2014-01-31 09:55:16
Συνδετικό κρίκο που θα ενώνει τη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ενωση, και όχι εστία διχασμού, πρέπει να γίνει η Ουκρανία, στην οποία, ωστόσο, η κατάσταση αυτή την περίοδο περιπλέκεται και πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Το παράδοξο του να θεωρείται η Ουκρανία «συνδετικός γεωπολιτικός κρίκος», είναι προφανές. Δεν είναι γραμματικό ή τυπογραφικό λάθος, ούτε καν διπλωματικό σόφισμα. Με την πρώτη ματιά, όντως, είναι δύσκολο να το πιστέψεις.
Η απόφαση της Ουκρανίας να αναστείλει την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), προκάλεσε αρχικά μούδιασμα και στη συνέχεια αισθήματα έντονης απογοήτευσης σε αρκετούς κύκλους. Στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της «Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης» στο Βίλνιους, ακούστηκαν διάφορα. Από τα περί «κλιμάκωσης της έντασης» και γεωπολιτικού «παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος», μέχρι και για ρωσικές πιέσεις προς την Ουκρανία. Έτσι, προέκυψε το συμπέρασμα ότι ο «ουκρανικός παράγοντας» θα επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις Ρωσίας-ΕΕ.
«Τριγωνικές σχέσεις»
Ρωσία-ΕΕ: Γεωπολιτικοί ανταγωνιστές ή στρατηγικοί εταίροι;
Αυτή η «λογική» όμως, είναι εσφαλμένη και παραπλανητική, κυρίως επειδή είναι συγκρουσιακή. Για να το καταλάβουμε, αρκεί απλά δούμε την πραγματικότητα. Είναι τέτοια, που οι «τριγωνικές σχέσεις» ΕΕ-Ρωσίας, ΕΕ-Ουκρανίας και Ρωσίας–Ουκρανίας, έχουν το χαρακτήρα μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής εταιρικής σχέσης, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις της πολιτικής κατάστασης. Είναι πολύτιμες, τόσο σαν διμερείς σχέσεις, όσο και γιατί ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των λαών μας. Και η ανάπτυξή τους είναι επωφελής για όλους.
Η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο εταίρο της Ρωσίας. Το 50% του εξωτερικού εμπορίου της χώρας γίνεται με την ΕΕ. Μας ενδιαφέρει να ανεβάσουμε τη συνεργασία σε ένα νέο επίπεδο, μέσω της άρσης των εμποδίων στις θεωρήσεις εισόδου (βίζα), με την προώθηση του εμπορίου και των επενδύσεων, με τη βελτίωση του κλίματος των πολιτικών επαφών. Ελπίζουμε ότι και από την ευρωπαϊκή πλευρά, μια τέτοια επίπονη και σοβαρή εργασία, θα έχει την ίδια υποστήριξη.
Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, φυσικά κατανοούμε και στηρίζουμε το ενδιαφέρον της Ουκρανίας, καθώς και των άλλων χωρών που επιθυμούν να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους με την ΕΕ. Η απόφαση για τον καθορισμό, τη μορφή και τα χαρακτηριστικά της εταιρικής σχέσης, είναι αναφαίρετο και αδιαμφισβήτητο κυρίαρχο δικαίωμα του ουκρανικού λαού και της νομίμως εκλεγμένης ηγεσίας του.
Επίσης, η ένταση, το εύρος και το βάθος των ρωσο-ουκρανικών σχέσεων, στον τομέα των επαφών μεταξύ των δύο λαών, στη βιομηχανική συνεργασία, στο εμπόριο, ειδικότερα στις συναλλαγές στο πλαίσιο της υφιστάμενης Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΖΕΣ) της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) και η ανάγκη περαιτέρω βελτίωσης, δεν χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης. Φυσικά και θέλουμε να συνεχίσει να αναπτύσσεται μια τέτοια συνεργασία. Η συρρίκνωση των από καιρό καθιερωμένων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων, θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στα κοινά μας σχέδια, θα επηρεάσει αρνητικά τις οικονομίες των δύο χωρών και θα πλήξει εν τέλει, την ίδια την ευημερία των πολιτών.
Μεταξύ Ευρώπης και Ευρασίας
Η προοπτική της επίτευξης συμφωνίας σύνδεσης Ουκρανίας-ΕΕ, και η δημιουργία μιας «σφαιρικής και σε βάθος» ζώνης ελεύθερου εμπορικών συναλλαγών, δεν μετατράπηκε –και λυπούμαστε ειλικρινά γι’ αυτό- σε μια θετική ευκαιρία για ένα νέο ποιοτικό βήμα προς τα εμπρός στο τρίγωνο των σχέσεων ΕΕ - Ουκρανία - Ρωσία. Αντί γι’ αυτό, το θέμα πολιτικοποιήθηκε, όταν επιχειρήθηκε να επιβληθεί στο Κίεβο η ψευδεπίγραφη επιλογή: «Είτε με τη Μόσχα, είτε με την Ευρώπη». Ταυτόχρονα, επικρίθηκε η επιλογή της Ουκρανίας υπέρ μιας πιο ολοκληρωμένης ανάλυσης των όρων της «Συμφωνίας Σύνδεσης» και της διενέργειας συμπληρωματικών διαβουλεύσεων με την ΕΕ, ενδεχομένως και με τη συμμετοχή της Ρωσίας.
