2013-11-28 21:10:06
του Μάνδαλου Παναγιώτη
Πολλές φορές, έχουμε γράψει για την περιουσία του δήμου Αλεξανδρούπολης και τις αστείρευτες πηγές, που αν αξιοποιούτανε ίσως θα ήμασταν παράδεισος ανάπτυξης.
Και όμως δεν γίνεται τίποτα και φυσικά τώρα με την κρίση και το, λεφτά γιοκ ….είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Από τις μεγαλύτερες απώλειες του δήμου σε τομείς εδαφικούς, ήτανε αυτό του παρκινγκ κάτω από την πλατεία του φάρου. Πριν, ο χώρος αυτός ήταν πάντα δημοτικός και υπήρχε ο φλοίσβος, ή παραλία με τα ντους κλπ.
Μετά ο δήμος, αξιοποίησε τον χώρο σαν δημοτικό ελεύθερο παρκινγκ με ασφαλτοστρώσεις και χώρους που για πολλές δεκαετίες ανακούφισαν τον κόσμο για μια θέση στάθμευσης. Επίσης πολλοί άφηναν και τα αυτοκίνητα τους για ταξίδια στην Σαμοθράκη αφού η τιμή μεταφοράς αυτοκινήτου είναι απαγορευτική με τα πλοία της γραμμής. Πληρώνεις τα μισά για να πας στην Ιταλία με 10 ώρες ταξίδι παρά στην Σαμοθράκη σε 2,30 ώρες.
Δίπλα δε από τον χώρο στάθμευσης υπήρχε και το μεγάλο Λούνα Παρκ με την ρόδα του, που ήτανε γραφική πινελιά της πόλης.
Και όλα αυτά σε μια νύχτα τέλος. Όλος ο χώρος με έναν νόμο παραχωρήθηκε στον Ο.Λ.Α. (Οργανισμός Λιμένος Αλεξ/πόλης). Μα τι δουλειά έχει ο Ο.Λ.Α. σε αυτόν τον χώρο, εκτός της περιφράξεως του λιμανιού κανείς δεν το κατάλαβε. Εδώ δεν μπορεί να διαχειριστεί τα του λιμανιού, που έχει ερημώσει και εκτός από το καράβι για Σαμοθράκη δεν φεύγει τίποτα άλλο, αυτό είναι άλλο θέμα. Βέβαια και το καράβι για Σαμοθράκη δεν είναι και τόσο σίγουρο και πολλές φορές μένει δεμένο. Και όπως λέγαμε αντί να αφήσουν την έκταση στον δήμο και να ασχοληθεί ο Ο.Λ.Α με αυτά που πρέπει, να σου και όλος ο χώρος περιέρχεται σαν πίτα ζεστή και φρεσκοψημένη στην κυριαρχία του. Και η πρώτη ενέργεια του, ήταν να το βγάλει στο σφυρί και να το παραχωρήσει σε ιδιώτη με νοικιαζόμενο πλέον χώρο, ενώ άλλαξε και το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Λούνα Παρκ.
Βέβαια για το λιμάνι που είναι η δουλειά του μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τίποτα και η ερήμωση και απαξίωση συνεχίζεται, αλλά οι πρόεδροι του μισθώνονται με παχυλούς μισθούς. Όσο για την εκβάθυνση του, την σιδηροδρομική σύνδεση του, την ανάσυρση μιας βυθοκόρου που βυθίστηκε …αυτά εκτελούνται εδώ και 35 χρόνια, με τις εταιρείες να έρχονται και να φεύγουν και τα λεφτά επίσης, αλλά ούτε ευθύνες σε κανέναν και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Βέβαια η ζημιά φαίνεται στην όλη οικονομική κατάσταση της χώρας και στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν.
Σήμερα μια άλλη σφαλιάρα στον δήμο. Ο ιστορικός χώρος του κάμπινγκ, της γιορτής κρασιού, του πάρκου κυκλοφοριακής αγωγής, κλπ, όπως και ο απέναντι χώρος, περιέρχεται στο ΤΑΙΔΕΠ, δηλαδή πωλείται και τα λεφτά πάνε στα τοκογλυφικά δάνεια του Ελληνικού κράτους.
