2014-01-24 01:10:08
Η παρακάτω ανακοίνωση των οπαδών Καλλιθέας υπογράφεται συλλογικά απο οργανωμένους και μή, Καλλιθεώτες και αναφέρεται στα απίστευτα γεγονότα που εξελίχθηκαν την παρασκευή 17/1/2014 στο ημίχρονο του αγώνα Καλλιθέα - Ολυμπιακός Βόλου, αλλα και τα γεγονοτα που συμπληρώνουν την όλη κατάσταση μετά την είσοδο της νέας διοίκησης στην ομαδα μας...
Στο ίδιο έργο θεατές και θύματα
Χρόνος: Παρασκευή 17/01/2014
Τόπος: δημοτικό στάδιο Καλλιθέας
Αγώνας: Καλλιθέα-Ολυμπιακός Βόλου
Η συγκεκριμένη Παρασκευή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιστορική όχι απλά για την Καλλιθέα μας, σαν σύλλογος και σαν περιοχή ευρύτερα, αλλά και για την αθλητική πραγματικότητα αυτής της χώρας. Γνωρίζουμε καλά τι είδους ‘’αλήθειες’’ διαδόθηκαν από τα Μ.Μ.Ε. ,όπως και από τα κεντρικά της ελληνικής αστυνομίας ,τα οποία προφανώς και το μόνο αντίκρισμα που μπορεί να έχουν πάνω μας ,εκτός από αηδία για την σαπίλα τους ,είναι η ενδυνάμωση μας σαν εξέδρα ειδικώς και σαν οπαδικό κίνημα γενικώς.
Η αλήθεια μας λοιπόν από τις ‘’αλήθειες’’ τους διαφέρουν σε πολλαπλά επίπεδα. Οι παρόντες στο Ελ Πάσο εκείνο το απόγευμα δεν έχουν αυταπάτες και αμφιβολίες. Όλοι γνωρίζουν τι συνέβη και ποιος το προκάλεσε. Για να τα πάρουμε από την αρχή. Ποια είναι η αρχή όμως; Για εμάς αυτή οριοθετείται από το πρωινό της 1ης Αυγούστου όταν μας έγινε γνωστός ο θάνατος του Προέδρου μας μέχρι και σήμερα. Η αλλαγή της διοίκησης δημιούργησε νέα δεδομένα στην καθημερινότητα μας. Ο συμβιβασμός για τα εισιτήρια, η προσωπική στήριξη σε εκδρομές και δυσκολίες που μπορούσαν να δημιουργηθούν, η σύμπνοια εν τέλει που μας διακατείχε σαν Καλλιθεώτες (με τα καλά μας και τα κακά μας) χάθηκαν εν μια νυκτί. Με τι αντικαταστάθηκαν όμως τα παραπάνω; Η απάντηση δεν είναι απλή ούτε φτάνει μόνο η αναφορά των γεγονότων με τον Ολυμπιακό για να είναι ολοκληρωμένη. Επίσης η σιωπή μας μέχρι στιγμής ήταν αρκετή. Μια πρόχειρη αρίθμηση συμβάντων φτάνει για να καταλάβει και ο πλέον βλαξ πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Ο Νίκος Σαλευρής είχε καταλάβει πως δεν διοικούσε κάποια ομάδα των βορείων προαστίων που οι οπαδοί της να έχουν την οικονομική δυνατότητα να σκορπούν εβδομαδιαίως έστω και μικρά για άλλους ποσά. Επίσης είχε καταλάβει πως δεν επαιτούσαμε. Η σύνθεση μας και η κουλτούρα μας, μας επιβάλλει να διεκδικούμε και γι’αυτό και είχε γίνει η ρύθμιση με το να έχουμε εισιτήρια του ενός ευρώ ούτως ώστε να μπορούμε να ερχόμαστε αξιοπρεπώς στο γήπεδο. Η νέα διοίκηση ενώ αρχικά συνέχισε αυτό το μέτρο μετά ξεκίνησε να πέφτει σε αντιφάσεις με αποκορύφωμα σε πολλά παιχνίδια (Πανηλειακό,Ηρακλή Ψαχνών κα) να βρίσκονται άτομα εκτός γηπέδου ενώ είχαν εισιτήριο!
