2013-12-30 15:36:05
του Λευτέρη Ελευθερίου
Δεν είναι κοινή πεποίθηση, αλλά υπάρχουν ισχυρά θεμέλια: οι γυναίκες είναι πιο εξελιγμένο είδος από τους άντρες.
Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι μία ιστορία ανταγωνισμού. Δεν είναι χρηστό να συγκρίνεις γενικώς, κυριότερα, όμως, δύο ανόμοιες καταστάσεις. Ένας άνθρωπος αποτελεί πολλάκις μία κατάσταση, σε σημείο που αναρωτιέσαι αν είναι η κατάσταση που αποτελεί τον άνθρωπο. Η σύγκριση είναι αδύνατον να γίνει διότι το συγκεκριμένο «πιο» (εξελιγμένο είδος) έχει να κάνει με την ανθρώπινη υπόσταση.Δεν θα έστεκε επίσης η φράση, «οι γυναίκες είναι εξελιγμένο είδος. Οι άντρες όχι», διότι το δεύτερο δεν ισχύει. Το ανδρικό φύλο, μπερδεμένο καθώς είναι, εξελίσσεται με την αξιοκρατία της γυναίκας μέσα του (το ίδιο ισχύει και για το γυναικείο) και όχι ανταγωνιζόμενο τον εαυτό του. Πριν από 60 χρόνια δεν θα γινόταν να βρίσκεται σε ισχύ το άνωθεν «δίλημμα», αφού οι ρόλοι ήταν σαφείς
. Οι πρώτες επαναστάτριες (με πρώτιστη και κάλλιστη την Ιεζαβέλ, η οποία είναι μία περσόνα που η γενική κρίση τη στέλνει στο πυρ το εξώτερον) ήταν απλώς μεμονωμένα παραδείγματα. Η είσοδος της γυναίκας στην κοινωνία, όπως πολύ πρόχειρα αναφέρεται στο πρώτο κείμενο της στήλης, οδηγεί σε έναν εντυπωσιακό και βαθύ ανθρώπινο κομουνισμό, ο οποίος θα έρθει μέσα από το πιο ηδονικό μαρξιστικό όνειρο: από τα αδιέξοδα, δηλαδή, του ανδρικού καπιταλισμού.
Είναι μπελάς αυτό το εγχείρημα, διότι είναι δεδομένο ότι (θα) περιέχει ασάφειες και ανακρίβειες με βάση τη ροή της ζωής και, κατά συνέπεια, της ανθρωπότητας- καλό είναι να διαχωρίζεται η θέση του είδους με το όλο ή να συμπεριλαμβάνεται· δεν είμαστε η ζωή, βρισκόμαστε μέσα σε αυτή. Μπορείς να γράφεις κυρίως με αυτά που γνωρίζεις και με αυτά που φαντάζεσαι ότι συμβαίνουν, με κίνδυνο να γίνεις προσβλητικός. Αλλά το γράψιμο, ενώ είναι μία σοβαρή υπόθεση, είναι κυρίως υπόθεση του καθενός. Σε κάθε κατάσταση, ακόμα και αν αυτή καταλήγει σε αίμα κοχλαστό, υπάρχει μία κωμική διάσταση και διάθεση. Όπως έλεγε και ο Γούντι Άλεν, «ακόμα και ο πόλεμος του Βιετνάμ μπορεί να βγάζει γέλιο».
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο, επίσης αμφιλεγόμενο, παράδειγμα για τον λόγο που πήρε το κείμενο αυτήν την πορεία.
Ας πούμε ότι ένας έρωτας δυνατός καταλήγει όπως είθισται να καταλήγουν (πλην εξαιρέσεων, στις οποίες είναι θαυμάσιο να ανήκουμε, αλλά πόσες πιθανότητες υπάρχουν; Ο κάθε ένας μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του μία εξαίρεση, αλλά κατά πάσα πιθανότητα εξαίρεση σε ένα κανονα που συμβαίνει τόσο σπάνια ώστε να σταματά να είναι κανόνας. Σε κάποιες περιπτώσεις η απλοϊκότητα δίνει την αλήθεια και οι φαινομενικοί κανόνες είναι οι μόνοι κανόνες, άρα οι φαινομενικές εξαιρέσεις είναι οι μόνες εξαιρέσεις) οι δυνατοί έρωτες: δηλαδή βραχύβια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η αντίδραση.
