2012-04-16 13:32:19
Με αφορμή τη σωρεία θανάτων αθλητών από καρδιά, ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για την ένοχη σιωπή όλων μας απέναντι στο πρόβλημα.
Η είδηση γράφτηκε σχεδόν πανομοιότυπα σε 1.000 Μέσα Ενημέρωσης ανά τον κόσμο: «Σοκ στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ο 26χρονος Πιερμάριο Μοροζίνι της Λιβόρνο έχασε τη ζωή του...». Σοκ ε; Ας μιλήσουμε ειλικρινά. Το αληθινό σοκ δεν αφορά πλέον τον θάνατο ενός ποδοσφαιριστή αλλά τη σωρεία περιπτώσεων που χτυπάνε η μία πίσω από την άλλη. «Ας είναι ο τελευταίος» γράφαμε εδώ στο gazzetta. Αμ δεν θα είναι! Κι είναι χρέος πλέον όλων μας να υψώσουμε τη φωνή μας, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, προκειμένου να μην υπάρχουν άλλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που χάνουν τη ζωή τους παίζοντας με ένα... τόπι. Κι είναι καλύτερα να κατηγορηθούμε για βεβήλωση, παρά για παρατεινόμενη αδιαφορία.
Ο Βίβιαν Φοέ, ο Ντάνιελ Χάρκε, ο Αντόνιο Πουέρτα, ο Μίκλος Φέχερ, ο Φιλ Ο’ Ντόνελ, ο Μιχάλης Μιχαήλ, ο «δικός μας» Αντόνιο Ντε Νίγκρις της ΑΕΛ, ο Βίγκορ Μποβολέντα πριν ένα μήνα, η βολεϊμπολόστρια Βερόνικα Γκόμεζ μόλις χθες δεν ήταν αρκετοί; Οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές που σώθηκαν ως εκ θαύματος επειδή διαγνώστηκε έγκαιρα το πρόβλημα στην καρδιά τους ή γλίτωσαν με ένα έμφραγμα; Ούτε αυτοί; Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτό το κακό; Να πεθάνει ταυτόχρονα ένα τάγμα αθλητών;
Αφήστε στην άκρη τη WADA και τους ελέγχους. Οι ίδιοι οι αθλητές στον βωμό του ανταγωνισμού τι κάθονται και καταπίνουν ό,τι χάπι «καθαρό είναι, μια απλή βιταμίνη» που τους πασάρουν οι γιατροί των ομάδων; Δεν το καταλαβαίνουν ότι ρισκάρουν τη ζωή τους; Ότι παίζουν με τη ζωή των παιδιών τους; Τα παραδείγματα είναι ουκ ολίγα. Και φυσικά δε μπορεί όλοι οι θάνατοι να οφείλονται στην ίδια αιτία, αλλά δε μπορεί και όλοι να είναι τόσο τυχαίοι.
Άνθρωποι 22-27 ετών δεν είναι δυνατόν να φεύγουν έτσι, χωρίς στο παρελθόν να έχουν παρουσιάσει κανένα ιατρικό πρόβλημα. Είναι ξεκάθαρο τι συμβαίνει! Απλά κανείς δεν τολμάει να μιλήσει φοβούμενος τις αντιδράσεις Η Ισπανία θεωρείται αυτή τη στιγμή η απόλυτη βασίλισσα. Κατά σύμπτωση, μια χώρα που παραδοσιακά βέβαια ήταν εξαιρετική στα σπορ, αυτή τη στιγμή παράγει μόνο πρωταθλητές σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, φόρμουλα και άλλα αθλήματα. Η Ιταλία ήταν ανέκαθεν προπύργιο. Και να ήταν μόνο αυτές...
Το πρόβλημα θα φτάσει σύντομα και στο σπίτι μας αν οι ίδιοι οι αθλητές δεν αντιδράσουν. Μεμονωμένα ή ακόμα καλύτερα, ομαδικά, μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα. Πώς; Πετώντας στα σκουπίδια ό,τι τους δίνουν στα γυμναστήρια ή στα αποδυτήρια και στέλνοντας μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση ότι τα χάπια χαρίζουν μια προσωρινή λάμψη πριν επικρατήσει το απόλυτο σκοτάδι. Ειδάλλως, τα σημερινά ευχολόγια τύπου «ας είναι ο τελευταίος» και τα δήθεν σοκ, θα τα ξανακούσουμε πολύ πολύ σύντομα. Και θα είναι ολοένα και συχνότερα...
