2013-12-30 11:25:04
Τελευταίο αντίο σήμερα για τον Φώτη Σαμούτ-Μπατίστα που έφυγε χθες από τη ζωή στα 54 του χρόνια. Μια βαριά είδηση, που οι γνώστες της περιπέτειάς του δεν ήθελαν να θεωρούν ως αναπόφευκτη, αλλά εδώ και μερικές εβδομάδες δεν υπήρχαν άλλες ελπίδες. Παρά το κουράγιο και τις μάχες που έδωσε, λεβέντικα.
Ο Φώτης, γόνος μιας από τις γνωστότερες παλιές οικογένειες της πόλης, ήταν το μοναδικό παιδί του Γιάννη Σαμούτ-Μπατίστα που για χρόνια διατηρούσε κατάστημα επίπλων στην Αγίου Νικολάου, και ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην πατραϊκή κοινωνία. Για πολλά χρόνια, η συγκεκριμένη γειτονιά πρωταγωνιστούσε στην αγορά στον τομέα της διάθεσης προσιτού επίπλου στην πατραϊκή οικογένεια, αντικείμενο που υπερκαλύφθηκε στην πορεία από κολοσσούς του ετοιμοπαράδοτου επίπλου.
Η οικογένεια Μπατίστα («Baptista», εξηγούσε ο ίδιος ο Φώτης στους φίλους του την ξενική προέλευση) καταγόταν από τη Μάλτα, και είχαν έρθει στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα, στα χρόνια της μεγάλης ακμής της πόλης μαζί με άλλους συμπατριώτες τους, που ενίσχυσαν την τοπική παροικία των καθολικών, συγχεόμενοι, αβάσιμα, λόγω θρησκεύματος, προφανώς, με τους ιταλογενείς συμπολίτες.
Αρκετοί από αυτούς εργάστηκαν ως βαρελοποιοί στην Αχάια Κλάους, δεδομένης της πολύ καλής γνώσης που είχαν για την επεξεργασία του ξύλου.
Αντίθετα η οικογένεια Μπατίστα προτίμησε να ασχοληθεί με το εμπόριο, σε ένα είδος το οποίο γνώριζε καλά: Τα ξύλινα έπιπλα, και μέσω αυτής τους της δραστηριότητας έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί στους Πατρινούς.
Ο Φώτης ήταν έγγαμος και πατέρας δύο γιων, του Φοίβου και του Αλέξη. Σαν επαγγελματίας έλαβε την ώριμη απόφαση να μην εκθέσει την οικογενειακή επιχείρηση στη φθορά με τον αήττητο ανταγωνισμό εισαγωγής και έριξε το βάρος του σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες.
Παράλληλα, ήταν δεινός χομπίστας, με παροιμιώδη αφοσίωση στα αντικείμενα που του τραβούσαν το ενδιαφέρον. Στην πρώιμη νεότητα, αγαπούσε την αυτοκίνηση, ενώ παράλληλα υπήρξε στυλοβάτης σε ένα από τα πιο επιτυχημένα γκρουπ των αποκριάτικου «Θησαυρού», στα μέσα του '70.
Υπήρξε λάτρης της ορειβασίας και του βουνού και πολλές φορές συμμετείχε σε αποστολές που είχαν ως στόχο την κατάκτηση ψηλών βουνοκορφών όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια έδινε γενναία μάχη με τον καρκίνο, τον οποίο αρχικά είχε αντιμετωπίσει, αλλά αυτός επέστρεψε με μοιραία κατάληξη.
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί σήμερα στις 3.00 το απόγευμα στον Καθολικό ναό Αγίου Ανδρέου στην οδό Μαιζώνος, ενώ ο ενταφιασμός θα γίνει στο Α΄Κοιμητήριο.
Η οικογένεια ζήτησε αντί στεφάνων να γίνουν καταθέσεις στη μνήμη του αγαπημένου τους Φώτη στα Ιδρύματα «Κιβωτός της Αγάπης», «Μέριμνα» και «Φωλιά του Παιδιού».
