2014-01-22 00:55:07
Μέσα στον κόσμο της δημιουργίας, μέσω της δόνησης του ήχου/δόνηση ο επιστήμονας του μέλλοντος/ μύστης/ νέος άνθρωπος θα επιφέρει μεγαλειώδη αποτελέσματα. Όταν ο άνθρωπος/ μύστης καταφέρει να αποδεσμεύσει την ΕΝΕΡΓΕΙΑ αυτή που του αναλογεί σύμφωνα με τον νέο ρόλο και τα νέα δεδομένα, θα αποκτήσει και την νέα επιστήμη του ήχου/ δόνηση.
Ο Ήχος που κυριαρχεί τώρα στον πλανήτη μας είναι μία συνεχόμενη εκπομπή θορύβου με την πιο βίαιη μορφή του. Έτσι που κραδάζει ο πλανήτης μας μέσα από όλον αυτόν τον ασύμμετρο ήχο έχει αρχίσει και θα συνεχίσει η εξαφάνιση ειδών από το φυτικό και ζωικό βασίλειο. Ο θόρυβος λοιπόν που επικρατεί από όλους εμάς + την «μουσική» που τώρα κυριαρχεί, θα μας φέρει αντιμέτωπους να τρωγόμαστε μεταξύ μας, να κάνουμε απάνθρωπα εγκλήματα. Δεν έφτανε που η δόνηση του πλανήτη μας είναι ένας τοξικός θόρυβος, δεν έφτανε που η μουσική είναι μία βίαιη δόνηση, τώρα ήρθε να προστεθεί στη ζωή μας το hands free και τα ακουστικά που έχουν όλα τα παιδιά μας στα αφτιά τους μόνιμα
. Αυτό δυστυχώς αλλοιώνει σημαντικά κύτταρα του εγκεφάλου και όλο αυτό δεν θα έχει αρμονική κατάληξη σε εμάς πρώτον αλλά και στον πλανήτη. Είμαι σίγουρη πως έχετε δει πως κινείται ένα αντικείμενο όταν είναι πάνω σε ένα ηχείο το οποίο παίζει μουσική, έτσι υπάρχει και η δόνηση στον πλανήτη μας από τον ήχο που εμείς εκπέμπουμε, προς τα πού? Μα προς το σύμπαν και μάλιστα στο δικό μας ηλιακό σύστημα, οπότε αυτή τη «σάπια» δόνηση επιστρέφει σε μας αλλά δυστυχώς μεγαλύτερη και ισχυρότερη. Ότι σπείραμε θα θερίσουμε.
Έτσι κι αλλιώς όλοι μας γνωρίζουμε από ιστορικές αναφορές, τις αλλαγές που υπέστη ο πλανήτης μας και έχουν χαθεί ζώα μέσα από σεισμούς, ηφαίστεια κλπ. Ο πλανήτης μας κάνει κύκλους όπου σε κάθε ανάλογο κύκλο κάνει και την ανάλογη κάθαρση- ανακατάταξη. Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο βρισκόμαστε τώρα όπου θα γίνει σταδιακά. Έχουμε «βοηθήσει» για να επιταχύνουμε όλο αυτό το φαινόμενο με όλη την αλλοίωση που έχουμε προκαλέσει στον πλανήτη μας εκ των έσω του αλλά τώρα το κάνουμε και στην επιφάνειά του εμείς οι άνθρωποι μέσα από την όλη μας την μη αρμονική συμπεριφορά τόσο στους αδερφούς μας αλλά και στη φύση. Λες και έχουμε μία έχθρα προς όλο μας το περιβάλλον καίμε τα δάση, ασελγούμε στη θάλασσα και στα ζώα γενικότερα, αλλά ωστόσο και οι φωστήρες του έχουν ρουφήξει το πετρέλαιο, το αέριο και όλο του το γεωλογικό υπόβαθρο. Πόσο άραγε μπορεί να ζήσει ένα άνθρωπος αν αρχίσουμε να του ρουφάμε και να του αφαιρούμε από μέσα του τα βασικά του όργανα, όπως καρδιά ? Άραγε πόσο εθελοτυφλούμε και νομίζουμε ότι «έλα μωρέ σιγά τι θα πάθουμε» ? Δύο τινά μπορούν να συμβούν το ένα είναι να παραμείνουμε αδιάφοροι και να «σφυρίζουμε κλέφτηκα» και το άλλο είναι να δράσουμε ως προς τον έναν και μοναδικό δρόμο που δεν ακολουθήσαμε ποτέ ως τώρα, την Αγάπη και την Πνευματικότητα.
