2013-12-18 00:18:06
Όταν Κρητικοί της Αθήνας επιστρέφουν μετά από χρόνια στο γεννησιμιό τους τόπο αρχίζοντας τη ζωή τους από την αρχή, άλλοι όπως ο παραγωγός αγροτικών προϊόντων Κώστας Μπερνιδάκης, επιλέγουν το λεκανοπέδιο της Αττικής αναζητώντας την επιβίωση! Καλλιεργητής και έμπορος των αγαθών της γης από τα παιδικά του χρόνια στο χωριό Αγκουσελιανά του Ρεθύμνου, ήταν ο… μόνιμος πλανόδιος τα τελευταία πέντε χρόνια στις λαϊκές αγορές της πόλης του Ηρακλείου, των Μοιρών και της πόλης του Ρεθύμνου, διαθέτοντας ότι παρήγαγε από το χωράφι του Μέτρησε τις δυνάμεις του, έκανε και τον… προϋπολογισμό του «στον Κορυδαλλό που θα εγκατασταθεί», διαπίστωσε «ότι βγαίνει» και πήρε την απόφαση να τα μαζέψει και να ζητήσει την τύχη του «στη νέα πατρίδα», συνεχίζοντας την ίδια απασχόληση, πάλι με την εμπορία κρητικών προϊόντων, άλλα δικής του παραγωγής και άλλα από βιοτεχνίες και εργαστήρια του νησιού.
«Εδώ», λέει, «δεν μπορούσα να αντέξω, τα έξοδα είχαν φτάσει ως το λαιμό και δεν υπήρχε άλλη λύση
. Δεν με συμφέρει να είμαι άλλο στο χωριό μου και είπα να δοκιμάσω αλλού και δεν πάω στην τύχη. Φεύγω, παρότι είμαι δεμένος με τον τόπο μου, αλλά και τι να κάνω; Πώς θα επιβιώσω; Πιστεύω ότι εκεί, επειδή οι Κρητικοί εκτός Κρήτης νιώθουν διαφορετικά την καταγωγή τους και στηρίζει ο ένας τον άλλο, ότι δε θα είναι μόνος μου και θα βοηθηθώ από τους συμπατριώτες μου…»
Και αν θα αλλάξει όμως πατρίδα, ξεκαθαρίζει, δε «θα χαθεί από το χωριό του», αφού θα έρχεται για να απασχολείται με τον αδελφό του στις καλλιέργειες και τα παραγόμενα προϊόντα θα τα διοχετεύει πάλι στους πελάτες που θα του δίδουν παραγγελίες. «Ήδη», σημειώνει, «αρκετοί μου έχουν ζητήσει πολλά είδη της ντόπιας παραγωγής, υπολογίζω περίπου 400 κιλά σε κρασί, μέλι, παξιμάδια, τυριά και θα πάω φορτωμένος στην Αθήνα…»
Ψάχνοντας την επιβίωσή του στα χρόνια της φτώχειας, και σε καιρούς που η… ανάκαμψη και η… ανάπτυξη καθυστερούν να έλθουν παρά τις ελπίδες που δεν παραλείπουν σχεδόν καθημερινά να δίδουν αξιωματούχοι εντός και εκτός, ο Κώστας Μπερνιδάκης στα 42 του χρόνια κινητοποιείται για να μπορέσει να ζήσει! Θα πει, αηδιασμένος για την σημερινή ζοφερή κατάσταση που δημιούργησαν για πολλές δεκαετίες στη δημόσια ζωή οι πολιτικοί του δικομματισμού: «Εγώ μένω στη χώρα μου και ξενιτεύομαι στην Αθήνα! Θέλοντας και μη θα προσαρμοστώ εκεί που θα εγκατασταθώ, όμως τι να πω για τους νέους, τους επιστήμονες με τις μεγάλες σπουδές που αναγκάζονται να φύγουν σε χώρες του εξωτερικού; Η χώρα μου δεν τους σεβάστηκε και τους διώχνει στα ξένα…»
madeincreta.gr
«Εδώ», λέει, «δεν μπορούσα να αντέξω, τα έξοδα είχαν φτάσει ως το λαιμό και δεν υπήρχε άλλη λύση
Και αν θα αλλάξει όμως πατρίδα, ξεκαθαρίζει, δε «θα χαθεί από το χωριό του», αφού θα έρχεται για να απασχολείται με τον αδελφό του στις καλλιέργειες και τα παραγόμενα προϊόντα θα τα διοχετεύει πάλι στους πελάτες που θα του δίδουν παραγγελίες. «Ήδη», σημειώνει, «αρκετοί μου έχουν ζητήσει πολλά είδη της ντόπιας παραγωγής, υπολογίζω περίπου 400 κιλά σε κρασί, μέλι, παξιμάδια, τυριά και θα πάω φορτωμένος στην Αθήνα…»
Ψάχνοντας την επιβίωσή του στα χρόνια της φτώχειας, και σε καιρούς που η… ανάκαμψη και η… ανάπτυξη καθυστερούν να έλθουν παρά τις ελπίδες που δεν παραλείπουν σχεδόν καθημερινά να δίδουν αξιωματούχοι εντός και εκτός, ο Κώστας Μπερνιδάκης στα 42 του χρόνια κινητοποιείται για να μπορέσει να ζήσει! Θα πει, αηδιασμένος για την σημερινή ζοφερή κατάσταση που δημιούργησαν για πολλές δεκαετίες στη δημόσια ζωή οι πολιτικοί του δικομματισμού: «Εγώ μένω στη χώρα μου και ξενιτεύομαι στην Αθήνα! Θέλοντας και μη θα προσαρμοστώ εκεί που θα εγκατασταθώ, όμως τι να πω για τους νέους, τους επιστήμονες με τις μεγάλες σπουδές που αναγκάζονται να φύγουν σε χώρες του εξωτερικού; Η χώρα μου δεν τους σεβάστηκε και τους διώχνει στα ξένα…»
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεν φτάνει η φτώχεια, πάει και η αξιοπρέπειά μας;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παράταση της αναστολής σύναψης συμβάσεων φωτοβολταϊκών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
