2013-12-27 14:09:05
Βρέθηκε από τη ιταλική Σιένα στη ρωσική Σαμάρα, στα Ουράλια, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. Εμαθε, πέτυχε, κέρδισε χρήματα, “κατέκτησε” και την Λευκορωσία, έφυγε για Βραζιλία, μα τελικά επέλεξε τη Μόσχα!
Ο Βιντσέντσο Τράνι, ο ναπολιτάνος, εργαζόταν στην τράπεζα Monte dei Paschi di Siena. Το 2000 δέχτηκε πρόταση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development, EBRD) να αναλάβει το τμήμα πιστώσεων μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων στις περιοχές Βόλγα και Ουραλίων. Ο Τράνι δέχτηκε ευχαρίστως την πρόταση, καθώς στις ευρωπαϊκές τράπεζες σπάνια διορίζουν υπαλλήλους μικρότερους από 40 ετών σε ανώτερες θέσεις. «Εξάλλου, με είχαν καλέσει για συνέντευξη στη Μόσχα φυσικά, χωρίς να με ενημερώσουν πόσο διαφέρει η πόλη αυτή από τη Σαμάρα, όπου επρόκειτο να εργαστώ», αναφέρει ο Τράνι. Θυμάται από τις επισκέψεις του στη Σαμάρα ανθρώπους στο δρόμο οι οποίοι φορούσαν χρυσές αλυσίδες, την εικόνα ερήμωσης που επικρατούσε, καθώς και το ότι αποφάσισε να κάνει οικονομία στα χρήματα της EBRD, επιλέγοντας ένα φτηνό ξενοδοχείο. Μεγάλη ήταν η έκπληξή του όταν μέσα στη νύχτα μπήκε στο δωμάτιό του ακόμη ένας νοικάρης!
Αμα είσαι από τη Νάπολι...
Ο Τράνι όμως δεν φοβήθηκε. Τα άγρια έθιμα του θύμισαν τον ιταλικό Νότο. Στην περιοχή της Νάπολι οι περισσότερες από τις μικρές επιχειρήσεις λειτουργούν σε ημιπαράνομη κατάσταση, γι’ αυτό και οι τράπεζες όταν δίνουν δάνεια, κατά την αξιολόγηση των κινδύνων είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν υπόψη τους όχι τα στατιστικά στοιχεία και τις αξιολογήσεις που έχουν στη βάση δεδομένων τους σχετικά με αυτές τις επιχειρήσεις, αλλά την εμπειρία που έχει αποκομίσει το προσωπικό της σε ανάλογες περιπτώσεις. Αυτή η εμπειρία φάνηκε πολύτιμη για τον Τράνι στη Ρωσία, όταν η EBRD κάλεσε τον Ιταλό να βοηθήσει στην ανάπτυξη της Πιστωτικής Τράπεζας για Μικρές Επιχειρήσεις με την ιδιότητα του αναπληρωτή προέδρου του ΔΣ. Οι ρωσικές μικρές επιχειρήσεις ήταν ένας «γκρίζος» χώρος για τον οποίο υπήρχαν ελάχιστοι οικονομικοί απολογισμοί και η αξιολόγηση απαιτούσε κυρίως υψηλή διαίσθηση όσον αφορά την πραγματική εικόνα. Ύστερα από 4 χρόνια το χαρτοφυλάκιο πιστώσεων της τράπεζας αυξήθηκε από τα 140 εκατ. δολάρια, 100 φορές και η Πιστωτική Τράπεζα για Μικρές Επιχειρήσεις πωλήθηκε στην ιταλική τράπεζα Intesa.
Μπόνους και επενδύσεις
Ο Τράνι συγκέντρωσε τα μπόνους που αντιστοιχούσαν στην εργασία που προσέφερε και μετακόμισε να εργαστεί στην Τράπεζα MDM («Επιχειρηματικός Κόσμος της Μόσχας») ως επικεφαλής του τμήματος δανείων προς τις μικρές επιχειρήσεις. Το 2006, αγόρασε ένα μειοψηφικό πακέτο μετοχών στη Rosenergobank, λαμβάνοντας εκεί τη θέση του προέδρου. Στο ΔΣ μπήκε και ο πατέρας του, Πάολο Τράνι. Ο Τράνι ο νεότερος, εξέφρασε την πρόθεση να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο της τράπεζας, η οποία είχε ανακοινώσει επανειλημμένα μέσω των ΜΜΕ ότι αναζητεί συνεπενδυτές. Μέχρι την κρίση αυτό αποτελούσε ένα διαδεδομένο σχήμα, δηλαδή, το να αγοράζεις μια τράπεζα, να «φουσκώνεις» το χαρτοφυλάκιο πιστώσεών της και την πουλάς ακριβότερα σε ξένους. Μέσα σε 3-4 χρόνια το κέρδος θα μπορούσε να είναι πάνω από 100%. Εξαιτίας όμως διαφωνιών με τον πρόεδρο του ΔΣ, Κονσταντίν Σβαρτς, η συμφωνία δεν έκλεισε και ο Τράνι αποχώρησε από το κεφάλαιο της τράπεζας. Και ευτυχώς, καθώς το 2008 ξέσπασε η κρίση και πολλοί συνάδελφοι του Τράνι που είχαν προλάβει παρόλα αυτά να αγοράσουν τράπεζες με την ελπίδα να τις πουλήσουν μετά ακριβότερα, βρέθηκαν με παγωμένες τις επενδύσεις τους.
