2013-12-06 14:30:07
Κάτω από άκρα μυστικότητα πραγματοποιείται τις τελευταίες ημέρες...σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του irakliolive , η μεταφορά των πυραυλικών συστημάτων S-300 από το Ηράκλειο στα Χανιά όπου επίκειται εντός των ημερών η πρώτη δοκιμαστική βολή τους.
Η μεταφορά τους γίνεται με βαρέως τύπου στρατιωτικά οχήματα συνοδεία ισχυρής αστυνομική δύναμης. Μάλιστα το κομβόι των οχημάτων ξεκινά το δρομολόγιο του γύρω στις 5.30 τα ξημερώματα από το Ηράκλειο και φθάνει στα Χανιά κατά τις 9.30, με αποτέλεσμα επειδή οι συνοδευτικές αστυνομικές δυνάμεις κλείνουν δρόμους για να περάσει το στρατιωτικό υλικό να σημειώνεται μποτιλιάρισμα στην Εθνική Οδό προσεγγίζοντας τα Χανιά .
Οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν πάντως για πρώτη βολή του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος στις 11η Δεκεμβρίου, ημερομηνία που αν την συνδυάσουμε με την μεταφορά των S-300 αυτές τις ημέρες ίσως και να αποδειχθεί ακριβής, σε αντίθεση με άλλες ημερομηνίες που κατά καιρούς είδαν το φώς της δημοσιότητας αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν .
Στα τέλη Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη εκπαιδευτική βολή από τις ελληνικές συστοιχίες των αντιαεροπορικών τύπου S-300. Η ακριβής ημερομηνία θα εξαρτηθεί από την ολοκλήρωση του εν εξελίξει διαγωνισμού της Πολεμικής Αεροπορίας για την αγορά του απαραίτητου κινούμενου στόχου.
Η δοκιμή θα πραγματοποιηθεί στο πεδίο βολής Κρήτης στο Ακρωτήρι και αναμένεται να συγκεντρώσει διεθνές ενδιαφέρον, καθώς οι ελληνικές συστοιχίες S-300 είναι οι μοναδικές αυτού του τύπου που βρίσκονται στην κατοχή μιας δυτικής χώρας.
Η ιστορία των ρωσικής κατασκευής S-300 που θεωρούνται και από το ΓΕΕΘΑ ένα πολύ ισχυρό αντιαεροπορικό όπλο -ίσως το καλύτερο στον κόσμο- ξεκίνησε το 1997, όταν τους παρήγγειλε -στο πλαίσιο του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας-Κύπρου- η τότε κυπριακή κυβέρνηση Κληρίδη, έναντι 250 εκατ. δολαρίων.
Η δημοσιοποίηση της παραγγελίας αυτής συνοδεύτηκε από ισχυρές πιέσεις από τους Δυτικούς προς τη Λευκωσία και απειλές της Τουρκίας και τελικά, το 1998, οι συστοιχίες S-300 δεν παραδόθηκαν στην Κύπρο, αλλά στην Κρήτη, όπου και αποθηκεύτηκαν για τα πολλά επόμενα χρόνια. Τυπικά η Ελλάδα απέκτησε την ιδιοκτησία των συστοιχιών S-300 το 2007.
Η διαδικασία επανενεργοποίησης των S-300 ξεκίνησε τους τελευταίους 15 μήνες από τον ΑΓΕΕΘΑ Μ. Κωσταράκο. Καθώς τόσο στο σύστημα όσο και στα βλήματα δεν είχε γίνει καμία δοκιμή, χρειάστηκε να έρθουν Ρώσοι τεχνικοί στην Ελλάδα για να πιστοποιήσουν το αξιόμαχο των S-300. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2013. Ταυτόχρονα, οι τεχνικοί επιθεώρησαν και επικαιροποίησαν και την ετοιμότητα των βλημάτων.
Το μόνο που απέμενε ήταν να καταλήξει ο διαγωνισμός για την αγορά του ιπτάμενου στόχου, που στην ουσία θα είναι ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλάνο με δυνατότητα ελιγμών ώστε να μπορεί να αποφύγει το χτύπημα.
Το ζητούμενο είναι να δοκιμαστεί όσο το δυνατόν σε πιο πραγματικές συνθήκες και από μεγάλη απόσταση το αντιαεροπορικό σύστημα S-300, ώστε να επιβεβαιωθούν οι δυνατότητές του.