Διαβάστε περισσότερα: Ουκρανία
Και για τους Ουκρανούς, και για εμάς (τους Ρώσους), είναι σημαντικό να έχουμε μια ολοκληρωμένη ιδέα για το τι σημαίνει στην πράξη και το που θα οδηγήσει η υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης. Ιδίως, στο πλαίσιο των κοινών οικονομικών σχεδίων μας που λειτουργούν αρμονικά. Πρέπει επίσης, να ληφθεί υπόψη η επίδραση των μεταβολών στους προτιμησιακούς δασμολογικούς όρους που ισχύουν για όλους τους μετέχοντες της ΖΕΣ, των χωρών της ΚΑΚ, περιλαμβανομένης και της ίδιας της Ουκρανίας. Ωστόσο, στην περίπτωση έναρξης της ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ, θα ήταν αδύνατο για την Ουκρανία να διατηρήσει τα προηγούμενα εμπορικά προνόμιά της εντός της ζώνης της ΚΑΚ. Και το πρόβλημα αυτό, δεν είναι πολιτικό, αλλά καθαρά οικονομικού χαρακτήρα. Οι συνέπειες της μετάβασης της Ουκρανίας από το καθεστώς της προτιμησιακής μεταχείρισής της εντός της Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών της ΚΑΚ, στο κοινά αποδεκτό καθεστώς του πλέον ευνοημένου κράτους που ισχύει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), θα πρέπει να υπολογιστούν προσεκτικά και να κατανοηθούν πλήρως.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι φυσικό επακόλουθο και θετική επιλογή η έναρξη ενός τριμερούς διαλόγου μεταξύ Ουκρανίας – Ρωσίας – ΕΕ, για την ειλικρινή και ουσιαστική συζήτηση όλων των ανοικτών ζητημάτων. Η πρόταση του Κιέβου, δυστυχώς, απορρίφθηκε από τις ευρωπαϊκές δομές σχεδόν αμέσως και, όπως φαίνεται, χωρίς καμία αξιοσημείωτη διαβούλευση με τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Η ευκαιρία να γίνει ο «ουκρανικός παράγοντας» το ενοποιητικό στοιχείο που θα μπορούσε να «κτίσει» το μοντέλο της κοινής μας, τριμερούς πορείας, δεν μπόρεσε –στην παρούσα φάση- να πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, τόσο εμείς, όσο και οι Ουκρανοί, είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε πάνω σε αυτό το σενάριο. Η τελική απόφαση, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Μεγάλη Ευρώπη
Η ρωσική θέση αρχής για τις σχέσεις μας με την Ευρώπη, βασίζεται στην αρχή της αναγνώρισης του «κοινού χώρου γειτονίας» με την ΕΕ, σαν ένα σημαντικό θετικό παράγοντα στις σχέσεις της Ρωσίας με την ΕΕ. Στον «οδικό χάρτη» για το χώρο της εξωτερικής ασφάλειας Ρωσίας-ΕΕ που υϊοθετήθηκε το 2005, η ιδέα του «παντρέματος» των διαδικασιών περιφερειακής ολοκλήρωσης που καταγράφηκε στο έγγραφο, πήρε σάρκα και οστά μέσα από την πρωτοβουλία του πρόεδρου της Ρωσίας για τη δημιουργία ενός εννιαίου οικονομικού και ανθρωπιστικού χώρου από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ.
Είμαι πεπεισμένος, ότι το μέλλον ανήκει στην επίπονη και από κοινού σύγκλιση των διαδικασιών της ευρωπαϊκής και της ευρασιατικής ολοκληρώσεων, οι οποίες δεν βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Τουναντίον, αλληλοσυμπληρώνονται. Ειδικά, όταν το ευρασιατικό έργο είναι διάφανο στις διαδικασίες του, βασίζεται στους κανόνες του ΠΟΕ και σε μεγάλο βαθμό προχωράει λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Βλαντίμιρ Αλεκσέεβιτς Τσιζόφ, είναι ο επικεφαλής της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πηγή: Η Ρωσία Τώρα
InfoGnomon
Το παράδοξο του να θεωρείται η Ουκρανία «συνδετικός γεωπολιτικός κρίκος», είναι προφανές. Δεν είναι γραμματικό ή τυπογραφικό λάθος, ούτε καν διπλωματικό σόφισμα. Με την πρώτη ματιά, όντως, είναι δύσκολο να το πιστέψεις.