Εξυπνες κινήσεις, εν μέσω κρίσης
Όπως και πολλοί επενδυτικοί τραπεζίτες, των οποίων η σύμβαση εργασίας απαγορεύει να εμπορεύονται στο χρηματιστήριο, ο Τράνι επένδυσε το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεών του στα ακίνητα. Είναι γεγονός, πως αντί ενός πολυτελούς διαμερίσματος στο κέντρο, αγόρασε μερικά μικρά, στα περίχωρα. Αποδείχθηκε ότι στις συνθήκες της κρίσης, πουλήθηκαν ευκολότερα.
Με τα χρήματα που κέρδισε από την πώληση των ακινήτων και από το μερίδιο στην τράπεζα, ο Τράνι κατάφερε να ξεκινήσει μια επιχείρηση από το μηδέν. Είχε να διαλέξει ανάμεσα στη Ρωσία και σε μια άλλη αναπτυσσόμενη χώρα, τη Βραζιλία, όπου ζούσε 15 χρόνια ήδη ο ξάδελφος του.
Στη διάρκεια του ταξιδιού του όμως στη Βραζιλία, ο Τράνι είδε να σκοτώνουν μπροστά στα μάτια του μέρα μεσημέρι έναν άνθρωπο. Έτσι, αποφάσισε να μείνει στη Ρωσία, όπου άνοιξε την εταιρία Concern General Invest — private bank, και να αποκομίζει κέρδος στο ρωσικό χρηματιστήριο. Μέσα σε ενάμιση χρόνο οι μετοχές της εταιρίας αυξήθηκαν ως τα 4 εκατ. ευρώ. Αυτό οφείλεται και στους πελάτες από το εξωτερικό οι οποίοι μετά την κρίση, ελπίζοντας σε γρήγορη ανάκαμψη των αγορών, ήταν πρόθυμοι να επενδύσουν στη Ρωσία. Το 2009, ο όγκος των επενδύσεων στην εταιρία όσον αφορά τον δείκτη Dow Jones μειώθηκε κατά το ήμισυ, αλλά στον ρωσικό δείκτη Micex -αντίθετα- διπλασιάστηκε. Πλέον όμως οι πελάτες και ειδικά οι ξένοι, διακατέχονται από μια αναποφασιστικότητα. Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις της 6ης Μαΐου έριξαν τους δείκτες του Micex και RTS κατά 0,4% και 4,7% αντίστοιχα.
Δικαιώνεται για τα ρίσκα
Ωστόσο, τα ρίσκα για τον Τράνι είναι πολύ διαφοροποιημένα. Μέσω της εταιρίας του στο Λουξεμβούργο, Mikro Kapital SARL, ο Τράνι επενδύει σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Υπό τον έλεγχο αυτών των εταιριών του Τράνι βρίσκονται περίπου 180 εκατ. ευρώ. Οι ξένοι πελάτες λαμβάνουν 10-15% επί των εσόδων ετησίως. Οι επιχειρηματίες, πίστωση με ποσοστό 20-25% ετησίως και η Mikro Kapital τη δική της αμοιβή διαχείρισης (management fee). Η εταιρία επενδύει κεφάλαια μέσω της καταχωρημένης στη Λευκορωσία Mikro Leasing και τη ρωσική
Οι σχέσεις του Τράνι με τη Λευκορωσία είναι τόσο στενές, ώστε ο πρόεδρος της τελευταίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, τον όρισε πρόξενο της χώρας αυτής στη Νάπολη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το 2010 στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών στη Λευκορωσία ο Τράνι να βρίσκεται στην πρεσβεία της συγκεκριμένης χώρας στην Ιταλία, όπου είχε εξοπλιστεί εκλογικό τμήμα. Τώρα, ο Τράνι μένει να δημιουργήσει το ίδιο σταθερούς δεσμούς και με τη Ρωσία.