πηγή: gazzetta.gr
Η είδηση γράφτηκε σχεδόν πανομοιότυπα σε 1.000 Μέσα Ενημέρωσης ανά τον κόσμο: «Σοκ στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ο 26χρονος Πιερμάριο Μοροζίνι της Λιβόρνο έχασε τη ζωή του...». Σοκ ε; Ας μιλήσουμε ειλικρινά. Το αληθινό σοκ δεν αφορά πλέον τον θάνατο ενός ποδοσφαιριστή αλλά τη σωρεία περιπτώσεων που χτυπάνε η μία πίσω από την άλλη. «Ας είναι ο τελευταίος» γράφαμε εδώ στο gazzetta. Αμ δεν θα είναι! Κι είναι χρέος πλέον όλων μας να υψώσουμε τη φωνή μας, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, προκειμένου να μην υπάρχουν άλλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που χάνουν τη ζωή τους παίζοντας με ένα... τόπι. Κι είναι καλύτερα να κατηγορηθούμε για βεβήλωση, παρά για παρατεινόμενη αδιαφορία.
Ο Βίβιαν Φοέ, ο Ντάνιελ Χάρκε, ο Αντόνιο Πουέρτα, ο Μίκλος Φέχερ, ο Φιλ Ο’ Ντόνελ, ο Μιχάλης Μιχαήλ, ο «δικός μας» Αντόνιο Ντε Νίγκρις της ΑΕΛ, ο Βίγκορ Μποβολέντα πριν ένα μήνα, η βολεϊμπολόστρια Βερόνικα Γκόμεζ μόλις χθες δεν ήταν αρκετοί; Οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές που σώθηκαν ως εκ θαύματος επειδή διαγνώστηκε έγκαιρα το πρόβλημα στην καρδιά τους ή γλίτωσαν με ένα έμφραγμα; Ούτε αυτοί; Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτό το κακό; Να πεθάνει ταυτόχρονα ένα τάγμα αθλητών;
Αφήστε στην άκρη τη WADA και τους ελέγχους. Οι ίδιοι οι αθλητές στον βωμό του ανταγωνισμού τι κάθονται και καταπίνουν ό,τι χάπι «καθαρό είναι, μια απλή βιταμίνη» που τους πασάρουν οι γιατροί των ομάδων; Δεν το καταλαβαίνουν ότι ρισκάρουν τη ζωή τους; Ότι παίζουν με τη ζωή των παιδιών τους; Τα παραδείγματα είναι ουκ ολίγα. Και φυσικά δε μπορεί όλοι οι θάνατοι να οφείλονται στην ίδια αιτία, αλλά δε μπορεί και όλοι να είναι τόσο τυχαίοι.
Άνθρωποι 22-27 ετών δεν είναι δυνατόν να φεύγουν έτσι, χωρίς στο παρελθόν να έχουν παρουσιάσει κανένα ιατρικό πρόβλημα. Είναι ξεκάθαρο τι συμβαίνει! Απλά κανείς δεν τολμάει να μιλήσει φοβούμενος τις αντιδράσεις Η Ισπανία θεωρείται αυτή τη στιγμή η απόλυτη βασίλισσα. Κατά σύμπτωση, μια χώρα που παραδοσιακά βέβαια ήταν εξαιρετική στα σπορ, αυτή τη στιγμή παράγει μόνο πρωταθλητές σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, φόρμουλα και άλλα αθλήματα. Η Ιταλία ήταν ανέκαθεν προπύργιο. Και να ήταν μόνο αυτές...
Το πρόβλημα θα φτάσει σύντομα και στο σπίτι μας αν οι ίδιοι οι αθλητές δεν αντιδράσουν. Μεμονωμένα ή ακόμα καλύτερα, ομαδικά, μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα. Πώς; Πετώντας στα σκουπίδια ό,τι τους δίνουν στα γυμναστήρια ή στα αποδυτήρια και στέλνοντας μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση ότι τα χάπια χαρίζουν μια προσωρινή λάμψη πριν επικρατήσει το απόλυτο σκοτάδι. Ειδάλλως, τα σημερινά ευχολόγια τύπου «ας είναι ο τελευταίος» και τα δήθεν σοκ, θα τα ξανακούσουμε πολύ πολύ σύντομα. Και θα είναι ολοένα και συχνότερα...
πηγή: gazzetta.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης δηλώνει υπέρ του Βενιζέλου...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ ΒΑΓΓΕΛΗ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