Ο χώρος του κάμπινγκ είναι από τους παλαιότερους χώρους κάμπινγκ στην Ελλάδα. Μάλιστα είναι από τα λίγα κάμπινγκ με 4,2 αστέρια και φυσικά το καλοκαίρι πήζει από ζωή. Ο χώρος της δημοτικής παραλίας το ίδιο. Μια παραλία με γαλάζια σημαία και όλες τις ανέσεις που προσφέρονται σε χαμηλή τιμή εισιτηρίου. Επίσης ο δημοτικός θερινός σινεμάς, «ο Φλοίσβος» που αποτελεί και τον μοναδικό πλέον θερινό σινεμά της πόλης, όπου το καλοκαίρι σε ένα όμορφο δασάκι μπορείς να πιείς την μύρα σου ή το ποτό σου βλέποντας την αγαπημένη σου ταινία. Στον παρακείμενο χώρο το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής όπου τα παιδάκια, μπορεί να παίξουν με τα ποδήλατα τους βλέποντας και μαθαίνοντας τα σήματα της τροχαίας, ενώ οι γονείς μπορούν να πιούν τον καφέ τους, αφού όλα είναι υπό έλεγχο, όπως λέμε. Σε αυτό το πάρκο αναβιώσαμε μετά από πολλά χρόνια, γύρω στα 32, την παλιά γιορτή κρασιού, που ήταν τότε σύμβολο για την πόλη και βέβαια στέφτηκε από απόλυτη επιτυχία με τον κόσμο να κατακλύζει όλες τις μέρες τους χώρους της εκδήλωσης.
Απέναντι η έκταση όπου ο δήμος κτίζει το αρχαιολογικό μουσείο που θα κοστίσει αρκετά εκατομμύρια και φυσικά αποτελεί και όνειρο για τους πολίτες αφού ίσως να είμαστε η μόνο πόλη χωρίς μουσείο και τα διάφορα ευρήματα της Μεσημβρίας και του τόπου να είναι σε διάφορα μουσεία σκορπισμένα. Όλα αυτά περιέρχονται στο ΤΑΙΔΕΠ και φυσικά άγνωστο σε ποιους και πως θα τα εκμεταλλευτούν. Όλες αυτές οι δημοτικές επιχειρήσεις μπορούμε να πούμε ότι είναι κερδοφόρες και φυσικά αποφέρουν μερικά έσοδα στον δήμο.
Όλα αυτά λοιπόν μπορεί να πάνε χαμένα αφού οι αντιδράσεις είναι λίγες. Και φυσικά σύμβολά της πόλης όπως όλος ο χώρος πάρκο να σταματήσουν να είναι σύμβολά και ονομασίες. Αλλά όταν επενδύονται χρήματα και δίνονται λεφτά από τους δήμους δεν θα έπρεπε να ρωτηθούν και οι δημότες; Δηλαδή μέχρι τώρα τα συντηρούσαμε και τα διαχειριζόμασταν στο κάτω- κάτω επειδή τα άφησαν και κατέρρεαν, όταν εγκαταλείφτηκε η έκταση από τον ΕΟΤ και για χρόνια είχε γίνει σκουπιδότοπος και με την φιλότιμη προσπάθεια του δήμου, ξανάγινε όπως ήταν και γέμισε ξανά ζωή, τώρα τα ξεπουλάμε και ότι λεφτά δώσαμε δεν πειράζει.. έγινε. Μια άλλη έκταση μετά από αυτήν του χώρου κάτω από τον φάρο ετοιμάζεται να κάνει φτερά και εμείς κοιτάμε αμέτοχοι. Ίσως να θέλουμε ανάπτυξη..αλλά πως……..
Υ.Γ. Υπάρχει και ο προβληματισμός. Σε ποιον θα πουληθεί και πως. Είμαστε στην Θράκη σε μια ευαίσθητη περιοχή, όπου πολλοί καλοβλέπουν τις εκποιούμενες εκτάσεις, με πρώτο και καλό το Τουρκικό προξενείο. Δεν θα μας φταίει μετά το προξενείο αν εκμεταλλευτεί την κατάσταση …απλώς αυτοί θα κάνουν καλά την δουλειά τους …εμείς που ξεπουλάμε τα υπάρχοντα μας, την κάνουμε ή την κάναμε ποτέ σωστά; Γιατί αν δούμε το πρόσφατο παράδειγμα της εκποιήσεως των 28 ακινήτων του δημοσίου μεταξύ αυτών και η ΔΥΟ Αλεξανδρούπολης, που μετά πολλά χρόνια είχε βρει στέγη, που αγοράστηκαν από την ΠΑΝΓΑΙΑ της Εθνικής αυτή πουλήθηκε σε πολυεθνική και φυσικά είναι ξένος ο αγοραστής. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με αυτές τις εκτάσεις, να πουληθούν και να επαναγορασθούν από κάποιο επενδυτή που άλλα επιδιώκει. Tromaktiko
Πολλές φορές, έχουμε γράψει για την περιουσία του δήμου Αλεξανδρούπολης και τις αστείρευτες πηγές, που αν αξιοποιούτανε ίσως θα ήμασταν παράδεισος ανάπτυξης.
