2014-01-18 04:08:07
Έχει συμβάλει ιδιαίτερα στη διάδοση της ελληνικής γλώσσας στην Ισπανία και γενικότερα στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού βοηθώντας με τη δράση της να διαμορφωθεί ένα σημαντικό φιλελληνικό πνεύμα στην ισπανική κοινωνία.
Η καθηγήτρια Πηνελόπη Σταυριανοπούλου έχει αφιερώσει πάνω από 30 χρόνια στη διδασκαλία της νέας ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Compultense της Μαδρίτης. Από το 1983 έως το 2004 παρέδιδε τα μαθήματα Νέας Ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στο ονομαζόμενο τότε Ινστιτούτο Γλωσσών (πλέον Ανώτερο Κέντρο Σύγχρονων Γλωσσών) του Πανεπιστήμιου Compultense της Μαδρίτης (UCM). Τότε, η μελέτη των νέων ελληνικών για την απόκτηση του πτυχίου Κλασσικής Φιλολογίας περιορίζονταν σε ένα μάθημα επιλογής στο πέμπτο έτος, το οποίο παρέδιδε η καθηγήτρια Goyita Núñez. Η διδασκαλία της επέτρεψε σε μια πολυπληθή ομάδα μαθητών να διευρύνουν τις γνώσεις τους στα νέα ελληνικά και να μπορέσουν έτσι να έρθουν σε επαφή με την νεοελληνική φιλολογία.
Από το 1999 έως και σήμερα, η κ. Σταυριανοπούλου είναι καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας και Ινδοευρωπαϊκής Γλωσσολογίας της Σχολής Φιλολογίας του UCM.
Επίσης, είναι η ιδρύτρια και διευθύντρια έκδοσης μιας σειράς μονογραφιών για τη νεοελληνική φιλολογία με τον τίτλο «Πιο Κοντά στην Ελλάδα» (Más Cerca de Grecia) η οποία αριθμεί 20 τεύχη έως τώρα. Κατά γενική ομολογία, η Σταυριανοπούλου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πνευματικούς ανθρώπους που διαθέτει η χώρα μας στην Ισπανία.
Με αφορμή μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Complutense, όπου φοιτητές, καθηγητές συνάδελφοι της, οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Κύπρου, μίλησαν για την ακαδημαϊκή της δράση και την αγάπη της για την Ελλάδα, ενώ παρουσιάστηκε και ο 20ος τόμος με μεταφράσεις Ελλήνων συγγραφέων στην ισπανική, το Αθηναϊκό Πρακτορείο, μίλησε με την Πηνελόπη Σταυριανοπούλου για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ισπανία, τον ρόλο του φωτισμένου δασκάλου στην εκπαίδευση και το σημερινό φιλελληνικό πνεύμα στην ισπανική κοινωνία.
Ερ: Tριάντα χρόνια αφιερωμένα στη διδασκαλία της νέας Ελληνικής γλώσσας. Ποιο είναι το συμπέρασμα αυτών των τριάντα χρόνων;
Απ: Θα σας απαντήσω πολύ γενικά, γιατί θεωρώ ότι είναι δύσκολο να βγάλει κανείς ένα απόλυτο συμπέρασμα μετά από τόσες εμπειρίες που έζησα, πολλές φορές, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους δεδομένου ότι η διδασκαλία δεν είναι κάτι μηχανικό και το κυριότερο ότι πάντοτε η εμπειρία είναι διαφορετική, απλώς και μόνο διότι κάθε φορά οι φοιτητές είναι διαφορετικά άτομα με διαφορετικές αντιδράσεις,δυνατότητες, τρόπο πρόσληψης του διδακτικού αντικειμένου κ.λπ. κλπ.
Η απάντησή μου λοιπόν θα είναι ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και ως εκ τούτου μόνο η υπευθυνότητα, η αγάπη για ένα τόσο βασικό για μια πολιτισμένη κοινωνία λειτούργημα, όπως αυτό του δασκάλου, ο ενθουσιασμός, η υπομονή αλλά και η επιμονή για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι που ο κάθε εκπαιδευτικός έχει θέσει και, φυσικά, η αγάπη και η κατανόηση για τους νέους στους οποίους πρέπει να μεταδώσει κάποιες συγκεκριμένες γνώσεις και κυρίως την μέθοδο του ερευνάν και μανθάνειν, είναι αυτά που πρέπει να υπάρχουν πριν αναλάβει κανείς αυτό το λειτούργημα, αν θέλει η εργασία του να είναι χρήσιμη σε μια κοινωνία.
