2013-12-16 21:40:14
Alvarez and Marsal, BlackRock, Oliver Wyman, Pimco: Τα ονόματά τους δεν σημαίνουν κάτι στον μέσο Ευρωπαίο πολίτη.
Όμως αυτές οι συμβουλευτικές εταιρείες οικονομικών έχουν παίξει κεντρικό ρόλο στις διασώσεις ευρωπαϊκών χωρών όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία και μέχρι στιγμής έχουν επιβαρύνει τους φορολογούμενους αυτών των χωρών με περισσότερα από 80 εκατ. ευρώ.
Η “ανεξάρτητη” εξειδίκευσή τους, όπως επισημαίνει το EUobserver, έχει χρησιμοποιηθεί από την τρόικα των διεθνών δανειστών – την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο να αποφασίσουν ποιες χώρες ή τράπεζες πρέπει να αποφύγουν τη χρεοκοπία.
Όπως, δε, επισημαίνεται, συχνά προσλαμβάνονται χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, εγείροντας ερωτήματα διαφάνειας και υπευθυνότητας. Επίσης, κάποιες φορές, προσλαμβάνονται παρά την πιθανή σύγκρουση συμφερόντων σε θέματα ανταγωνισμού, που απορρέουν από τις σχέσεις με επενδυτικά κεφάλαια και άλλους δημοσιονομικούς παρόχους.
Περαιτέρω οι εταιρείες προσλαμβάνουν άλλους συμβούλους ή μικρότερες συμβουλευτικές εταιρείες εγείροντας επιπλέον ερωτήματα ως προς το ποιος έχει πρόσβαση σε εσωτερικές πληροφορίες και πως τη χρησιμοποιεί.
Εκτός από τις εγχώριες νομικές εταιρείες, παρατηρεί το Euobserver, σχεδόν πάντα συνεργάζονται με μία ή και παραπάνω από τις λεγόμενες “Μεγάλες τέσσερις” εταιρείες ορκωτών λογιστών - Deloitte, Ernst&Young, KPMG και την PriceWaterhouseCoopers (PwC).
Το αποτέλεσμα είναι η τύχη κάποιων χωρών και τα πακέτα διάσωσης στην Ευρωζώνη να έχουν γίνει μονοπώλιο μιας δεκάδας μεγάλων εταιρειών.
Παράδειγμα αποτελεί η Alvarez and Marsal που κέρδισε δύο εκατ. ευρώ από την διάδωση των ισπανικών τραπεζώ το 2012 αλλά και 6,6 εκατ. ευρώ από το πακέτο διάσωσης της Κύπρου. Το Δεκέμβριο του 2012, ο κεντρικός τραπεζίτης Πανίκος Δημητριάδης επέλεξε την Alvarez and Μarsal για μια σειρά νέα συμβόλαια, αν και το διοικητικό συμβούλιο είχε απορρίψει τη συμβουλευτική εξαιτίας πιθανής σύγκρουσης συμφερόντων, που σχετίζονταν με την αξιολόγηση της Τράπεζας Κύπρου.
Στη συνέχεια ο κ. Δημητριάδης έδωσε στην Alvarez and Μarsal δύο από τα νέα συμβόλαια, παρά τις αντιρρήσεις του συμβουλίου.
Ωστόσο, όπως παρατηρεί το Euobserver, η κορυφή του παγόβουνου ήταν οι “προφανείς συγκρούσεις συμφερόντων”. Το σκάνδαλο ξέσπασε τον περασμένο Οκτώβριο όταν τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο Δημητρίαδης βράβευσε την Alvarez and Marsal με μια ακόμα επιβλητική αμοιβή αξίας 15 εκατ. ευρώ χωρίς την έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας. Το μπόνους αυτό αντιστοιχεί στο 0,1% του συνολικού ποσού που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών (15,7 δισ. ευρώ).
Το ερώτημα που θέτει αυτό το μυστικό δωράκι είναι το εξής: Κατά πόσον η αξιολόγηση των κυπριακών τραπεζών από την Alvarez and Marsal ήταν αντικειμενική, δεδομένου ότι θα έπαιρνε μερίδιο από την διάσωση.
Ένα άλλο παράδειγμα με τις εν λόγω εταιρείες είναι οι λάθος υπολογισμοί στην Ιρλανδία. Τον Ιανουάριο του 2011 η ιρλανδική κεντρική τράπεζα προσέλαβε την ανταγωνίστρια της Alvarez and Marsal, την BlackRock Solutions.
Η συμβουλευτική μονάδα της BlakRock προσλήφθηκε για να υπολογίσει το μέγεθος της «τρύπας» στις ιρλανδικές τράπεζες και τη διενέργεια stress test για το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα έναντι αμοιβής 30 εκατ. ευρώ.
Η BlackRock επέλεξε ως συνεργάτες τις Boston Consultin Group και Barclays Capital.
Όπως αναφέρει το EUobserver, το πρώτο "καμπανάκι" χτύπησε όταν η BlackRock έκανε λάθος στην πρόβλεψη της για τα κέρδη των ιρλανδικών τραπεζών. Με βάση την πρόβλεψη της συμβουλευτικής, η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας περίμενε ότι τα κέρδη της τράπεζας θα ανέρχονταν σε 1,9 δισ.ευρώ μεταξύ 2011 και 2013. Αλλά ως τον Ιούνιο του 2014, οι τράπεζες είχαν κερδίσει μόλις 0,4 δισ. ευρώ.