Η κύρια όμως αλλαγή σε σχέση με τα μακροχρόνια δεδομένα έρχεται σε συνεργασία με τις αλλαγές που έρχονται σε ολόκληρο τον αθλητικό τομέα. Πρώτα πρώτα το Ελ Πάσο έχει μετατραπεί σε φρούριο με τις προσθήκες επιπλέον καγκέλων περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου αλλά και περιμετρικά του ίδιου του γηπέδου. Η αλλαγή διοικητικής πολιτικής ταυτόχρονα με την είσοδο των παραπάνω σεκιούριτι που έχουν αυστηρές εντολές για την είσοδο και την συμπεριφορά των οπαδών εντός του γηπέδου για εμάς είναι λογική συνέχεια αφού έχουν αλλάξει όλα πλέον. Το κύριο σημείο όμως που μας εξοργίζει είναι η παρουσία και η συμπεριφορά της αστυνομίας σε κάθε μας κίνηση. Υπερδιπλάσιες διμοιρίες σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι, ασφυκτικοί έλεγχοι κατά την είσοδο και έξοδο μας από το γήπεδο, προκλητικό ύφος απεναντί μας. Τα παραδείγματα; Ατελείωτα από την αρχή της χρονιάς! Από την (αρχική) απαγόρευση ανάρτησης πανό για τον Παύλο Φύσσα μέχρι το ξύλο και το κυνηγητό που δεχτήκαμε όταν είχαμε πάει στον Φωστήρα (ενώ εμείς είχαμε συνεννοηθεί με τους οπαδούς του πως θα πάμε να δούμε το παιχνίδι) και από το τραμπούκισμα οπαδού μας κατά την είσοδο του στο γήπεδο(με αποτέλεσμα να του σκίσουν το μπουφάν και να φτάσει μια διμοιρία στην πόρτα) μέχρι και τα βρισίδια κατά την ανάρτηση πανό για τους συλληφθέντες του Περιστερίου.
Όλα τα παραπάνω, σημεία ενός σκεπτικού που βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την κρατική σκέψη
αντιμετώπισης οπαδών και γενικότερα ζωντανών ανθρώπων. Η αναφορά των παραπάνω θέλει απλά να καταδείξει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο ούτε πως πέσαμε από τα σύννεφα. Η ιστορία δεν έχει τομές και όλα αποτελούν ένα παζλ που αν ενώσεις τα κομμάτια του σου δείχνουν το τώρα και σε βοηθούν να μην εκπλήσσεσαι για το μετά. Έτσι κι εμείς δεν ξαφνιαστήκαμε τόσο με αυτά που συνέβησαν την Παρασκευή.
Καταστάσεις που δεν έβλεπες εύκολα παλιότερα και σίγουρα όχι σε τοπικές ομάδες. Το μόνο ίσως που μας ξένισε ήταν το ότι μικρά παιδιά είδαν μια ολόκληρη διμοιρία Μ.Α.Τ. μαζί με μερικούς γνωστούς ασφαλίτες να μπαίνει στην εξέδρα μας στο ημίχρονο, χωρίς την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ αφορμή, να ξυλοκοπεί κόσμο, να ξεστομίζει απειλές του τύπου "όποιος είναι πάνω από 16 δεν βγαίνει σήμερα απ’το γήπεδο" ή διθυράμβους του τύπου "καιρό είχα να δείρω έτσι,μπήκε το γκλοπ στα πλευρά του μέσα!" και στο τέλος να κάνει και 7 συλλήψεις.. Μετά βέβαια σκεφτήκαμε πως στον Ταύρο δεν είχαν διστάσει να χτυπήσουν παιδάκια 12 χρονών οπότε το εκλογικεύσαμε κάπως.