Ερ: Πόσο εύκολο είναι για τους Ισπανούς φοιτητές να «εμβαθύνουν» στα μυστικά της νέας Ελληνικής γλώσσας;
Απ: Οι Ισπανοί αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες με τους άλλους ξενόφωνους, η γλώσσα των οποίων είναι λατινογενής. Όμως η ομοιότητα της φωνητικής μεταξύ των δύο γλωσσών, τούς διευκολύνει αρκετά στην εκμάθηση των Ν.Ελληνικών.
Ερ: Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε ως τμήμα σπουδών;
Απ: Ως τμήμα σπουδών, τα Νέα Ελληνικά υπέστησαν τελευταίως μια δραστική μείωση λόγω της αδυναμίας του Τμήματος να εξασφαλίσει το απαραίτητο διδακτικό προσωπικό για τη διδασκαλία των έντεκα (11) μαθημάτων που ως minor, σύμφωνα με το σύστημα της Μπολόνια, πρέπει να παραδίδει.
Κατόπιν τούτου, τα μαθήματα περιορίστικαν σε μόνο δύο, όπως ήταν στις δεκαετίες 70/80. Φυσικά η συνταξιοδότησή μου έπαιξε έναν αρνητικό ρόλο. Δεδομένου ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για αναστολή του προγράμματος, ελπίζω ,όταν περάσει αυτή η κρίση, και κυρίως με την αρωγή της Ελλάδας να επανέλθει η κατάσταση πριν είναι πολύ αργά.
Ερ: Ποιες συνεργασίες έχετε με άλλες σχολές στην Ευρώπη ή ίσως και την ισπανόφωνη Αμερική;
Απ: Συνεργασία, κυρίως σε επίπεδο ανταλλαγής εκδόσεων και συμμετοχής σε Συνέδρια, έχουμε κυρίως με την Σορβόννη και τη Χιλή αλλά και με τις Εταιρείες Νεοελληνικών Σπουδών.
Ερ: Ποια χαρακτηριστικά έχει κατά τη γνώμη σας ο φωτισμένος δάσκαλος;
Απ: Πιστεύω ότι η απάντησή μου στην πρώτη ερώτηση καλύπτει και αυτή. H πείρα, μού έδειξε ότι μόνο ο φωτισμένος δάσκαλος μορφώνει και διαμορφώνει, φωτίζοντας με γενναιδωρία και αφοσίωση, όλες τις πτυχές των δυνατοτήτων ενός νέου για να τον οδηγήσει σε κάτι καλό.
Ερ: Τους τελευταίους δύο μήνες τα ελληνικά Πανεπιστήμια παρέμειναν για λόγους που δεν είναι της παρούσης κλειστά; Ποια είναι η γνώμη σας γι' αυτήν τη δυσμενή εξέλιξη;
Απ: Καταλαβαίνετε ότι η γνώμη μου γι'αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση είναι απόλυτα αρνητική. Αντιτίθεται σε όλα όσα εξέθεσα προηγουμένως.