Ιστορικό
Η περιπέτεια των S-300 μετράει πολλά χρόνια. Μετά την κρίση των Ιμίων, στα μέσα του 1996 η Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε να προχωρήσει στην αγορά του ρωσικού συστήματος. Υπό τις ευλογίες του Γεράσιμου Αρσένη και της πολιτικής του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου, ο τότε πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης προσπάθησε μέσω της προμήθειας να ασκήσει πίεση προς όλες τις πλευρές για την επίλυση του Κυπριακού. Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου είχε ανακοινωθεί τον Νοέμβριο του 1993, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και πρόεδρος της Κύπρου ο Γλ. Κληρίδης.
Από την πρώτη στιγμή οι S-300 μπήκαν στο μάτι των ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο του 1997, το αμερικανικό ΥΠΕΞ χαρακτήριζε την απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης «στοιχείο αποσταθεροποίησης στο νησί και γενικότερα στην περιοχή». Ο διευθυντής για θέματα Νοτίου Ευρώπης στο αμερικανικό ΥΠΕΞ, Κέρι Κάβανο, μετέβη στην Κύπρο και έκανε λόγο για κρίση. Η Τουρκία απειλούσε με αντίποινα με προληπτικά χτυπήματα σε μονάδες της Εθνικής Φρουράς, ενώ ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ρ. Ντενκτάς απειλούσε με εποικισμό της Αμμοχώστου. Η Μόσχα, από την πλευρά της, δήλωνε σε κάθε τόνο ότι είναι σε θέση να παραδώσει το οπλικό σύστημα.
Η Ελλάδα στο προσκήνιο εμφανιζόταν να στηρίζει πολιτικά την Κύπρο, αν και διαφαινόταν ότι το έκανε μετά μεγάλης δυσκολίας. Τον Φεβρουάριο του 1997 στη Λευκωσία, Κύπρος και Ρωσία υπέγραψαν το συμβόλαιο της αγοράς, ύψους 250 εκατ. δολαρίων. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, σε μια κίνηση επίδειξης στην κατεχόμενη Κύπρο, οι Τούρκοι πραγματοποίησαν τη στρατιωτική άσκηση «Αποφασιστικότητα '97». Το σενάριο περιελάμβανε επιχείρηση καταστροφής των πυραύλων, εξ ου και χρησιμοποιήθηκαν ομοιώματα των S-300.
Τον Ιανουάριο του 1998, στη διάρκεια προεκλογικής συνέντευξης, ο Γλ. Κληρίδης ανακοίνωσε την παράδοση της αεροπορικής βάσης στην Πάφο, ενώ προετοιμάζονταν τελετές για τα εγκαίνιά της. Εξαγγέλθηκε η μόνιμη στάθμευση ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών και η Τουρκία απείλησε με στρατιωτικά μέτρα. Ενα μήνα μετά, το πρώτο μήνυμα των ΗΠΑ στον Κληρίδη -μετά την επανεκλογή του- ήταν ένα σκληρό διάβημα για το θέμα των πυραύλων. Ο Αμερικανός υφυπουργός Αμυνας, Ζαν Λόνταλ, προειδοποίησε: «Δεν πρέπει να πάρετε τους S-300, δεν πρέπει να προχωρήσετε με την αεροπορική βάση της Πάφου. Πρόκειται για δύο τρομερές αποφάσεις».
Η Κύπρος επανέφερε την παλαιά πρόταση για αποστρατιωτικοποίηση, ως αντάλλαγμα για την ακύρωση της παραγγελίας για τους S-300. Οι Τούρκοι αρνήθηκαν να συνδέσουν τους πυραύλους με τις συνομιλίες για το Κυπριακό και η πρωτοβουλία του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ απέτυχε.
Το διπλωματικό θερμόμετρο έμοιαζε να ανεβαίνει και τον Μάιο η εφημερίδα «Sunday Times» έγραφε πως η Βρετανία ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη εκκένωση πληθυσμού που πραγματοποίησε από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της αυξανόμενης ανησυχίας για πόλεμο. Στη Λευκωσία επικράτησε πανικός για πιθανές επιπτώσεις στον τουρισμό και το Εθνικό Συμβούλιο αποφάσισε αναβολή της παραλαβής μέχρι το τέλος του 1998.
Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, Ντιέγκο Κόρντοβεζ, μετέφερε μήνυμα του Γλ. Κληρίδη στον Ντενκτάς ότι θα συζητούσε την ακύρωση του προγράμματος, εάν επέστρεφε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο ίδιος αρνήθηκε κάθε διαπραγμάτευση με επίκεντρο τους S-300.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, από την πλευρά του, έδειξε ενδιαφέρον στην «ιδέα Πάγκαλου» και ανέλαβε πρωτοβουλία για μορατόριουμ πτήσεων πάνω από την Κύπρο, χωρίς την ανάμειξη του ΝΑΤΟ. Οι Τούρκοι εξακολούθησαν να αρνούνται κάθε διάλογο για τους S-300 και αργότερα η «ιδέα» απορρίφθηκε και από τη Λευκωσία.
