αποκρυπτογράφησή τους βοήθησε τους βρετανούς κατασκόπους να μάθουν ότι οι γερμανοί στρατηγοί πίστευαν πως οι Συμμαχικές δυνάμεις θα έκαναν απόβαση στο Calais, στη Γαλλία, και όχι στη Νορμανδία, την D- Day τον Ιούνιο του 1944 (σ.σ.η πρώτη ημέρα της απόβασης της Νορμανδίας, 6 Ιουνίου 1944).
The New York Times
Απόδοση: Κατρίν Αλαμάνου
tvxs.gr
Μάλιστα, καθώς γνώριζε πολύ καλά τη γερμανική γλώσσα, μεταφέρθηκε στις υπηρεσίες πληροφοριών. Η Lever, που αργότερα, μετά τον γάμο της, άλλαξε το επώνυμό της σε Batey, έγινε μία από τις ελάχιστες γυναίκες αποκρυπτογράφους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Αυτή θα είναι μια ενδιαφέρουσα δουλειά», σκέφτηκε η Lever, όπως διηγήθηκε χρόνια μετά. «Η Μάτα Χάρι αποπλανά πρώσους αξιωματικούς».
Όμως δεν ήταν ο ρόλος του «πειρασμού», που επιφύλασσε για εκείνη ο στρατός. Της ανατέθηκε μία από τις πιο μυστικές και σημαντικές επιχειρήσεις, μία φιλόδοξη προσπάθεια των Συμμάχων να αποκωδικοποιήσουν μυστικούς κώδικες που χρησιμοποιούσαν οι δυνάμεις του Άξονα – κυρίως της ναζιστικής Γερμανίας με την περιβόητη μηχανή κρυπτογράφησης «Enigma».
Της δόθηκε διαταγή να δίνει αναφορά στην έδρα της μονάδας, στο Bletchley Park, μία βικτοριανή έπαυλη στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Εκεί η Lever –μια από τις λίγες γυναίκες της επιχείρησης αυτής των Συμμάχων – ήταν υπεύθυνη για τουλάχιστον δύο πολύ σημαντικές επιτυχίες στον πόλεμο, συμπεριλαμβανόμενης μιας βρετανικής νίκης δια θαλάσσης, στη ναυμαχία του Ταίναρο το 1941, στο ομώνυμο ακρωτήριο στην Πελοπόννησο (μεταξύ του Λακωνικού και Μεσσηνιακού κόλπου. Εκεί, μία ιταλική νηοπομπή έπεσε σε ενέδρα και βυθίστηκαν τρία βαριά καταδρομικά και δύο αντιτορπιλικά που μετέφεραν 3.000 ναύτες.
Όταν ρωτήθηκε χρόνια αργότερα -αφού είχε παντρευτεί και το επώνυμό της άλλαξε σε Batey- δύσκολα μπορούσε να πει γιατί, ενώ ήταν ακόμη έφηβη, επιλέχθηκε για μια τέτοια άκρως απόρρητη επιχείρηση. Όμως, ήξερε ότι ο Dillwyn Knox, γνωστός ως Dilly, ένας κορυφαίος αποκρυπτογράφος στο Bletchley Park, την επέλεξε για την ομάδα του. Σε ένα αμιγώς ανδρικό περιβάλλον, ο εκκεντρικός Knox αρεσκόταν να προσλαμβάνει γυναίκες, ιδίως όμορφες, και να τους αναθέτει αυξημένα καθήκοντα.
Όπως και να έχει, η Mavis Batey, που πέθανε στις 12 Νοεμβρίου σε ηλικία 92 ετών, αποδείχθηκε ότι ήταν όντως η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει ο Knox.
Το απόγευμα της νίκης στο Ακρωτήριο Ταίναρο, ο John Godfrey, αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Ναυτικού, κάλεσε τον Knox στο σπίτι του και άφησε ένα μήνυμα: «Πείτε στον Dilly ότι καταφέραμε μια μεγάλη νίκη στη Μεσόγειο, και οφείλεται εξ’ ολοκλήρου σε αυτόν και τα κορίτσια του».
Τον Δεκέμβριο του 1941, η Mavis Lever (μετέπειτα Batey), συνεργάστηκε με τη συνάδελφό της, Margaret Rock, στην αποκρυπτογράφηση ενός μικρός τμήματος ενός μηνύματος από τη γερμανική μυστική υπηρεσία.
Μόνο ύστερα από χρόνια, έμαθαν ποιο ήταν το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους: Η αποκρυπτογράφησή τους βοήθησε τους βρετανούς κατασκόπους να μάθουν ότι οι γερμανοί στρατηγοί πίστευαν πως οι Συμμαχικές δυνάμεις θα έκαναν απόβαση στο Calais, στη Γαλλία, και όχι στη Νορμανδία, την D- Day τον Ιούνιο του 1944 (σ.σ.η πρώτη ημέρα της απόβασης της Νορμανδίας, 6 Ιουνίου 1944).
The New York Times
Απόδοση: Κατρίν Αλαμάνου
tvxs.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η 11ΑΔΑ ΤΗΣ ΠΑΡΙ Σ.Ζ. ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
