2014-01-31 01:05:08
Η Βουλευτής Β΄ Αθηνών της Ν.Δ. Άννα Καραμανλή τοποθετήθηκε στην ειδική μόνιμη επιτροπή ισότητας νεολαίας και δικαιωμάτων του ανθρώπου με θέμα ημερήσιας διάταξης «Φαινόμενα λεκτικής βίας κατά γυναικών Βουλευτών , λόγω φύλου, και προτάσεις για θεσμική προστασία τους.»
Η Άννα Καραμανλή υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, τη σημασία της θεσμικής θωράκισης της ομαλής κοινοβουλευτικής λειτουργίας και της προστασίας της από ακραίες και προκλητικές συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα εντός της Βουλής, απαξιώνοντας τον ρόλο του βουλευτού και εισάγοντας πρακτικές διακρίσεων, αποκλεισμών και εκφύλισης των δημοκρατικών μας ηθών.
Έφερε στο προσκήνιο τις ήδη εφαρμοζόμενες πρακτικές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πάταξη κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, καθώς και για τη σύμφωνη με τα χρηστά κοινοβουλευτικά ήθη συμπεριφορά των εκλεγμένων εκπροσώπων του.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στην ανάγκη ανάληψης της προσωπικής ευθύνης της καθεμίας και του καθενός βουλευτού, καθώς πολλές από τις φραστικές αντεγκλήσεις που λαμβάνουν χώρα εντός της ελληνικής Βουλής, αποτελούν προέκταση προκλητικών και ακραίων τρόπων έκφρασης και συμμετοχής βουλευτών σε διαμαρτυρίες, με τρόπους και σε τόπους που απάδουν του βουλευτικού αξιώματος και της υψηλής κοινοβουλευτικής αποστολής.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία .
Είναι αλήθεια πως κατά το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν, δυστυχώς ανάμεσά μας, τα περιστατικά συμπεριφορών που απάδουν του ρόλου, της ευθύνης και των ποιοτικών εκφάνσεων που οφείλουν να συνοδεύουν το βουλευτικό αξίωμα. Στη βάση πολλών από αυτές τις βίαιες και απαξιωτικές συμπεριφορές βρίσκονται ταπεινά ελατήρια διακρίσεων που συχνά στοχεύουν τις γυναίκες συναδέλφους.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η πρωτόγνωρη και δύσκολη συγκυρία που διέρχεται ο εθνικός και ο κοινοβουλευτικός μας βίος, είχαν, ανάμεσα στα άλλα, και το επακόλουθο της ραγδαίας και διαβρωτικής μεταβολής των κοινοβουλευτικών μας ηθών. Ενώ μέχρι πρότινος η συμπεριφορά του καθενός και της καθεμίας, βουλευτού, από εμάς, βασιζότανε σε άγραφους κανόνες ηθικής, αυτό δεν είναι πια αρκετό για να περιορίσει ορισμένα απαράδεκτα φαινόμενα λεκτικής βίας και χυδαίων φραστικών επιθέσεων, κατά γυναικών βουλευτών.
Θα ήθελα, στο σημείο αυτό να υπογραμμίσω το γεγονός πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο σχετικό ψήφισμά του της 6ης Φεβρουαρίου του 2013 αναφέρεται στην κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών ως συνέπεια και ταυτόχρονα ως αιτία της γενικότερης ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων.
Κορυφαία, δε προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών θα πρέπει να είναι η εξάλειψη των κοινωνικό-πνευματικών στάσεων που ευνοούν τις διακρίσεις και υποδαυλίζουν την υποδεέστερη θέση των γυναικών στην κοινωνία, με επακόλουθο την ανοχή της βίας κατά των γυναικών τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια σφαίρα. Στο σπίτι και στον χώρο εργασίας.
Και δεν μπορεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υπάρξει πιο δημόσια σφαίρα από το ίδιο το Κοινοβούλιο, που αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας και τον χώρο όπου καλούμαστε να ασκήσουμε απρόσκοπτα τα καθήκοντά μας.
Για αυτό και κάθε μορφή βίας, και εν προκειμένου η λεκτική βία, είναι κατακριτέα και καταδικαστέα. Όχι επειδή προσβάλει τις γυναίκες, αλλά επειδή προσβάλει την εμπιστοσύνη των πολιτών που εκπροσωπούνται στο πρόσωπο της καθεμίας και του καθενός από εμάς.
