2014-01-07 21:47:05
Γράφει ο Αλέξανδρος Π.
Στα πλαίσια της αλλαγής της χρονιάς και της εισβολής στερεότυπων στην ζωή μας με την επιβολή νέων στόχων και επιθυμιών για το νέο έτος, θα περίμενε κανείς στο τέταρτο-πέμπτο χρόνο σκληρής λιτότητας, να έχει διαμορφωθεί μια πιο αυστηρή και ρεαλιστική αντίληψη για τα πολιτικά δρώμενα και για τις προσδοκίες που έχει η κοινή γνώμη για την καλύτερη επαναφορά της χώρα στις αγορές και την επιτακτική ανάγκη πολιτική και κοινωνικής σταθεροποίησης.
Μάταια όμως, οποιοσδήποτε έχει την όποια πνευματική διαύγεια παρατηρεί, ότι παρά τις ακραίες θυσίες και θλιβερές συνέπειες της πολύχρονης κρίσης, ο Έλληνας επιθυμεί αντί να προχωρήσει μπροστά αποδεχόμενος την θλιβερή πραγματικότητα, να παραμείνει κολλημένος σε ανούσια συντηρητικά και ψευδό-πατριωτικά μορφώματα και σε παραλογισμούς περασμένων μεγαλείων.
Μετά από τόσες περικοπές και απεγνωσμένες κινήσεις για την πραγματοποίηση του περιβόητου δημοσιονομικού εξορθολογισμού, με διάφορες μεταθέσεις και μαεστρικές κινήσεις, η Συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έφθασε να αγγίξει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Πραγματικό ή όχι , είπαν πολλοί δεν έχει καμία σημασία και μάλλον έχουν δίκιο διότι όταν ο κοινωνικός ιστός βρίσκεται υπό ολοκληρωτική διάλυση, η αγορά είναι στεγνή και επικρατεί πλήρης απουσία ρευστότητας και συναλλαγών και τέλος όταν το συλλογικό ηθικό των πολιτών είναι καταρρακωμένο τότε η οποιαδήποτε Κυβερνητική επιτυχία, προκαλεί περισσότερο ψόγο και ειρωνεία, διότι δεν μεταφράζεται σε καμία απολύτως παροχή ή ανακούφιση για τους πολίτες.
Πολλοί δήθεν μνημονιακοί πολιτικοί ή θαυμαστές του μεταρρυθμιστικού χώρου, θα μπορούσαν να εστιάσουν πάλι στο Οθωμανικό σύνδρομο και στις διάφορες εκδοχές του, όπως η τακτική στήριξης οποιουδήποτε στρατοπέδου, ανεξαρτήτως ιδεολογίας πολιτικής και μη, με γνώμονα μόνο το συμφέρον και με το μυαλό στραμμένο μόνο στην μελλοντική επιβράβευση, το περίφημο ρουσφέτι.
Πολλά μέλη της Αριστεράς ή και της συντηρητικής και λαϊκής Δεξιάς κατηγορούν την Κυβέρνηση για προδοσία, ξεπούλημα και καταστροφή του Ελληνικού Έθνους. Ταυτόχρονα υποστηρίζουν, κυρίως η Χ.Α. και οι ΑΝΕΛ του Καμμένου, ότι μόνο αυτοί μπορούν και θέλουν να σώσουν την χώρα από τους κακούς και διεφθαρμένους, νέο-γερμανοτσολιάδες(Πώς τώρα τα τέκνα των ταγματασφαλίτων, των Χίτων, οι υποστηρικτές του Μεταξά και της Χούντας, που κατέστρεψαν και διέλυσαν την χώρα ατελείωτες φορές ισχυρίζονται ότι κατέχουν την μαγική συνταγή επιτυχίας, αποτελεί μυστήριο?).
Πιο πολύ από την άρνηση της αποδοχής ευθυνών, πιο πολύ από την προσκόλληση σε φαινόμενα αρχαιολατρείας και ακραίων εθνικιστικών εξάρσεων, πιο πολύ από την ρητορική του μίσους που έχει επικρατήσει από τα Καφενεία στις γειτονιές μέχρι το Ελληνικό Κοινοβούλιο, πιο πολύ θα έπρεπε να μας ανησυχεί η δίψα του Έλληνα πολίτη για σκληρή προς κάθε ένοχο και μη και κυρίως η ανάγκη ανακάλυψης ενός σωτήρα, ενός Μεσσία-Ηγέτη, όπου σε ένα μαγικό dejavu θα ανοίξει τα δημόσια ταμεία και θα πετάει χρήματα προς το πεινασμένο λαό και θα έχουμε πάλι τις άγιες μέρες της δεκαετίας του 80’..