πηγη
pestanea
Όμως αυτές οι συμβουλευτικές εταιρείες οικονομικών έχουν παίξει κεντρικό ρόλο στις διασώσεις ευρωπαϊκών χωρών όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία και μέχρι στιγμής έχουν επιβαρύνει τους φορολογούμενους αυτών των χωρών με περισσότερα από 80 εκατ. ευρώ.
Η “ανεξάρτητη” εξειδίκευσή τους, όπως επισημαίνει το EUobserver, έχει χρησιμοποιηθεί από την τρόικα των διεθνών δανειστών – την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο να αποφασίσουν ποιες χώρες ή τράπεζες πρέπει να αποφύγουν τη χρεοκοπία.
Όπως, δε, επισημαίνεται, συχνά προσλαμβάνονται χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, εγείροντας ερωτήματα διαφάνειας και υπευθυνότητας. Επίσης, κάποιες φορές, προσλαμβάνονται παρά την πιθανή σύγκρουση συμφερόντων σε θέματα ανταγωνισμού, που απορρέουν από τις σχέσεις με επενδυτικά κεφάλαια και άλλους δημοσιονομικούς παρόχους.
Περαιτέρω οι εταιρείες προσλαμβάνουν άλλους συμβούλους ή μικρότερες συμβουλευτικές εταιρείες εγείροντας επιπλέον ερωτήματα ως προς το ποιος έχει πρόσβαση σε εσωτερικές πληροφορίες και πως τη χρησιμοποιεί.
Εκτός από τις εγχώριες νομικές εταιρείες, παρατηρεί το Euobserver, σχεδόν πάντα συνεργάζονται με μία ή και παραπάνω από τις λεγόμενες “Μεγάλες τέσσερις” εταιρείες ορκωτών λογιστών - Deloitte, Ernst&Young, KPMG και την PriceWaterhouseCoopers (PwC).
Το αποτέλεσμα είναι η τύχη κάποιων χωρών και τα πακέτα διάσωσης στην Ευρωζώνη να έχουν γίνει μονοπώλιο μιας δεκάδας μεγάλων εταιρειών.
Παράδειγμα αποτελεί η Alvarez and Marsal που κέρδισε δύο εκατ. ευρώ από την διάδωση των ισπανικών τραπεζώ το 2012 αλλά και 6,6 εκατ. ευρώ από το πακέτο διάσωσης της Κύπρου. Το Δεκέμβριο του 2012, ο κεντρικός τραπεζίτης Πανίκος Δημητριάδης επέλεξε την Alvarez and Μarsal για μια σειρά νέα συμβόλαια, αν και το διοικητικό συμβούλιο είχε απορρίψει τη συμβουλευτική εξαιτίας πιθανής σύγκρουσης συμφερόντων, που σχετίζονταν με την αξιολόγηση της Τράπεζας Κύπρου.
Στη συνέχεια ο κ. Δημητριάδης έδωσε στην Alvarez and Μarsal δύο από τα νέα συμβόλαια, παρά τις αντιρρήσεις του συμβουλίου.
Ωστόσο, όπως παρατηρεί το Euobserver, η κορυφή του παγόβουνου ήταν οι “προφανείς συγκρούσεις συμφερόντων”. Το σκάνδαλο ξέσπασε τον περασμένο Οκτώβριο όταν τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο Δημητρίαδης βράβευσε την Alvarez and Marsal με μια ακόμα επιβλητική αμοιβή αξίας 15 εκατ. ευρώ χωρίς την έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας. Το μπόνους αυτό αντιστοιχεί στο 0,1% του συνολικού ποσού που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών (15,7 δισ. ευρώ).
Το ερώτημα που θέτει αυτό το μυστικό δωράκι είναι το εξής: Κατά πόσον η αξιολόγηση των κυπριακών τραπεζών από την Alvarez and Marsal ήταν αντικειμενική, δεδομένου ότι θα έπαιρνε μερίδιο από την διάσωση.
Ένα άλλο παράδειγμα με τις εν λόγω εταιρείες είναι οι λάθος υπολογισμοί στην Ιρλανδία. Τον Ιανουάριο του 2011 η ιρλανδική κεντρική τράπεζα προσέλαβε την ανταγωνίστρια της Alvarez and Marsal, την BlackRock Solutions.
Η συμβουλευτική μονάδα της BlakRock προσλήφθηκε για να υπολογίσει το μέγεθος της «τρύπας» στις ιρλανδικές τράπεζες και τη διενέργεια stress test για το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα έναντι αμοιβής 30 εκατ. ευρώ.
Η BlackRock επέλεξε ως συνεργάτες τις Boston Consultin Group και Barclays Capital.
Όπως αναφέρει το EUobserver, το πρώτο "καμπανάκι" χτύπησε όταν η BlackRock έκανε λάθος στην πρόβλεψη της για τα κέρδη των ιρλανδικών τραπεζών. Με βάση την πρόβλεψη της συμβουλευτικής, η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας περίμενε ότι τα κέρδη της τράπεζας θα ανέρχονταν σε 1,9 δισ.ευρώ μεταξύ 2011 και 2013. Αλλά ως τον Ιούνιο του 2014, οι τράπεζες είχαν κερδίσει μόλις 0,4 δισ. ευρώ.
πηγη
pestanea
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Το τελευταίο ''αντίο'' στον Αντώνη Φίλια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
