2014-01-30 09:00:11
του Ιωάννη Σ. Λάμπρου, Πολιτικού Επιστήμονος
Το ζήτημα των θρησκευτικών πεποιθήσεων του κ. Τσίπρα, το οποίο ανέκυψε τις τελευταίες ημέρες, δίνει την ευκαιρία για τη διατύπωση ορισμένων παρατηρήσεων. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του κ. Τσίπρα αποτελούν προσωπική επιλογή, η οποία, ο γράφων ελπίζει, να είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αναζήτησης και συνειδητής απόφασης στην οποία ο κ. Τσίπρας να κατέληξε μετά από πολλή σκέψη.
Μόνο τότε θα έχει κάποια αξία η στάση του. Αν, όμως, η θέση του περί μη ύπαρξης Θεού αποτελεί μέρος της νοοτροπίας, σύμφωνα με την οποία η ταυτότητα του ως προοδευτικού ανθρώπου επιτάσσει να αποδοκιμάζει τη θρησκεία και να στέκεται απέναντι της σκωπτικά, με την βεβαιότητα της ηθικής ανωτερότητας του ανθρώπου του Διαφωτισμού, τότε είναι κρίμα για τον ίδιο Η αθεΐα δεν είναι αξιακό πρότυπο και δεν συνεπάγεται, αναγκαστικά, πρόοδο όπως καταμαρτυρεί η συμφορά και τα βάσανα εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στα κομμουνιστικά καθεστώτα
. Μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, στην πορεία του 20ου αιώνα, διεπράχθησαν από άθεους ( Μουσταφά Κεμάλ, Ιωσήφ Στάλιν, Αδόλφος Χίτλερ, Μάο Τσε Τουνγκ Πολ Ποτ). Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή ή μη της θρησκευτικής πίστης είναι και πρέπει να είναι ελεύθερη, προσωπική πράξη. Πίστη με το στανιό δεν είναι πίστη. «Για αυτόν που έχει πίστη, καμιά εξήγηση δεν είναι αναγκαία. Για αυτόν που δεν έχει πίστη, καμιά εξήγηση δεν είναι δυνατή» ( Θωμάς Ακινάτης ).
Αυτό το οποίο αποτελεί πρόβλημα, ωστόσο, είναι η στάση, την οποία έχουν αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους θρησκευόμενους συμπατριώτες τους και η γελοιοποίηση των μεταφυσικών ανησυχιών των τελευταίων, στάση η οποία εξισώνει τη θρησκευτική πίστη με την οπισθοδρόμηση και τον σκοταδισμό αγνοώντας ότι η μεταφυσική διάσταση της ύπαρξης μας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης φύσεως. Ίσως, το πρόβλημα δεν βρίσκεται σε αυτούς που πιστεύουν αλλά σε αυτούς που δεν πιστεύουν. «Το να μην μπορείς να πιστέψεις είναι ένα είδος αναπηρίας» ( Γιάννης Τσαρούχης).