Russia Now, kommersant.ru
Greek Finance Forum
Tromaktiko
Ο Βιντσέντσο Τράνι, ο ναπολιτάνος, εργαζόταν στην τράπεζα Monte dei Paschi di Siena. Το 2000 δέχτηκε πρόταση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development, EBRD) να αναλάβει το τμήμα πιστώσεων μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων στις περιοχές Βόλγα και Ουραλίων. Ο Τράνι δέχτηκε ευχαρίστως την πρόταση, καθώς στις ευρωπαϊκές τράπεζες σπάνια διορίζουν υπαλλήλους μικρότερους από 40 ετών σε ανώτερες θέσεις. «Εξάλλου, με είχαν καλέσει για συνέντευξη στη Μόσχα φυσικά, χωρίς να με ενημερώσουν πόσο διαφέρει η πόλη αυτή από τη Σαμάρα, όπου επρόκειτο να εργαστώ», αναφέρει ο Τράνι. Θυμάται από τις επισκέψεις του στη Σαμάρα ανθρώπους στο δρόμο οι οποίοι φορούσαν χρυσές αλυσίδες, την εικόνα ερήμωσης που επικρατούσε, καθώς και το ότι αποφάσισε να κάνει οικονομία στα χρήματα της EBRD, επιλέγοντας ένα φτηνό ξενοδοχείο. Μεγάλη ήταν η έκπληξή του όταν μέσα στη νύχτα μπήκε στο δωμάτιό του ακόμη ένας νοικάρης!
Αμα είσαι από τη Νάπολι...
Ο Τράνι όμως δεν φοβήθηκε. Τα άγρια έθιμα του θύμισαν τον ιταλικό Νότο. Στην περιοχή της Νάπολι οι περισσότερες από τις μικρές επιχειρήσεις λειτουργούν σε ημιπαράνομη κατάσταση, γι’ αυτό και οι τράπεζες όταν δίνουν δάνεια, κατά την αξιολόγηση των κινδύνων είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν υπόψη τους όχι τα στατιστικά στοιχεία και τις αξιολογήσεις που έχουν στη βάση δεδομένων τους σχετικά με αυτές τις επιχειρήσεις, αλλά την εμπειρία που έχει αποκομίσει το προσωπικό της σε ανάλογες περιπτώσεις. Αυτή η εμπειρία φάνηκε πολύτιμη για τον Τράνι στη Ρωσία, όταν η EBRD κάλεσε τον Ιταλό να βοηθήσει στην ανάπτυξη της Πιστωτικής Τράπεζας για Μικρές Επιχειρήσεις με την ιδιότητα του αναπληρωτή προέδρου του ΔΣ. Οι ρωσικές μικρές επιχειρήσεις ήταν ένας «γκρίζος» χώρος για τον οποίο υπήρχαν ελάχιστοι οικονομικοί απολογισμοί και η αξιολόγηση απαιτούσε κυρίως υψηλή διαίσθηση όσον αφορά την πραγματική εικόνα. Ύστερα από 4 χρόνια το χαρτοφυλάκιο πιστώσεων της τράπεζας αυξήθηκε από τα 140 εκατ. δολάρια, 100 φορές και η Πιστωτική Τράπεζα για Μικρές Επιχειρήσεις πωλήθηκε στην ιταλική τράπεζα Intesa.
Μπόνους και επενδύσεις
Ο Τράνι συγκέντρωσε τα μπόνους που αντιστοιχούσαν στην εργασία που προσέφερε και μετακόμισε να εργαστεί στην Τράπεζα MDM («Επιχειρηματικός Κόσμος της Μόσχας») ως επικεφαλής του τμήματος δανείων προς τις μικρές επιχειρήσεις. Το 2006, αγόρασε ένα μειοψηφικό πακέτο μετοχών στη Rosenergobank, λαμβάνοντας εκεί τη θέση του προέδρου. Στο ΔΣ μπήκε και ο πατέρας του, Πάολο Τράνι. Ο Τράνι ο νεότερος, εξέφρασε την πρόθεση να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο της τράπεζας, η οποία είχε ανακοινώσει επανειλημμένα μέσω των ΜΜΕ ότι αναζητεί συνεπενδυτές. Μέχρι την κρίση αυτό αποτελούσε ένα διαδεδομένο σχήμα, δηλαδή, το να αγοράζεις μια τράπεζα, να «φουσκώνεις» το χαρτοφυλάκιο πιστώσεών της και την πουλάς ακριβότερα σε ξένους. Μέσα σε 3-4 χρόνια το κέρδος θα μπορούσε να είναι πάνω από 100%. Εξαιτίας όμως διαφωνιών με τον πρόεδρο του ΔΣ, Κονσταντίν Σβαρτς, η συμφωνία δεν έκλεισε και ο Τράνι αποχώρησε από το κεφάλαιο της τράπεζας. Και ευτυχώς, καθώς το 2008 ξέσπασε η κρίση και πολλοί συνάδελφοι του Τράνι που είχαν προλάβει παρόλα αυτά να αγοράσουν τράπεζες με την ελπίδα να τις πουλήσουν μετά ακριβότερα, βρέθηκαν με παγωμένες τις επενδύσεις τους.
