2012-04-15 10:36:23
Πέρασαν σχεδόν δύο δεκαετίες… Σαν σήμερα, 15 Απριλίου, πριν από 19 χρόνια, ένας σπουδαίος ηγέτης αναλάμβανε τις τύχες ενός μεγάλου συλλόγου Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Απριλίου 1993 κι αυτή έμελλε να είναι η πρώτη μέρα του Σωκράτη Κόκκαλη στον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο σπουδαιότερος πρόεδρος – βάσει επιτυχιών, τίτλων και μακροβιότητας – που έχει γνωρίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα, ανέλαβε την ομάδα, της οποίας από μικρό παιδί ήταν οπαδός, με σκοπό να την οδηγήσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερες λεωφόρους δόξας… Και τα κατάφερε!
«Έσβησε» το χρέος, έβαλε τις βάσεις…
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ασχολήθηκε για πρώτη ενεργά με τα κοινά του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού το 1992, όταν όντας στο πλευρό του Σταύρου Νταϊφά «απελευθέρωσαν» τον σύλλογο από τα… δεσμά της λαίλαπας Κοσκωτά. Ο Κόκκαλης ήταν μέλος του Δ.Σ. της πειραϊκής ΠΑΕ, το οποίο ορίστηκε από το Πρωτοδικείο τον Μάρτιο του ’92 και φυσικά πρωτοστάτησε στην ρύθμιση των χρεών του συλλόγου, τα οποία αποπλήρωσε ο ίδιος κατά την προεδρία του
. Χρέος ύψους 7 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο αποπλήρωσε ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού, έπειτα από την ευνοϊκή ρύθμιση, την οποία πέτυχε από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη… Ήταν απλώς η αρχή για την δημιουργία της μεγαλύτερης «αυτοκρατορίας» που έχει γνωρίσει ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Απριλίου 1993, «επισφραγίζεται» η απαρχή της εποχής Σωκράτη Κόκκαλη στον Ολυμπιακό, καθώς αναλαμβάνει αποκλειστικά πλέον το «τιμόνι» του συλλόγου.
«Πορτοκαλί» οι πρώτες χαρές…
Ο ηγέτης της «ερυθρόλευκης» παράταξης, βέβαια, ήταν κοντά στον Ολυμπιακό και πριν ακόμα πάρει στα χέρια του τα ηνία της ΠΑΕ, καθώς την άνοιξη του 1991 είχε αναλάβει το τμήμα μπάσκετ, το οποίο βρισκόταν σε μεγάλη παρακμή. Το τμήμα μπάσκετ, το οποίο πολύ γρήγορα αναμορφώθηκε πλήρως από τον Σωκράτη Κόκκαλη και χάρισε στιγμές χαράς και περηφάνιας στα εκατομμύρια των οπαδών του Ολυμπιακού… Μεγάλοι προπονητές, όπως ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Πάσπαλιε, ο Τάρπλεϊ, ο Φασούλας, ο Τόμιτς, ο Τάρλατς, ο Ρίβερς, ο Σιγάλας κι άλλοι πολλοί οδήγησαν το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού σε τεράστιες επιτυχίες και συνεχείς κατακτήσεις τίτλων στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, με αποκορύφωμα τη «χρυσή» σεζόν 1996-97, όταν οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη το triple crown, δηλαδή το νταμπλ στην Ελλάδα, αλλά και την… κορυφή της μπασκετικής Ευρώπης νικώντας στον τελικό του Final-4 της Ρώμης την Μπαρτσελόνα.
«Επαγγελματίας» πρωταθλητής!
Κι αν στο μπάσκετ ο Κόκκαλης κατέκτησε συνολικά 5 πρωταθλήματα (1993, ’94, ’95, ’96, ’97), 3 κύπελλα (1995, ’97, 2002) κι ένα πρωτάθλημα Ευρώπης (1997), το όνομά του θα μείνει για πάντα χαραγμένο με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του συλλόγου για τα τρόπαια, με τα οποία γέμισε τα ράφια - και - του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού!