Ο πλανήτης μας θα περάσει στην αλλαγή δόνησης έτσι κι αλλιώς, με ή χωρίς τη δική μας συμβολή και θα ακολουθήσουν μόνο όσοι μπορούν, κατά την αποκάλυψη του Ιωάννη αυτοί θα είναι 144.000. Λίγο? Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάλουμε στόχο να είμαστε ένας από αυτούς και αν μπορέσουμε να βοηθήσουμε και έναν διπλανό μας ακόμη καλύτερα. Μακάρι να μπορέσουμε να αλλάξουμε αυτό το τόσο μηδαμινό νούμερο προς τα πάνω.
Πριν προχωρήσουμε σε νέα εκπαιδευτική διαδρομή θα κάνουμε μία μικρή ανακεφαλαίωση.
Πρώτον: μην προσκολλάσθε στη μορφή, αδιάφορο τι μπορεί να είναι. Όλες οι μορφές δεν είναι παρά πειράματα και φτάνουν σε σημείο ισορροπίας είτε για να απορριφθούν είτε για να αναζωογονηθούν.
Η μορφή είναι ο τρόπος σκέψης. Κάθε σκέψη μας μορφοποιείται και την βλέπουμε να σχηματίζεται μπροστά μας αργά ή γρήγορα. Ένας φόβος, ένα αντικείμενο, ένα όνειρο, ένα αντικείμενο κλπ. Το να είμαστε προσκολλημένοι σε μία διαδρομή σκέψης- μορφή είναι μια διαδρομή σκλαβιάς. Η διαδρομή της εξέλιξης μέσα από την αυτοβελτίωση και στη συνέχεια στην πνευματικότητα με στόχο τον Ανώτερο στάδιο της, μας οδηγεί στην απελευθέρωση δηλαδή στη σφαιρικότητα.
Όλες οι μορφές λέει το πρώτο βήμα είναι πειράματα, δηλαδή ένα μέσο εκπαίδευσής μας με σκοπό να απορρίψουμε μία μας ιδέα ή για να μπορέσουμε να αναζωογονηθούμε μέσα από αυτή. Δηλαδή μία μορφή που μπορεί να απορριφθεί είναι η εικόνα μας η εξωτερική που έχει ως στόχο το φθηνό και ουτοπικό πακέτο της βιολογικής εξαθλίωσης. Όσο μπαίνουμε στην διαδρομή της επίγνωσης αρχίζουμε και βάζουμε το σωστό-ουσιαστικό υπόβαθρο σε αυτή τη μορφή, άρα απορρίπτουμε την εικόνα της ως εφήμερο και δουλεύουμε πια για την ουσία της μορφής αυτής.
Οπότε κάθε μορφή που εμφανίζεται στη ζωή μας είναι και ένας οδηγός για μας για να δούμε σε βάθος πώς σκεφτόμαστε και γιατί. Σε τι έχουμε παραμείνει ακόμη κολλημένοι – δεσμευμένοι γιατί ? Ποιος φόβος ή ανασφάλεια μας συντροφεύει ? Μα ο πνευματικός μύστης δεν έχει πια σχεδόν καμία προσκόλληση σε καμία μορφή είναι έτοιμος να ελίσσεται μέσα από τη φυσικότητα.
katohika.gr
Ο Ήχος που κυριαρχεί τώρα στον πλανήτη μας είναι μία συνεχόμενη εκπομπή θορύβου με την πιο βίαιη μορφή του. Έτσι που κραδάζει ο πλανήτης μας μέσα από όλον αυτόν τον ασύμμετρο ήχο έχει αρχίσει και θα συνεχίσει η εξαφάνιση ειδών από το φυτικό και ζωικό βασίλειο. Ο θόρυβος λοιπόν που επικρατεί από όλους εμάς + την «μουσική» που τώρα κυριαρχεί, θα μας φέρει αντιμέτωπους να τρωγόμαστε μεταξύ μας, να κάνουμε απάνθρωπα εγκλήματα. Δεν έφτανε που η δόνηση του πλανήτη μας είναι ένας τοξικός θόρυβος, δεν έφτανε που η μουσική είναι μία βίαιη δόνηση, τώρα ήρθε να προστεθεί στη ζωή μας το hands free και τα ακουστικά που έχουν όλα τα παιδιά μας στα αφτιά τους μόνιμα
