2013-12-16 13:00:20
Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων σκεφτήκαμε να σας πούμε την ιστορία του πιο διάσημου τάρανδου όλων των εποχών.
Του Ρούντολφ με την κόκκινη μύτη.
Θα έχετε ακούσει άλλωστε έστω και μία φορά το γνωστό τραγούδι, που έγραψε ο Johnny Marks το 1939, βασιζόμενος στο παραμύθι «Rudolph the Red-Nosed Reindeer» που είχε εκδώσει η εταιρεία Montgomery Ward Company.
Το παραμύθι λοιπόν, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα todayifoundout.com, δημιούργησε η αλυσίδα πολυκαταστημάτων Montgomery Ward, στην προσπάθειά της να εξοικονομήσει κάποια χρήματα.
Ήταν το έτος 1939, όταν οι υπεύθυνοι της εταιρείας αποφάσισαν να βρουν ένα τρόπο για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, από τις πωλήσεις των βιβλίων ζωγραφικής. Έτσι, σκέφτηκαν να φτιάξουν το δικό τους.
Ο Robert L. May, που εργαζόταν ως κειμενογράφος στην εταιρεία, ήταν γνωστός στους συναδέλφους του γιατί ήταν πολύ καλός στο να γράφει στιχάκια και ιστορίες για παιδιά. Επιλέχτηκε λοιπόν για να γράψει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, η οποία θα χρησίμευε ως διαφημιστική προώθηση για τα βιβλία ζωγραφικής που εισήγαγε η εταιρεία.
Ο May στα νιάτα του ήταν πολύ μικροκαμωμένος και πολλά παιδιά τον πείραζαν γι’ αυτό. Έτσι αποφάσισε να κάνει μια ιστορία σαν αυτή του ασχημόπαπου που… έγινε κύκνος. Καθώς έγραφε την ιστορία του, δοκίμασε διάφορες εκδοχές της με την τετράχρονη κόρη του Barbara, μέχρι να καταλήξουν μαζί σε μια που θεωρούσαν και οι δύο ικανοποιητική.
Τότε, την παρουσίασε και στο αφεντικό του, στον οποίο δεν άρεσε αρχικά καθώς πίστευε ότι ένας τάρανδος με κόκκινη μύτη υποδήλωνε ότι… έπινε αλκοόλ.
Όταν όμως είδε και τα σκίτσα που σχεδίασε ο Denver Gillen, που εργαζόταν στο δημιουργικό τμήμα της Montgomery Ward, αποφάσισε να δώσει την έγκρισή του.
Τον πρώτο χρόνο ο «Τάρανδος Ρούντολφ με την Κόκκινη Μύτη» πούλησε περίπου 2,4 εκατομμύρια αντίτυπα. Μέχρι το 1946 πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα της ιστορίας είχαν διανεμηθεί από την εταιρεία, αριθμός πολύ εντυπωσιακός, δεδομένου ότι δεν εκτυπώθηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά τον πόλεμο, η ζήτηση για την ιστορία του συμπαθέστατου τάρανδου εκτινάχτηκε στα ύψη, με τη μεγαλύτερη ώθηση να δίνεται αφότου ο κουνιάδος του May και ραδιοφωνικός παραγωγός Johnny Marks, δημιούργησε και τη… μουσική εκδοχή της παιδικής ιστορίας.
Το πρωτοτραγούδησε ο Harry Brannon το 1948, όμως το παιδικό τραγουδάκι έγινε διάσημο όταν το είπε ο Gene Autry το 1949, πουλώντας 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο εκείνη τη χρονιά.
Παρά το γεγονός ότι ο May ήταν ο δημιουργός της ιστορίας του Ρούντολφ, ο οποίος έγινε εξωφρενικά δημοφιλής, τα πνευματικά δικαιώματα ανήκαν στην Montgomery Ward. Σε μια κίνηση εξαιρετικά σπάνια για τον επιχειρηματικό χώρο, η εταιρεία αποφάσισε το 1947 να μεταφέρει τα πνευματικά δικαιώματα… στον δημιουργό, χωρίς καμία δέσμευση.
Εκείνη την εποχή ο May ήταν βυθισμένος στα χρέη, με τους ιατρικούς λογαριασμούς να τρέχουν εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του.
Με το που πήρε τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας του, κατάφερε να ξεχρεώσει και μέσα σε λίγα χρόνια ήταν σε θέση να παραιτηθεί από την εταιρεία, παρότι μια δεκαετία μετά επέστρεψε και δούλεψε ξανά γι’ αυτήν μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1971.
otherside.gr
Του Ρούντολφ με την κόκκινη μύτη.
