2014-01-24 16:07:07
του Νίκου Νυφούδη
Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ από την υποκειμενικότητα με την οποία κρίνω τα πράγματα, κάθε φορά που η δουλειά μου με αναγκάζει να... λείπω από τη χώρα είναι ένα μεγάλο μάθημα για μένα.
Σε κάθε ταξίδι, στο αεροπλάνο, στο τρένο ή στο λεωφορείο δεν περνά η ώρα αν δεν έχεις κάτι που θα χαζέψεις. Άρχισα λοιπόν να προσπαθώ να μαθαίνω ολοένα και περισσότερα πράγματα για τη Γερμανία.
Τι είναι αυτό λοιπόν που την καθιστά πέρα από μια οικονομική υπερδύναμη σε ένα διαμορφωτή συνειδήσεων και πολιτισμού. Πως κατάφερε η Άνγκελα Μέρκελ να κερδίσει σε μεγάλο ποσοστό την εμπιστοσύνη των πολιτών της αλλά και το σεβασμό των ηγετών του κόσμου;
Η Γερμανία σήμερα, αριθμεί 30 εκατομμύρια τουρίστες που αφήνουν τον ίδιο αριθμό ευρώ στη χώρα. Δέκα από τα Πανεπιστήμια της βρίσκονται στην ελίτ του κόσμου, έχει 194 think tanks, 200. 000 ξένους φοιτητές, 450 ξένους ανταποκριτές στη χωρά και κέρδισε 74 Ολυμπιακά μετάλλια το 2012.
Στον τομέα του πολιτισμού δυο εκατομμύρια πολίτες της παρακολούθησαν τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα της χωράς, μετρά 158 πολιτιστικές αποστολές ανά τον κόσμο, έχει τέσσερις ομάδες ποδοσφαίρου στην παγκόσμια ελίτ, έχει 38 μνημεία αναγνωρισμένα από την Unesco, 10 εστιατόρια με τρία αστέρια από τον οδηγό της Michellin και ξοδεύει 10 δις ευρώ για διεθνή βοήθεια.
Σε επιχειρηματικό επίπεδο πέρα από τις πολυδιαφημιζόμενες Bosch, Siemens και MercedesBenz η Γερμάνια κατάφερε να γίνει συνώνυμο της αξιοπιστίας. Συνεχίζει να παράγει προϊόντα αντίθετα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Και το κάνει καλά!
Πολιτιστικά έχει δημιουργήσει το Ινστιτούτο του Γκαίτε που προάγει την Γερμανική κουλτούρα, αλλά και τον τοπικό πολιτισμό, όπου κι αν βρίσκεται στηρίζοντας την κουλτούρα και τους καλλιτέχνες των χωρών υποδοχής.
Αθλητικά, γιατί κανείς δεν πρέπει να υποτιμά την διεισδυτικότητα στην παγκόσμια κοινότητα που προωθείται μέσω του αθλητισμού, έχει καταφέρει να είναι από τους βασικούς παίκτες. Θυμηθείτε τη δική μας επιρροή μετά τη μεγάλη επιτυχία του Ευρωπαϊκού κυπέλου ποδοσφαίρου.
Η παρουσία φυσικά της Άγκελα Μέρκελ στο τιμόνι είναι καθοριστική μια και είναι η μονή Καγκελάριος των τελευταίων δεκαετιών που έβαλε τη Γερμάνια στο επίκεντρο της ουσιαστικής πολιτικής επιρροών.
Τέλος, ας παρατηρήσουμε την ανάπτυξη της, ούσα η μόνη χωρά που έχει πέντε ισάξια μεγάλες πόλεις. Καμιά υπερτροφική πρωτεύουσα, αφού το Βερολίνο παραμένει η πολιτική και πολιτιστική πρωτεύουσα, το Ντίσελντορφ η πρωτεύουσα της διαφήμισης, και φυσικά η Φρανκφούρτη πρωτεύουσα όχι μόνο της Γερμανικής αλλά και της Ευρωπαϊκής Οικονομίας.
Αυτή είναι η Γερμάνια.
Το αν θα πρέπει να διδαχθούμε κάτι από όλα αυτά θα πρέπει να το κρίνει καθένας μόνος του. Αν ωφελεί η ελαφριά και αφελή κριτική του καναπέ για τα κακόγουστα ή όχι κουστουμάκια της Γερμανίδας αρχηγού θα πρέπει να το αναρωτηθούμε μόνοι μας.
Ας σκεφτούμε αν οι τοπικές κοινωνίες επιλέγουν σοφά τους ηγέτες που θα τις οδηγήσουν σε παραγωγική συνεννόηση με την κεντρική εξουσία, έτσι ώστε να μην μιλάμε για μια Αθήνα, αλλά για μια Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Ιωάννινα, Καβάλα, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη και Κρήτη.
Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας τι ακριβως ειναι αυτό που θέλουμε για τη χώρα μας. Πως φανταζόμαστε τους εαυτούς μας μέσα σ’ αυτή και πως προσδιορίζουμε τη σχέση με δαύτη. Με ένα καινούριο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα ακολουθήσει της γενιές που σήμερα κουβαλάνε την ευθύνη της ανασύστασης της χωράς.
Με μια διαφορά: αυτή τη φορά ας το κάνουμε σωστά!