Ένα αγόρι, πολύ λιγότερο λειτουργικό και κομματιασμένο, θα μείνει στο σπίτι του και θα κλάψει τη μοίρα του, θα λιώσει στη μιζέρια του πριν αποφασίσει να βγει έξω. Τα κορίτσια, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της Μπρίτζετ Τζόουνς να πείσει ότι κάθονται στην τηλεόραση, βλέπουν την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ να αποχαιρετά τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στα «Καλύτερά μας Χρόνια» και τρώνε σοκολατάκια έως ότου το λίγωμα να μην έχει κανένα νόημα ως λέξη και λέξη που να συμβολίζει ό,τι γίνεται στη γλώσσα και τον οισοφάγο να μην έχει ανακαλφθεί ακόμα πλαντάζοντας στο κλάμα, θα βγουν έξω περιποιημένα από την πρώτη μέρα και δεν θα έχουν πρόβλημα να πάνε στο ίδιο μέρος που γνώρισαν ή που σύχναζαν με το αγόρι. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μία νέα απάτη σε όλο αυτό το κομμάτι της αντίδρασης: το πρόβλημα υπάρχει, όπως και τα σοκολατάκια, το κλάμα το βράδυ στο σπίτι. Αλλά ενδιαμέσως υπάρχει το τσιφτετέλι, το γλυκύτερο χαμόγελο, η διάθεση για φλερτ, έστω κι αν είναι ψευδεπίγραφο. Ενώ οι άντρες αναρρώνουν στο κρεβάτι του πόνου, οι γυναίκες χρησιμοποιούν όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς, την πρακτικότητα και τη λειτουργικότητά τους, για να μην επιδείξουν αδυναμία. Ή την ελάχιστη αδυναμία.
Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα το οποίο εκφράζει μία ηλικιακή κατηγορία, έστω. Σε όλες τις στρατηγικές μάχες η γυναίκα είναι ένα βήμα μπροστά. Στην υποχώρηση μετά από έναν καυγά, για να φανεί ποιος έχει δίκιο για την αδρεναλινική διαφωνία που ουδείς θυμάται πώς προέκυψε, στη σχολαστικότητα, ακόμα και στις ίδιες τις φυσικές αδυναμίες που υπάρχουν αυτομάτως. Τα αγόρια παραπονιούνται στους γονείς για ποιον λόγο δεν παίρνουν το δικό τους μέρος σε έναν τσακωμό, μόνο και μόνο επειδή τα κορίτσια κλαίνε. Και ο μόνος λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι 5% περισσότερο νερό. Είναι μία πελώρια οργανική διαφορά, η οποία, όμως, έχει τη δική της θέση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένα δάκρυ που βγήκε από ένα πρόσωπο έσωσε ένα χωρισμό και σκότωσε, εν τη γενέσει της, μία πράξη βίας.
Η εποχή μας είναι πολύ ενδιαφέρουσα για την επικοινωνία των δύο φύλων. Υπάρχει μία έντιμη πιθανότητα να ζήσουμε κάτι που δεν έχει βιώσει ποτέ ξανά μία εποχή: οι δύο πλευρές να τα βρουν σε βαθμό που θα συνταιριάξουν αρμονικά για κάμποσες δεκάδες χρόνια. Από την άλλη μεριά, αν πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά συστήματα, όπως η φύση, πολύ ευχάριστα, έχει αποδείξει ως τώρα, το πιθανότερο είναι ότι μόνο μέρες θα περάσουν από την αρμονική συνύπαρξή τους μέχρι να δημιουργηθεί ακόμα ένα μεγαλύτερο ρήγμα από όλα τα προηγούμενα.