Πηγή: εφημερίδα Πελοπόννησος
xespao
Ο Φώτης, γόνος μιας από τις γνωστότερες παλιές οικογένειες της πόλης, ήταν το μοναδικό παιδί του Γιάννη Σαμούτ-Μπατίστα που για χρόνια διατηρούσε κατάστημα επίπλων στην Αγίου Νικολάου, και ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην πατραϊκή κοινωνία. Για πολλά χρόνια, η συγκεκριμένη γειτονιά πρωταγωνιστούσε στην αγορά στον τομέα της διάθεσης προσιτού επίπλου στην πατραϊκή οικογένεια, αντικείμενο που υπερκαλύφθηκε στην πορεία από κολοσσούς του ετοιμοπαράδοτου επίπλου.
Η οικογένεια Μπατίστα («Baptista», εξηγούσε ο ίδιος ο Φώτης στους φίλους του την ξενική προέλευση) καταγόταν από τη Μάλτα, και είχαν έρθει στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα, στα χρόνια της μεγάλης ακμής της πόλης μαζί με άλλους συμπατριώτες τους, που ενίσχυσαν την τοπική παροικία των καθολικών, συγχεόμενοι, αβάσιμα, λόγω θρησκεύματος, προφανώς, με τους ιταλογενείς συμπολίτες.
Αρκετοί από αυτούς εργάστηκαν ως βαρελοποιοί στην Αχάια Κλάους, δεδομένης της πολύ καλής γνώσης που είχαν για την επεξεργασία του ξύλου.
Αντίθετα η οικογένεια Μπατίστα προτίμησε να ασχοληθεί με το εμπόριο, σε ένα είδος το οποίο γνώριζε καλά: Τα ξύλινα έπιπλα, και μέσω αυτής τους της δραστηριότητας έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί στους Πατρινούς.
Ο Φώτης ήταν έγγαμος και πατέρας δύο γιων, του Φοίβου και του Αλέξη. Σαν επαγγελματίας έλαβε την ώριμη απόφαση να μην εκθέσει την οικογενειακή επιχείρηση στη φθορά με τον αήττητο ανταγωνισμό εισαγωγής και έριξε το βάρος του σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες.
Παράλληλα, ήταν δεινός χομπίστας, με παροιμιώδη αφοσίωση στα αντικείμενα που του τραβούσαν το ενδιαφέρον. Στην πρώιμη νεότητα, αγαπούσε την αυτοκίνηση, ενώ παράλληλα υπήρξε στυλοβάτης σε ένα από τα πιο επιτυχημένα γκρουπ των αποκριάτικου «Θησαυρού», στα μέσα του '70.
Υπήρξε λάτρης της ορειβασίας και του βουνού και πολλές φορές συμμετείχε σε αποστολές που είχαν ως στόχο την κατάκτηση ψηλών βουνοκορφών όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια έδινε γενναία μάχη με τον καρκίνο, τον οποίο αρχικά είχε αντιμετωπίσει, αλλά αυτός επέστρεψε με μοιραία κατάληξη.
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί σήμερα στις 3.00 το απόγευμα στον Καθολικό ναό Αγίου Ανδρέου στην οδό Μαιζώνος, ενώ ο ενταφιασμός θα γίνει στο Α΄Κοιμητήριο.
Η οικογένεια ζήτησε αντί στεφάνων να γίνουν καταθέσεις στη μνήμη του αγαπημένου τους Φώτη στα Ιδρύματα «Κιβωτός της Αγάπης», «Μέριμνα» και «Φωλιά του Παιδιού».
Πηγή: εφημερίδα Πελοπόννησος
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανταρκτική: Διεκόπη η επιχείρηση διάσωσης του παγιδευμένου πλοίου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τηλεφωνική επικοινωνία Σαμαρά - Μέρκελ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