Θα έχετε ακούσει άλλωστε έστω και μία φορά το γνωστό τραγούδι, που έγραψε ο Johnny Marks το 1939, βασιζόμενος στο παραμύθι «Rudolph the Red-Nosed Reindeer» που είχε εκδώσει η εταιρεία Montgomery Ward Company.
Το παραμύθι λοιπόν, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα todayifoundout.com, δημιούργησε η αλυσίδα πολυκαταστημάτων Montgomery Ward, στην προσπάθειά της να εξοικονομήσει κάποια χρήματα.
Ήταν το έτος 1939, όταν οι υπεύθυνοι της εταιρείας αποφάσισαν να βρουν ένα τρόπο για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, από τις πωλήσεις των βιβλίων ζωγραφικής. Έτσι, σκέφτηκαν να φτιάξουν το δικό τους.
Ο Robert L. May, που εργαζόταν ως κειμενογράφος στην εταιρεία, ήταν γνωστός στους συναδέλφους του γιατί ήταν πολύ καλός στο να γράφει στιχάκια και ιστορίες για παιδιά. Επιλέχτηκε λοιπόν για να γράψει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, η οποία θα χρησίμευε ως διαφημιστική προώθηση για τα βιβλία ζωγραφικής που εισήγαγε η εταιρεία.
Ο May στα νιάτα του ήταν πολύ μικροκαμωμένος και πολλά παιδιά τον πείραζαν γι’ αυτό. Έτσι αποφάσισε να κάνει μια ιστορία σαν αυτή του ασχημόπαπου που… έγινε κύκνος. Καθώς έγραφε την ιστορία του, δοκίμασε διάφορες εκδοχές της με την τετράχρονη κόρη του Barbara, μέχρι να καταλήξουν μαζί σε μια που θεωρούσαν και οι δύο ικανοποιητική.
Τότε, την παρουσίασε και στο αφεντικό του, στον οποίο δεν άρεσε αρχικά καθώς πίστευε ότι ένας τάρανδος με κόκκινη μύτη υποδήλωνε ότι… έπινε αλκοόλ.
Όταν όμως είδε και τα σκίτσα που σχεδίασε ο Denver Gillen, που εργαζόταν στο δημιουργικό τμήμα της Montgomery Ward, αποφάσισε να δώσει την έγκρισή του.
Τον πρώτο χρόνο ο «Τάρανδος Ρούντολφ με την Κόκκινη Μύτη» πούλησε περίπου 2,4 εκατομμύρια αντίτυπα. Μέχρι το 1946 πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα της ιστορίας είχαν διανεμηθεί από την εταιρεία, αριθμός πολύ εντυπωσιακός, δεδομένου ότι δεν εκτυπώθηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά τον πόλεμο, η ζήτηση για την ιστορία του συμπαθέστατου τάρανδου εκτινάχτηκε στα ύψη, με τη μεγαλύτερη ώθηση να δίνεται αφότου ο κουνιάδος του May και ραδιοφωνικός παραγωγός Johnny Marks, δημιούργησε και τη… μουσική εκδοχή της παιδικής ιστορίας.
Το πρωτοτραγούδησε ο Harry Brannon το 1948, όμως το παιδικό τραγουδάκι έγινε διάσημο όταν το είπε ο Gene Autry το 1949, πουλώντας 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο εκείνη τη χρονιά.
Παρά το γεγονός ότι ο May ήταν ο δημιουργός της ιστορίας του Ρούντολφ, ο οποίος έγινε εξωφρενικά δημοφιλής, τα πνευματικά δικαιώματα ανήκαν στην Montgomery Ward. Σε μια κίνηση εξαιρετικά σπάνια για τον επιχειρηματικό χώρο, η εταιρεία αποφάσισε το 1947 να μεταφέρει τα πνευματικά δικαιώματα… στον δημιουργό, χωρίς καμία δέσμευση.
Εκείνη την εποχή ο May ήταν βυθισμένος στα χρέη, με τους ιατρικούς λογαριασμούς να τρέχουν εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του.
Με το που πήρε τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας του, κατάφερε να ξεχρεώσει και μέσα σε λίγα χρόνια ήταν σε θέση να παραιτηθεί από την εταιρεία, παρότι μια δεκαετία μετά επέστρεψε και δούλεψε ξανά γι’ αυτήν μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1971.
otherside.gr
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα βάλει ο Κωνσταντινίδης στον Άρη λεφτά;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανασκόπηση πρωταθλήματος MotoGP 2013
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