Εάν ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να κυβερνήσει αυτό τη χώρα, και να την κυβερνήσει σωστά, οφείλει να σέβεται την χριστιανική πίστη των ανθρώπων της, χριστιανική πίστη, η οποία τους συντρόφευσε στα πιο σκοτεινά χρόνια της δουλείας, πολύ πριν κάνει την εμφάνιση του ο Κάρολος Μαρξ… Και πως αν, πραγματικά, θέλει να ενώσει τον λαό για μακροχρόνιο αγώνα επιβίωσης και εθνικής ανάτασης, αυτό δεν μπορεί να το πετύχει με την Εκκλησία απέναντι. Η Ορθοδοξία έχει πολλά να διδάξει στον κ. Τσίπρα για μακροχρόνιους αγώνες. Αρκεί ο τελευταίος να έχει διάθεση να ακούσει…
Η πλέον ξεκάθαρη θέση, εκ μέρους του κ. Τσίπρα, απέναντι στην ελλαδική κοινωνία, θα ήταν η δημόσια παραδοχή, από τον ίδιο, των προσωπικών του πεποιθήσεων με την παράλληλη δήλωση σεβασμού στη χριστιανική ταυτότητα των συμπατριωτών του και στον ρόλο της Ορθοδοξίας στην ιστορική διαχρονία του Έθνους. Αν ο κ. Τσίπρας, όμως, θέλει να εφαρμόσει πειράματα κοινωνικής μηχανικής και να διαρρήξει τον δεσμό μεταξύ Έθνους και Εκκλησίας δεν θα ενώσει το λαό αλλά θα τον διχάσει. Εθνικοί αγώνες γίνονται μόνο από έθνη με επίγνωση της εθνικής τους καταγωγής και της ιστορικής τους πορείας. Κοινωνικά σύνολα χωρίς εθνική ταυτότητα και θρησκευτική συνείδηση αποτελούν έρμαια τους ενός και του άλλου. Μια κοινωνία χωρίς την αίσθηση του ιερού είναι ικανή για τα πάντα…
Όσον αφορά το επιχείρημα ότι οι θρησκευτικές απόψεις ενός δημοσίου προσώπου αποτελούν, αυστηρώς, προσωπικό θέμα αποτελεί δείγμα υποκρισίας εκ μέρους κάποιων, υπερβολικά, ευαίσθητων συμπατριωτών μας… Η ελληνική κοινωνία πρέπει να γνωρίζει τι πρεσβεύει ο επίδοξος πρωθυπουργός της χώρας. Λόγω του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος διακυβέρνησης, ο έχων αυτό το αξίωμα είναι υπεύθυνος για τη λήψη όλων των σημαντικών αποφάσεων για την πορεία του τόπου. Ο πρωθυπουργός έχει εξουσία μονάρχη χωρίς να ονομάζεται έτσι. Αυτός, του οποίου οι ενέργειες καθορίζουν τη ζωή 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, οφείλει να μην κρύψει τίποτα από τον λαό, τον οποίο κυβερνά. Ευαισθησίες περί προσωπικών δεδομένων δεν υφίστανται για υποψήφιους πρωθυπουργούς όχι μόνο για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις αλλά για τα πάντα... Οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός πρωθυπουργού μπορεί να έχουν άμεσο αντίκτυπο στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό η κοινωνία πρέπει να το γνωρίζει. Πολύ σωστά ο Μητροπολίτης Πειραιώς επεσήμανε την σημασία να γνωρίζει το εκλογικό σώμα τις απόψεις επίδοξων πρωθυπουργών σχετικά με την ταυτότητα και ιδιοπροσωπία της πατρίδας μας.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην πιστεύει. Αποτελεί, όμως, υποχρέωσή του να συμπεριφέρεται ανάλογα. Αν ο κ. Τσίπρας είναι άθεος δεν πρέπει να φιλά το σταυρό και δεν πρέπει να συμμετέχει σε θρησκευτικές τελετές, πλην, φυσικά, αυτών που επιβάλλεται λόγω της θεσμικής του ιδιότητας. Η συνέπεια λόγων και πράξεων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για κάθε επίδοξο ηγέτη. Το γελοίο θέαμα του άθεου Γιώργου Παπανδρέου να μεταφέρει τον Επιτάφιο, τη Μεγάλη Παρασκευή, γελοιοποίησε και τον ίδιο και την Εκκλησία που επέτρεψε να χρησιμοποιηθούν τα Άγια Μυστήρια για τη δημόσια εικόνα του αδίστακτου αυτού πολιτικού. Ενώ για τον κ. Τσίπρα το φίλημα του σταυρού είναι μια καλή φωτογραφία για τις εφημερίδες, για άλλους καθορίζει την ίδια τους την ύπαρξη… Η διστακτικότητα του να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να συμπεριφερθεί ανάλογα δημιουργεί το ζήτημα. Αν ο κ. Τσίπρας έχει εμπιστοσύνη σε αυτά τα οποία πρεσβεύει, οφείλει να τα προασπίσει δημοσίως και να έχει εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού.