Ερ: Ποιο πρόσωπο θα λέγατε ότι είναι σήμερα η προμετωπίδα του ελληνικού πνεύματος στο εξωτερικό;
Απ: Δυστυχώς,ελάχιστοι Νεοέλληνες απηχούν το ελληνικό πνεύμα, όπως η Ευρώπη έχει ενστερνιστεί. Οι εικόνες της καμμένης Αθήνας,των βανδαλισμών και άλλων παρομοίων καταστάσεων πόρρω απέχει του "φιλοκαλούμεν μετ'ευτελείας"...Κατόπιν τούτου, οι Ευρωπαίοι ξαναγυρίζουν στους "αρχαίους ημών προγόνους" που θαυμάζουν... Ίσως, κάποιες φορές, να μας σώζει ένας Καβάφης και εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού να θυμόμαστε το σεφερικό "όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει".... Tromaktiko
Η καθηγήτρια Πηνελόπη Σταυριανοπούλου έχει αφιερώσει πάνω από 30 χρόνια στη διδασκαλία της νέας ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Compultense της Μαδρίτης. Από το 1983 έως το 2004 παρέδιδε τα μαθήματα Νέας Ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στο ονομαζόμενο τότε Ινστιτούτο Γλωσσών (πλέον Ανώτερο Κέντρο Σύγχρονων Γλωσσών) του Πανεπιστήμιου Compultense της Μαδρίτης (UCM). Τότε, η μελέτη των νέων ελληνικών για την απόκτηση του πτυχίου Κλασσικής Φιλολογίας περιορίζονταν σε ένα μάθημα επιλογής στο πέμπτο έτος, το οποίο παρέδιδε η καθηγήτρια Goyita Núñez. Η διδασκαλία της επέτρεψε σε μια πολυπληθή ομάδα μαθητών να διευρύνουν τις γνώσεις τους στα νέα ελληνικά και να μπορέσουν έτσι να έρθουν σε επαφή με την νεοελληνική φιλολογία.
Από το 1999 έως και σήμερα, η κ. Σταυριανοπούλου είναι καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας και Ινδοευρωπαϊκής Γλωσσολογίας της Σχολής Φιλολογίας του UCM.
Επίσης, είναι η ιδρύτρια και διευθύντρια έκδοσης μιας σειράς μονογραφιών για τη νεοελληνική φιλολογία με τον τίτλο «Πιο Κοντά στην Ελλάδα» (Más Cerca de Grecia) η οποία αριθμεί 20 τεύχη έως τώρα. Κατά γενική ομολογία, η Σταυριανοπούλου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πνευματικούς ανθρώπους που διαθέτει η χώρα μας στην Ισπανία.
Με αφορμή μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Complutense, όπου φοιτητές, καθηγητές συνάδελφοι της, οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Κύπρου, μίλησαν για την ακαδημαϊκή της δράση και την αγάπη της για την Ελλάδα, ενώ παρουσιάστηκε και ο 20ος τόμος με μεταφράσεις Ελλήνων συγγραφέων στην ισπανική, το Αθηναϊκό Πρακτορείο, μίλησε με την Πηνελόπη Σταυριανοπούλου για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ισπανία, τον ρόλο του φωτισμένου δασκάλου στην εκπαίδευση και το σημερινό φιλελληνικό πνεύμα στην ισπανική κοινωνία.
Ερ: Tριάντα χρόνια αφιερωμένα στη διδασκαλία της νέας Ελληνικής γλώσσας. Ποιο είναι το συμπέρασμα αυτών των τριάντα χρόνων;
Απ: Θα σας απαντήσω πολύ γενικά, γιατί θεωρώ ότι είναι δύσκολο να βγάλει κανείς ένα απόλυτο συμπέρασμα μετά από τόσες εμπειρίες που έζησα, πολλές φορές, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους δεδομένου ότι η διδασκαλία δεν είναι κάτι μηχανικό και το κυριότερο ότι πάντοτε η εμπειρία είναι διαφορετική, απλώς και μόνο διότι κάθε φορά οι φοιτητές είναι διαφορετικά άτομα με διαφορετικές αντιδράσεις,δυνατότητες, τρόπο πρόσληψης του διδακτικού αντικειμένου κ.λπ. κλπ.
Η απάντησή μου λοιπόν θα είναι ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και ως εκ τούτου μόνο η υπευθυνότητα, η αγάπη για ένα τόσο βασικό για μια πολιτισμένη κοινωνία λειτούργημα, όπως αυτό του δασκάλου, ο ενθουσιασμός, η υπομονή αλλά και η επιμονή για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι που ο κάθε εκπαιδευτικός έχει θέσει και, φυσικά, η αγάπη και η κατανόηση για τους νέους στους οποίους πρέπει να μεταδώσει κάποιες συγκεκριμένες γνώσεις και κυρίως την μέθοδο του ερευνάν και μανθάνειν, είναι αυτά που πρέπει να υπάρχουν πριν αναλάβει κανείς αυτό το λειτούργημα, αν θέλει η εργασία του να είναι χρήσιμη σε μια κοινωνία.
