2014-01-21 20:33:52
Όταν κάποια πράγματα είναι τόσο εμφανή (κρίση, πολύ κακές εμφανίσεις, ευάλωτη ψυχολογία, ανασφάλεια) δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο Ολυμπιακός ήταν μια από τα ίδια – και ακόμα χειρότερος – στο ΟΑΚΑ, σε ένα παιχνίδι που σίγουρα ήταν το λιγότερο σημαντικό σε σχέση με το ζευγάρι των αναμετρήσεων στην Ευρωλίγκα και τους επικείμενους τελικούς, αλλά όπως και να έχει ήταν ένα ντέρμπι αιωνίων.
Γνωρίζαμε πριν το τζάμπολ ότι η ομάδα είναι σε κακή κατάσταση. Αυτό που δεν ξέραμε – τουλάχιστον εγώ – είναι πως ο Παναθηναϊκός θα παίξει μέτρια, θα σκοράρει 58 πόντους στην έδρα του, θα έχει περισσότερα προβλήματα με τα φάουλ (γρήγορα φάουλ Ούκιτς, τρίτο φάουλ του Λάσμε νωρίς και 4ο φάουλ Διαμαντίδη στην αρχή της 4ης περιόδου, ακριβώς πριν καταρρεύσει ο Ολυμπιακός) αλλά θα κερδίσει στο τέλος εύκολα, χωρίς αντίσταση.
Δηλαδή, αυτό που δεν ξέραμε είναι το πόσο άσχημα μπορεί να παίξει ο Ολυμπιακός. Ήταν 40 λεπτά που μας έδειξαν ακόμα περισσότερα προβλήματα από αυτά που είχαμε στο μυαλό μας πριν το τζάμπολ. Δυστυχώς, σε αυτό το ντέρμπι υπάρχουν κάποια νούμερα που ξεγυμνώνουν το μέγεθος της ανεπάρκειας στην εμφάνιση των πρωταθλητών Ευρώπης.
Είδα ένα Ολυμπιακό μετριότατο για τρία δεκάλεπτα – με κάπως περισσότερο πάθος από ότι στο κύπελλο – και ειλικρινά, θλιβερό, στο τελευταίο. Στενοχωρήθηκα με την εικόνα της ομάδας στα τελευταία λεπτά και περισσότερο επειδή πέταξε λευκή πετσέτα χωρίς κάτι τέτοιο να διαφαίνεται από την έκβαση της αναμέτρησης, ή να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός έκανε απλά την δουλειά του. Πήγε ακόμα ένα ματς στον ρυθμό που επιδιώκει και την κρίσιμη στιγμή με απλά πράγματα στο παρκέ, τα εντελώς απαραίτητα, “άνοιξε” την διαφορά και έλεγε κάθε φορά ευχαριστώ στον ακατανόητο ΠΑΝΙΚΟ του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο.
Είναι σοκ να βλέπεις μια ομάδα που την έχεις συνηθίσει να γιγαντώνεται όταν ένα παιχνίδι φτάνει στο τέλος της, να ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ από μόνη της και να μην μπορεί να κοιτάξει στα μάτια όχι τον αντίπαλο, αλλά τον ίδιο της τον εαυτό. Νομίζω πως η θλιβερή αντίδραση της ομάδας στο κομμάτι που κρίθηκε το ντέρμπι είναι απόρροια σοβαρών μπασκετικών προβλημάτων και ελλείψεων, αλλά και κακής ψυχολογίας.
Φάνηκε ξεκάθαρα, πέρα από τα αγωνιστικά ζόρια, το μυαλό έχει πειραχθεί Λες και είναι ψεύτικα…
Διαβάστε ψύχραιμα τα νούμερα που αφορούν το ντέρμπι.
*Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να βάλει πάνω από 13 πόντους σε καμία περίοδο! Συγκεκριμένα έβαλε 12, 13, 12 και… 11! Αφήστε που από τους 11 στο ναυάγιο του 4ου, μόνο οι 5 μπήκαν πριν κριθεί οριστικά ο αγώνας. Οι άλλοι 6 ήρθαν όταν ο Παναθηναϊκός το είχε κλειδώσει το ματσάκι.