Βασικά ανησυχητικό δεν είναι μόνον ότι δεν θέλουμε να δεχτούμε την παρούσα κατάσταση εδώ και μισή δεκαετία και ότι κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα εκτός από του ημέτερους. Το πιο περίεργο είναι ότι και επήλθε η επιθυμητή για τους κυβερνώντες αποδοχή της μιζέριας, αφού με τα πολλά καταλάβαμε ότι δεν έχει άλλο Ανδρέα Παπανδρέου, πολλοί κλείνουν τα μάτια και ονειρεύονται ότι ο ηγέτης της Αντιπολίτευσης θα επαναφέρει του μισθούς και την χώρα σε εποχές και αριθμούς προ κρίσης.
Δυστυχώς η θύελλα της λιτότητας και το τέρας των οπτικοακουστικών παραισθήσεων που έχει ριζώσει στον Ελληνικό ψυχισμό, έφερε στην επιφάνεια και τους τηλεοπτικούς δέκτες μας πλήθος νέων ή και παλαιών προσώπων που από νοσηρές και παραμορφωμένες φιγούρες της σκιάς(Μιχαλολιάκος), από τηλεπωλητές-Πατριδόπληκτους τηλεαστέρες(Υπουργός Υγείας) και από ΄΄επιστήμονες΄΄ ή ειδήμονες επί παντός επιστητού(Βαρουφάκης, Βαξεβάνης, Καζάκης, Σφακιανάκης και άλλοι πολλοί) μετατράπηκαν σε πρωταγωνιστές αυτού διεστραμμένου και ηθικά χρεωκοπημένου μέρους που ονομάζεται Ελληνική πραγματικότητα.
Κάποιοι αναφωνούν ότι ο λαϊκιστικός ξεπεσμός και αναπόφευκτη πτώση ήταν ορατές, τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω, από τις Εθνικιστικές κορώνες για την επιτυχή ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων(που η πραγματοποίηση του χρέωσε και τα δισέγγονα μας) και το Θαύμα της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Πορτογαλία το ίδιο καλοκαίρι, φθάσαμε στον εκρηκτικό Δεκέμβρη του 2008, με ενδιάμεσες στάσεις την εκτόξευση του αχαρακτήριστου πολιτικά και ηθικά Γ. Καρατζαφέρη σε αδιαμφισβήτητου πολιτικού αστέρα της δεκαετίας, την Θεσσαλονίκη του Παναγιώτη-κάτω η χούντα της Αθήνας-Ψωμιάδη, την μόλυνση του Ελληνικού Ποδοσφαίρου και κατά συνέπεια της Ελληνικής κοινωνίας, με ανθρώπους της νύχτας και της μαφίας(Μ.Ψωμιάδης, Α. Μπέος, Η. Τσακογιάννης).
Ανεξαρτήτως πολιτικών και κοινωνικών ευθυνών, μακριά από προκαταλήψεις και πολιτικές ιδεολογίες, το μεγαλύτερο πρόβλημα είτε στην Νέα Δημοκρατία του Κωστάκη Καραμανλή είτε στο Πασόκ του Γιωργάκη Παπανδρέου(με τις απαράδεκτες κινήσεις του ντρόπιασαν και κηλίδωσαν ανυπολόγιστα την φήμη και την βαρύτητα που ακολουθούσε το επίθετο τους) είναι η Ελλάδα που ονειρεύονταν, η κάλυψη και το βόλεμα των δικών τους παιδιών, η πλήρης απουσία πολιτικού προγράμματος, σχεδίου αντιμετώπισης της επερχόμενης οικονομικής καταστροφής και η τραγική επιλογή τόσο μα τόσο λάθος προσώπων σε τόσο κρίσιμες θέσεις.
Μέσα από την καταστροφή που περάσαμε και την δίνη στην οποία βρισκόμαστε σαν κοινωνία ανενεργών πολιτικά και εξουθενωμένων πνευματικά πολιτών, θα περίμενε κανείς να υπάρξει έστω και και υποτυπώδης προσπάθεια απεμπλοκής από τον πολιτικό κιτρινισμό και την ρητορική του χυδαίου λαϊκισμού της οποίας οι συνέπειες έχουν τσακίσει το Ελληνικό Κράτος. Όμως οι αντικειμενικές συνθήκες μαρτυρούν ότι η απαισιοδοξία και η απελπισία έχουν ριζώσει στο μυαλό του Έλληνα πολίτη και κατά πάσα πιθανότητα οι επιλογές που θα πραγματοποιεί από εδώ και στο εξής θα αποτυπώνουν ξεκάθαρα αυτές τις συναισθηματικές καταστάσεις με τα ανάλογα συμπεράσματα και τις θλιβερές συνέπειες να ακολουθούν.