Τακτικισμοί Νέας Δημοκρατίας
Από την όλη συζήτηση προκύπτουν και ορισμένα συμπεράσματα για τη στάση της Νέας Δημοκρατίας. Μέσα σε μια κοινωνία, μεγάλο μέρος της οποίας δοκιμάζεται σκληρά από την οικονομική κρίση ο σκανδαλισμός για την αθεΐα του κ. Τσίπρα και τα υπονοούμενα για τους άθεους κομμουνιστές που θα πάρουν την εξουσία προκαλούν το γέλωτα. Η απόπειρα κέρδους λίγων ψήφων, εν μέσω οικονομικής εξαθλίωσης, αποτελεί απόδειξη ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν στο ελλαδικό πολιτικό σκηνικό. Υπήρχαν δε, και κωμικές τοποθετήσεις Υπουργών της κυβέρνησης, δηλωτικές του εθνικού και θρησκευτικού αποχρωματισμού του εν Ελλάδι φιλελευθερισμού· «Δεν με ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας είναι άθεος, με ενδιαφέρει αν έχει κολλήσει κανένα ένσημο» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τρία πουλάκια κάθονταν…
Η διαχρονική ιδεολογική σύγχυση της Νέας Δημοκρατίας εντείνεται υπό την πίεση της παρούσας οικονομικής κρίσης. Κόπτονται για την αθεΐα του κ. Τσίπρα, την ίδια στιγμή κατά την οποία το κυρίαρχο φιλελεύθερο ρεύμα μέσα στο κόμμα προωθεί την αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Ασυνάρτητες τοποθετήσεις χωρίς συνέχεια, πότε από εδώ, πότε από εκεί. Δεν υπάρχει σύστημα αρχών, μόνο τακτικισμοί για να παραταθεί η παραμονή στην εξουσία. Τη μια εκφραστές μετανεωτερικών αντιλήψεων ( πολυπολιτισμική κοινωνία), την άλλη διάχυση πανικού για τον ερχομό των κομμουνιστών που «θα μαγαρίσουν τις κόρες μας και θα μας πάρουν τα σπίτια». Από τη μια υπόσχονται μαζικές απελάσεις παράνομων μεταναστών, από την άλλη υποδέχονται παιδιά λαθρομεταναστών στο Μέγαρο Μαξίμου επειδή, μόνο και μόνο, ξέρουν να βάζουν καλάθια ( περίπτωση Αντετοκούμπο ). Από τη μια δεσμεύονται για μια υπερήφανη εξωτερική πολιτική, από την άλλη είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τον εκπρόσωπο των κατεχομένων της Κύπρου στην Αθήνα ανατρέποντας πολιτική 40 ετών. Από τη μία υπόσχονται τόνωση της επιχειρηματικότητας, από την άλλη επιβαρύνουν με εξοντωτική φορολογία κάθε μικρομεσαία επιχείρηση. Μιλούν για την επικείμενη έλευση των κομμουνιστών στην εξουσία, αλλά είναι οι ίδιοι που κοντεύουν να κάνουν πράξη αυτό που δεν πέτυχαν οι καπεταναίοι το 1946-1949, να πάρουν τα σπίτια των Ελλήνων. Μιλούν για εθνική συνοχή, είναι έτοιμοι, όμως, να εμπορευθούν την άδεια παραμονής στη χώρα δίνοντας την σε νεόπλουτους αλλοδαπούς για λίγες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τσακίζοντας, με αυτόν τον τρόπο, τον αυτοσεβασμό των Ελλήνων. Αυτοπροβάλλονται ως το κόμμα της οικογένειας, την ίδια στιγμή που η ανέχεια, αποτέλεσμα συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής, διαλύει δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά.