Η λεκτική βία κατά γυναικών, εκλεγμένων στην ελληνική Βουλή αποτελεί μόνον μία από τις απεχθείς εκφάνσεις της προκλητικής και αήθους συμπεριφοράς ορισμένων
εκ των συναδέλφων μας. Και όλες αυτές οι ανάρμοστες και προσβλητικές συμπεριφορές που θίγουν πρώτα από όλα τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία και κατά δεύτερο λόγο την προσωπικότητα και το φύλο του βουλευτή, πρέπει να παταχθούν και να εξαλειφθούν από τους χώρους του Κοινοβουλίου, ώστε να μην τις δούμε να πολλαπλασιάζονται στην κοινωνία.
Η θέσπιση του Κώδικα Δεοντολογίας στην Ελληνική Βουλή, στα πρότυπα του αντίστοιχου κώδικα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κωδίκων συμπεριφοράς που έχουν υιοθετήσει για τα μέλη τους πολλά από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η εξάντληση της αυστηρότητας, απέναντι σε όσους βουλευτές υβρίζουν συναδέλφους τους -και εν προκειμένω γυναίκες βουλευτές- με κλήτευσή τους από τον Πρόεδρο του σώματος σε δημόσια απολογία, περικοπές επιδομάτων και αποβολή από την ολομέλεια, κατά την τέλεση του παραπτώματος, μπορούν να λειτουργήσουν ως δικλείδα ασφαλείας για την ανεμπόδιστη κοινοβουλευτική έκφραση και την προστασία του δημοκρατικού μας ήθους, που οφείλει, στις περιπτώσεις αυτές να επιδεικνύει με αποφασιστικότητα τα θεσμικά του αντανακλαστικά.
Την ίδια, όμως, στιγμή πρέπει και η καθεμιά και ο καθένας βουλευτής από εμάς, ανεξαρτήτως φύλου και ιδεολογικής ή παραταξιακής τοποθέτησης, να σέβεται το λειτούργημα, τον ρόλο και την υψηλή αποστολή που του αναθέσανε οι πολίτες. Γιατί, πολλές από τις απεχθείς φραστικές επιθέσεις και αντεγκλήσεις που διημείφθησαν εντός των τειχών του Κοινοβουλίου μας, έλαβαν χώρα στην προέκταση προκλητικών και ακραίων τρόπων έκφρασης και συμμετοχής βουλευτών σε διαμαρτυρίες, με τρόπους και σε τόπους που δεν ταιριάζουν με την υψηλή αποστολή που μας έχει αναθέσει ο ελληνικός λαός.
Tromaktiko
Η Άννα Καραμανλή υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, τη σημασία της θεσμικής θωράκισης της ομαλής κοινοβουλευτικής λειτουργίας και της προστασίας της από ακραίες και προκλητικές συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα εντός της Βουλής, απαξιώνοντας τον ρόλο του βουλευτού και εισάγοντας πρακτικές διακρίσεων, αποκλεισμών και εκφύλισης των δημοκρατικών μας ηθών.
Έφερε στο προσκήνιο τις ήδη εφαρμοζόμενες πρακτικές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πάταξη κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, καθώς και για τη σύμφωνη με τα χρηστά κοινοβουλευτικά ήθη συμπεριφορά των εκλεγμένων εκπροσώπων του.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στην ανάγκη ανάληψης της προσωπικής ευθύνης της καθεμίας και του καθενός βουλευτού, καθώς πολλές από τις φραστικές αντεγκλήσεις που λαμβάνουν χώρα εντός της ελληνικής Βουλής, αποτελούν προέκταση προκλητικών και ακραίων τρόπων έκφρασης και συμμετοχής βουλευτών σε διαμαρτυρίες, με τρόπους και σε τόπους που απάδουν του βουλευτικού αξιώματος και της υψηλής κοινοβουλευτικής αποστολής.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία .
Είναι αλήθεια πως κατά το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν, δυστυχώς ανάμεσά μας, τα περιστατικά συμπεριφορών που απάδουν του ρόλου, της ευθύνης και των ποιοτικών εκφάνσεων που οφείλουν να συνοδεύουν το βουλευτικό αξίωμα. Στη βάση πολλών από αυτές τις βίαιες και απαξιωτικές συμπεριφορές βρίσκονται ταπεινά ελατήρια διακρίσεων που συχνά στοχεύουν τις γυναίκες συναδέλφους.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η πρωτόγνωρη και δύσκολη συγκυρία που διέρχεται ο εθνικός και ο κοινοβουλευτικός μας βίος, είχαν, ανάμεσα στα άλλα, και το επακόλουθο της ραγδαίας και διαβρωτικής μεταβολής των κοινοβουλευτικών μας ηθών. Ενώ μέχρι πρότινος η συμπεριφορά του καθενός και της καθεμίας, βουλευτού, από εμάς, βασιζότανε σε άγραφους κανόνες ηθικής, αυτό δεν είναι πια αρκετό για να περιορίσει ορισμένα απαράδεκτα φαινόμενα λεκτικής βίας και χυδαίων φραστικών επιθέσεων, κατά γυναικών βουλευτών.