Tromaktiko
Στα πλαίσια της αλλαγής της χρονιάς και της εισβολής στερεότυπων στην ζωή μας με την επιβολή νέων στόχων και επιθυμιών για το νέο έτος, θα περίμενε κανείς στο τέταρτο-πέμπτο χρόνο σκληρής λιτότητας, να έχει διαμορφωθεί μια πιο αυστηρή και ρεαλιστική αντίληψη για τα πολιτικά δρώμενα και για τις προσδοκίες που έχει η κοινή γνώμη για την καλύτερη επαναφορά της χώρα στις αγορές και την επιτακτική ανάγκη πολιτική και κοινωνικής σταθεροποίησης.
Μάταια όμως, οποιοσδήποτε έχει την όποια πνευματική διαύγεια παρατηρεί, ότι παρά τις ακραίες θυσίες και θλιβερές συνέπειες της πολύχρονης κρίσης, ο Έλληνας επιθυμεί αντί να προχωρήσει μπροστά αποδεχόμενος την θλιβερή πραγματικότητα, να παραμείνει κολλημένος σε ανούσια συντηρητικά και ψευδό-πατριωτικά μορφώματα και σε παραλογισμούς περασμένων μεγαλείων.
Μετά από τόσες περικοπές και απεγνωσμένες κινήσεις για την πραγματοποίηση του περιβόητου δημοσιονομικού εξορθολογισμού, με διάφορες μεταθέσεις και μαεστρικές κινήσεις, η Συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έφθασε να αγγίξει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Πραγματικό ή όχι , είπαν πολλοί δεν έχει καμία σημασία και μάλλον έχουν δίκιο διότι όταν ο κοινωνικός ιστός βρίσκεται υπό ολοκληρωτική διάλυση, η αγορά είναι στεγνή και επικρατεί πλήρης απουσία ρευστότητας και συναλλαγών και τέλος όταν το συλλογικό ηθικό των πολιτών είναι καταρρακωμένο τότε η οποιαδήποτε Κυβερνητική επιτυχία, προκαλεί περισσότερο ψόγο και ειρωνεία, διότι δεν μεταφράζεται σε καμία απολύτως παροχή ή ανακούφιση για τους πολίτες.
Πολλοί δήθεν μνημονιακοί πολιτικοί ή θαυμαστές του μεταρρυθμιστικού χώρου, θα μπορούσαν να εστιάσουν πάλι στο Οθωμανικό σύνδρομο και στις διάφορες εκδοχές του, όπως η τακτική στήριξης οποιουδήποτε στρατοπέδου, ανεξαρτήτως ιδεολογίας πολιτικής και μη, με γνώμονα μόνο το συμφέρον και με το μυαλό στραμμένο μόνο στην μελλοντική επιβράβευση, το περίφημο ρουσφέτι.
Πολλά μέλη της Αριστεράς ή και της συντηρητικής και λαϊκής Δεξιάς κατηγορούν την Κυβέρνηση για προδοσία, ξεπούλημα και καταστροφή του Ελληνικού Έθνους. Ταυτόχρονα υποστηρίζουν, κυρίως η Χ.Α. και οι ΑΝΕΛ του Καμμένου, ότι μόνο αυτοί μπορούν και θέλουν να σώσουν την χώρα από τους κακούς και διεφθαρμένους, νέο-γερμανοτσολιάδες(Πώς τώρα τα τέκνα των ταγματασφαλίτων, των Χίτων, οι υποστηρικτές του Μεταξά και της Χούντας, που κατέστρεψαν και διέλυσαν την χώρα ατελείωτες φορές ισχυρίζονται ότι κατέχουν την μαγική συνταγή επιτυχίας, αποτελεί μυστήριο?).
Πιο πολύ από την άρνηση της αποδοχής ευθυνών, πιο πολύ από την προσκόλληση σε φαινόμενα αρχαιολατρείας και ακραίων εθνικιστικών εξάρσεων, πιο πολύ από την ρητορική του μίσους που έχει επικρατήσει από τα Καφενεία στις γειτονιές μέχρι το Ελληνικό Κοινοβούλιο, πιο πολύ θα έπρεπε να μας ανησυχεί η δίψα του Έλληνα πολίτη για σκληρή προς κάθε ένοχο και μη και κυρίως η ανάγκη ανακάλυψης ενός σωτήρα, ενός Μεσσία-Ηγέτη, όπου σε ένα μαγικό dejavu θα ανοίξει τα δημόσια ταμεία και θα πετάει χρήματα προς το πεινασμένο λαό και θα έχουμε πάλι τις άγιες μέρες της δεκαετίας του 80’..