Μία… ντουζίνα (12) πρωταθλήματα (1997, ’98, ’99, 2000, ’01, ’02, ’03, ’05, ’06, ’07, ’08, ’09), από τα οποία μάλιστα, τα 7 συνεχόμενα (σ.σ. ρεκόρ από καταβολής ελληνικού ποδοσφαίρου!), 5 κύπελλα (1999, 2005, ’06, ’08, ’09) κι ένα Σούπερ Καπ (2007) αποτελούν τον απολογισμό του πλέον επιτυχημένου προέδρου στην ιστορία του Ολυμπιακού! Ένας απολογισμός, ο οποίος προκαλεί, αναμφίβολα… ιλίγγους και δέος σε φίλους κι «εχθρούς»!
Το όνειρο έγινε πραγματικότητα!..
Η καταξίωση ωστόσο, του Σωκράτη Κόκκαλη στις συνειδήσεις όλων των φίλων του Ολυμπιακού δεν είχε να κάνει μόνο με τις κατακτήσεις τίτλων… Ο - 73χρονος σήμερα - επιτυχημένος επιχειρηματίας θα μείνει αξέχαστος σε όλες τις γενιές οπαδών του Ολυμπιακού που θ’ ακολουθήσουν, καθώς έμελλε να είναι αυτός που θα έδινε σάρκα και οστά σ’ ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα που είχε ανέκαθεν ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας του Πειραιά… Αυτό της δημιουργίας του «σπιτιού» του Ολυμπιακού, του δικού του γηπέδου!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ευτύχησε να το ζήσει κι αυτό στην διάρκεια της θητείας του στον προεδρικό θώκο του Ολυμπιακού, καθώς το 2004 άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί τον «αυτοκράτορα» του ελληνικού ποδοσφαίρου το νέο – υπερσύγχρονο και άκρως επιβλητικό – «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το οποίο αποτελεί πλέον το «κάστρο» των «ερυθρόλευκων» και παράλληλα ένα σπάνιο και αξιοζήλευτο κόσμημα στην είσοδο του Πειραιά! Μετά από 79 χρόνια ζωής, η λαοφιλέστερη ποδοσφαιρική ομάδα στην Ελλάδα θ’ αποκτούσε το δικό της γήπεδο…
Το προπονητικό κέντρο
Συν τοις άλλοις, ο Σωκράτης Κόκκαλης δημιούργησε – στα πρότυπα όλων των μεγάλων συλλόγων στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες – μία από τις αρτιότερες προπονητικές μονάδες για τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Ο πειραϊκός σύλλογος διαθέτει από τα τέλη του 2003 υπερσύγχρονες και προπονητικές εγκαταστάσεις στην περιοχή του Ρέντη εφάμιλλες μ’ αυτές των μεγαλυτέρων ποδοσφαιρικών κλαμπ της Γηραιάς Ηπείρου. Εγκαταστάσεις, οι οποίες φιλοξενούν όχι μόνο την πρώτη ομάδα, αλλά και τα τμήματα υποδομής του συλλόγου, τα οποία φυσικά αποτελούν το «αύριο» του Ολυμπιακού και γενικότερα του ελληνικού ποδοσφαίρου… Εγκαταστάσεις, οι οποίες ανήκουν εξ ολοκλήρου στην ΠΑΕ Ολυμπιακός και δεν είναι ιδιοκτησία του Σωκράτη Κόκκαλη…
«Αστέρια» παγκοσμίου βεληνεκούς…
Ο Κόκκαλης, βέβαια, από τις πρώτες κιόλας μέρες της προεδρίας του φρόντισε να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα φέρνοντας στον Πειραιά πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές και «υποχρεώνοντας» χιλιάδες φιλάθλων να… μετατρέπουν το αεροδρόμιο σε δεύτερο σπίτι τους προκειμένου να υποδεχτούν τα «αστέρια» του παγκοσμίου ποδοσφαιρικού στερεώματος που κατέφθαναν στην χώρα μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού! Παίκτες όπως ο τεράστιος Ριβάλντο, ο οποίος προξένησε φρενίτιδα ενθουσιασμού όταν φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα, μόλις δύο χρόνια μετά την παρουσία του στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου με την Εθνική Βραζιλίας στο Mundial του 2002 ή ο σπουδαίος Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, ο οποίος πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα το καλοκαίρι του ’99 προερχόμενος από τη μεγάλη Μπαρτσελόνα και μέχρι σήμερα - δεκατρία χρόνια μετά - είναι ο αγαπημένος