Αλλά αυτό κι αν αξίζει να δοκιμάσουμε ingalatsi.gr
Δεν είναι κοινή πεποίθηση, αλλά υπάρχουν ισχυρά θεμέλια: οι γυναίκες είναι πιο εξελιγμένο είδος από τους άντρες.
Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι μία ιστορία ανταγωνισμού. Δεν είναι χρηστό να συγκρίνεις γενικώς, κυριότερα, όμως, δύο ανόμοιες καταστάσεις. Ένας άνθρωπος αποτελεί πολλάκις μία κατάσταση, σε σημείο που αναρωτιέσαι αν είναι η κατάσταση που αποτελεί τον άνθρωπο. Η σύγκριση είναι αδύνατον να γίνει διότι το συγκεκριμένο «πιο» (εξελιγμένο είδος) έχει να κάνει με την ανθρώπινη υπόσταση.Δεν θα έστεκε επίσης η φράση, «οι γυναίκες είναι εξελιγμένο είδος. Οι άντρες όχι», διότι το δεύτερο δεν ισχύει. Το ανδρικό φύλο, μπερδεμένο καθώς είναι, εξελίσσεται με την αξιοκρατία της γυναίκας μέσα του (το ίδιο ισχύει και για το γυναικείο) και όχι ανταγωνιζόμενο τον εαυτό του. Πριν από 60 χρόνια δεν θα γινόταν να βρίσκεται σε ισχύ το άνωθεν «δίλημμα», αφού οι ρόλοι ήταν σαφείς
Είναι μπελάς αυτό το εγχείρημα, διότι είναι δεδομένο ότι (θα) περιέχει ασάφειες και ανακρίβειες με βάση τη ροή της ζωής και, κατά συνέπεια, της ανθρωπότητας- καλό είναι να διαχωρίζεται η θέση του είδους με το όλο ή να συμπεριλαμβάνεται· δεν είμαστε η ζωή, βρισκόμαστε μέσα σε αυτή. Μπορείς να γράφεις κυρίως με αυτά που γνωρίζεις και με αυτά που φαντάζεσαι ότι συμβαίνουν, με κίνδυνο να γίνεις προσβλητικός. Αλλά το γράψιμο, ενώ είναι μία σοβαρή υπόθεση, είναι κυρίως υπόθεση του καθενός. Σε κάθε κατάσταση, ακόμα και αν αυτή καταλήγει σε αίμα κοχλαστό, υπάρχει μία κωμική διάσταση και διάθεση. Όπως έλεγε και ο Γούντι Άλεν, «ακόμα και ο πόλεμος του Βιετνάμ μπορεί να βγάζει γέλιο».
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο, επίσης αμφιλεγόμενο, παράδειγμα για τον λόγο που πήρε το κείμενο αυτήν την πορεία.
Ας πούμε ότι ένας έρωτας δυνατός καταλήγει όπως είθισται να καταλήγουν (πλην εξαιρέσεων, στις οποίες είναι θαυμάσιο να ανήκουμε, αλλά πόσες πιθανότητες υπάρχουν; Ο κάθε ένας μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του μία εξαίρεση, αλλά κατά πάσα πιθανότητα εξαίρεση σε ένα κανονα που συμβαίνει τόσο σπάνια ώστε να σταματά να είναι κανόνας. Σε κάποιες περιπτώσεις η απλοϊκότητα δίνει την αλήθεια και οι φαινομενικοί κανόνες είναι οι μόνοι κανόνες, άρα οι φαινομενικές εξαιρέσεις είναι οι μόνες εξαιρέσεις) οι δυνατοί έρωτες: δηλαδή βραχύβια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η αντίδραση.