*Ο Ολυμπιακός έχασε εύκολα στο τέλος από μια ομάδα που δεν έβαλε πάνω από 17 πόντους σε κανένα δεκάλεπτο, που σούταρε με 6/23 τρίποντα μέσα στην έδρα της. Από μια ομάδα με -5 στην σχέση ασίστ/ λαθών (10 ασίστ, 15 λάθη). Έχασε χωρίς να παλέψει στο τέλος στο μοναδικό ντέρμπι που δεν είχε πρόβλημα με τα ριμπάουντ και πήρε έστω και οριακά, περισσότερα επιθετικά, αλλά και αμυντικά.
*Σημείωσε την χειρότερη επιθετική του επίδοση στην καταγεγραμμένη σύγχρονη ιστορία απέναντι στον Παναθηναϊκό, με 48 πόντους. Είχε πετύχει 40 σε ένα νοκ – άουτ ματς κυπέλλου που ο Έντι έπαιξε στο κλειστό του Σπόρτιγκ και υπέστη πολιτισμικό σοκ!
*Είχε 3/24 τρίποντα, μόλις 7 ασίστ και 17 λάθη, δηλαδή -10 στο κρίσιμο πρόσημο… Τραγικά νούμερα.
*Ο Ολυμπιακός “κατάφερε” να μην εκμεταλλευτεί ένα πολύ κακό διάστημα του Παναθηναϊκού στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου κα στα τελευταία 6-7 λεπτά.. κατόρθωσε να εξαφανιστεί από το παρκέ σε άμυνα και επίθεση και να κάνει 4 διαδοχικά λάθη που οφειλόταν ξεκάθαρα στην δική του “τρικυμία” και όχι στον αντίπαλο.
*Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χρησιμοποίησε 10 παίκτες συμπεριλαμβανομένων του Καββαδά που έπαιξε 4 λεπτά και του Κόλινς που πάτησε παρκέ για 9 λεπτά.
*Το σύνολο της εμφάνισης και των επιδόσεων του Ολυμπιακού στο παρκέ αποτυπώνεται με κάπως ωμό και σκληρό τρόπο στο Ranking που έβγαλε συνολικά το νούμερο… 34. Σοκαριστικός αριθμός για όσους καταλαβαίνουν πως εξάγεται το σύστημα αξιολόγησης.
*Ο Βασίλης ήταν κακός, δεν του βγήκε απολύτως τίποτα και το μόνο που κρατάω και το θεωρώ σημαντικό για την συνέχεια είναι πως δεν ασχολήθηκε με τους διαιτητές. Είναι ένα βήμα μπροστά. Το επόμενο είναι να “καθαρίσει” το μυαλό του και να παίξει καλύτερα απέναντι στον Παναθηναϊκό.
*Βέβαια, όπως έγραψα και μετά τον αγώνα με την Μπάρτσα, αν επιδοθούμε στα ίδια και τα ίδια πικ εν ρολ με τον Γκιστ ή και τον Λάσμε πάνω του, κάνουμε ακριβώς αυτό που ΘΕΛΕΙ ο Παναθηναϊκός. Και όταν οι άλλοι στους οποίους ο Πεδουλάκης δίνει συνειδητά χώρο, σουτάρουν με τέτοια ποσοστά η εικόνα θα είναι βασανιστικά η ίδια.
Εδώ μετράει η πάστα…
Έχω γράψει δύο άρθρα πριν πως ο Ολυμπιακός είναι σε κατάσταση σοκ και σε διαδικασία μερικής αναγκαστικής επανεκκίνησης. Και τα δύο νομίζω φάνηκαν απόψε στο παρκέ. Η ψυχολογία και η αντίδραση στα κρίσιμα “φώτισε” το σοκ και η πραγματικά κακή εμφάνιση τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα, τις ελλείψεις και το… μπέρδεμα που υπάρχει τώρα σχεδόν σε όλους, μέσα στην ομάδα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που αισθάνομαι την ανάγκη να πω και να τους δώσω έμφαση.