των οπαδών του Ολυμπιακού! «Αστέρια» όπως ο πρωταθλητής κόσμου κι Ευρώπης, Κριστιάν Καρεμπέ (με την… αξεπέραστη Αντριάνα Σκλεναρίκοβα στο πλευρό του), ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς, ο Μοεντίν Ζε Ελίας, ο Παρ Ζέτερμπεργκ, ο Ίλια Ίβιτς, ο Φαμπιάν Εστάι, ο Χόρχε Μπερμούδες, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο Λουτσιάνο Γκαλέτι, ο Κριστιάν Λεντέσμα, ο Λομάνα Λούα Λούα και ο Φερνάντο Μπελούτσι είναι μερικοί από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που έφερε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού ο πρόεδρος του… Συνολικά ο Σωκράτης Κόκκαλης «έντυσε» στα ερυθρόλευκα περισσότερους από 130 (!) ποδοσφαιριστές στα 17 χρόνια της θητείας του…
Πρόεδρος… εξέδρας!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης λατρεύτηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού και παράλληλα – όπως όλοι οι σπουδαίοι άνδρες της ιστορίας – μισήθηκε από τους αντιπάλους του… Πέρα από τις επιτυχίες που είχε ως διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού, ένας από τους βασικούς λόγους, για τα παραπάνω ήταν και ο παρορμητικός χαρακτήρας του.
Ο Κόκκαλης ήξερε και το πότε, αλλά και το πώς να «ντοπάρει» ψυχολογικά αφενός τους ποδοσφαιριστές της ομάδας κι αφετέρου τους οπαδούς της! Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι θεωρούν ότι η κατάκτηση του 7ου σερί πρωταθλήματος το 2003, στον αλησμόνητο «τελικό» της Ριζούπολης με τον Παναθηναϊκό - όταν οι «πράσινοι» πήγαιναν για… τρία (!) αποτελέσματα και τελικά έχασαν και το ντέρμπι και τον τίτλο - αποτελεί λίγο-πολύ προσωπικό θρίαμβο του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος είχε παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου λίγες μέρες πριν το σπουδαίο παιχνίδι συσπειρώνοντας στον μέγιστο βαθμό ομάδα και κόσμο…
Τα μέλη…
Ο Σωκράτης Κόκκαλης, εξάλλου, ήταν πρωτοπόρος σε ό,τι έκανε… Το μεγαλόπνοο project, το οποίο εκπόνησε το 2003 και αφορούσε στην δημιουργία λαϊκής βάσης για τον σύλλογο, στα πρότυπα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης, «σημάδεψε» μία ολόκληρη εποχή για τον Ολυμπιακό… Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο ξεκίνημά του – οι εγγραφές είχαν ξεπεράσει τις 70.000 (!) – τελικά, όμως, ίσως και λόγω κάποιων λανθασμένων χειρισμών ή κακού timing, το σπουδαίο και πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα εγχείρημα με τα μέλη τέθηκε σιγά-σιγά στο περιθώριο… Ήταν ωστόσο, κι αυτό ενδεικτικό του τρόπου σκέψης του Σωκράτη Κόκκαλη…
Παγκόσμια αναγνώριση
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε απάνεμα λιμάνια και σε πελάγη δόξας και καταξίωσης παίρνοντας το ρίσκο στην δυσκολότερη εποχή στην ιστορία του συλλόγου. Διότι όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δραστηριοποιήθηκε στα διοικητικά του Ολυμπιακού όταν ο σύλλογος βρισκόταν ένα βήμα από το χείλος του γκρεμού! Όταν είχε πέσει ελέω Κοσκωτά, Σαλιαρέλη κτλ σε διοικητική, οικονομική και αγωνιστική ανυποληψία. Τότε χρειαζόταν να βρεθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος θα «επένδυε» όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε χρόνο και σε προσωπική εργασία… Ο Σωκράτης Κόκκαλης απέδειξε ότι ήταν πέρα από σπουδαίος επιχειρηματίας παγκόσμιου βεληνεκούς (σ.σ. το όνομά του, άλλωστε, φιγουράρει μέσα στην λίστα του Forbes των 500 πιο ισχυρών ανδρών παγκοσμίως), ήταν κι ένας από τους πιο πιστούς οπαδούς της ιδέας που ακούει στο όνομα «Ολυμπιακός Πειραιώς»!
