2014-01-21 23:18:07
Γράφει ο Μιχάλης Κονιόρδος, καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά
... o αείμνηστος Ματθαίος Μουντές όταν κάποτε τα πρωινά τις Κυριακές μας μάζευε στον Άγιο Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη μεταξύ των τόσων άλλων, θυμάμαι πολύ καλά, μας είχε αφηγηθεί την ομορφιά του βιβλίου «Η ιστορία του Χριστού» του αφορισθέντος από την Καθολική Εκκλησία Τζιοβάνι Παπίνι.
Χάρις στην προτροπή αυτού του φωτισμένου δασκάλου που μου έτυχε, το ανάγνωσμα αυτό κατέλαβε άτυπα την θέση του «επίσημου» βιβλίου στο μάθημα των Θρησκευτικών (και της ζωής μου ίσως ).
Ήμουνα στην τότε 6η Γυμνασίου (νυν 3η Λυκείου), παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας και στο τελευταίο μάθημα των Θρησκευτικών πριν κλείσουν τα σχολειά για τις Πασχαλινές διακοπές η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την ιστορία των Παθών και της Ανάστασης. Στα εύλογες εφηβικές μας ανησυχίες, απορίες και αμφιβολίες για το νόημα και την ύπαρξη της Ανάστασης, ο Μουντές – το θυμάμαι επίσης πολύ καλά – μας είχε «αφιερώσει» και διδάξει το «Κι ο Θάνατος δε θα’ χει πια εξουσία» του αλκοολικού (και υιού άθεου) Ντύλαν Τόμας.
Απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους, εκδώσατε πρόσφατα ανακοίνωση σχετικά με τον βαθμό, ποσοστό κλπ αθεΐας του αντίπαλού σας δέους ( «Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει σε τι πιστεύει ο κ. Τσίπρας» ) και ακολούθως επανήλθατε με την (πολιτική) θέση «τέτοιες πληροφορίες καλό είναι να τις ξέρουν οι πολίτες».
Ανάμεσα στις ποιητικές συλλογές του Ματθαίου Μουντέ ξεχωρίζει «Η αντοχή των υλικών».
Ένα απόσπασμα της:
«Οι παλιάτσοι του περιοδεύοντος θιάσου
άνοιξαν τους βόθρους των ψεμάτων.
Οι θεατές γελούν.
Το γέλιο τους σκληρό
περνά κάτω από το δέρμα μου,
γίνεται γέφυρα που διασφαλίζει τον προσανατολισμό
και μεστώνει το θαλερό φυτό της αηδίας.»
Ελπίζω ότι το επόμενο δίλημμα που θα εμπνευστείτε και θα μας απευθύνετε, αν μη τι άλλο, να μην προχωρήσει στα ενδυματολογικά εσώψυχα του αντίπαλού σας δέους, όποιες πολιτικές ανεπάρκειες μπορεί κανείς να του χρεώσει.
Θα ήταν χρήσιμο κάποιος να σας ενημερώσει ότι με τις επιλογές που κάνετε για το είδος της πολιτικής σας αντιπαράθεσης, η απόσταση μεταξύ της «αντοχής των υλικών» και της «αντοχής των ψηφοφόρων» εκμηδενίζεται ταχύτατα, καθώς «μεστώνει το θαλερό φυτό της αηδίας».
storieumane.gr
... o αείμνηστος Ματθαίος Μουντές όταν κάποτε τα πρωινά τις Κυριακές μας μάζευε στον Άγιο Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη μεταξύ των τόσων άλλων, θυμάμαι πολύ καλά, μας είχε αφηγηθεί την ομορφιά του βιβλίου «Η ιστορία του Χριστού» του αφορισθέντος από την Καθολική Εκκλησία Τζιοβάνι Παπίνι.
Χάρις στην προτροπή αυτού του φωτισμένου δασκάλου που μου έτυχε, το ανάγνωσμα αυτό κατέλαβε άτυπα την θέση του «επίσημου» βιβλίου στο μάθημα των Θρησκευτικών (και της ζωής μου ίσως ).
Ήμουνα στην τότε 6η Γυμνασίου (νυν 3η Λυκείου), παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας και στο τελευταίο μάθημα των Θρησκευτικών πριν κλείσουν τα σχολειά για τις Πασχαλινές διακοπές η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την ιστορία των Παθών και της Ανάστασης. Στα εύλογες εφηβικές μας ανησυχίες, απορίες και αμφιβολίες για το νόημα και την ύπαρξη της Ανάστασης, ο Μουντές – το θυμάμαι επίσης πολύ καλά – μας είχε «αφιερώσει» και διδάξει το «Κι ο Θάνατος δε θα’ χει πια εξουσία» του αλκοολικού (και υιού άθεου) Ντύλαν Τόμας.
Απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους, εκδώσατε πρόσφατα ανακοίνωση σχετικά με τον βαθμό, ποσοστό κλπ αθεΐας του αντίπαλού σας δέους ( «Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει σε τι πιστεύει ο κ. Τσίπρας» ) και ακολούθως επανήλθατε με την (πολιτική) θέση «τέτοιες πληροφορίες καλό είναι να τις ξέρουν οι πολίτες».
Ανάμεσα στις ποιητικές συλλογές του Ματθαίου Μουντέ ξεχωρίζει «Η αντοχή των υλικών».
Ένα απόσπασμα της:
«Οι παλιάτσοι του περιοδεύοντος θιάσου
άνοιξαν τους βόθρους των ψεμάτων.
Οι θεατές γελούν.
Το γέλιο τους σκληρό
περνά κάτω από το δέρμα μου,
γίνεται γέφυρα που διασφαλίζει τον προσανατολισμό
και μεστώνει το θαλερό φυτό της αηδίας.»
Ελπίζω ότι το επόμενο δίλημμα που θα εμπνευστείτε και θα μας απευθύνετε, αν μη τι άλλο, να μην προχωρήσει στα ενδυματολογικά εσώψυχα του αντίπαλού σας δέους, όποιες πολιτικές ανεπάρκειες μπορεί κανείς να του χρεώσει.
Θα ήταν χρήσιμο κάποιος να σας ενημερώσει ότι με τις επιλογές που κάνετε για το είδος της πολιτικής σας αντιπαράθεσης, η απόσταση μεταξύ της «αντοχής των υλικών» και της «αντοχής των ψηφοφόρων» εκμηδενίζεται ταχύτατα, καθώς «μεστώνει το θαλερό φυτό της αηδίας».
storieumane.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Κλεισμένος από τον Ολυμπιακό ο Ιμπραΐμ»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επτά νέες ειδικότητες για τους μαθητές των ΕΠΑΛ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