Και όμως δεν γίνεται τίποτα και φυσικά τώρα με την κρίση και το, λεφτά γιοκ ….είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Από τις μεγαλύτερες απώλειες του δήμου σε τομείς εδαφικούς, ήτανε αυτό του παρκινγκ κάτω από την πλατεία του φάρου. Πριν, ο χώρος αυτός ήταν πάντα δημοτικός και υπήρχε ο φλοίσβος, ή παραλία με τα ντους κλπ.
Μετά ο δήμος, αξιοποίησε τον χώρο σαν δημοτικό ελεύθερο παρκινγκ με ασφαλτοστρώσεις και χώρους που για πολλές δεκαετίες ανακούφισαν τον κόσμο για μια θέση στάθμευσης. Επίσης πολλοί άφηναν και τα αυτοκίνητα τους για ταξίδια στην Σαμοθράκη αφού η τιμή μεταφοράς αυτοκινήτου είναι απαγορευτική με τα πλοία της γραμμής. Πληρώνεις τα μισά για να πας στην Ιταλία με 10 ώρες ταξίδι παρά στην Σαμοθράκη σε 2,30 ώρες.
Δίπλα δε από τον χώρο στάθμευσης υπήρχε και το μεγάλο Λούνα Παρκ με την ρόδα του, που ήτανε γραφική πινελιά της πόλης.
Και όλα αυτά σε μια νύχτα τέλος. Όλος ο χώρος με έναν νόμο παραχωρήθηκε στον Ο.Λ.Α. (Οργανισμός Λιμένος Αλεξ/πόλης). Μα τι δουλειά έχει ο Ο.Λ.Α. σε αυτόν τον χώρο, εκτός της περιφράξεως του λιμανιού κανείς δεν το κατάλαβε. Εδώ δεν μπορεί να διαχειριστεί τα του λιμανιού, που έχει ερημώσει και εκτός από το καράβι για Σαμοθράκη δεν φεύγει τίποτα άλλο, αυτό είναι άλλο θέμα. Βέβαια και το καράβι για Σαμοθράκη δεν είναι και τόσο σίγουρο και πολλές φορές μένει δεμένο. Και όπως λέγαμε αντί να αφήσουν την έκταση στον δήμο και να ασχοληθεί ο Ο.Λ.Α με αυτά που πρέπει, να σου και όλος ο χώρος περιέρχεται σαν πίτα ζεστή και φρεσκοψημένη στην κυριαρχία του. Και η πρώτη ενέργεια του, ήταν να το βγάλει στο σφυρί και να το παραχωρήσει σε ιδιώτη με νοικιαζόμενο πλέον χώρο, ενώ άλλαξε και το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Λούνα Παρκ.
Βέβαια για το λιμάνι που είναι η δουλειά του μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τίποτα και η ερήμωση και απαξίωση συνεχίζεται, αλλά οι πρόεδροι του μισθώνονται με παχυλούς μισθούς. Όσο για την εκβάθυνση του, την σιδηροδρομική σύνδεση του, την ανάσυρση μιας βυθοκόρου που βυθίστηκε …αυτά εκτελούνται εδώ και 35 χρόνια, με τις εταιρείες να έρχονται και να φεύγουν και τα λεφτά επίσης, αλλά ούτε ευθύνες σε κανέναν και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Βέβαια η ζημιά φαίνεται στην όλη οικονομική κατάσταση της χώρας και στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν.
Σήμερα μια άλλη σφαλιάρα στον δήμο. Ο ιστορικός χώρος του κάμπινγκ, της γιορτής κρασιού, του πάρκου κυκλοφοριακής αγωγής, κλπ, όπως και ο απέναντι χώρος, περιέρχεται στο ΤΑΙΔΕΠ, δηλαδή πωλείται και τα λεφτά πάνε στα τοκογλυφικά δάνεια του Ελληνικού κράτους.