Ενδεικτικό του μεγέθους της δυσκολίας, αλλά και της αξίας που είχε η «επένδυση» του Σωκράτη Κόκκαλη σε όλα τα προαναφερθέντα για χάρη του Ολυμπιακού, είναι και το αφιέρωμα που έκανε πριν μερικά χρόνια η έγκριτη αθλητική ιστοσελίδα goal.com στον ηγέτη του πειραϊκού συλλόγου και σύμφωνα με το οποίο, η αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός από τον Κόκκαλη το 1993 συγκαταλέγεται στις δέκα κορυφαίες στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου! Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στην πρώτη θέση βρίσκεται η εξαγορά της Τσέλσι από τον Ρώσο μεγιστάνα, Ρομάν Αμπράμοβιτς (2003), στην δεύτερη είναι αυτή της Μίλαν από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι (1986), στην τρίτη θέση εκείνη της Γιουβέντους από την οικογένεια Ανιέλι (1923), ενώ την πρώτη τετράδα στο εν λόγω αφιέρωμα του goal.com συμπληρώνει η εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τον Ρούπερτ Μέρντοχ (1998)!
Ο καλύτερος όλων…
Ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής είχε δημιουργήσει μία ομάδα πρότυπο την δεκαετία του ’70, ενώ ο Σταύρος Νταϊφάς ήταν αυτός, ο οποίος οδήγησε τον Ολυμπιακό στα χρόνια του επαγγελματισμού με μεγάλη επιτυχία κατακτώντας τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Σωκράτης Κόκκαλης ωστόσο, κατάφερε να στήσει πολύ ψηλότερα τον δικό του «θρόνο» στις μνήμες των απανταχού φίλων του Ολυμπιακού, αφενός για την διάρκεια που είχε στο σπουδαίο έργο του, καθώς τα 17 χρόνια προεδρίας είναι εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, αφετέρου διότι ενώ ανέλαβε τον σύλλογο στην δυσκολότερη στιγμή της 68χρονης – τότε, το 1993 – ιστορίας του, κατάφερε να κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους από οποιονδήποτε άλλο πρόεδρο, αλλά και να «στεγάσει» επιτέλους τα όνειρα γενεών και γενεών στο νέο «Γ. Καραϊσκάκης»…
Αλλά και για έναν ακόμα λόγο, εξίσου σημαντικό… Ο Σωκράτης Κόκκαλης, όταν συνειδητοποίησε ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για ν’ αποχωρήσει, φρόντισε να παραδώσει την σκυτάλη σ’ αυτόν που θεώρησε ότι ήταν ικανός να οδηγήσει τον Ολυμπιακό ακόμα ψηλότερα! Ο σπουδαίος Σωκράτης Κόκκαλης έκανε στην άκρη παραδίδοντας τα «κλειδιά» του Ολυμπιακού στον Βαγγέλη Μαρινάκη, το καλοκαίρι του 2010, εξασφαλίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το «σήμερα», αλλά και το «αύριο» της ομάδας, την οποία λάτρεψε, αλλά και στην οποία λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα… Προστάτευσε, δηλαδή, το «δημιούργημά» του μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν αποχωρήσει… Όπως κάνει κάθε στοργικός πατέρας για το παιδί του!