Αν και όταν γίνει μεταγραφική προσθήκη ή προσθήκες (ο Ολυμπιακός διέψευσε πριν μια εβδομάδα) είναι κάτι που όπως έχουν έρθει τα πράγματα, αφορά τον Μπαρτζώκα και τους Αγγελόπουλους. Είναι δικό τους θέμα και απόφαση ή αποφάσεις πολύ δύσκολες. Πολλοί από σας νομίζετε πως είναι εύκολο να έρχονται παίκτες τέτοια περίοδο, να ενσωματώνονται και να κάνουν την διαφορά.
Η αλήθεια είναι, όμως, πως πρόκειται για κάτι πολύ δύσκολο (και χωρίς να κάνει οικονομικές υπερβάσεις η ομάδα στα μεταγραφικά) και αυτό που συνέβη τότε με Λο και Ντόρσεϊ είναι μια περίφημη εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όπως και η μετακίνηση του Γκιστ στον ΠΑΟ και η ανταλλαγή με την Μάλαγα. Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό, όπως και το εξής: ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ αυτοί που είναι στην ομάδα και αποτελούν τον ΝΥΝ κορμό της, όποιος και να έρθει, τσάμπα κόπο κάνετε, τσάμπα σάλιο χαλάτε.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό που θέλω να γράψω.
Ο Ολυμπιακός έχει κάνει 5 ήττες σε 4 εβδομάδες. Έχασε από τον Παναθηναϊκό, την Δράμα, την Αρμάνι, την Μπαρτσελόνα, πάλι τον Παναθηναϊκό και νίκησε την Φενέρ και την Κηφισιά με τα χίλια ζόρια στο ΣΕΦ. Όλοι μας έχουμε συνειδητοποιήσει πως η ομάδα έχει πρόβλημα.
Αν την αγαπάμε πραγματικά, αν το συναίσθημά μας αφορά την σύνδεση με την ομάδα και ΌΧΙ αποκλειστικά με το αποτέλεσμα, πρέπει τώρα στα δύσκολα να λειτουργήσουμε, όπως ακριβώς θα κάναμε με τον κολλητό μας, την δικιά μας, τους γονείς μας, τα παιδιά μας.
Να είμαστε ΕΚΕΙ.
Να έχουμε υπομονή και οπαδική ανιδιοτέλεια.
Να στηρίξουμε έμπρακτα.
Να της δώσουμε αγάπη, πίστη και θετική ενέργεια.
Να τους κάνουμε να νιώσουν αυτό που έχουν “κερδίσει” και το αξίζουν.
Πως ακόμα και να αποτύχουν, εμείς θα είμαστε εδώ, όπως ήταν κι εκείνοι εκεί και μας χάρισαν μοναδικές χαρές και περηφάνια.
Να μην ΘΑΒΟΥΜΕ τις αδυναμίες και τα λάθη.
Να μην ψάχνουμε δικαιολογίες για εμφανίσεις όπως η αποψινή, γιατί δεν υπάρχουν.
Να κάνουμε σοβαρή και καλοπροαίρετη κριτική, αλλά να μην μηδενίζουμε, να μην αφορίζουμε.
Την Παρασκεύη ο αγώνας στη Βιτόρια είναι όχι μόνο ΚΡΙΣΙΜΟΣ, αλλά και ΔΥΣΚΟΛΟΣ μπασκετικά, έτσι όπως είναι στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός.
Μεσολαβούν μόνο 3 μέρες κι ένα δύσκολο ταξίδι.
Πραγματικά ΚΑΛΟΣ είναι αυτός που όταν τον… παίρνει να κάνει τον κακό (σωστά Γιώργο;), επιλέγει να παραμείνει σωστός.
Πραγματικά σωστός και απαραίτητος σε κάθε μεγάλη ομάδα οπαδός, είναι αυτός που όταν οι συνθήκες ευνοούν να αρχίσει το κράξιμο, την καταστροφολογία και να γυρίσει την πλάτη του (νέα ήττα από τον μεγάλο αντίπαλο, νέα κακή εμφάνιση, τραγική αντίδραση στα κρίσιμα), εκείνος γυρνάει… πρόσωπο και κοιτάει στα μάτια την ίδια του την συνείδηση, παραμένοντας πιστός.
Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για όσους γράφουν την ιστορία ως μέλη του Ολυμπιακού, στο παρκέ και στα αποδυτήρια.
Τώρα είναι που πρέπει πάνω από όλα να μείνουν ΕΝΩΜΕΝΟΙ – γιατί όλοι μαζί χάνουν – να κοιτάξουν κατάματα τον καθρέφτη, να κάνουν ΠΡΩΤΑ αυτοκριτική και μετά να είναι καλοί συμπαίκτες, αληθινοί συνοδοιπόροι, σωστοί προπονητές.
Εδώ αναλαμβάνει ο καθένας την ευθύνη του κι αν είναι ΜΑΓΚΑΣ, ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που του αναλογεί.
Όσοι ακαριαία κοιτάνε πως θα μεταβιβάσουν την ευθύνη μακριά, ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ για τον Ολυμπιακό και δεν αξίζουν να βρίσκονται σε αυτή την ομάδα.
Αυτά έχει ανάκη τώρα η ομάδα.
Μπασκετικά; Ένα Plan B’…
ΥΓ1. Ο περισσότερος κόσμος συνεχίζει να μην καταλαβαίνει ποιος ήταν ο ρόλος και η συμβολή του Λο στους 3 τίτλους που κατακτήθηκαν. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, σίγουρα αυξήθηκαν οι άνθρωποι που κατάλαβαν πόσο λείπει και πόσο χρειάζεται η ομάδα πόιντ γκαρντ ΚΛΑΣΗΣ. Ο Σπανούλης, ο Σλούκας και ο Μάντζαρης, είναι οι πρώτοι που το ξέρουν.
ΥΓ2. Οι χειρισμοί των επόμενων ωρών είναι κομβικής σημασίας και μακάρι να είναι και σωστοί. Οι ενδεδειγμένοι. Το ίδιο ίσχυε με διαφορετικά δεδομένα όταν η ομάδα επέστρεψε από την Τουρκία πέρυσι με το 2-2, πριν τον 5ο προημιτελικό με την Εφές.
Του Νίκου Βαρλά/ [email protected]
http://www.eurohoops.net
Γνωρίζαμε πριν το τζάμπολ ότι η ομάδα είναι σε κακή κατάσταση. Αυτό που δεν ξέραμε – τουλάχιστον εγώ – είναι πως ο Παναθηναϊκός θα παίξει μέτρια, θα σκοράρει 58 πόντους στην έδρα του, θα έχει περισσότερα προβλήματα με τα φάουλ (γρήγορα φάουλ Ούκιτς, τρίτο φάουλ του Λάσμε νωρίς και 4ο φάουλ Διαμαντίδη στην αρχή της 4ης περιόδου, ακριβώς πριν καταρρεύσει ο Ολυμπιακός) αλλά θα κερδίσει στο τέλος εύκολα, χωρίς αντίσταση.
Δηλαδή, αυτό που δεν ξέραμε είναι το πόσο άσχημα μπορεί να παίξει ο Ολυμπιακός. Ήταν 40 λεπτά που μας έδειξαν ακόμα περισσότερα προβλήματα από αυτά που είχαμε στο μυαλό μας πριν το τζάμπολ. Δυστυχώς, σε αυτό το ντέρμπι υπάρχουν κάποια νούμερα που ξεγυμνώνουν το μέγεθος της ανεπάρκειας στην εμφάνιση των πρωταθλητών Ευρώπης.
Είδα ένα Ολυμπιακό μετριότατο για τρία δεκάλεπτα – με κάπως περισσότερο πάθος από ότι στο κύπελλο – και ειλικρινά, θλιβερό, στο τελευταίο. Στενοχωρήθηκα με την εικόνα της ομάδας στα τελευταία λεπτά και περισσότερο επειδή πέταξε λευκή πετσέτα χωρίς κάτι τέτοιο να διαφαίνεται από την έκβαση της αναμέτρησης, ή να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός έκανε απλά την δουλειά του. Πήγε ακόμα ένα ματς στον ρυθμό που επιδιώκει και την κρίσιμη στιγμή με απλά πράγματα στο παρκέ, τα εντελώς απαραίτητα, “άνοιξε” την διαφορά και έλεγε κάθε φορά ευχαριστώ στον ακατανόητο ΠΑΝΙΚΟ του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο.
