2013-12-23 16:01:25
Φωτογραφία για Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Λιβύη: το λάθος της Δύσης, η υποχρέωση αρωγής της Αλγερίας  (2)
Καθ. Chems Eddine CHITOUR (Αλγερία)-  LE GRAND SOIR (Γαλλία)      (μτφ. Κριστιάν)

Πρώτο μέρος: Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια ευτυχισμένη χώρα που την έλεγαν Λιβύη (1)

Ο Bernard-Henri Lévy (BHL) και η καταστροφή της Λιβύης

Για τον Mohammed Larbi: «Η Λιβύη ήταν πάντα ένα τεράστιο οπλοστάσιο που, αυτή τη φορά, κάνει την ευτυχία των παραστρατιωτικών ομάδων, μετά τη περασμένη ευτυχία των εμπόρων όπλων, ή άλλων πολιτοφυλακών αλλού στην περιοχή, αν όχι μακρύτερα. (...)

Είναι σήμερα οι πολιτοφυλακές ισχυρότερες στο σημείο να επιβάλλουν τη τάξη τους, όπως φάνηκε όταν ήρθαν από τη Misrata για να καταστείλουν μια διαδήλωση για μεγαλύτερη ασφάλεια; 

Αυτό συνέβη στις 15 Νοεμβρίου και αυτή η επιχείρηση έκανε 46 νεκρούς και περισσότερούς από 500 τραυματίες. Μια αληθινή επίδειξη δύναμης εναντίον του εθνικού στρατού που παρέμεινε αδύνατος (...). 


Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση της Λιβύης προσπάθησε να καθησυχάσει τους κατοίκους της Βεγγάζης με έκκληση για ηρεμία μετά από βίαιες συγκρούσεις μεταξύ του στρατού και της τζιχαντιστικής ομάδας Ansar Al Sharia. "(3)

Έγινε γνωστό ότι μετά τις συγκρούσεις ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδικάζουν τη χρήση βίας. 

Περιέργως, η Γαλλία δεν είπε τίποτα. Ο BHL απασχολημένος να οργανώσει  μια άλλη πυρκαγιά δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη Λιβύη. 

Λέγεται ότι το άτιμο ψήφισμα  του ΟΗΕ, όπως εγκρίθηκε και ερμηνεύτηκε στην τραγική πορεία του ήταν πράξη της Γαλλίας, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι τα θεμέλια είναι βαθύτερα. 

Χωρίς αμφιβολία ο BHL ήταν ο πραγματικός υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, και ήταν ο κινητήρας της λεηλασίας. 

Κάτω από τη πένα του παλαιστινιακού δημοσιογράφου Ράμζυ Baroud, διαβάζουμε ένα αρκετά πλήρες πορτρέτο του Bernard-Henry Levy, τα «δύο σταθμά, δύο μέτρα», τη χειροτονία του Ισραήλ και το μίσος του Ισλάμ: «Ο Levy, ο οποίος μερικές φορές εμφανίστηκε σαν το κυριότερο υποστηρικτή του πολέμου κατά της Λιβύης, έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από τα φώτα της δημοσιότητας για το ζήτημα της Λιβύης. (...)

Το να διακηρύσσεις ότι, το λιγότερο, ο Lévy είναι ένας πνευματικός απατεώνας, είναι σαν να χάσεις τη σαφή λογική που φαίνεται να ενοποιήσει όλες τις δραστηριότητες αυτού του ανθρώπου, το έργο και τα γραπτά του. 

Φαίνεται να έχει εμμονή για την «απελευθέρωση» των μουσουλμάνων της Βοσνίας, στο Πακιστάν, τη Λιβύη και αλλού (...)