Η αντίδραση της διοίκησης; Μα εννοείται καμία! Ο λόγος; Προφανής! Είναι δυνατόν να κατηγορήσει την αστυνομία όταν Η ΙΔΙΑ τους έχει δώσει εντολή να μπουν και να κάνουν τα αίσχη που έκαναν; Με τι σκεπτικό να κατηγορήσουν τους υπαλλήλους τους για εντολές που δόθηκαν από τους ίδιους; Έτσι το παζλ όχι απλά ενώνεται αλλά βγάζει και πεντακάθαρο νόημα. Η διοίκηση παρά τα παρακάλια να έρθουμε και να στηρίξουμε την ομάδα μας είναι φανερό πως δεν θέλει οπαδούς μέσα στο γήπεδο. Θέλει απλά πελάτες που για κάποιο αντίτιμο θα παρακολουθούν θέαμα και μέχρι εκεί.
Εμείς δεν γαλουχηθήκαμε όμως σε αυτές τις νοοτροπίες. Μεγαλώσαμε στο γήπεδο και στις πλατείες γύρω από αυτό και μάθαμε από νωρίς πως το θέαμα είναι για τους πολλούς κι η φανέλα για τους λίγους. Γι’αυτό και αυτό που συμβαίνει τώρα μας προκαλεί οργή και αηδία. Χωρίς πολλά λόγια ακόμα λοιπόν εμείς δηλώνουμε απερίφραστα την απαξίωση μας για το γήπεδο έτσι όπως το ονειρεύονται οι εκσυγχρονιστές και πως θα απέχουμε ενεργά και συνειδητά από κάθε τι θα δημιουργεί αυτό το τεχνοκρατικό έκτρωμα. Καλούμε λοιπόν και τους υπόλοιπους Καλλιθεώτες να πράξουν αντίστοιχα και να δείξουμε όλοι μαζί πως το γήπεδο ανήκει σε μας και πως τα πέντε κόκκινα αστέρια σε μια γαλανόλευκη φανέλα συμβολίζουν κάτι παραπάνω από ένα τρόπο εύκολου κέρδους.
Λευτεριά στους 7 - Λευτεριά στων γηπέδων τα παιδιά.
Όλοι την Δευτέρα 27/1 στην Ευελπίδων για την δίκη τους. Tromaktiko
Στο ίδιο έργο θεατές και θύματα
Χρόνος: Παρασκευή 17/01/2014
Τόπος: δημοτικό στάδιο Καλλιθέας
Αγώνας: Καλλιθέα-Ολυμπιακός Βόλου
Η συγκεκριμένη Παρασκευή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιστορική όχι απλά για την Καλλιθέα μας, σαν σύλλογος και σαν περιοχή ευρύτερα, αλλά και για την αθλητική πραγματικότητα αυτής της χώρας. Γνωρίζουμε καλά τι είδους ‘’αλήθειες’’ διαδόθηκαν από τα Μ.Μ.Ε. ,όπως και από τα κεντρικά της ελληνικής αστυνομίας ,τα οποία προφανώς και το μόνο αντίκρισμα που μπορεί να έχουν πάνω μας ,εκτός από αηδία για την σαπίλα τους ,είναι η ενδυνάμωση μας σαν εξέδρα ειδικώς και σαν οπαδικό κίνημα γενικώς.