Ο χώρος του κάμπινγκ είναι από τους παλαιότερους χώρους κάμπινγκ στην Ελλάδα. Μάλιστα είναι από τα λίγα κάμπινγκ με 4,2 αστέρια και φυσικά το καλοκαίρι πήζει από ζωή. Ο χώρος της δημοτικής παραλίας το ίδιο. Μια παραλία με γαλάζια σημαία και όλες τις ανέσεις που προσφέρονται σε χαμηλή τιμή εισιτηρίου. Επίσης ο δημοτικός θερινός σινεμάς, «ο Φλοίσβος» που αποτελεί και τον μοναδικό πλέον θερινό σινεμά της πόλης, όπου το καλοκαίρι σε ένα όμορφο δασάκι μπορείς να πιείς την μύρα σου ή το ποτό σου βλέποντας την αγαπημένη σου ταινία. Στον παρακείμενο χώρο το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής όπου τα παιδάκια, μπορεί να παίξουν με τα ποδήλατα τους βλέποντας και μαθαίνοντας τα σήματα της τροχαίας, ενώ οι γονείς μπορούν να πιούν τον καφέ τους, αφού όλα είναι υπό έλεγχο, όπως λέμε. Σε αυτό το πάρκο αναβιώσαμε μετά από πολλά χρόνια, γύρω στα 32, την παλιά γιορτή κρασιού, που ήταν τότε σύμβολο για την πόλη και βέβαια στέφτηκε από απόλυτη επιτυχία με τον κόσμο να κατακλύζει όλες τις μέρες τους χώρους της εκδήλωσης.
Απέναντι η έκταση όπου ο δήμος κτίζει το αρχαιολογικό μουσείο που θα κοστίσει αρκετά εκατομμύρια και φυσικά αποτελεί και όνειρο για τους πολίτες αφού ίσως να είμαστε η μόνο πόλη χωρίς μουσείο και τα διάφορα ευρήματα της Μεσημβρίας και του τόπου να είναι σε διάφορα μουσεία σκορπισμένα. Όλα αυτά περιέρχονται στο ΤΑΙΔΕΠ και φυσικά άγνωστο σε ποιους και πως θα τα εκμεταλλευτούν. Όλες αυτές οι δημοτικές επιχειρήσεις μπορούμε να πούμε ότι είναι κερδοφόρες και φυσικά αποφέρουν μερικά έσοδα στον δήμο.
Όλα αυτά λοιπόν μπορεί να πάνε χαμένα αφού οι αντιδράσεις είναι λίγες. Και φυσικά σύμβολά της πόλης όπως όλος ο χώρος πάρκο να σταματήσουν να είναι σύμβολά και ονομασίες. Αλλά όταν επενδύονται χρήματα και δίνονται λεφτά από τους δήμους δεν θα έπρεπε να ρωτηθούν και οι δημότες; Δηλαδή μέχρι τώρα τα συντηρούσαμε και τα διαχειριζόμασταν στο κάτω- κάτω επειδή τα άφησαν και κατέρρεαν, όταν εγκαταλείφτηκε η έκταση από τον ΕΟΤ και για χρόνια είχε γίνει σκουπιδότοπος και με την φιλότιμη προσπάθεια του δήμου, ξανάγινε όπως ήταν και γέμισε ξανά ζωή, τώρα τα ξεπουλάμε και ότι λεφτά δώσαμε δεν πειράζει.. έγινε. Μια άλλη έκταση μετά από αυτήν του χώρου κάτω από τον φάρο ετοιμάζεται να κάνει φτερά και εμείς κοιτάμε αμέτοχοι. Ίσως να θέλουμε ανάπτυξη..αλλά πως……..
Υ.Γ. Υπάρχει και ο προβληματισμός. Σε ποιον θα πουληθεί και πως. Είμαστε στην Θράκη σε μια ευαίσθητη περιοχή, όπου πολλοί καλοβλέπουν τις εκποιούμενες εκτάσεις, με πρώτο και καλό το Τουρκικό προξενείο. Δεν θα μας φταίει μετά το προξενείο αν εκμεταλλευτεί την κατάσταση …απλώς αυτοί θα κάνουν καλά την δουλειά τους …εμείς που ξεπουλάμε τα υπάρχοντα μας, την κάνουμε ή την κάναμε ποτέ σωστά; Γιατί αν δούμε το πρόσφατο παράδειγμα της εκποιήσεως των 28 ακινήτων του δημοσίου μεταξύ αυτών και η ΔΥΟ Αλεξανδρούπολης, που μετά πολλά χρόνια είχε βρει στέγη, που αγοράστηκαν από την ΠΑΝΓΑΙΑ της Εθνικής αυτή πουλήθηκε σε πολυεθνική και φυσικά είναι ξένος ο αγοραστής. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με αυτές τις εκτάσεις, να πουληθούν και να επαναγορασθούν από κάποιο επενδυτή που άλλα επιδιώκει. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΒΒΑΔΑΣ... ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΕΥΡΩΠΗΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