Το θέμα της εγκατάστασης στην Κύπρο αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής, αλλά και στα κυπριακά κόμματα. Τον Νοέμβριο του 1998, ο Γλ. Κληρίδης έλεγε ότι οι πύραυλοι χρειάζονται για την άμυνα της χώρας και ότι η θέση θα αλλάξει μόνον εάν η τουρκική πλευρά είναι έτοιμη να συζητήσει μείωση δυνάμεων και εξοπλισμών, ενώ ο Κ. Σημίτης δήλωνε ότι οι S-300 δεν είναι αυτοσκοπός. Ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ τότε, ο Νίκος Αναστασιάδης, απαντώντας στον Κ. Σημίτη, έλεγε ότι οι πύραυλοι μπορεί να μην είναι αυτοσκοπός, αλλά σίγουρα είναι για την άμυνα της Κύπρου και όχι για την εναποθήκευσή τους σε χώρους πέραν της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακολούθησε η συνάντηση Σημίτη - Κληρίδη, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να εισηγείται την εγκατάστασή τους στην Κρήτη και τον Κύπριο πρόεδρο την αποθήκευσή τους στην Κύπρο.
Ο Γλ. Κληρίδης τελικά συμφώνησε, αλλά δημιουργήθηκε ένα κλίμα ψυχρότητας στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας. Μόνο το ΑΚΕΛ έβλεπε με κατανόηση τη θέση της Ελλάδας. Ο τότε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, προσκάλεσε επειγόντως τον Βάσο Λυσσαρίδη στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ δήλωνε πως «μεταξύ θερμού επεισοδίου και άνευ όρων παράδοσης, είναι προτιμότερο το πρώτο».
Τον Μάρτιο του 1999, οι S-300 έφτασαν μυστικά στην Κρήτη. Η πρώτη βολή είχε ανακοινωθεί για τον Δεκέμβριο του 2000, αλλά αναμένεται να γίνει 13 χρόνια μετά. Οι S-300 πέρασαν τυπικώς σε ελληνική ιδιοκτησία το 2007.
irakliolive.gr
Η μεταφορά τους γίνεται με βαρέως τύπου στρατιωτικά οχήματα συνοδεία ισχυρής αστυνομική δύναμης. Μάλιστα το κομβόι των οχημάτων ξεκινά το δρομολόγιο του γύρω στις 5.30 τα ξημερώματα από το Ηράκλειο και φθάνει στα Χανιά κατά τις 9.30, με αποτέλεσμα επειδή οι συνοδευτικές αστυνομικές δυνάμεις κλείνουν δρόμους για να περάσει το στρατιωτικό υλικό να σημειώνεται μποτιλιάρισμα στην Εθνική Οδό προσεγγίζοντας τα Χανιά .
Οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν πάντως για πρώτη βολή του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος στις 11η Δεκεμβρίου, ημερομηνία που αν την συνδυάσουμε με την μεταφορά των S-300 αυτές τις ημέρες ίσως και να αποδειχθεί ακριβής, σε αντίθεση με άλλες ημερομηνίες που κατά καιρούς είδαν το φώς της δημοσιότητας αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν .
Στα τέλη Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη εκπαιδευτική βολή από τις ελληνικές συστοιχίες των αντιαεροπορικών τύπου S-300. Η ακριβής ημερομηνία θα εξαρτηθεί από την ολοκλήρωση του εν εξελίξει διαγωνισμού της Πολεμικής Αεροπορίας για την αγορά του απαραίτητου κινούμενου στόχου.
Η δοκιμή θα πραγματοποιηθεί στο πεδίο βολής Κρήτης στο Ακρωτήρι και αναμένεται να συγκεντρώσει διεθνές ενδιαφέρον, καθώς οι ελληνικές συστοιχίες S-300 είναι οι μοναδικές αυτού του τύπου που βρίσκονται στην κατοχή μιας δυτικής χώρας.
Η ιστορία των ρωσικής κατασκευής S-300 που θεωρούνται και από το ΓΕΕΘΑ ένα πολύ ισχυρό αντιαεροπορικό όπλο -ίσως το καλύτερο στον κόσμο- ξεκίνησε το 1997, όταν τους παρήγγειλε -στο πλαίσιο του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας-Κύπρου- η τότε κυπριακή κυβέρνηση Κληρίδη, έναντι 250 εκατ. δολαρίων.