Είναι σοκ να βλέπεις μια ομάδα που την έχεις συνηθίσει να γιγαντώνεται όταν ένα παιχνίδι φτάνει στο τέλος της, να ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ από μόνη της και να μην μπορεί να κοιτάξει στα μάτια όχι τον αντίπαλο, αλλά τον ίδιο της τον εαυτό. Νομίζω πως η θλιβερή αντίδραση της ομάδας στο κομμάτι που κρίθηκε το ντέρμπι είναι απόρροια σοβαρών μπασκετικών προβλημάτων και ελλείψεων, αλλά και κακής ψυχολογίας.
Φάνηκε ξεκάθαρα, πέρα από τα αγωνιστικά ζόρια, το μυαλό έχει πειραχθεί Λες και είναι ψεύτικα…
Διαβάστε ψύχραιμα τα νούμερα που αφορούν το ντέρμπι.
*Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να βάλει πάνω από 13 πόντους σε καμία περίοδο! Συγκεκριμένα έβαλε 12, 13, 12 και… 11! Αφήστε που από τους 11 στο ναυάγιο του 4ου, μόνο οι 5 μπήκαν πριν κριθεί οριστικά ο αγώνας. Οι άλλοι 6 ήρθαν όταν ο Παναθηναϊκός το είχε κλειδώσει το ματσάκι.
*Ο Ολυμπιακός έχασε εύκολα στο τέλος από μια ομάδα που δεν έβαλε πάνω από 17 πόντους σε κανένα δεκάλεπτο, που σούταρε με 6/23 τρίποντα μέσα στην έδρα της. Από μια ομάδα με -5 στην σχέση ασίστ/ λαθών (10 ασίστ, 15 λάθη). Έχασε χωρίς να παλέψει στο τέλος στο μοναδικό ντέρμπι που δεν είχε πρόβλημα με τα ριμπάουντ και πήρε έστω και οριακά, περισσότερα επιθετικά, αλλά και αμυντικά.
*Σημείωσε την χειρότερη επιθετική του επίδοση στην καταγεγραμμένη σύγχρονη ιστορία απέναντι στον Παναθηναϊκό, με 48 πόντους. Είχε πετύχει 40 σε ένα νοκ – άουτ ματς κυπέλλου που ο Έντι έπαιξε στο κλειστό του Σπόρτιγκ και υπέστη πολιτισμικό σοκ!
*Είχε 3/24 τρίποντα, μόλις 7 ασίστ και 17 λάθη, δηλαδή -10 στο κρίσιμο πρόσημο… Τραγικά νούμερα.
*Ο Ολυμπιακός “κατάφερε” να μην εκμεταλλευτεί ένα πολύ κακό διάστημα του Παναθηναϊκού στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου κα στα τελευταία 6-7 λεπτά.. κατόρθωσε να εξαφανιστεί από το παρκέ σε άμυνα και επίθεση και να κάνει 4 διαδοχικά λάθη που οφειλόταν ξεκάθαρα στην δική του “τρικυμία” και όχι στον αντίπαλο.
*Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χρησιμοποίησε 10 παίκτες συμπεριλαμβανομένων του Καββαδά που έπαιξε 4 λεπτά και του Κόλινς που πάτησε παρκέ για 9 λεπτά.
*Το σύνολο της εμφάνισης και των επιδόσεων του Ολυμπιακού στο παρκέ αποτυπώνεται με κάπως ωμό και σκληρό τρόπο στο Ranking που έβγαλε συνολικά το νούμερο… 34. Σοκαριστικός αριθμός για όσους καταλαβαίνουν πως εξάγεται το σύστημα αξιολόγησης.