Έτσι κι αλλιώς όλοι μας γνωρίζουμε από ιστορικές αναφορές, τις αλλαγές που υπέστη ο πλανήτης μας και έχουν χαθεί ζώα μέσα από σεισμούς, ηφαίστεια κλπ. Ο πλανήτης μας κάνει κύκλους όπου σε κάθε ανάλογο κύκλο κάνει και την ανάλογη κάθαρση- ανακατάταξη. Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο βρισκόμαστε τώρα όπου θα γίνει σταδιακά. Έχουμε «βοηθήσει» για να επιταχύνουμε όλο αυτό το φαινόμενο με όλη την αλλοίωση που έχουμε προκαλέσει στον πλανήτη μας εκ των έσω του αλλά τώρα το κάνουμε και στην επιφάνειά του εμείς οι άνθρωποι μέσα από την όλη μας την μη αρμονική συμπεριφορά τόσο στους αδερφούς μας αλλά και στη φύση. Λες και έχουμε μία έχθρα προς όλο μας το περιβάλλον καίμε τα δάση, ασελγούμε στη θάλασσα και στα ζώα γενικότερα, αλλά ωστόσο και οι φωστήρες του έχουν ρουφήξει το πετρέλαιο, το αέριο και όλο του το γεωλογικό υπόβαθρο. Πόσο άραγε μπορεί να ζήσει ένα άνθρωπος αν αρχίσουμε να του ρουφάμε και να του αφαιρούμε από μέσα του τα βασικά του όργανα, όπως καρδιά ? Άραγε πόσο εθελοτυφλούμε και νομίζουμε ότι «έλα μωρέ σιγά τι θα πάθουμε» ? Δύο τινά μπορούν να συμβούν το ένα είναι να παραμείνουμε αδιάφοροι και να «σφυρίζουμε κλέφτηκα» και το άλλο είναι να δράσουμε ως προς τον έναν και μοναδικό δρόμο που δεν ακολουθήσαμε ποτέ ως τώρα, την Αγάπη και την Πνευματικότητα.
Ο πλανήτης μας θα περάσει στην αλλαγή δόνησης έτσι κι αλλιώς, με ή χωρίς τη δική μας συμβολή και θα ακολουθήσουν μόνο όσοι μπορούν, κατά την αποκάλυψη του Ιωάννη αυτοί θα είναι 144.000. Λίγο? Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάλουμε στόχο να είμαστε ένας από αυτούς και αν μπορέσουμε να βοηθήσουμε και έναν διπλανό μας ακόμη καλύτερα. Μακάρι να μπορέσουμε να αλλάξουμε αυτό το τόσο μηδαμινό νούμερο προς τα πάνω.
Πριν προχωρήσουμε σε νέα εκπαιδευτική διαδρομή θα κάνουμε μία μικρή ανακεφαλαίωση.
Πρώτον: μην προσκολλάσθε στη μορφή, αδιάφορο τι μπορεί να είναι. Όλες οι μορφές δεν είναι παρά πειράματα και φτάνουν σε σημείο ισορροπίας είτε για να απορριφθούν είτε για να αναζωογονηθούν.
Η μορφή είναι ο τρόπος σκέψης. Κάθε σκέψη μας μορφοποιείται και την βλέπουμε να σχηματίζεται μπροστά μας αργά ή γρήγορα. Ένας φόβος, ένα αντικείμενο, ένα όνειρο, ένα αντικείμενο κλπ. Το να είμαστε προσκολλημένοι σε μία διαδρομή σκέψης- μορφή είναι μια διαδρομή σκλαβιάς. Η διαδρομή της εξέλιξης μέσα από την αυτοβελτίωση και στη συνέχεια στην πνευματικότητα με στόχο τον Ανώτερο στάδιο της, μας οδηγεί στην απελευθέρωση δηλαδή στη σφαιρικότητα.
Όλες οι μορφές λέει το πρώτο βήμα είναι πειράματα, δηλαδή ένα μέσο εκπαίδευσής μας με σκοπό να απορρίψουμε μία μας ιδέα ή για να μπορέσουμε να αναζωογονηθούμε μέσα από αυτή. Δηλαδή μία μορφή που μπορεί να απορριφθεί είναι η εικόνα μας η εξωτερική που έχει ως στόχο το φθηνό και ουτοπικό πακέτο της βιολογικής εξαθλίωσης. Όσο μπαίνουμε στην διαδρομή της επίγνωσης αρχίζουμε και βάζουμε το σωστό-ουσιαστικό υπόβαθρο σε αυτή τη μορφή, άρα απορρίπτουμε την εικόνα της ως εφήμερο και δουλεύουμε πια για την ουσία της μορφής αυτής.
Οπότε κάθε μορφή που εμφανίζεται στη ζωή μας είναι και ένας οδηγός για μας για να δούμε σε βάθος πώς σκεφτόμαστε και γιατί. Σε τι έχουμε παραμείνει ακόμη κολλημένοι – δεσμευμένοι γιατί ? Ποιος φόβος ή ανασφάλεια μας συντροφεύει ? Μα ο πνευματικός μύστης δεν έχει πια σχεδόν καμία προσκόλληση σε καμία μορφή είναι έτοιμος να ελίσσεται μέσα από τη φυσικότητα.
katohika.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