Η δημοσιοποίηση της παραγγελίας αυτής συνοδεύτηκε από ισχυρές πιέσεις από τους Δυτικούς προς τη Λευκωσία και απειλές της Τουρκίας και τελικά, το 1998, οι συστοιχίες S-300 δεν παραδόθηκαν στην Κύπρο, αλλά στην Κρήτη, όπου και αποθηκεύτηκαν για τα πολλά επόμενα χρόνια. Τυπικά η Ελλάδα απέκτησε την ιδιοκτησία των συστοιχιών S-300 το 2007.
Η διαδικασία επανενεργοποίησης των S-300 ξεκίνησε τους τελευταίους 15 μήνες από τον ΑΓΕΕΘΑ Μ. Κωσταράκο. Καθώς τόσο στο σύστημα όσο και στα βλήματα δεν είχε γίνει καμία δοκιμή, χρειάστηκε να έρθουν Ρώσοι τεχνικοί στην Ελλάδα για να πιστοποιήσουν το αξιόμαχο των S-300. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2013. Ταυτόχρονα, οι τεχνικοί επιθεώρησαν και επικαιροποίησαν και την ετοιμότητα των βλημάτων.
Το μόνο που απέμενε ήταν να καταλήξει ο διαγωνισμός για την αγορά του ιπτάμενου στόχου, που στην ουσία θα είναι ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλάνο με δυνατότητα ελιγμών ώστε να μπορεί να αποφύγει το χτύπημα.
Το ζητούμενο είναι να δοκιμαστεί όσο το δυνατόν σε πιο πραγματικές συνθήκες και από μεγάλη απόσταση το αντιαεροπορικό σύστημα S-300, ώστε να επιβεβαιωθούν οι δυνατότητές του.
Ιστορικό
Η περιπέτεια των S-300 μετράει πολλά χρόνια. Μετά την κρίση των Ιμίων, στα μέσα του 1996 η Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε να προχωρήσει στην αγορά του ρωσικού συστήματος. Υπό τις ευλογίες του Γεράσιμου Αρσένη και της πολιτικής του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου, ο τότε πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης προσπάθησε μέσω της προμήθειας να ασκήσει πίεση προς όλες τις πλευρές για την επίλυση του Κυπριακού. Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου είχε ανακοινωθεί τον Νοέμβριο του 1993, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και πρόεδρος της Κύπρου ο Γλ. Κληρίδης.
Από την πρώτη στιγμή οι S-300 μπήκαν στο μάτι των ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο του 1997, το αμερικανικό ΥΠΕΞ χαρακτήριζε την απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης «στοιχείο αποσταθεροποίησης στο νησί και γενικότερα στην περιοχή». Ο διευθυντής για θέματα Νοτίου Ευρώπης στο αμερικανικό ΥΠΕΞ, Κέρι Κάβανο, μετέβη στην Κύπρο και έκανε λόγο για κρίση. Η Τουρκία απειλούσε με αντίποινα με προληπτικά χτυπήματα σε μονάδες της Εθνικής Φρουράς, ενώ ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ρ. Ντενκτάς απειλούσε με εποικισμό της Αμμοχώστου. Η Μόσχα, από την πλευρά της, δήλωνε σε κάθε τόνο ότι είναι σε θέση να παραδώσει το οπλικό σύστημα.
Η Ελλάδα στο προσκήνιο εμφανιζόταν να στηρίζει πολιτικά την Κύπρο, αν και διαφαινόταν ότι το έκανε μετά μεγάλης δυσκολίας. Τον Φεβρουάριο του 1997 στη Λευκωσία, Κύπρος και Ρωσία υπέγραψαν το συμβόλαιο της αγοράς, ύψους 250 εκατ. δολαρίων. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, σε μια κίνηση επίδειξης στην κατεχόμενη Κύπρο, οι Τούρκοι πραγματοποίησαν τη στρατιωτική άσκηση «Αποφασιστικότητα '97». Το σενάριο περιελάμβανε επιχείρηση καταστροφής των πυραύλων, εξ ου και χρησιμοποιήθηκαν ομοιώματα των S-300.