Οι θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας, του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, θα ανακουφιστούν να μάθουν ότι ο κίνδυνος για την πίστη μας, δεν προέρχεται από άθεους πολιτικούς – η ύπαρξη Θεού δεν εξαρτάται από τις απόψεις του κ. Τσίπρα - αλλά από ανάξιους ιερείς και από την υποκρισία του χριστεπώνυμου πληρώματος των νοικοκυραίων. Αν δεν μπορούν να εμπνεύσουν, τουλάχιστον μη διχάζουν...
InfoGnomon
Το ζήτημα των θρησκευτικών πεποιθήσεων του κ. Τσίπρα, το οποίο ανέκυψε τις τελευταίες ημέρες, δίνει την ευκαιρία για τη διατύπωση ορισμένων παρατηρήσεων. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του κ. Τσίπρα αποτελούν προσωπική επιλογή, η οποία, ο γράφων ελπίζει, να είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αναζήτησης και συνειδητής απόφασης στην οποία ο κ. Τσίπρας να κατέληξε μετά από πολλή σκέψη.
Μόνο τότε θα έχει κάποια αξία η στάση του. Αν, όμως, η θέση του περί μη ύπαρξης Θεού αποτελεί μέρος της νοοτροπίας, σύμφωνα με την οποία η ταυτότητα του ως προοδευτικού ανθρώπου επιτάσσει να αποδοκιμάζει τη θρησκεία και να στέκεται απέναντι της σκωπτικά, με την βεβαιότητα της ηθικής ανωτερότητας του ανθρώπου του Διαφωτισμού, τότε είναι κρίμα για τον ίδιο Η αθεΐα δεν είναι αξιακό πρότυπο και δεν συνεπάγεται, αναγκαστικά, πρόοδο όπως καταμαρτυρεί η συμφορά και τα βάσανα εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στα κομμουνιστικά καθεστώτα
Αυτό το οποίο αποτελεί πρόβλημα, ωστόσο, είναι η στάση, την οποία έχουν αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους θρησκευόμενους συμπατριώτες τους και η γελοιοποίηση των μεταφυσικών ανησυχιών των τελευταίων, στάση η οποία εξισώνει τη θρησκευτική πίστη με την οπισθοδρόμηση και τον σκοταδισμό αγνοώντας ότι η μεταφυσική διάσταση της ύπαρξης μας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης φύσεως. Ίσως, το πρόβλημα δεν βρίσκεται σε αυτούς που πιστεύουν αλλά σε αυτούς που δεν πιστεύουν. «Το να μην μπορείς να πιστέψεις είναι ένα είδος αναπηρίας» ( Γιάννης Τσαρούχης).
Εάν ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να κυβερνήσει αυτό τη χώρα, και να την κυβερνήσει σωστά, οφείλει να σέβεται την χριστιανική πίστη των ανθρώπων της, χριστιανική πίστη, η οποία τους συντρόφευσε στα πιο σκοτεινά χρόνια της δουλείας, πολύ πριν κάνει την εμφάνιση του ο Κάρολος Μαρξ… Και πως αν, πραγματικά, θέλει να ενώσει τον λαό για μακροχρόνιο αγώνα επιβίωσης και εθνικής ανάτασης, αυτό δεν μπορεί να το πετύχει με την Εκκλησία απέναντι. Η Ορθοδοξία έχει πολλά να διδάξει στον κ. Τσίπρα για μακροχρόνιους αγώνες. Αρκεί ο τελευταίος να έχει διάθεση να ακούσει…