Βασικά ανησυχητικό δεν είναι μόνον ότι δεν θέλουμε να δεχτούμε την παρούσα κατάσταση εδώ και μισή δεκαετία και ότι κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα εκτός από του ημέτερους. Το πιο περίεργο είναι ότι και επήλθε η επιθυμητή για τους κυβερνώντες αποδοχή της μιζέριας, αφού με τα πολλά καταλάβαμε ότι δεν έχει άλλο Ανδρέα Παπανδρέου, πολλοί κλείνουν τα μάτια και ονειρεύονται ότι ο ηγέτης της Αντιπολίτευσης θα επαναφέρει του μισθούς και την χώρα σε εποχές και αριθμούς προ κρίσης.
Δυστυχώς η θύελλα της λιτότητας και το τέρας των οπτικοακουστικών παραισθήσεων που έχει ριζώσει στον Ελληνικό ψυχισμό, έφερε στην επιφάνεια και τους τηλεοπτικούς δέκτες μας πλήθος νέων ή και παλαιών προσώπων που από νοσηρές και παραμορφωμένες φιγούρες της σκιάς(Μιχαλολιάκος), από τηλεπωλητές-Πατριδόπληκτους τηλεαστέρες(Υπουργός Υγείας) και από ΄΄επιστήμονες΄΄ ή ειδήμονες επί παντός επιστητού(Βαρουφάκης, Βαξεβάνης, Καζάκης, Σφακιανάκης και άλλοι πολλοί) μετατράπηκαν σε πρωταγωνιστές αυτού διεστραμμένου και ηθικά χρεωκοπημένου μέρους που ονομάζεται Ελληνική πραγματικότητα.
Κάποιοι αναφωνούν ότι ο λαϊκιστικός ξεπεσμός και αναπόφευκτη πτώση ήταν ορατές, τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω, από τις Εθνικιστικές κορώνες για την επιτυχή ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων(που η πραγματοποίηση του χρέωσε και τα δισέγγονα μας) και το Θαύμα της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Πορτογαλία το ίδιο καλοκαίρι, φθάσαμε στον εκρηκτικό Δεκέμβρη του 2008, με ενδιάμεσες στάσεις την εκτόξευση του αχαρακτήριστου πολιτικά και ηθικά Γ. Καρατζαφέρη σε αδιαμφισβήτητου πολιτικού αστέρα της δεκαετίας, την Θεσσαλονίκη του Παναγιώτη-κάτω η χούντα της Αθήνας-Ψωμιάδη, την μόλυνση του Ελληνικού Ποδοσφαίρου και κατά συνέπεια της Ελληνικής κοινωνίας, με ανθρώπους της νύχτας και της μαφίας(Μ.Ψωμιάδης, Α. Μπέος, Η. Τσακογιάννης).
Ανεξαρτήτως πολιτικών και κοινωνικών ευθυνών, μακριά από προκαταλήψεις και πολιτικές ιδεολογίες, το μεγαλύτερο πρόβλημα είτε στην Νέα Δημοκρατία του Κωστάκη Καραμανλή είτε στο Πασόκ του Γιωργάκη Παπανδρέου(με τις απαράδεκτες κινήσεις του ντρόπιασαν και κηλίδωσαν ανυπολόγιστα την φήμη και την βαρύτητα που ακολουθούσε το επίθετο τους) είναι η Ελλάδα που ονειρεύονταν, η κάλυψη και το βόλεμα των δικών τους παιδιών, η πλήρης απουσία πολιτικού προγράμματος, σχεδίου αντιμετώπισης της επερχόμενης οικονομικής καταστροφής και η τραγική επιλογή τόσο μα τόσο λάθος προσώπων σε τόσο κρίσιμες θέσεις.
Μέσα από την καταστροφή που περάσαμε και την δίνη στην οποία βρισκόμαστε σαν κοινωνία ανενεργών πολιτικά και εξουθενωμένων πνευματικά πολιτών, θα περίμενε κανείς να υπάρξει έστω και και υποτυπώδης προσπάθεια απεμπλοκής από τον πολιτικό κιτρινισμό και την ρητορική του χυδαίου λαϊκισμού της οποίας οι συνέπειες έχουν τσακίσει το Ελληνικό Κράτος. Όμως οι αντικειμενικές συνθήκες μαρτυρούν ότι η απαισιοδοξία και η απελπισία έχουν ριζώσει στο μυαλό του Έλληνα πολίτη και κατά πάσα πιθανότητα οι επιλογές που θα πραγματοποιεί από εδώ και στο εξής θα αποτυπώνουν ξεκάθαρα αυτές τις συναισθηματικές καταστάσεις με τα ανάλογα συμπεράσματα και τις θλιβερές συνέπειες να ακολουθούν.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανακοίνωσε Βέρτζο η Βέροια
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φήμες ότι ο Τερ Στέγκεν πάει Μπαρτσελόνα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