Γι’ αυτό - ακόμα κι αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης ή οποιοσδήποτε άλλος στο μέλλον φτάσει τον Ολυμπιακό ψηλότερα από κάθε άλλη φορά - το όνομα του Σωκράτη Κόκκαλη δεν θα «ξεθωριάσει» ποτέ στις μνήμες όλων όσοι ριγούν και συγκινούνται στο άκουσμα του ύμνου του Ολυμπιακού και στο αντίκρισμα της ριγωτής ερυθρόλευκης φανέλας με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος…
Η ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΦΙΕΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ...
ΠΗΓΗ : onsports.gr
«Έσβησε» το χρέος, έβαλε τις βάσεις…
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ασχολήθηκε για πρώτη ενεργά με τα κοινά του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού το 1992, όταν όντας στο πλευρό του Σταύρου Νταϊφά «απελευθέρωσαν» τον σύλλογο από τα… δεσμά της λαίλαπας Κοσκωτά. Ο Κόκκαλης ήταν μέλος του Δ.Σ. της πειραϊκής ΠΑΕ, το οποίο ορίστηκε από το Πρωτοδικείο τον Μάρτιο του ’92 και φυσικά πρωτοστάτησε στην ρύθμιση των χρεών του συλλόγου, τα οποία αποπλήρωσε ο ίδιος κατά την προεδρία του
Ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Απριλίου 1993, «επισφραγίζεται» η απαρχή της εποχής Σωκράτη Κόκκαλη στον Ολυμπιακό, καθώς αναλαμβάνει αποκλειστικά πλέον το «τιμόνι» του συλλόγου.
«Πορτοκαλί» οι πρώτες χαρές…
Ο ηγέτης της «ερυθρόλευκης» παράταξης, βέβαια, ήταν κοντά στον Ολυμπιακό και πριν ακόμα πάρει στα χέρια του τα ηνία της ΠΑΕ, καθώς την άνοιξη του 1991 είχε αναλάβει το τμήμα μπάσκετ, το οποίο βρισκόταν σε μεγάλη παρακμή. Το τμήμα μπάσκετ, το οποίο πολύ γρήγορα αναμορφώθηκε πλήρως από τον Σωκράτη Κόκκαλη και χάρισε στιγμές χαράς και περηφάνιας στα εκατομμύρια των οπαδών του Ολυμπιακού… Μεγάλοι προπονητές, όπως ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Πάσπαλιε, ο Τάρπλεϊ, ο Φασούλας, ο Τόμιτς, ο Τάρλατς, ο Ρίβερς, ο Σιγάλας κι άλλοι πολλοί οδήγησαν το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού σε τεράστιες επιτυχίες και συνεχείς κατακτήσεις τίτλων στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, με αποκορύφωμα τη «χρυσή» σεζόν 1996-97, όταν οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη το triple crown, δηλαδή το νταμπλ στην Ελλάδα, αλλά και την… κορυφή της μπασκετικής Ευρώπης νικώντας στον τελικό του Final-4 της Ρώμης την Μπαρτσελόνα.
«Επαγγελματίας» πρωταθλητής!
Κι αν στο μπάσκετ ο Κόκκαλης κατέκτησε συνολικά 5 πρωταθλήματα (1993, ’94, ’95, ’96, ’97), 3 κύπελλα (1995, ’97, 2002) κι ένα πρωτάθλημα Ευρώπης (1997), το όνομά του θα μείνει για πάντα χαραγμένο με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του συλλόγου για τα τρόπαια, με τα οποία γέμισε τα ράφια - και - του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού!
Μία… ντουζίνα (12) πρωταθλήματα (1997, ’98, ’99, 2000, ’01, ’02, ’03, ’05, ’06, ’07, ’08, ’09), από τα οποία μάλιστα, τα 7 συνεχόμενα (σ.σ. ρεκόρ από καταβολής ελληνικού ποδοσφαίρου!), 5 κύπελλα (1999, 2005, ’06, ’08, ’09) κι ένα Σούπερ Καπ (2007) αποτελούν τον απολογισμό του πλέον επιτυχημένου προέδρου στην ιστορία του Ολυμπιακού! Ένας απολογισμός, ο οποίος προκαλεί, αναμφίβολα… ιλίγγους και δέος σε φίλους κι «εχθρούς»!