Καθ 'όλη την φευγαλέα καριέρα του, ο Levy έκανε μεγάλες ζημιές, μερικές φορές ως αχυράνθρωπος των ανθρώπων στην εξουσία, άλλες φορές οδηγώντας ο ίδιος δικές του σταυροφορίες. Είναι ισχυρός υποστηρικτής της στρατιωτικής επέμβασης, και το προφίλ του είναι διάσπαρτο με αναφορές σε μουσουλμανικές χώρες και τις στρατιωτικές επεμβάσεις, από το Αφγανιστάν έως το Σουδάν και, τέλος, στη Λιβύη». (4)

«Στο περιοδικό New York Magazine της 26ης Δεκεμβρίου 2011, ο Benjamin Wallace-Wells μίλησε για τον «Γάλλο φιλόσοφο» σαν να ήταν ο ‘Μεσσία που δεν φοβάται να προωθήσει τη βία για το καλό της ανθρωπότητας’. Στο άρθρο'' ´´European Superhero Quashes Libyan Dictator´´, ο Wallace-Wells έγραφε για ‘τον φιλόσοφο που κατάφερε να ωθήσει τον κόσμο να συντρίψει ένα κακοποιό ηγέτη’.

«Ο εν λόγω κακοποιός είναι φυσικά ο Μουαμάρ Καντάφι, ο Λίβυος ηγέτης ο οποίος ανατράπηκε και σκοτώθηκε αφού φέρεται να σοδομίστηκε από αντάρτες κατά τη σύλληψή του τον Οκτώβριο του 2011. (...) Τον Μάρτιο του 2011, ο Levy πήρε την ευθύνη να πετάξει προς Βεγγάζη για να «προσλάβει» Λίβυους αντάρτες. Ήταν μια καθοριστική στιγμή, διότι  αυτό το είδος διαμεσολάβησης επέτρεψε στις ένοπλες ομάδες να μετατρέψουν μια περιφερειακή εξέγερση σε ολοκληρωτικό πόλεμο με συμμετοχή του ΝΑΤΟ. (..)» (4)

«Σφαγές, υπήρξαν πράγματι, αλλά όχι με την έννοια που προτείνεται από τους δυτικούς «ανθρωπιστές παρεμβατικούς». 

Η τελευταία έλαβε χώρα πριν λίγες ημέρες, την Παρασκευή 15η Νοεμβρίου στην Τρίπολη  -43 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 235 τραυματίστηκαν-   όταν πολιτοφύλακες επιτέθηκαν σε ειρηνικούς διαδηλωτές, οι οποίοι απλώς απαιτούσαν να εγκαταλείψουν την πόλη τους οι μαχητές της Μισράτα. 

Όσον αφορά την προσωπικότητα του BHL, ο Ραμζί Baroud μας λέει ότι: «Η ισραηλινή δεξιά είναι γοητευμένη από τον B.-H. Levy. Στην Jerusalem Post, ο εορτασμός της παγκόσμιας επιρροής του κορυφώνεται με το ακόλουθο απόσπασμα: «Ένας Γάλλος φιλόσοφος και ένας από τους ηγέτες του κινήματος των Νέων Φιλοσόφων οι οποίοι ισχυρίζονται ότι οι Εβραίοι προορίζονται να παρέχουν μια μοναδική ηθική φωνή στον κόσμο». 

Αλλά η ηθική δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό. Τα φιλοσοφικά επιτεύγματα του ανθρώπου μας φαίνονται να στοχεύουν μόνο τους μουσουλμάνους και τους πολιτισμούς τους. Μια εβδομάδα μετά τον εορτασμό της ηθικής επιρροής του στον κόσμο από τη Jerusalem Post, η εφημερίδα Haaretz περίγραφε την υποστήριξή του στον ισραηλινό στρατό με τιτλοδότηση στις 30 Μαΐου 2010: «Bernard-Henri Lévy: Δεν είδα ποτέ ένα στρατό πιο δημοκρατικό  από την IDF». (4)

BHL: ο αυτοαποκαλούμενος εκπρόσωπος της φυλής του Ισραήλ

Ο Hichem Hamza μας αναλύει τη μηχανική του BHL με μια αμετάβλητη ιεροσύνη, την υπεράσπιση του σιωνισμού και του Ισραήλ:

«Διπλή υποταγή. Σκηνοθέτης μιας ταινίας για τη συμμετοχή του στη λιβυκή σύγκρουση, ο Bernard-Henri Lévy πάντα υποστήριξε ότι ο αγώνας του γράφεται ως μέρος μιας καθολικής προσέγγισης υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». 

