Του Γιώργου Χαραβαλιά
Έναν απολογισμό, θυμάμαι, επιχείρησε στις πρώτες 15 μέρες της θητείας του ο Λουκάς Παπαδήμος. Με μια ξεκούδουνη ανακοίνωση, λίγων γραμμών, θύμιζε αυτάρεσκα στο πανελλήνιο ότι «ο πρωθυπουργός έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης με σημαντική κοινοβουλευτική πλειοψηφία».
Μόλις προχθές, ο πρώην τραπεζίτης, αποφάσισε να κάνει τον δεύτερο και μάλλον τελευταίο απολογισμό της σύντομης πρωθυπουργικής του θητείας. Στο ίδιο πνεύμα, αλλά ασφαλώς με…περισσότερη φαντασία. Και αστείρευτη καθοδηγητική διάθεση προς τους διαδόχους του…Αυτή τη φορά, ο κ. Παπαδήμος απευθύνθηκε στους υπηκόους του από τηλεοράσεως. Για να τους εξηγήσει ότι μέσα σε πέντε μήνες αναμόρφωσε την χώρα και μάλιστα εκ βάθρων.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Εκτός από την δανειακή σύμβαση και το PSI, o θαυματοποιός πρωθυπουργός πέτυχε μέσα σε λίγες βδομάδες να δρομολογήσει λύσεις σε ένα σωρό άλλα φλέγοντα προβλήματα όπως: Η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων και η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, η μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η περιστολή της σπατάλης στον τομέα των φαρμάκων, η διασφάλιση της δημόσιας τάξης στο κέντρο της Αθήνας, η απομάκρυνση των παράνομων λαθρομεταναστών.
Δεν σας φτάνουν όλα αυτά; Ο κύριος Λουκάς, φρόντισε να σας βρεί και πετρέλαιο
Σε όλα τα παραπάνω αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός διεκδικώντας τα εύσημα ενός σύγχρονου…Καποδίστρια. Περιέγραψε δηλαδή μία άλλη Ελλάδα που δεν θα είχε κανένα λόγο να βρίσκεται στο μνημόνιο, γιατί προ καιρού θα είχε ξεπεράσει τις προδιαγραφές της Ελβετίας. Χώρια το πετρέλαιο…
Για την εξήγηση του φαινομένου Παπαδήμος δεν είμαι αρμόδιος. Κρίση μεγαλείου; Καβάλημα της καρέκλας; Απωθημένα μιας μετριότητας που βρέθηκε τυχαία σε θέση εξουσίας; Η απλά…ο παππούς τρελάθηκε;
Ελάχιστη σημασία έχει. Γιατί ο κάθε Έλληνας γνωρίζει τον πραγματικό απολογισμό των υπηρεσιών(κυβερνητικών και άλλων…)που προσέφερε ο εν λόγω κύριος,
Αφού προστάτεψε ευλαβικά τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και λήστεψε τους δικούς μας μικρο-ομολογιούχους, κατάφερε να πετύχει μία ανταλλαγή ομολόγων που όλοι οι σοβαροί αναλυτές σήμερα χαρακτηρίζουν «τρύπα στο νερό». Ο ίδιος φρόντισε να περάσει τα πάντα στο περιβόητο «αγγλικό δίκαιο», ενώ από το βήμα της βουλής προφήτεψε ξεδιάντροπα ότι και να πάμε στη δραχμή, εμείς θα χρωστάμε σε ευρώ!
Σε ότι αφορά όλα τα υπόλοιπα: Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να συλλάβει τον Λάκη Γαβαλά και τον Ακη Τσοχατζόπουλο την ώρα που έδινε συγχωροχάρτι στη Ζημενς, εμφανίζοντας την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας ως μνημονιακή υποχρέωση! Είναι ο πρωθυπουργεύων που κατέστησε ανέκδοτο τις αντικαταστάσεις υπουργών, όταν χρειάστηκε δέκα μέρες για να καλύψει μια θέση. Είναι τέλος ο επικεφαλής κυβέρνησης που κατάντησε τροχονόμος ρουσφετολογικών τροπολογιών από βουλευτές που τον έγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Θα μπορούσα να συνεχίσω επί μακρόν, αλλά σίγουρα το ζήτημα δεν είναι οι παραισθήσεις του κυρίου Λουκά. Το θέμα είναι ότι επιχείρησε να βαφτίσει ως κλειδί της «επιτυχημένης» του θητείας, το…μοντέλο της δικομματικής συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Προδιαγράφοντας το, ως αναγκαία συνταγή για το μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα.
Αυτή είναι και η πιο επικίνδυνη συμβολή του κ. Παπαδήμου στα σχέδια των δανειστών και της ντόπιας διαπλοκής. Από μία άποψη. Γιατί αν το σκεφτούμε καλύτερα, είναι ίσως και η λύση για την εκλογική μας λύτρωση. Το πιο αποτυχημένο μοντέλο διακυβέρνησης που έχει ζήσει τα τελευταία χρόνια η χώρα, ήταν αυτό της πρωθυπουργίας Παπαδήμου και της κατ’ επίφασιν συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να αποφύγουμε μόλις ανοίξουν οι κάλπες…
Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής
kostasxan.blogspot.com