*Ο Βασίλης ήταν κακός, δεν του βγήκε απολύτως τίποτα και το μόνο που κρατάω και το θεωρώ σημαντικό για την συνέχεια είναι πως δεν ασχολήθηκε με τους διαιτητές. Είναι ένα βήμα μπροστά. Το επόμενο είναι να “καθαρίσει” το μυαλό του και να παίξει καλύτερα απέναντι στον Παναθηναϊκό.
*Βέβαια, όπως έγραψα και μετά τον αγώνα με την Μπάρτσα, αν επιδοθούμε στα ίδια και τα ίδια πικ εν ρολ με τον Γκιστ ή και τον Λάσμε πάνω του, κάνουμε ακριβώς αυτό που ΘΕΛΕΙ ο Παναθηναϊκός. Και όταν οι άλλοι στους οποίους ο Πεδουλάκης δίνει συνειδητά χώρο, σουτάρουν με τέτοια ποσοστά η εικόνα θα είναι βασανιστικά η ίδια.
Εδώ μετράει η πάστα…
Έχω γράψει δύο άρθρα πριν πως ο Ολυμπιακός είναι σε κατάσταση σοκ και σε διαδικασία μερικής αναγκαστικής επανεκκίνησης. Και τα δύο νομίζω φάνηκαν απόψε στο παρκέ. Η ψυχολογία και η αντίδραση στα κρίσιμα “φώτισε” το σοκ και η πραγματικά κακή εμφάνιση τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα, τις ελλείψεις και το… μπέρδεμα που υπάρχει τώρα σχεδόν σε όλους, μέσα στην ομάδα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που αισθάνομαι την ανάγκη να πω και να τους δώσω έμφαση.
Αν και όταν γίνει μεταγραφική προσθήκη ή προσθήκες (ο Ολυμπιακός διέψευσε πριν μια εβδομάδα) είναι κάτι που όπως έχουν έρθει τα πράγματα, αφορά τον Μπαρτζώκα και τους Αγγελόπουλους. Είναι δικό τους θέμα και απόφαση ή αποφάσεις πολύ δύσκολες. Πολλοί από σας νομίζετε πως είναι εύκολο να έρχονται παίκτες τέτοια περίοδο, να ενσωματώνονται και να κάνουν την διαφορά.
Η αλήθεια είναι, όμως, πως πρόκειται για κάτι πολύ δύσκολο (και χωρίς να κάνει οικονομικές υπερβάσεις η ομάδα στα μεταγραφικά) και αυτό που συνέβη τότε με Λο και Ντόρσεϊ είναι μια περίφημη εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όπως και η μετακίνηση του Γκιστ στον ΠΑΟ και η ανταλλαγή με την Μάλαγα. Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό, όπως και το εξής: ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ αυτοί που είναι στην ομάδα και αποτελούν τον ΝΥΝ κορμό της, όποιος και να έρθει, τσάμπα κόπο κάνετε, τσάμπα σάλιο χαλάτε.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό που θέλω να γράψω.
Ο Ολυμπιακός έχει κάνει 5 ήττες σε 4 εβδομάδες. Έχασε από τον Παναθηναϊκό, την Δράμα, την Αρμάνι, την Μπαρτσελόνα, πάλι τον Παναθηναϊκό και νίκησε την Φενέρ και την Κηφισιά με τα χίλια ζόρια στο ΣΕΦ. Όλοι μας έχουμε συνειδητοποιήσει πως η ομάδα έχει πρόβλημα.
Αν την αγαπάμε πραγματικά, αν το συναίσθημά μας αφορά την σύνδεση με την ομάδα και ΌΧΙ αποκλειστικά με το αποτέλεσμα, πρέπει τώρα στα δύσκολα να λειτουργήσουμε, όπως ακριβώς θα κάναμε με τον κολλητό μας, την δικιά μας, τους γονείς μας, τα παιδιά μας.
Να είμαστε ΕΚΕΙ.
Να έχουμε υπομονή και οπαδική ανιδιοτέλεια.
Να στηρίξουμε έμπρακτα.
Να της δώσουμε αγάπη, πίστη και θετική ενέργεια.