Το όνειρο έγινε πραγματικότητα!..
Η καταξίωση ωστόσο, του Σωκράτη Κόκκαλη στις συνειδήσεις όλων των φίλων του Ολυμπιακού δεν είχε να κάνει μόνο με τις κατακτήσεις τίτλων… Ο - 73χρονος σήμερα - επιτυχημένος επιχειρηματίας θα μείνει αξέχαστος σε όλες τις γενιές οπαδών του Ολυμπιακού που θ’ ακολουθήσουν, καθώς έμελλε να είναι αυτός που θα έδινε σάρκα και οστά σ’ ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα που είχε ανέκαθεν ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας του Πειραιά… Αυτό της δημιουργίας του «σπιτιού» του Ολυμπιακού, του δικού του γηπέδου!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ευτύχησε να το ζήσει κι αυτό στην διάρκεια της θητείας του στον προεδρικό θώκο του Ολυμπιακού, καθώς το 2004 άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί τον «αυτοκράτορα» του ελληνικού ποδοσφαίρου το νέο – υπερσύγχρονο και άκρως επιβλητικό – «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το οποίο αποτελεί πλέον το «κάστρο» των «ερυθρόλευκων» και παράλληλα ένα σπάνιο και αξιοζήλευτο κόσμημα στην είσοδο του Πειραιά! Μετά από 79 χρόνια ζωής, η λαοφιλέστερη ποδοσφαιρική ομάδα στην Ελλάδα θ’ αποκτούσε το δικό της γήπεδο…
Το προπονητικό κέντρο
Συν τοις άλλοις, ο Σωκράτης Κόκκαλης δημιούργησε – στα πρότυπα όλων των μεγάλων συλλόγων στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες – μία από τις αρτιότερες προπονητικές μονάδες για τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Ο πειραϊκός σύλλογος διαθέτει από τα τέλη του 2003 υπερσύγχρονες και προπονητικές εγκαταστάσεις στην περιοχή του Ρέντη εφάμιλλες μ’ αυτές των μεγαλυτέρων ποδοσφαιρικών κλαμπ της Γηραιάς Ηπείρου. Εγκαταστάσεις, οι οποίες φιλοξενούν όχι μόνο την πρώτη ομάδα, αλλά και τα τμήματα υποδομής του συλλόγου, τα οποία φυσικά αποτελούν το «αύριο» του Ολυμπιακού και γενικότερα του ελληνικού ποδοσφαίρου… Εγκαταστάσεις, οι οποίες ανήκουν εξ ολοκλήρου στην ΠΑΕ Ολυμπιακός και δεν είναι ιδιοκτησία του Σωκράτη Κόκκαλη…
«Αστέρια» παγκοσμίου βεληνεκούς…
Ο Κόκκαλης, βέβαια, από τις πρώτες κιόλας μέρες της προεδρίας του φρόντισε να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα φέρνοντας στον Πειραιά πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές και «υποχρεώνοντας» χιλιάδες φιλάθλων να… μετατρέπουν το αεροδρόμιο σε δεύτερο σπίτι τους προκειμένου να υποδεχτούν τα «αστέρια» του παγκοσμίου ποδοσφαιρικού στερεώματος που κατέφθαναν στην χώρα μας για λογαριασμό του Ολυμπιακού! Παίκτες όπως ο τεράστιος Ριβάλντο, ο οποίος προξένησε φρενίτιδα ενθουσιασμού όταν φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα, μόλις δύο χρόνια μετά την παρουσία του στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου με την Εθνική Βραζιλίας στο Mundial του 2002 ή ο σπουδαίος Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, ο οποίος πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα το καλοκαίρι του ’99 προερχόμενος από τη μεγάλη Μπαρτσελόνα και μέχρι σήμερα - δεκατρία χρόνια μετά - είναι ο αγαπημένος των οπαδών του Ολυμπιακού! «Αστέρια» όπως ο πρωταθλητής κόσμου κι Ευρώπης, Κριστιάν Καρεμπέ (με την… αξεπέραστη Αντριάνα Σκλεναρίκοβα στο πλευρό του), ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς, ο Μοεντίν Ζε Ελίας, ο Παρ Ζέτερμπεργκ, ο Ίλια Ίβιτς, ο Φαμπιάν Εστάι, ο Χόρχε Μπερμούδες, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο Λουτσιάνο Γκαλέτι, ο Κριστιάν Λεντέσμα, ο Λομάνα Λούα Λούα και ο Φερνάντο Μπελούτσι είναι μερικοί από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που έφερε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού ο πρόεδρος του… Συνολικά ο Σωκράτης Κόκκαλης «έντυσε» στα ερυθρόλευκα περισσότερους από 130 (!) ποδοσφαιριστές στα 17 χρόνια της θητείας του…
Πρόεδρος… εξέδρας!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης λατρεύτηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού και παράλληλα – όπως όλοι οι σπουδαίοι άνδρες της ιστορίας – μισήθηκε από τους αντιπάλους του… Πέρα από τις επιτυχίες που είχε ως διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού, ένας από τους βασικούς λόγους, για τα παραπάνω ήταν και ο παρορμητικός χαρακτήρας του.