Η πλέον ξεκάθαρη θέση, εκ μέρους του κ. Τσίπρα, απέναντι στην ελλαδική κοινωνία, θα ήταν η δημόσια παραδοχή, από τον ίδιο, των προσωπικών του πεποιθήσεων με την παράλληλη δήλωση σεβασμού στη χριστιανική ταυτότητα των συμπατριωτών του και στον ρόλο της Ορθοδοξίας στην ιστορική διαχρονία του Έθνους. Αν ο κ. Τσίπρας, όμως, θέλει να εφαρμόσει πειράματα κοινωνικής μηχανικής και να διαρρήξει τον δεσμό μεταξύ Έθνους και Εκκλησίας δεν θα ενώσει το λαό αλλά θα τον διχάσει. Εθνικοί αγώνες γίνονται μόνο από έθνη με επίγνωση της εθνικής τους καταγωγής και της ιστορικής τους πορείας. Κοινωνικά σύνολα χωρίς εθνική ταυτότητα και θρησκευτική συνείδηση αποτελούν έρμαια τους ενός και του άλλου. Μια κοινωνία χωρίς την αίσθηση του ιερού είναι ικανή για τα πάντα…
Όσον αφορά το επιχείρημα ότι οι θρησκευτικές απόψεις ενός δημοσίου προσώπου αποτελούν, αυστηρώς, προσωπικό θέμα αποτελεί δείγμα υποκρισίας εκ μέρους κάποιων, υπερβολικά, ευαίσθητων συμπατριωτών μας… Η ελληνική κοινωνία πρέπει να γνωρίζει τι πρεσβεύει ο επίδοξος πρωθυπουργός της χώρας. Λόγω του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος διακυβέρνησης, ο έχων αυτό το αξίωμα είναι υπεύθυνος για τη λήψη όλων των σημαντικών αποφάσεων για την πορεία του τόπου. Ο πρωθυπουργός έχει εξουσία μονάρχη χωρίς να ονομάζεται έτσι. Αυτός, του οποίου οι ενέργειες καθορίζουν τη ζωή 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, οφείλει να μην κρύψει τίποτα από τον λαό, τον οποίο κυβερνά. Ευαισθησίες περί προσωπικών δεδομένων δεν υφίστανται για υποψήφιους πρωθυπουργούς όχι μόνο για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις αλλά για τα πάντα... Οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός πρωθυπουργού μπορεί να έχουν άμεσο αντίκτυπο στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό η κοινωνία πρέπει να το γνωρίζει. Πολύ σωστά ο Μητροπολίτης Πειραιώς επεσήμανε την σημασία να γνωρίζει το εκλογικό σώμα τις απόψεις επίδοξων πρωθυπουργών σχετικά με την ταυτότητα και ιδιοπροσωπία της πατρίδας μας.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην πιστεύει. Αποτελεί, όμως, υποχρέωσή του να συμπεριφέρεται ανάλογα. Αν ο κ. Τσίπρας είναι άθεος δεν πρέπει να φιλά το σταυρό και δεν πρέπει να συμμετέχει σε θρησκευτικές τελετές, πλην, φυσικά, αυτών που επιβάλλεται λόγω της θεσμικής του ιδιότητας. Η συνέπεια λόγων και πράξεων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για κάθε επίδοξο ηγέτη. Το γελοίο θέαμα του άθεου Γιώργου Παπανδρέου να μεταφέρει τον Επιτάφιο, τη Μεγάλη Παρασκευή, γελοιοποίησε και τον ίδιο και την Εκκλησία που επέτρεψε να χρησιμοποιηθούν τα Άγια Μυστήρια για τη δημόσια εικόνα του αδίστακτου αυτού πολιτικού. Ενώ για τον κ. Τσίπρα το φίλημα του σταυρού είναι μια καλή φωτογραφία για τις εφημερίδες, για άλλους καθορίζει την ίδια τους την ύπαρξη… Η διστακτικότητα του να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να συμπεριφερθεί ανάλογα δημιουργεί το ζήτημα. Αν ο κ. Τσίπρας έχει εμπιστοσύνη σε αυτά τα οποία πρεσβεύει, οφείλει να τα προασπίσει δημοσίως και να έχει εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού.