Η απόφαση της Ουκρανίας να αναστείλει την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), προκάλεσε αρχικά μούδιασμα και στη συνέχεια αισθήματα έντονης απογοήτευσης σε αρκετούς κύκλους. Στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της «Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης» στο Βίλνιους, ακούστηκαν διάφορα. Από τα περί «κλιμάκωσης της έντασης» και γεωπολιτικού «παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος», μέχρι και για ρωσικές πιέσεις προς την Ουκρανία. Έτσι, προέκυψε το συμπέρασμα ότι ο «ουκρανικός παράγοντας» θα επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις Ρωσίας-ΕΕ.
«Τριγωνικές σχέσεις»
Ρωσία-ΕΕ: Γεωπολιτικοί ανταγωνιστές ή στρατηγικοί εταίροι;
Αυτή η «λογική» όμως, είναι εσφαλμένη και παραπλανητική, κυρίως επειδή είναι συγκρουσιακή. Για να το καταλάβουμε, αρκεί απλά δούμε την πραγματικότητα. Είναι τέτοια, που οι «τριγωνικές σχέσεις» ΕΕ-Ρωσίας, ΕΕ-Ουκρανίας και Ρωσίας–Ουκρανίας, έχουν το χαρακτήρα μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής εταιρικής σχέσης, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις της πολιτικής κατάστασης. Είναι πολύτιμες, τόσο σαν διμερείς σχέσεις, όσο και γιατί ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των λαών μας. Και η ανάπτυξή τους είναι επωφελής για όλους.
Η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο εταίρο της Ρωσίας. Το 50% του εξωτερικού εμπορίου της χώρας γίνεται με την ΕΕ. Μας ενδιαφέρει να ανεβάσουμε τη συνεργασία σε ένα νέο επίπεδο, μέσω της άρσης των εμποδίων στις θεωρήσεις εισόδου (βίζα), με την προώθηση του εμπορίου και των επενδύσεων, με τη βελτίωση του κλίματος των πολιτικών επαφών. Ελπίζουμε ότι και από την ευρωπαϊκή πλευρά, μια τέτοια επίπονη και σοβαρή εργασία, θα έχει την ίδια υποστήριξη.
Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, φυσικά κατανοούμε και στηρίζουμε το ενδιαφέρον της Ουκρανίας, καθώς και των άλλων χωρών που επιθυμούν να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους με την ΕΕ. Η απόφαση για τον καθορισμό, τη μορφή και τα χαρακτηριστικά της εταιρικής σχέσης, είναι αναφαίρετο και αδιαμφισβήτητο κυρίαρχο δικαίωμα του ουκρανικού λαού και της νομίμως εκλεγμένης ηγεσίας του.
Επίσης, η ένταση, το εύρος και το βάθος των ρωσο-ουκρανικών σχέσεων, στον τομέα των επαφών μεταξύ των δύο λαών, στη βιομηχανική συνεργασία, στο εμπόριο, ειδικότερα στις συναλλαγές στο πλαίσιο της υφιστάμενης Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΖΕΣ) της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) και η ανάγκη περαιτέρω βελτίωσης, δεν χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης. Φυσικά και θέλουμε να συνεχίσει να αναπτύσσεται μια τέτοια συνεργασία. Η συρρίκνωση των από καιρό καθιερωμένων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων, θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στα κοινά μας σχέδια, θα επηρεάσει αρνητικά τις οικονομίες των δύο χωρών και θα πλήξει εν τέλει, την ίδια την ευημερία των πολιτών.
Μεταξύ Ευρώπης και Ευρασίας
Η προοπτική της επίτευξης συμφωνίας σύνδεσης Ουκρανίας-ΕΕ, και η δημιουργία μιας «σφαιρικής και σε βάθος» ζώνης ελεύθερου εμπορικών συναλλαγών, δεν μετατράπηκε –και λυπούμαστε ειλικρινά γι’ αυτό- σε μια θετική ευκαιρία για ένα νέο ποιοτικό βήμα προς τα εμπρός στο τρίγωνο των σχέσεων ΕΕ - Ουκρανία - Ρωσία. Αντί γι’ αυτό, το θέμα πολιτικοποιήθηκε, όταν επιχειρήθηκε να επιβληθεί στο Κίεβο η ψευδεπίγραφη επιλογή: «Είτε με τη Μόσχα, είτε με την Ευρώπη». Ταυτόχρονα, επικρίθηκε η επιλογή της Ουκρανίας υπέρ μιας πιο ολοκληρωμένης ανάλυσης των όρων της «Συμφωνίας Σύνδεσης» και της διενέργειας συμπληρωματικών διαβουλεύσεων με την ΕΕ, ενδεχομένως και με τη συμμετοχή της Ρωσίας.