Ένα αγόρι, πολύ λιγότερο λειτουργικό και κομματιασμένο, θα μείνει στο σπίτι του και θα κλάψει τη μοίρα του, θα λιώσει στη μιζέρια του πριν αποφασίσει να βγει έξω. Τα κορίτσια, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της Μπρίτζετ Τζόουνς να πείσει ότι κάθονται στην τηλεόραση, βλέπουν την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ να αποχαιρετά τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στα «Καλύτερά μας Χρόνια» και τρώνε σοκολατάκια έως ότου το λίγωμα να μην έχει κανένα νόημα ως λέξη και λέξη που να συμβολίζει ό,τι γίνεται στη γλώσσα και τον οισοφάγο να μην έχει ανακαλφθεί ακόμα πλαντάζοντας στο κλάμα, θα βγουν έξω περιποιημένα από την πρώτη μέρα και δεν θα έχουν πρόβλημα να πάνε στο ίδιο μέρος που γνώρισαν ή που σύχναζαν με το αγόρι. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μία νέα απάτη σε όλο αυτό το κομμάτι της αντίδρασης: το πρόβλημα υπάρχει, όπως και τα σοκολατάκια, το κλάμα το βράδυ στο σπίτι. Αλλά ενδιαμέσως υπάρχει το τσιφτετέλι, το γλυκύτερο χαμόγελο, η διάθεση για φλερτ, έστω κι αν είναι ψευδεπίγραφο. Ενώ οι άντρες αναρρώνουν στο κρεβάτι του πόνου, οι γυναίκες χρησιμοποιούν όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς, την πρακτικότητα και τη λειτουργικότητά τους, για να μην επιδείξουν αδυναμία. Ή την ελάχιστη αδυναμία.
Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα το οποίο εκφράζει μία ηλικιακή κατηγορία, έστω. Σε όλες τις στρατηγικές μάχες η γυναίκα είναι ένα βήμα μπροστά. Στην υποχώρηση μετά από έναν καυγά, για να φανεί ποιος έχει δίκιο για την αδρεναλινική διαφωνία που ουδείς θυμάται πώς προέκυψε, στη σχολαστικότητα, ακόμα και στις ίδιες τις φυσικές αδυναμίες που υπάρχουν αυτομάτως. Τα αγόρια παραπονιούνται στους γονείς για ποιον λόγο δεν παίρνουν το δικό τους μέρος σε έναν τσακωμό, μόνο και μόνο επειδή τα κορίτσια κλαίνε. Και ο μόνος λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι 5% περισσότερο νερό. Είναι μία πελώρια οργανική διαφορά, η οποία, όμως, έχει τη δική της θέση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένα δάκρυ που βγήκε από ένα πρόσωπο έσωσε ένα χωρισμό και σκότωσε, εν τη γενέσει της, μία πράξη βίας.
Η εποχή μας είναι πολύ ενδιαφέρουσα για την επικοινωνία των δύο φύλων. Υπάρχει μία έντιμη πιθανότητα να ζήσουμε κάτι που δεν έχει βιώσει ποτέ ξανά μία εποχή: οι δύο πλευρές να τα βρουν σε βαθμό που θα συνταιριάξουν αρμονικά για κάμποσες δεκάδες χρόνια. Από την άλλη μεριά, αν πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά συστήματα, όπως η φύση, πολύ ευχάριστα, έχει αποδείξει ως τώρα, το πιθανότερο είναι ότι μόνο μέρες θα περάσουν από την αρμονική συνύπαρξή τους μέχρι να δημιουργηθεί ακόμα ένα μεγαλύτερο ρήγμα από όλα τα προηγούμενα.
Αλλά αυτό κι αν αξίζει να δοκιμάσουμε ingalatsi.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΑΣΕΙΣ... ΦΥΓΗΣ Ο ΜΠΑΛΟΤΕΛΙ!
![Πώς τραβήχτηκε η περίφημη φωτογραφία «Ανατολή της Γης» [video]](https://images.newsnowgreece.com/58/581703/pos-travixtike-i-perifimi-fotografia-anatoli-tis-gis-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