Να τους κάνουμε να νιώσουν αυτό που έχουν “κερδίσει” και το αξίζουν.
Πως ακόμα και να αποτύχουν, εμείς θα είμαστε εδώ, όπως ήταν κι εκείνοι εκεί και μας χάρισαν μοναδικές χαρές και περηφάνια.
Να μην ΘΑΒΟΥΜΕ τις αδυναμίες και τα λάθη.
Να μην ψάχνουμε δικαιολογίες για εμφανίσεις όπως η αποψινή, γιατί δεν υπάρχουν.
Να κάνουμε σοβαρή και καλοπροαίρετη κριτική, αλλά να μην μηδενίζουμε, να μην αφορίζουμε.
Την Παρασκεύη ο αγώνας στη Βιτόρια είναι όχι μόνο ΚΡΙΣΙΜΟΣ, αλλά και ΔΥΣΚΟΛΟΣ μπασκετικά, έτσι όπως είναι στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός.
Μεσολαβούν μόνο 3 μέρες κι ένα δύσκολο ταξίδι.
Πραγματικά ΚΑΛΟΣ είναι αυτός που όταν τον… παίρνει να κάνει τον κακό (σωστά Γιώργο;), επιλέγει να παραμείνει σωστός.
Πραγματικά σωστός και απαραίτητος σε κάθε μεγάλη ομάδα οπαδός, είναι αυτός που όταν οι συνθήκες ευνοούν να αρχίσει το κράξιμο, την καταστροφολογία και να γυρίσει την πλάτη του (νέα ήττα από τον μεγάλο αντίπαλο, νέα κακή εμφάνιση, τραγική αντίδραση στα κρίσιμα), εκείνος γυρνάει… πρόσωπο και κοιτάει στα μάτια την ίδια του την συνείδηση, παραμένοντας πιστός.
Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για όσους γράφουν την ιστορία ως μέλη του Ολυμπιακού, στο παρκέ και στα αποδυτήρια.
Τώρα είναι που πρέπει πάνω από όλα να μείνουν ΕΝΩΜΕΝΟΙ – γιατί όλοι μαζί χάνουν – να κοιτάξουν κατάματα τον καθρέφτη, να κάνουν ΠΡΩΤΑ αυτοκριτική και μετά να είναι καλοί συμπαίκτες, αληθινοί συνοδοιπόροι, σωστοί προπονητές.
Εδώ αναλαμβάνει ο καθένας την ευθύνη του κι αν είναι ΜΑΓΚΑΣ, ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που του αναλογεί.
Όσοι ακαριαία κοιτάνε πως θα μεταβιβάσουν την ευθύνη μακριά, ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ για τον Ολυμπιακό και δεν αξίζουν να βρίσκονται σε αυτή την ομάδα.
Αυτά έχει ανάκη τώρα η ομάδα.
Μπασκετικά; Ένα Plan B’…
ΥΓ1. Ο περισσότερος κόσμος συνεχίζει να μην καταλαβαίνει ποιος ήταν ο ρόλος και η συμβολή του Λο στους 3 τίτλους που κατακτήθηκαν. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, σίγουρα αυξήθηκαν οι άνθρωποι που κατάλαβαν πόσο λείπει και πόσο χρειάζεται η ομάδα πόιντ γκαρντ ΚΛΑΣΗΣ. Ο Σπανούλης, ο Σλούκας και ο Μάντζαρης, είναι οι πρώτοι που το ξέρουν.
ΥΓ2. Οι χειρισμοί των επόμενων ωρών είναι κομβικής σημασίας και μακάρι να είναι και σωστοί. Οι ενδεδειγμένοι. Το ίδιο ίσχυε με διαφορετικά δεδομένα όταν η ομάδα επέστρεψε από την Τουρκία πέρυσι με το 2-2, πριν τον 5ο προημιτελικό με την Εφές.
Του Νίκου Βαρλά/ [email protected]
http://www.eurohoops.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δίμηνο καθεστώς έκτακτης ανάγκης στη Μπανγκόκ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ο ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΤΟΥ ΕΣΚΟΥΝΤΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
