2013-12-09 09:56:05
Του Μάνδαλου Παναγιώτη
Συνεχώς βλέπουμε στα διάφορα παράθυρα των καναλιών πολιτικούς που ολημερίς αράζουν και... κάνουν σειρά για να βγουν και να πουν ακαταλαβίστικα πράγματα και να δικαιολογήσουν τα κακώς κείμενα ως οι μοναδικοί που προσπαθούν να σώσουν την πατρίδα αλλά οι άλλοι δεν τους αφήνουν. Μα ποιοι άλλοι αφού οι ίδιοι κυβερνούν επί 40 χρόνια και είναι υπαίτιοι της κατάντιας του τόπου.. Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα εδώ και δεκαετίες έχουν σχεδόν καταγραφεί και δεν χρειάζεται καν η κάμερα να τους δείξει αφού σχεδόν οι καρέκλες τους έχουν και το όνομα τους. Βέβαια οι ίδιοι και οι ίδιοι. Αυτοί που φέρανε την χώρα σε αυτήν την κατάσταση είναι αυτοί που ωρύονται ότι πρέπει να την σώσουν. Άλλοι φωνάζουν για τους δημόσιους υπαλλήλους, που όπως λέγανε ήτανε υπεράριθμοι αλλά τώρα είναι λιγότεροι και από αυτούς σχεδόν της Αμερικής που έχει τον μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και όμως φαληρησε , ενώ το χρέος της είναι πολλά τρις δολάρια
. Αυτοί οι άνθρωποι, μεγάλα ονόματα της πολιτικής που φωνάζουν για τους άλλους. Μα πως ένας βουλευτής ή βολευτής, όπως θέλετε πείτε τους, παίρνει μισθό γύρω στα 10.000 μαζί για ατ επιδόματα. Και φωνάζουν για αυτούς που παίρνουνε 300-400 ευρώ. Οι περισσότεροι γιοι μεγαλοαστικών οικογενειών που διαιωνίζουν την εκλογιμότητα τους από γενιά σε γενιά. Αυτοί λοιπόν φωνάζουν για τους δημόσιους υπαλλήλους των 400 ευρώ ενώ αμείβονται όλοι από τον κρατικό κουρβανά. Και αλήθεια αν πραγματικά υπάρχει θέμα αυτοί γιατί πληρώνονται και μάλιστα οι περισσότεροι έχουν επιχειρήσεις, είναι εφοπλιστές, κλπ. Και θα πούνε μερικοί …αυτοί εκλέγονται. Μα πως εκλέγονται; Μήπως υπάρχει θέση για άλλους αφού στα έδρανα και στις υποψηφιότητες βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Γνωστή βουλευτής και χρόνια υπουργός αφού έχασε τις ενδοκομματικές εκλογές πανηγυρικά, πήρε ένα αρκετά εξευτελιστικό αποτέλεσμα με το κόμμα που ίδρυσε έτρεξε να χωθεί στο ψηφοδέλτιο επικρατείας χωρίς σταυρό, στο κόμμα που παράτησε και μάλιστα εκεί άφησε και συγγενικό της πρόσωπο. Πως θα βγει κάποιος νέος με ιδέες, αφού πάντα οι ίδιοι είναι σε αυτές τις θέσεις. Μάλιστα πρέπει να κάνουν και τεστ ανικανότητας και όσο ποιο ανίκανος είσαι τόσο σε προωθούν ή μήπως χρειάζονται μερικοί, υποχείρια που θα τους πετάξουν σαν αναλώσιμα όταν δεν τους χρειάζονται, ποια.
Άλλοι πάλι μένουν για καιρό στο ψυγείο και ξαφνικά αποφασίζουν να ξανασώσουν τον τόπο από άλλες θέσεις, δημάρχου, Περιφερειάρχη, κλπ. Αν και η παχυλή σύνταξη είναι εξασφαλισμένη αυτοί εκεί στην εμμονή τους. Δεν λένε να το βάλουν κάτω και να πουν...ας αφήσουμε και νέους ανθρώπους στον χώρο..εμείς έστω κυβερνήσαμε και τους καταντήσαμε έτσι...ας έρθουν άλλοι.
Φυσικά, στις δύσκολες στιγμές και όταν είναι να ψηφιστούν αντιλαϊκά νομοσχέδια, που θα αποφέρουν αρκετή δυσφορία στους ψηφοφόρους τους, τότε αρχίζουν από τηλεοράσεως …επί χούντας είχαμε την κρατική τηλεόραση, που λέγαμε ότι ήτανε τηλεκατευθυνόμενη, αλλά μπρος στην σημερινή, δημοκρατία, έχουμε την ιδιωτική τηλεόραση, που φυσικά από δημοκρατικότητα ιδεών είναι κάτι μεταξύ, Χιτλερικής Γκεστάπο και Σταλινικής ΚGB, αρχίζουν τις μεγάλες κουβέντες και τα μεγάλα λόγια, για τον καημένο τον λαό που δυσανασχετεί. Αλλά μόλις έρθει η στιγμή ψηφίζουν τα νομοσχέδια, σαν τις καλές κοτούλες που βόσκουν το καλαμπόκι τους, ασφαλείς στο κοτέτσι τους.