Tromaktiko
Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ από την υποκειμενικότητα με την οποία κρίνω τα πράγματα, κάθε φορά που η δουλειά μου με αναγκάζει να... λείπω από τη χώρα είναι ένα μεγάλο μάθημα για μένα.
Σε κάθε ταξίδι, στο αεροπλάνο, στο τρένο ή στο λεωφορείο δεν περνά η ώρα αν δεν έχεις κάτι που θα χαζέψεις. Άρχισα λοιπόν να προσπαθώ να μαθαίνω ολοένα και περισσότερα πράγματα για τη Γερμανία.
Τι είναι αυτό λοιπόν που την καθιστά πέρα από μια οικονομική υπερδύναμη σε ένα διαμορφωτή συνειδήσεων και πολιτισμού. Πως κατάφερε η Άνγκελα Μέρκελ να κερδίσει σε μεγάλο ποσοστό την εμπιστοσύνη των πολιτών της αλλά και το σεβασμό των ηγετών του κόσμου;
Η Γερμανία σήμερα, αριθμεί 30 εκατομμύρια τουρίστες που αφήνουν τον ίδιο αριθμό ευρώ στη χώρα. Δέκα από τα Πανεπιστήμια της βρίσκονται στην ελίτ του κόσμου, έχει 194 think tanks, 200. 000 ξένους φοιτητές, 450 ξένους ανταποκριτές στη χωρά και κέρδισε 74 Ολυμπιακά μετάλλια το 2012.
Στον τομέα του πολιτισμού δυο εκατομμύρια πολίτες της παρακολούθησαν τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα της χωράς, μετρά 158 πολιτιστικές αποστολές ανά τον κόσμο, έχει τέσσερις ομάδες ποδοσφαίρου στην παγκόσμια ελίτ, έχει 38 μνημεία αναγνωρισμένα από την Unesco, 10 εστιατόρια με τρία αστέρια από τον οδηγό της Michellin και ξοδεύει 10 δις ευρώ για διεθνή βοήθεια.
Σε επιχειρηματικό επίπεδο πέρα από τις πολυδιαφημιζόμενες Bosch, Siemens και MercedesBenz η Γερμάνια κατάφερε να γίνει συνώνυμο της αξιοπιστίας. Συνεχίζει να παράγει προϊόντα αντίθετα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Και το κάνει καλά!
Πολιτιστικά έχει δημιουργήσει το Ινστιτούτο του Γκαίτε που προάγει την Γερμανική κουλτούρα, αλλά και τον τοπικό πολιτισμό, όπου κι αν βρίσκεται στηρίζοντας την κουλτούρα και τους καλλιτέχνες των χωρών υποδοχής.
Αθλητικά, γιατί κανείς δεν πρέπει να υποτιμά την διεισδυτικότητα στην παγκόσμια κοινότητα που προωθείται μέσω του αθλητισμού, έχει καταφέρει να είναι από τους βασικούς παίκτες. Θυμηθείτε τη δική μας επιρροή μετά τη μεγάλη επιτυχία του Ευρωπαϊκού κυπέλου ποδοσφαίρου.
Η παρουσία φυσικά της Άγκελα Μέρκελ στο τιμόνι είναι καθοριστική μια και είναι η μονή Καγκελάριος των τελευταίων δεκαετιών που έβαλε τη Γερμάνια στο επίκεντρο της ουσιαστικής πολιτικής επιρροών.
Τέλος, ας παρατηρήσουμε την ανάπτυξη της, ούσα η μόνη χωρά που έχει πέντε ισάξια μεγάλες πόλεις. Καμιά υπερτροφική πρωτεύουσα, αφού το Βερολίνο παραμένει η πολιτική και πολιτιστική πρωτεύουσα, το Ντίσελντορφ η πρωτεύουσα της διαφήμισης, και φυσικά η Φρανκφούρτη πρωτεύουσα όχι μόνο της Γερμανικής αλλά και της Ευρωπαϊκής Οικονομίας.
Αυτή είναι η Γερμάνια.
Το αν θα πρέπει να διδαχθούμε κάτι από όλα αυτά θα πρέπει να το κρίνει καθένας μόνος του. Αν ωφελεί η ελαφριά και αφελή κριτική του καναπέ για τα κακόγουστα ή όχι κουστουμάκια της Γερμανίδας αρχηγού θα πρέπει να το αναρωτηθούμε μόνοι μας.
Ας σκεφτούμε αν οι τοπικές κοινωνίες επιλέγουν σοφά τους ηγέτες που θα τις οδηγήσουν σε παραγωγική συνεννόηση με την κεντρική εξουσία, έτσι ώστε να μην μιλάμε για μια Αθήνα, αλλά για μια Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Ιωάννινα, Καβάλα, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη και Κρήτη.
Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας τι ακριβως ειναι αυτό που θέλουμε για τη χώρα μας. Πως φανταζόμαστε τους εαυτούς μας μέσα σ’ αυτή και πως προσδιορίζουμε τη σχέση με δαύτη. Με ένα καινούριο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα ακολουθήσει της γενιές που σήμερα κουβαλάνε την ευθύνη της ανασύστασης της χωράς.
Με μια διαφορά: αυτή τη φορά ας το κάνουμε σωστά!
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