Ο Ummah έφερε στο φως έγγραφα που υποδεικνύουν το αντίθετο. 

Η εξομολόγηση πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013 στο μικρόφωνο του Ραδιόφωνου της Εβραϊκής  Κοινότητας (ΡΕΚ, Γαλλία).  Κληθείς από το ΡΕΚ για να προωθήσει το «πολεμικό ημερολόγιο του στη Λιβύη», ο συγγραφέας Bernard-Henri Lévy δήλωσε υποταγή στη κοινότητά αυτή, αναγνωρίζοντας, με μοναδική έμφαση, ότι επιστρατεύτηκε κατά του Καντάφι, λόγω, μεταξύ άλλων, του θρησκεύματος τους.

Ο Ummah εντόπισε και δημοσίευσε αυτό το απίστευτο απόσπασμα από αυτή τη συνέντευξη στο ΡΕΚ. Περίεργως, η σκηνή που περιγράφεται εδώ από τον BHL δεν εμφανίζεται στην ταινία του με τίτλο Ο όρκος του Τομπρούκ . Αν και μπορούμε να δούμε πράγματι τον BHL που κοκορευόταν στους Λίβυους απεσταλμένους από τις λιβυκές φατρίες  ότι ο ίδιος ανήκει σε μια «αρχαία φυλή», σε καμία στιγμή  δεν τον βλέπουμε να ρητορεύει για τη «αφοσίωση» του  στο Ισραήλ ενώπιον του πλήθους των νέων που είχαν συγκεντρωθεί τον Απρίλιο του 2011 στη Βεγγάζη. 

Τρεις ημέρες μετά από αυτή τη συνέντευξη, ο BHL συμμετείχε στην Εθνική Συνέλευση του Αντιπροσωπευτικού Συμβουλίου των Εβραϊκών Ιδρυμάτων στη Γαλλία. Κατά την ομιλία του, ο άνθρωπος ολοκλήρωσε την ομολογία του   -που τότε πέρασε απαρατήρητη -  στο ΡΕΚ δηλώνοντας ότι επιστρατεύτηκε με «σημαία» τη «πίστη του στο Σιωνισμό και το Ισραήλ», προσθέτοντας ότι «ως Εβραίος » «είχε συμμετάσχει σε αυτή την πολιτική περιπέτεια, για να βοηθήσει στην ανάπτυξη για τη χώρα του και για μια άλλη ενός σχεδίου στρατηγικής και τακτικής».  Αυτή η «διπλή πίστη» επιβεβαιώνεται. (5)

Ωστόσο, είναι ο BHL υπόλογος ενώπιον της Κοινότητας των Ανθρώπων; 

Για τον Karim Bouali οι συνέπειες της δυτικής επέμβασης στη Λιβύη, η οποία προκλήθηκε από τον ανεύθυνο ακτιβισμό του Bernard-Henry Lévy, επεκτείνεται πέρα ​​από τα σύνορα αυτής της χώρας και επηρεάσει όλη τη περιοχή. (...) Η τελευταία φορά που αυτό το άτομο επανεμφανίστηκε, ήταν για να προσπαθήσει να επηρεάσει την απόφαση των δυτικών δυνάμεων, Ηνωμένων Πολιτειών και Γαλλίας κυρίως, που ήταν απρόθυμες να μπούνε στον πόλεμο εναντίον της Συρίας. Μην περιμένετε από αυτές τις δυνάμεις να τον παραπέμπουν στο ΔΠΔ για να τον ρίξουν στη φυλακή και να τον δικάσουν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». (6)

Προσωρινό συμπέρασμα σχετικά με την τραγωδία της Λιβύης

Σε συνέντευξη στην εφημερίδα Temps d’Algérie  λίγες εβδομάδες μετά την απελευθέρωση της Λιβύης και το λιντσάρισμα του Καντάφι, είχα δηλώσει τη μεγάλη αξία του, έστω και αν ο ίδιος ήταν ένας τύραννος, είχε καταφέρει να διατηρήσει την ισορροπία μεταξύ των φυλών. 