Ο Κόκκαλης ήξερε και το πότε, αλλά και το πώς να «ντοπάρει» ψυχολογικά αφενός τους ποδοσφαιριστές της ομάδας κι αφετέρου τους οπαδούς της! Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι θεωρούν ότι η κατάκτηση του 7ου σερί πρωταθλήματος το 2003, στον αλησμόνητο «τελικό» της Ριζούπολης με τον Παναθηναϊκό - όταν οι «πράσινοι» πήγαιναν για… τρία (!) αποτελέσματα και τελικά έχασαν και το ντέρμπι και τον τίτλο - αποτελεί λίγο-πολύ προσωπικό θρίαμβο του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος είχε παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου λίγες μέρες πριν το σπουδαίο παιχνίδι συσπειρώνοντας στον μέγιστο βαθμό ομάδα και κόσμο…
Τα μέλη…
Ο Σωκράτης Κόκκαλης, εξάλλου, ήταν πρωτοπόρος σε ό,τι έκανε… Το μεγαλόπνοο project, το οποίο εκπόνησε το 2003 και αφορούσε στην δημιουργία λαϊκής βάσης για τον σύλλογο, στα πρότυπα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης, «σημάδεψε» μία ολόκληρη εποχή για τον Ολυμπιακό… Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο ξεκίνημά του – οι εγγραφές είχαν ξεπεράσει τις 70.000 (!) – τελικά, όμως, ίσως και λόγω κάποιων λανθασμένων χειρισμών ή κακού timing, το σπουδαίο και πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα εγχείρημα με τα μέλη τέθηκε σιγά-σιγά στο περιθώριο… Ήταν ωστόσο, κι αυτό ενδεικτικό του τρόπου σκέψης του Σωκράτη Κόκκαλη…
Παγκόσμια αναγνώριση
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε απάνεμα λιμάνια και σε πελάγη δόξας και καταξίωσης παίρνοντας το ρίσκο στην δυσκολότερη εποχή στην ιστορία του συλλόγου. Διότι όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δραστηριοποιήθηκε στα διοικητικά του Ολυμπιακού όταν ο σύλλογος βρισκόταν ένα βήμα από το χείλος του γκρεμού! Όταν είχε πέσει ελέω Κοσκωτά, Σαλιαρέλη κτλ σε διοικητική, οικονομική και αγωνιστική ανυποληψία. Τότε χρειαζόταν να βρεθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος θα «επένδυε» όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε χρόνο και σε προσωπική εργασία… Ο Σωκράτης Κόκκαλης απέδειξε ότι ήταν πέρα από σπουδαίος επιχειρηματίας παγκόσμιου βεληνεκούς (σ.σ. το όνομά του, άλλωστε, φιγουράρει μέσα στην λίστα του Forbes των 500 πιο ισχυρών ανδρών παγκοσμίως), ήταν κι ένας από τους πιο πιστούς οπαδούς της ιδέας που ακούει στο όνομα «Ολυμπιακός Πειραιώς»!