Ερ: Πόσο εύκολο είναι για τους Ισπανούς φοιτητές να «εμβαθύνουν» στα μυστικά της νέας Ελληνικής γλώσσας;
Απ: Οι Ισπανοί αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες με τους άλλους ξενόφωνους, η γλώσσα των οποίων είναι λατινογενής. Όμως η ομοιότητα της φωνητικής μεταξύ των δύο γλωσσών, τούς διευκολύνει αρκετά στην εκμάθηση των Ν.Ελληνικών.
Ερ: Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε ως τμήμα σπουδών;
Απ: Ως τμήμα σπουδών, τα Νέα Ελληνικά υπέστησαν τελευταίως μια δραστική μείωση λόγω της αδυναμίας του Τμήματος να εξασφαλίσει το απαραίτητο διδακτικό προσωπικό για τη διδασκαλία των έντεκα (11) μαθημάτων που ως minor, σύμφωνα με το σύστημα της Μπολόνια, πρέπει να παραδίδει.
Κατόπιν τούτου, τα μαθήματα περιορίστικαν σε μόνο δύο, όπως ήταν στις δεκαετίες 70/80. Φυσικά η συνταξιοδότησή μου έπαιξε έναν αρνητικό ρόλο. Δεδομένου ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για αναστολή του προγράμματος, ελπίζω ,όταν περάσει αυτή η κρίση, και κυρίως με την αρωγή της Ελλάδας να επανέλθει η κατάσταση πριν είναι πολύ αργά.
Ερ: Ποιες συνεργασίες έχετε με άλλες σχολές στην Ευρώπη ή ίσως και την ισπανόφωνη Αμερική;
Απ: Συνεργασία, κυρίως σε επίπεδο ανταλλαγής εκδόσεων και συμμετοχής σε Συνέδρια, έχουμε κυρίως με την Σορβόννη και τη Χιλή αλλά και με τις Εταιρείες Νεοελληνικών Σπουδών.
Ερ: Ποια χαρακτηριστικά έχει κατά τη γνώμη σας ο φωτισμένος δάσκαλος;
Απ: Πιστεύω ότι η απάντησή μου στην πρώτη ερώτηση καλύπτει και αυτή. H πείρα, μού έδειξε ότι μόνο ο φωτισμένος δάσκαλος μορφώνει και διαμορφώνει, φωτίζοντας με γενναιδωρία και αφοσίωση, όλες τις πτυχές των δυνατοτήτων ενός νέου για να τον οδηγήσει σε κάτι καλό.
Ερ: Τους τελευταίους δύο μήνες τα ελληνικά Πανεπιστήμια παρέμειναν για λόγους που δεν είναι της παρούσης κλειστά; Ποια είναι η γνώμη σας γι' αυτήν τη δυσμενή εξέλιξη;
Απ: Καταλαβαίνετε ότι η γνώμη μου γι'αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση είναι απόλυτα αρνητική. Αντιτίθεται σε όλα όσα εξέθεσα προηγουμένως.
Ερ: Ποιο πρόσωπο θα λέγατε ότι είναι σήμερα η προμετωπίδα του ελληνικού πνεύματος στο εξωτερικό;
Απ: Δυστυχώς,ελάχιστοι Νεοέλληνες απηχούν το ελληνικό πνεύμα, όπως η Ευρώπη έχει ενστερνιστεί. Οι εικόνες της καμμένης Αθήνας,των βανδαλισμών και άλλων παρομοίων καταστάσεων πόρρω απέχει του "φιλοκαλούμεν μετ'ευτελείας"...Κατόπιν τούτου, οι Ευρωπαίοι ξαναγυρίζουν στους "αρχαίους ημών προγόνους" που θαυμάζουν... Ίσως, κάποιες φορές, να μας σώζει ένας Καβάφης και εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού να θυμόμαστε το σεφερικό "όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει".... Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον Εργοτέλη ο Ουζουνίδης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Είμαι πολύ ευκολόπιστος και παρορμητικός άνθρωπος»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