Τακτικισμοί Νέας Δημοκρατίας
Από την όλη συζήτηση προκύπτουν και ορισμένα συμπεράσματα για τη στάση της Νέας Δημοκρατίας. Μέσα σε μια κοινωνία, μεγάλο μέρος της οποίας δοκιμάζεται σκληρά από την οικονομική κρίση ο σκανδαλισμός για την αθεΐα του κ. Τσίπρα και τα υπονοούμενα για τους άθεους κομμουνιστές που θα πάρουν την εξουσία προκαλούν το γέλωτα. Η απόπειρα κέρδους λίγων ψήφων, εν μέσω οικονομικής εξαθλίωσης, αποτελεί απόδειξη ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν στο ελλαδικό πολιτικό σκηνικό. Υπήρχαν δε, και κωμικές τοποθετήσεις Υπουργών της κυβέρνησης, δηλωτικές του εθνικού και θρησκευτικού αποχρωματισμού του εν Ελλάδι φιλελευθερισμού· «Δεν με ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας είναι άθεος, με ενδιαφέρει αν έχει κολλήσει κανένα ένσημο» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τρία πουλάκια κάθονταν…
Η διαχρονική ιδεολογική σύγχυση της Νέας Δημοκρατίας εντείνεται υπό την πίεση της παρούσας οικονομικής κρίσης. Κόπτονται για την αθεΐα του κ. Τσίπρα, την ίδια στιγμή κατά την οποία το κυρίαρχο φιλελεύθερο ρεύμα μέσα στο κόμμα προωθεί την αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Ασυνάρτητες τοποθετήσεις χωρίς συνέχεια, πότε από εδώ, πότε από εκεί. Δεν υπάρχει σύστημα αρχών, μόνο τακτικισμοί για να παραταθεί η παραμονή στην εξουσία. Τη μια εκφραστές μετανεωτερικών αντιλήψεων ( πολυπολιτισμική κοινωνία), την άλλη διάχυση πανικού για τον ερχομό των κομμουνιστών που «θα μαγαρίσουν τις κόρες μας και θα μας πάρουν τα σπίτια». Από τη μια υπόσχονται μαζικές απελάσεις παράνομων μεταναστών, από την άλλη υποδέχονται παιδιά λαθρομεταναστών στο Μέγαρο Μαξίμου επειδή, μόνο και μόνο, ξέρουν να βάζουν καλάθια ( περίπτωση Αντετοκούμπο ). Από τη μια δεσμεύονται για μια υπερήφανη εξωτερική πολιτική, από την άλλη είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τον εκπρόσωπο των κατεχομένων της Κύπρου στην Αθήνα ανατρέποντας πολιτική 40 ετών. Από τη μία υπόσχονται τόνωση της επιχειρηματικότητας, από την άλλη επιβαρύνουν με εξοντωτική φορολογία κάθε μικρομεσαία επιχείρηση. Μιλούν για την επικείμενη έλευση των κομμουνιστών στην εξουσία, αλλά είναι οι ίδιοι που κοντεύουν να κάνουν πράξη αυτό που δεν πέτυχαν οι καπεταναίοι το 1946-1949, να πάρουν τα σπίτια των Ελλήνων. Μιλούν για εθνική συνοχή, είναι έτοιμοι, όμως, να εμπορευθούν την άδεια παραμονής στη χώρα δίνοντας την σε νεόπλουτους αλλοδαπούς για λίγες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τσακίζοντας, με αυτόν τον τρόπο, τον αυτοσεβασμό των Ελλήνων. Αυτοπροβάλλονται ως το κόμμα της οικογένειας, την ίδια στιγμή που η ανέχεια, αποτέλεσμα συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής, διαλύει δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά.
Οι θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας, του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, θα ανακουφιστούν να μάθουν ότι ο κίνδυνος για την πίστη μας, δεν προέρχεται από άθεους πολιτικούς – η ύπαρξη Θεού δεν εξαρτάται από τις απόψεις του κ. Τσίπρα - αλλά από ανάξιους ιερείς και από την υποκρισία του χριστεπώνυμου πληρώματος των νοικοκυραίων. Αν δεν μπορούν να εμπνεύσουν, τουλάχιστον μη διχάζουν...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το πρώτο πολιτικό στίγμα των Κούρδων τής Συρίας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ Η Κ.Ο. ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