Η αλήθεια μας λοιπόν από τις ‘’αλήθειες’’ τους διαφέρουν σε πολλαπλά επίπεδα. Οι παρόντες στο Ελ Πάσο εκείνο το απόγευμα δεν έχουν αυταπάτες και αμφιβολίες. Όλοι γνωρίζουν τι συνέβη και ποιος το προκάλεσε. Για να τα πάρουμε από την αρχή. Ποια είναι η αρχή όμως; Για εμάς αυτή οριοθετείται από το πρωινό της 1ης Αυγούστου όταν μας έγινε γνωστός ο θάνατος του Προέδρου μας μέχρι και σήμερα. Η αλλαγή της διοίκησης δημιούργησε νέα δεδομένα στην καθημερινότητα μας. Ο συμβιβασμός για τα εισιτήρια, η προσωπική στήριξη σε εκδρομές και δυσκολίες που μπορούσαν να δημιουργηθούν, η σύμπνοια εν τέλει που μας διακατείχε σαν Καλλιθεώτες (με τα καλά μας και τα κακά μας) χάθηκαν εν μια νυκτί. Με τι αντικαταστάθηκαν όμως τα παραπάνω; Η απάντηση δεν είναι απλή ούτε φτάνει μόνο η αναφορά των γεγονότων με τον Ολυμπιακό για να είναι ολοκληρωμένη. Επίσης η σιωπή μας μέχρι στιγμής ήταν αρκετή. Μια πρόχειρη αρίθμηση συμβάντων φτάνει για να καταλάβει και ο πλέον βλαξ πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Ο Νίκος Σαλευρής είχε καταλάβει πως δεν διοικούσε κάποια ομάδα των βορείων προαστίων που οι οπαδοί της να έχουν την οικονομική δυνατότητα να σκορπούν εβδομαδιαίως έστω και μικρά για άλλους ποσά. Επίσης είχε καταλάβει πως δεν επαιτούσαμε. Η σύνθεση μας και η κουλτούρα μας, μας επιβάλλει να διεκδικούμε και γι’αυτό και είχε γίνει η ρύθμιση με το να έχουμε εισιτήρια του ενός ευρώ ούτως ώστε να μπορούμε να ερχόμαστε αξιοπρεπώς στο γήπεδο. Η νέα διοίκηση ενώ αρχικά συνέχισε αυτό το μέτρο μετά ξεκίνησε να πέφτει σε αντιφάσεις με αποκορύφωμα σε πολλά παιχνίδια (Πανηλειακό,Ηρακλή Ψαχνών κα) να βρίσκονται άτομα εκτός γηπέδου ενώ είχαν εισιτήριο!
Η κύρια όμως αλλαγή σε σχέση με τα μακροχρόνια δεδομένα έρχεται σε συνεργασία με τις αλλαγές που έρχονται σε ολόκληρο τον αθλητικό τομέα. Πρώτα πρώτα το Ελ Πάσο έχει μετατραπεί σε φρούριο με τις προσθήκες επιπλέον καγκέλων περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου αλλά και περιμετρικά του ίδιου του γηπέδου. Η αλλαγή διοικητικής πολιτικής ταυτόχρονα με την είσοδο των παραπάνω σεκιούριτι που έχουν αυστηρές εντολές για την είσοδο και την συμπεριφορά των οπαδών εντός του γηπέδου για εμάς είναι λογική συνέχεια αφού έχουν αλλάξει όλα πλέον. Το κύριο σημείο όμως που μας εξοργίζει είναι η παρουσία και η συμπεριφορά της αστυνομίας σε κάθε μας κίνηση. Υπερδιπλάσιες διμοιρίες σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι, ασφυκτικοί έλεγχοι κατά την είσοδο και έξοδο μας από το γήπεδο, προκλητικό ύφος απεναντί μας. Τα παραδείγματα; Ατελείωτα από την αρχή της χρονιάς! Από την (αρχική) απαγόρευση ανάρτησης πανό για τον Παύλο Φύσσα μέχρι το ξύλο και το κυνηγητό που δεχτήκαμε όταν είχαμε πάει στον Φωστήρα (ενώ εμείς είχαμε συνεννοηθεί με τους οπαδούς του πως θα πάμε να δούμε το παιχνίδι) και από το τραμπούκισμα οπαδού μας κατά την είσοδο του στο γήπεδο(με αποτέλεσμα να του σκίσουν το μπουφάν και να φτάσει μια διμοιρία στην πόρτα) μέχρι και τα βρισίδια κατά την ανάρτηση πανό για τους συλληφθέντες του Περιστερίου.