Εξυπνες κινήσεις, εν μέσω κρίσης
Όπως και πολλοί επενδυτικοί τραπεζίτες, των οποίων η σύμβαση εργασίας απαγορεύει να εμπορεύονται στο χρηματιστήριο, ο Τράνι επένδυσε το μεγαλύτερο μέρος των αποταμιεύσεών του στα ακίνητα. Είναι γεγονός, πως αντί ενός πολυτελούς διαμερίσματος στο κέντρο, αγόρασε μερικά μικρά, στα περίχωρα. Αποδείχθηκε ότι στις συνθήκες της κρίσης, πουλήθηκαν ευκολότερα.
Με τα χρήματα που κέρδισε από την πώληση των ακινήτων και από το μερίδιο στην τράπεζα, ο Τράνι κατάφερε να ξεκινήσει μια επιχείρηση από το μηδέν. Είχε να διαλέξει ανάμεσα στη Ρωσία και σε μια άλλη αναπτυσσόμενη χώρα, τη Βραζιλία, όπου ζούσε 15 χρόνια ήδη ο ξάδελφος του.
Στη διάρκεια του ταξιδιού του όμως στη Βραζιλία, ο Τράνι είδε να σκοτώνουν μπροστά στα μάτια του μέρα μεσημέρι έναν άνθρωπο. Έτσι, αποφάσισε να μείνει στη Ρωσία, όπου άνοιξε την εταιρία Concern General Invest — private bank, και να αποκομίζει κέρδος στο ρωσικό χρηματιστήριο. Μέσα σε ενάμιση χρόνο οι μετοχές της εταιρίας αυξήθηκαν ως τα 4 εκατ. ευρώ. Αυτό οφείλεται και στους πελάτες από το εξωτερικό οι οποίοι μετά την κρίση, ελπίζοντας σε γρήγορη ανάκαμψη των αγορών, ήταν πρόθυμοι να επενδύσουν στη Ρωσία. Το 2009, ο όγκος των επενδύσεων στην εταιρία όσον αφορά τον δείκτη Dow Jones μειώθηκε κατά το ήμισυ, αλλά στον ρωσικό δείκτη Micex -αντίθετα- διπλασιάστηκε. Πλέον όμως οι πελάτες και ειδικά οι ξένοι, διακατέχονται από μια αναποφασιστικότητα. Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις της 6ης Μαΐου έριξαν τους δείκτες του Micex και RTS κατά 0,4% και 4,7% αντίστοιχα.
Δικαιώνεται για τα ρίσκα
Ωστόσο, τα ρίσκα για τον Τράνι είναι πολύ διαφοροποιημένα. Μέσω της εταιρίας του στο Λουξεμβούργο, Mikro Kapital SARL, ο Τράνι επενδύει σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Υπό τον έλεγχο αυτών των εταιριών του Τράνι βρίσκονται περίπου 180 εκατ. ευρώ. Οι ξένοι πελάτες λαμβάνουν 10-15% επί των εσόδων ετησίως. Οι επιχειρηματίες, πίστωση με ποσοστό 20-25% ετησίως και η Mikro Kapital τη δική της αμοιβή διαχείρισης (management fee). Η εταιρία επενδύει κεφάλαια μέσω της καταχωρημένης στη Λευκορωσία Mikro Leasing και τη ρωσική
Οι σχέσεις του Τράνι με τη Λευκορωσία είναι τόσο στενές, ώστε ο πρόεδρος της τελευταίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, τον όρισε πρόξενο της χώρας αυτής στη Νάπολη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το 2010 στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών στη Λευκορωσία ο Τράνι να βρίσκεται στην πρεσβεία της συγκεκριμένης χώρας στην Ιταλία, όπου είχε εξοπλιστεί εκλογικό τμήμα. Τώρα, ο Τράνι μένει να δημιουργήσει το ίδιο σταθερούς δεσμούς και με τη Ρωσία.
Russia Now, kommersant.ru
Greek Finance Forum
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πολεμικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Για πρώτη φορά Χριστούγεννα 15 τουρκικές παραβιάσεις
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