Ενδεικτικό του μεγέθους της δυσκολίας, αλλά και της αξίας που είχε η «επένδυση» του Σωκράτη Κόκκαλη σε όλα τα προαναφερθέντα για χάρη του Ολυμπιακού, είναι και το αφιέρωμα που έκανε πριν μερικά χρόνια η έγκριτη αθλητική ιστοσελίδα goal.com στον ηγέτη του πειραϊκού συλλόγου και σύμφωνα με το οποίο, η αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός από τον Κόκκαλη το 1993 συγκαταλέγεται στις δέκα κορυφαίες στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου! Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στην πρώτη θέση βρίσκεται η εξαγορά της Τσέλσι από τον Ρώσο μεγιστάνα, Ρομάν Αμπράμοβιτς (2003), στην δεύτερη είναι αυτή της Μίλαν από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι (1986), στην τρίτη θέση εκείνη της Γιουβέντους από την οικογένεια Ανιέλι (1923), ενώ την πρώτη τετράδα στο εν λόγω αφιέρωμα του goal.com συμπληρώνει η εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τον Ρούπερτ Μέρντοχ (1998)!
Ο καλύτερος όλων…
Ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής είχε δημιουργήσει μία ομάδα πρότυπο την δεκαετία του ’70, ενώ ο Σταύρος Νταϊφάς ήταν αυτός, ο οποίος οδήγησε τον Ολυμπιακό στα χρόνια του επαγγελματισμού με μεγάλη επιτυχία κατακτώντας τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Σωκράτης Κόκκαλης ωστόσο, κατάφερε να στήσει πολύ ψηλότερα τον δικό του «θρόνο» στις μνήμες των απανταχού φίλων του Ολυμπιακού, αφενός για την διάρκεια που είχε στο σπουδαίο έργο του, καθώς τα 17 χρόνια προεδρίας είναι εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, αφετέρου διότι ενώ ανέλαβε τον σύλλογο στην δυσκολότερη στιγμή της 68χρονης – τότε, το 1993 – ιστορίας του, κατάφερε να κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους από οποιονδήποτε άλλο πρόεδρο, αλλά και να «στεγάσει» επιτέλους τα όνειρα γενεών και γενεών στο νέο «Γ. Καραϊσκάκης»…
Αλλά και για έναν ακόμα λόγο, εξίσου σημαντικό… Ο Σωκράτης Κόκκαλης, όταν συνειδητοποίησε ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για ν’ αποχωρήσει, φρόντισε να παραδώσει την σκυτάλη σ’ αυτόν που θεώρησε ότι ήταν ικανός να οδηγήσει τον Ολυμπιακό ακόμα ψηλότερα! Ο σπουδαίος Σωκράτης Κόκκαλης έκανε στην άκρη παραδίδοντας τα «κλειδιά» του Ολυμπιακού στον Βαγγέλη Μαρινάκη, το καλοκαίρι του 2010, εξασφαλίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το «σήμερα», αλλά και το «αύριο» της ομάδας, την οποία λάτρεψε, αλλά και στην οποία λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα… Προστάτευσε, δηλαδή, το «δημιούργημά» του μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν αποχωρήσει… Όπως κάνει κάθε στοργικός πατέρας για το παιδί του!
Γι’ αυτό - ακόμα κι αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης ή οποιοσδήποτε άλλος στο μέλλον φτάσει τον Ολυμπιακό ψηλότερα από κάθε άλλη φορά - το όνομα του Σωκράτη Κόκκαλη δεν θα «ξεθωριάσει» ποτέ στις μνήμες όλων όσοι ριγούν και συγκινούνται στο άκουσμα του ύμνου του Ολυμπιακού και στο αντίκρισμα της ριγωτής ερυθρόλευκης φανέλας με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος…
Η ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΦΙΕΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ...
ΠΗΓΗ : onsports.gr
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Λαμπρή Κυριακή της Ανάστασης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εβδομάδα των «παθών» για το ελληνικό εμπόριο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