Όλα τα παραπάνω, σημεία ενός σκεπτικού που βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την κρατική σκέψη
αντιμετώπισης οπαδών και γενικότερα ζωντανών ανθρώπων. Η αναφορά των παραπάνω θέλει απλά να καταδείξει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο ούτε πως πέσαμε από τα σύννεφα. Η ιστορία δεν έχει τομές και όλα αποτελούν ένα παζλ που αν ενώσεις τα κομμάτια του σου δείχνουν το τώρα και σε βοηθούν να μην εκπλήσσεσαι για το μετά. Έτσι κι εμείς δεν ξαφνιαστήκαμε τόσο με αυτά που συνέβησαν την Παρασκευή.
Καταστάσεις που δεν έβλεπες εύκολα παλιότερα και σίγουρα όχι σε τοπικές ομάδες. Το μόνο ίσως που μας ξένισε ήταν το ότι μικρά παιδιά είδαν μια ολόκληρη διμοιρία Μ.Α.Τ. μαζί με μερικούς γνωστούς ασφαλίτες να μπαίνει στην εξέδρα μας στο ημίχρονο, χωρίς την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ αφορμή, να ξυλοκοπεί κόσμο, να ξεστομίζει απειλές του τύπου "όποιος είναι πάνω από 16 δεν βγαίνει σήμερα απ’το γήπεδο" ή διθυράμβους του τύπου "καιρό είχα να δείρω έτσι,μπήκε το γκλοπ στα πλευρά του μέσα!" και στο τέλος να κάνει και 7 συλλήψεις.. Μετά βέβαια σκεφτήκαμε πως στον Ταύρο δεν είχαν διστάσει να χτυπήσουν παιδάκια 12 χρονών οπότε το εκλογικεύσαμε κάπως.
Η αντίδραση της διοίκησης; Μα εννοείται καμία! Ο λόγος; Προφανής! Είναι δυνατόν να κατηγορήσει την αστυνομία όταν Η ΙΔΙΑ τους έχει δώσει εντολή να μπουν και να κάνουν τα αίσχη που έκαναν; Με τι σκεπτικό να κατηγορήσουν τους υπαλλήλους τους για εντολές που δόθηκαν από τους ίδιους; Έτσι το παζλ όχι απλά ενώνεται αλλά βγάζει και πεντακάθαρο νόημα. Η διοίκηση παρά τα παρακάλια να έρθουμε και να στηρίξουμε την ομάδα μας είναι φανερό πως δεν θέλει οπαδούς μέσα στο γήπεδο. Θέλει απλά πελάτες που για κάποιο αντίτιμο θα παρακολουθούν θέαμα και μέχρι εκεί.
Εμείς δεν γαλουχηθήκαμε όμως σε αυτές τις νοοτροπίες. Μεγαλώσαμε στο γήπεδο και στις πλατείες γύρω από αυτό και μάθαμε από νωρίς πως το θέαμα είναι για τους πολλούς κι η φανέλα για τους λίγους. Γι’αυτό και αυτό που συμβαίνει τώρα μας προκαλεί οργή και αηδία. Χωρίς πολλά λόγια ακόμα λοιπόν εμείς δηλώνουμε απερίφραστα την απαξίωση μας για το γήπεδο έτσι όπως το ονειρεύονται οι εκσυγχρονιστές και πως θα απέχουμε ενεργά και συνειδητά από κάθε τι θα δημιουργεί αυτό το τεχνοκρατικό έκτρωμα. Καλούμε λοιπόν και τους υπόλοιπους Καλλιθεώτες να πράξουν αντίστοιχα και να δείξουμε όλοι μαζί πως το γήπεδο ανήκει σε μας και πως τα πέντε κόκκινα αστέρια σε μια γαλανόλευκη φανέλα συμβολίζουν κάτι παραπάνω από ένα τρόπο εύκολου κέρδους.
Λευτεριά στους 7 - Λευτεριά στων γηπέδων τα παιδιά.
Όλοι την Δευτέρα 27/1 στην Ευελπίδων για την δίκη τους. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άκαρπη η συνάντηση φαρμακοποιών-Χατζηδάκη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