Η ασυδοσία και η απληστία δεν έχουν όρια. Και μετά, έφτασαν την χώρα σε αυτήν την κατάσταση, κυβερνώντας όπως κυβερνούσαν μετά από τόσα χρόνια και τώρα σε μεγάλη ηλικία θα έχουν όραμα και πρόγραμμα;.
Άλλοι πάλι αποφασίζουν να αποσυρθούν και στην θέση τους αφήνουν γιούς και κόρες, ανιψιές και ανιψιούς και το μισό σόι τους για να κάνουνε την ανανέωση. Και φυσικά από αυτά τα κολεγιόπαιδα κανείς ποτέ δεν έχει δουλέψει, δεν έχει βγάλει μεροκάματο, δεν έχει γνώση το πώς ζει ο κόσμος, από τον απλό πολίτη έως τον καθηγητή πανεπιστημίου. Όταν απλώς φτάνει η αποτυχία, βρίζουν όλους τους άλλους, γιατί οι άλλοι είναι οι ένοχοι και αυτοί που κοστίζουν, ενώ δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος και να μην τον στοιχειώνουν φαντάσματα όταν ακούει για άστεγους, για άτομα που αυτοκτονούν, για άτομα που δεν έχουν να φάνε, ενώ για να ξεφτιλίσουν ακόμα ποιο πολύ τον λαό λένε διάφορα. Να δουλεύουμε τις Κυριακές και χωρίς οράρια, να μην παίρνουμε μισθούς, να βάλουμε τους βουλευτές στα κόκκινα δάνεια γιατί οι καημενούληδες με τα 10.000 ψωροχιλιάρικα που παίρνουν δεν τα βγάζουν πέρα...αλλά ο άνεργος πατέρας που θα γυρίσει στο σπίτι με την άδεια κατσαρόλα δεν πειράζει, χρωστάει και θα του πάρουν και το σπίτι. Τα δις ευρώ σαν ψίχουλα χαρίζονται στους υμετέρους αλλά εκεί δεν πειράζει...πειράζει όμως το επίδομα ανεργίας γιατί βαραίνει τον προϋπολογισμό ..ενώ αν έμπαιναν στην νεκροφόρα δεν θα τους κόστιζε τίποτα.
Μετά μιλάνε για δουλειά. Ποιοι αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ αλλά ή φαλίρισαν τις επιχειρήσεις τους ή γυρνάν από κόμμα σε κόμμα και από κανάλι σε κανάλι για να έχουν...δουλειά. Μετά βλέπεις ότι ψηφίζονται νομοσχέδια με καμιά δεκαριά βουλευτές, ενώ οι άλλοι είναι στις… δουλειές τους. Μα τελικά θα μας πούνε που δουλεύουνε ή ποιους δουλεύουνε;
Υ.Γ. Σίγουρα το φταίξιμο είναι των άλλων … και φυσικά ο τρόπος που ψηφίζουμε ...όταν το δικαίωμα της εργασίας το κάνουνε ρουσφέτι και εμείς το ανεχόμαστε τότε φυσικά και έχουν δίκαιο...γιατί το δίκαιο και το νόμιμο είναι ότι μέλημα του πολιτευτή είναι η χαμηλή. Tromaktiko
Συνεχώς βλέπουμε στα διάφορα παράθυρα των καναλιών πολιτικούς που ολημερίς αράζουν και... κάνουν σειρά για να βγουν και να πουν ακαταλαβίστικα πράγματα και να δικαιολογήσουν τα κακώς κείμενα ως οι μοναδικοί που προσπαθούν να σώσουν την πατρίδα αλλά οι άλλοι δεν τους αφήνουν. Μα ποιοι άλλοι αφού οι ίδιοι κυβερνούν επί 40 χρόνια και είναι υπαίτιοι της κατάντιας του τόπου.. Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα εδώ και δεκαετίες έχουν σχεδόν καταγραφεί και δεν χρειάζεται καν η κάμερα να τους δείξει αφού σχεδόν οι καρέκλες τους έχουν και το όνομα τους. Βέβαια οι ίδιοι και οι ίδιοι. Αυτοί που φέρανε την χώρα σε αυτήν την κατάσταση είναι αυτοί που ωρύονται ότι πρέπει να την σώσουν. Άλλοι φωνάζουν για τους δημόσιους υπαλλήλους, που όπως λέγανε ήτανε υπεράριθμοι αλλά τώρα είναι λιγότεροι και από αυτούς σχεδόν της Αμερικής που έχει τον μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και όμως φαληρησε , ενώ το χρέος της είναι πολλά τρις δολάρια
Άλλοι πάλι μένουν για καιρό στο ψυγείο και ξαφνικά αποφασίζουν να ξανασώσουν τον τόπο από άλλες θέσεις, δημάρχου, Περιφερειάρχη, κλπ. Αν και η παχυλή σύνταξη είναι εξασφαλισμένη αυτοί εκεί στην εμμονή τους. Δεν λένε να το βάλουν κάτω και να πουν...ας αφήσουμε και νέους ανθρώπους στον χώρο..εμείς έστω κυβερνήσαμε και τους καταντήσαμε έτσι...ας έρθουν άλλοι.