Τον Ιανουάριο του 1998, στη διάρκεια προεκλογικής συνέντευξης, ο Γλ. Κληρίδης ανακοίνωσε την παράδοση της αεροπορικής βάσης στην Πάφο, ενώ προετοιμάζονταν τελετές για τα εγκαίνιά της. Εξαγγέλθηκε η μόνιμη στάθμευση ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών και η Τουρκία απείλησε με στρατιωτικά μέτρα. Ενα μήνα μετά, το πρώτο μήνυμα των ΗΠΑ στον Κληρίδη -μετά την επανεκλογή του- ήταν ένα σκληρό διάβημα για το θέμα των πυραύλων. Ο Αμερικανός υφυπουργός Αμυνας, Ζαν Λόνταλ, προειδοποίησε: «Δεν πρέπει να πάρετε τους S-300, δεν πρέπει να προχωρήσετε με την αεροπορική βάση της Πάφου. Πρόκειται για δύο τρομερές αποφάσεις».
Η Κύπρος επανέφερε την παλαιά πρόταση για αποστρατιωτικοποίηση, ως αντάλλαγμα για την ακύρωση της παραγγελίας για τους S-300. Οι Τούρκοι αρνήθηκαν να συνδέσουν τους πυραύλους με τις συνομιλίες για το Κυπριακό και η πρωτοβουλία του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ απέτυχε.
Το διπλωματικό θερμόμετρο έμοιαζε να ανεβαίνει και τον Μάιο η εφημερίδα «Sunday Times» έγραφε πως η Βρετανία ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη εκκένωση πληθυσμού που πραγματοποίησε από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της αυξανόμενης ανησυχίας για πόλεμο. Στη Λευκωσία επικράτησε πανικός για πιθανές επιπτώσεις στον τουρισμό και το Εθνικό Συμβούλιο αποφάσισε αναβολή της παραλαβής μέχρι το τέλος του 1998.
Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, Ντιέγκο Κόρντοβεζ, μετέφερε μήνυμα του Γλ. Κληρίδη στον Ντενκτάς ότι θα συζητούσε την ακύρωση του προγράμματος, εάν επέστρεφε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο ίδιος αρνήθηκε κάθε διαπραγμάτευση με επίκεντρο τους S-300.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, από την πλευρά του, έδειξε ενδιαφέρον στην «ιδέα Πάγκαλου» και ανέλαβε πρωτοβουλία για μορατόριουμ πτήσεων πάνω από την Κύπρο, χωρίς την ανάμειξη του ΝΑΤΟ. Οι Τούρκοι εξακολούθησαν να αρνούνται κάθε διάλογο για τους S-300 και αργότερα η «ιδέα» απορρίφθηκε και από τη Λευκωσία.
Το θέμα της εγκατάστασης στην Κύπρο αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής, αλλά και στα κυπριακά κόμματα. Τον Νοέμβριο του 1998, ο Γλ. Κληρίδης έλεγε ότι οι πύραυλοι χρειάζονται για την άμυνα της χώρας και ότι η θέση θα αλλάξει μόνον εάν η τουρκική πλευρά είναι έτοιμη να συζητήσει μείωση δυνάμεων και εξοπλισμών, ενώ ο Κ. Σημίτης δήλωνε ότι οι S-300 δεν είναι αυτοσκοπός. Ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ τότε, ο Νίκος Αναστασιάδης, απαντώντας στον Κ. Σημίτη, έλεγε ότι οι πύραυλοι μπορεί να μην είναι αυτοσκοπός, αλλά σίγουρα είναι για την άμυνα της Κύπρου και όχι για την εναποθήκευσή τους σε χώρους πέραν της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακολούθησε η συνάντηση Σημίτη - Κληρίδη, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να εισηγείται την εγκατάστασή τους στην Κρήτη και τον Κύπριο πρόεδρο την αποθήκευσή τους στην Κύπρο.
Ο Γλ. Κληρίδης τελικά συμφώνησε, αλλά δημιουργήθηκε ένα κλίμα ψυχρότητας στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας. Μόνο το ΑΚΕΛ έβλεπε με κατανόηση τη θέση της Ελλάδας. Ο τότε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, προσκάλεσε επειγόντως τον Βάσο Λυσσαρίδη στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ δήλωνε πως «μεταξύ θερμού επεισοδίου και άνευ όρων παράδοσης, είναι προτιμότερο το πρώτο».
Τον Μάρτιο του 1999, οι S-300 έφτασαν μυστικά στην Κρήτη. Η πρώτη βολή είχε ανακοινωθεί για τον Δεκέμβριο του 2000, αλλά αναμένεται να γίνει 13 χρόνια μετά. Οι S-300 πέρασαν τυπικώς σε ελληνική ιδιοκτησία το 2007.
irakliolive.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αποθεώθηκε ο Φιγκερόα στη Μαλαισία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