Διαβάστε περισσότερα: Ουκρανία
Και για τους Ουκρανούς, και για εμάς (τους Ρώσους), είναι σημαντικό να έχουμε μια ολοκληρωμένη ιδέα για το τι σημαίνει στην πράξη και το που θα οδηγήσει η υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης. Ιδίως, στο πλαίσιο των κοινών οικονομικών σχεδίων μας που λειτουργούν αρμονικά. Πρέπει επίσης, να ληφθεί υπόψη η επίδραση των μεταβολών στους προτιμησιακούς δασμολογικούς όρους που ισχύουν για όλους τους μετέχοντες της ΖΕΣ, των χωρών της ΚΑΚ, περιλαμβανομένης και της ίδιας της Ουκρανίας. Ωστόσο, στην περίπτωση έναρξης της ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ, θα ήταν αδύνατο για την Ουκρανία να διατηρήσει τα προηγούμενα εμπορικά προνόμιά της εντός της ζώνης της ΚΑΚ. Και το πρόβλημα αυτό, δεν είναι πολιτικό, αλλά καθαρά οικονομικού χαρακτήρα. Οι συνέπειες της μετάβασης της Ουκρανίας από το καθεστώς της προτιμησιακής μεταχείρισής της εντός της Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών της ΚΑΚ, στο κοινά αποδεκτό καθεστώς του πλέον ευνοημένου κράτους που ισχύει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), θα πρέπει να υπολογιστούν προσεκτικά και να κατανοηθούν πλήρως.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι φυσικό επακόλουθο και θετική επιλογή η έναρξη ενός τριμερούς διαλόγου μεταξύ Ουκρανίας – Ρωσίας – ΕΕ, για την ειλικρινή και ουσιαστική συζήτηση όλων των ανοικτών ζητημάτων. Η πρόταση του Κιέβου, δυστυχώς, απορρίφθηκε από τις ευρωπαϊκές δομές σχεδόν αμέσως και, όπως φαίνεται, χωρίς καμία αξιοσημείωτη διαβούλευση με τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Η ευκαιρία να γίνει ο «ουκρανικός παράγοντας» το ενοποιητικό στοιχείο που θα μπορούσε να «κτίσει» το μοντέλο της κοινής μας, τριμερούς πορείας, δεν μπόρεσε –στην παρούσα φάση- να πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, τόσο εμείς, όσο και οι Ουκρανοί, είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε πάνω σε αυτό το σενάριο. Η τελική απόφαση, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Μεγάλη Ευρώπη
Η ρωσική θέση αρχής για τις σχέσεις μας με την Ευρώπη, βασίζεται στην αρχή της αναγνώρισης του «κοινού χώρου γειτονίας» με την ΕΕ, σαν ένα σημαντικό θετικό παράγοντα στις σχέσεις της Ρωσίας με την ΕΕ. Στον «οδικό χάρτη» για το χώρο της εξωτερικής ασφάλειας Ρωσίας-ΕΕ που υϊοθετήθηκε το 2005, η ιδέα του «παντρέματος» των διαδικασιών περιφερειακής ολοκλήρωσης που καταγράφηκε στο έγγραφο, πήρε σάρκα και οστά μέσα από την πρωτοβουλία του πρόεδρου της Ρωσίας για τη δημιουργία ενός εννιαίου οικονομικού και ανθρωπιστικού χώρου από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ.
Είμαι πεπεισμένος, ότι το μέλλον ανήκει στην επίπονη και από κοινού σύγκλιση των διαδικασιών της ευρωπαϊκής και της ευρασιατικής ολοκληρώσεων, οι οποίες δεν βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Τουναντίον, αλληλοσυμπληρώνονται. Ειδικά, όταν το ευρασιατικό έργο είναι διάφανο στις διαδικασίες του, βασίζεται στους κανόνες του ΠΟΕ και σε μεγάλο βαθμό προχωράει λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Βλαντίμιρ Αλεκσέεβιτς Τσιζόφ, είναι ο επικεφαλής της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πηγή: Η Ρωσία Τώρα
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
![Έγινε του... airbahal το πρωί στο Mega - Παραλίγο σύρραξη ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ [video]](https://images.newsnowgreece.com/60/604345/egine-tou-airbahal-to-proi-sto-Mega---paraligo-syrraxi-nd-me-syriza-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Συντάξεις: Τι θα γίνει με τα αναδρομικά; - Τα σενάρια που εξετάζει το υπ. Εργασίας [Τα ποσά ανά Ταμείο]](https://www.newsnowgr.com/static/gfx/nn124x78.gif)