Φυσικά, στις δύσκολες στιγμές και όταν είναι να ψηφιστούν αντιλαϊκά νομοσχέδια, που θα αποφέρουν αρκετή δυσφορία στους ψηφοφόρους τους, τότε αρχίζουν από τηλεοράσεως …επί χούντας είχαμε την κρατική τηλεόραση, που λέγαμε ότι ήτανε τηλεκατευθυνόμενη, αλλά μπρος στην σημερινή, δημοκρατία, έχουμε την ιδιωτική τηλεόραση, που φυσικά από δημοκρατικότητα ιδεών είναι κάτι μεταξύ, Χιτλερικής Γκεστάπο και Σταλινικής ΚGB, αρχίζουν τις μεγάλες κουβέντες και τα μεγάλα λόγια, για τον καημένο τον λαό που δυσανασχετεί. Αλλά μόλις έρθει η στιγμή ψηφίζουν τα νομοσχέδια, σαν τις καλές κοτούλες που βόσκουν το καλαμπόκι τους, ασφαλείς στο κοτέτσι τους.
Η ασυδοσία και η απληστία δεν έχουν όρια. Και μετά, έφτασαν την χώρα σε αυτήν την κατάσταση, κυβερνώντας όπως κυβερνούσαν μετά από τόσα χρόνια και τώρα σε μεγάλη ηλικία θα έχουν όραμα και πρόγραμμα;.
Άλλοι πάλι αποφασίζουν να αποσυρθούν και στην θέση τους αφήνουν γιούς και κόρες, ανιψιές και ανιψιούς και το μισό σόι τους για να κάνουνε την ανανέωση. Και φυσικά από αυτά τα κολεγιόπαιδα κανείς ποτέ δεν έχει δουλέψει, δεν έχει βγάλει μεροκάματο, δεν έχει γνώση το πώς ζει ο κόσμος, από τον απλό πολίτη έως τον καθηγητή πανεπιστημίου. Όταν απλώς φτάνει η αποτυχία, βρίζουν όλους τους άλλους, γιατί οι άλλοι είναι οι ένοχοι και αυτοί που κοστίζουν, ενώ δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος και να μην τον στοιχειώνουν φαντάσματα όταν ακούει για άστεγους, για άτομα που αυτοκτονούν, για άτομα που δεν έχουν να φάνε, ενώ για να ξεφτιλίσουν ακόμα ποιο πολύ τον λαό λένε διάφορα. Να δουλεύουμε τις Κυριακές και χωρίς οράρια, να μην παίρνουμε μισθούς, να βάλουμε τους βουλευτές στα κόκκινα δάνεια γιατί οι καημενούληδες με τα 10.000 ψωροχιλιάρικα που παίρνουν δεν τα βγάζουν πέρα...αλλά ο άνεργος πατέρας που θα γυρίσει στο σπίτι με την άδεια κατσαρόλα δεν πειράζει, χρωστάει και θα του πάρουν και το σπίτι. Τα δις ευρώ σαν ψίχουλα χαρίζονται στους υμετέρους αλλά εκεί δεν πειράζει...πειράζει όμως το επίδομα ανεργίας γιατί βαραίνει τον προϋπολογισμό ..ενώ αν έμπαιναν στην νεκροφόρα δεν θα τους κόστιζε τίποτα.
Μετά μιλάνε για δουλειά. Ποιοι αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ αλλά ή φαλίρισαν τις επιχειρήσεις τους ή γυρνάν από κόμμα σε κόμμα και από κανάλι σε κανάλι για να έχουν...δουλειά. Μετά βλέπεις ότι ψηφίζονται νομοσχέδια με καμιά δεκαριά βουλευτές, ενώ οι άλλοι είναι στις… δουλειές τους. Μα τελικά θα μας πούνε που δουλεύουνε ή ποιους δουλεύουνε;
Υ.Γ. Σίγουρα το φταίξιμο είναι των άλλων … και φυσικά ο τρόπος που ψηφίζουμε ...όταν το δικαίωμα της εργασίας το κάνουνε ρουσφέτι και εμείς το ανεχόμαστε τότε φυσικά και έχουν δίκαιο...γιατί το δίκαιο και το νόμιμο είναι ότι μέλημα του πολιτευτή είναι η χαμηλή. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Έκθεση Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας» - Μια Αξέχαστη διαδρομή στο χρόνο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