Θα ήθελα, στο σημείο αυτό να υπογραμμίσω το γεγονός πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο σχετικό ψήφισμά του της 6ης Φεβρουαρίου του 2013 αναφέρεται στην κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών ως συνέπεια και ταυτόχρονα ως αιτία της γενικότερης ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων.
Κορυφαία, δε προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών θα πρέπει να είναι η εξάλειψη των κοινωνικό-πνευματικών στάσεων που ευνοούν τις διακρίσεις και υποδαυλίζουν την υποδεέστερη θέση των γυναικών στην κοινωνία, με επακόλουθο την ανοχή της βίας κατά των γυναικών τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια σφαίρα. Στο σπίτι και στον χώρο εργασίας.
Και δεν μπορεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υπάρξει πιο δημόσια σφαίρα από το ίδιο το Κοινοβούλιο, που αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας και τον χώρο όπου καλούμαστε να ασκήσουμε απρόσκοπτα τα καθήκοντά μας.
Για αυτό και κάθε μορφή βίας, και εν προκειμένου η λεκτική βία, είναι κατακριτέα και καταδικαστέα. Όχι επειδή προσβάλει τις γυναίκες, αλλά επειδή προσβάλει την εμπιστοσύνη των πολιτών που εκπροσωπούνται στο πρόσωπο της καθεμίας και του καθενός από εμάς.
Η λεκτική βία κατά γυναικών, εκλεγμένων στην ελληνική Βουλή αποτελεί μόνον μία από τις απεχθείς εκφάνσεις της προκλητικής και αήθους συμπεριφοράς ορισμένων
εκ των συναδέλφων μας. Και όλες αυτές οι ανάρμοστες και προσβλητικές συμπεριφορές που θίγουν πρώτα από όλα τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία και κατά δεύτερο λόγο την προσωπικότητα και το φύλο του βουλευτή, πρέπει να παταχθούν και να εξαλειφθούν από τους χώρους του Κοινοβουλίου, ώστε να μην τις δούμε να πολλαπλασιάζονται στην κοινωνία.
Η θέσπιση του Κώδικα Δεοντολογίας στην Ελληνική Βουλή, στα πρότυπα του αντίστοιχου κώδικα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κωδίκων συμπεριφοράς που έχουν υιοθετήσει για τα μέλη τους πολλά από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η εξάντληση της αυστηρότητας, απέναντι σε όσους βουλευτές υβρίζουν συναδέλφους τους -και εν προκειμένω γυναίκες βουλευτές- με κλήτευσή τους από τον Πρόεδρο του σώματος σε δημόσια απολογία, περικοπές επιδομάτων και αποβολή από την ολομέλεια, κατά την τέλεση του παραπτώματος, μπορούν να λειτουργήσουν ως δικλείδα ασφαλείας για την ανεμπόδιστη κοινοβουλευτική έκφραση και την προστασία του δημοκρατικού μας ήθους, που οφείλει, στις περιπτώσεις αυτές να επιδεικνύει με αποφασιστικότητα τα θεσμικά του αντανακλαστικά.
Την ίδια, όμως, στιγμή πρέπει και η καθεμιά και ο καθένας βουλευτής από εμάς, ανεξαρτήτως φύλου και ιδεολογικής ή παραταξιακής τοποθέτησης, να σέβεται το λειτούργημα, τον ρόλο και την υψηλή αποστολή που του αναθέσανε οι πολίτες. Γιατί, πολλές από τις απεχθείς φραστικές επιθέσεις και αντεγκλήσεις που διημείφθησαν εντός των τειχών του Κοινοβουλίου μας, έλαβαν χώρα στην προέκταση προκλητικών και ακραίων τρόπων έκφρασης και συμμετοχής βουλευτών σε διαμαρτυρίες, με τρόπους και σε τόπους που δεν ταιριάζουν με την υψηλή αποστολή που μας έχει αναθέσει ο ελληνικός λαός.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πρόγραμμα Δωρεάν Διανομής Τροφίμων Κοιν. Πρόνοιας Δήμου Πεντέλης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