Κάπως, οι κοινωνιολογικές ισορροπίες έχουν προστατευθεί. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η Λιβύη έχει το μεγαλύτερο αφρικανικό ΑΕΠ μετά τη Νότια Αφρική. Αυτό σημαίνει ότι οι Λίβυοι ζούσαν καλά. Η Λιβύη, μικρή χώρα με 6 εκατομμύρια κατοίκους, κατέχει 46 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου από τα οποία το 35% τους ανήκει σύμφωνα με τους Γάλλους (16 δισ.). 

«Για τους δυτικούς, είναι μια ευλογία. Από τώρα και στο εξής, για τη νέα τάξη πραγμάτων που θα τεθεί σε εφαρμογή, τα αποθέματα πετρελαίου των αραβικών χωρών είναι πλέον υποθετικά. Θα ανήκουν αργά ή γρήγορα στο δυτικό κόσμο, τα 480 δισεκατομμύρια δολάρια των συναλλαγματικών αποθεμάτων θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από εκείνους που κατέστρεψαν τη Λιβύη για την ανοικοδόμηση αυτής της χώρας. 

Αλλά η Λιβύη, δεν είναι μόνο κτίρια, δρόμοι, εργοστάσια, είναι ένας πολιτισμός που μόλις κατεδαφίστηκε. (...)

Αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη, δυστυχώς, κινδυνεύει να συμβεί και σε άλλες χώρες, και η Αλγερία δεν είναι απρόσβλητη». (7)

Αυτό για το οποίο εξακολουθεί να ενδιαφέρεται η Δύση για άλλη μια φορά, δεν είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ο πλούτος των πιο αδύναμων χωρών.

Υπό αυτή τη προϋπόθεση, η Αλγερία δεν θα πρέπει να κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα ενώπιον του λιβυκού χάους, εξακολουθεί να είναι μια χώρα του Μαγκρέμπ με την οποία μοιραζόμαστε μια κοινή ιστορία, κοινό πολιτισμό, κοινή γλώσσα, κοινό χώρο, ή ακόμα και κοινή θρησκεία. 

Καμία δήλωση στην τελευταία 5 +5 για τη Λιβύη, μιλάνε για την τροφική ασφάλεια, ενώ μια χώρα κινδυνεύει από λιμοκτονία. 

Η αφρικανική μας διπλωματική ικανότητα θα έπρεπε, με κάθε λογική και ανθρωπιά, να μας οδηγήσει να «παρέμβουμε» φέροντας  το μερίδιο συμπάθειας μας προς αυτή τη χώρα και προειδοποιώντας την για τον κίνδυνο διαμελισμού.

Η ασφάλεια της Λιβύης είναι η ασφάλεια μας. 

Ας το θυμηθούμε: ο Ελ Καντάφι μας είχε βοηθήσει στη δύσκολη διαχείριση της περιόδου μετά από τις 24, Φεβ. 1971.

Είχαμε επιβληθεί σε εμπάργκο από τις εταιρείες πετρελαίου.

Τι περιμένουμε να βοηθήσουμε και να παρέχουμε υποστήριξη;

4. R. Baroud http://www.legrandsoir.info/bernard-henri-levy-et-la-destruction-de-la 5. H.Hamza http://oumma.com/12986/bernard-henri-levy-representant-tribu-israel 2 06 2012

6. http://www.algeriepatriotique.com/ content/levy-la-cpi

7. Chems Eddine Chitour : Interview au Temps d’Algérie par Saïd Mekla 06 - 09 - 2011

Chems Eddine CHITOUR

http://www.legrandsoir.info/il-etait-une-fois-la-libye-a-faute-de-l-occident-le-devoir-d-aide-de-l-algerie.html

Πρώτο μέρος: Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια ευτυχισμένη χώρα που την έλεγαν Λιβύη (1)

Γενική σημείωση (NB): Δεν διαθέτουμε διορθωτή(-τρια) και οι αναρτημένες δημοσιεύσεις (πάντα βιαστικές) περιέχουν λάθη, ορθογραφικά και συντακτικά. Προτιμάμε πάντα την ουσία παρά τη μορφή. Ευχαριστούμε για τη κατανόηση σας.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