2014-02-02 20:43:10
Φωτογραφία για Υπάτη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες: Διαχειρίσιμος ο αριθμός αιτήσεων ασύλου στην Κύπρο
Η Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες (UNHCR) μέσω του Αντιπροσώπου της στην Κύπρο δηλώνει ότι είναι διαχειρίσιμος ο αριθμός αιτητών ασύλου και προσφύγων που έχουν καταφύγει στο νησί για προστασία, χαρακτηρίζει γενικά το νομικό πλαίσιο για την προστασία των προσφύγων καλό, επισημαίνοντας ωστόσο ελλείψεις στην εφαρμογή της νομοθεσίας. Ο Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Υπάτης Αρμοστείας στην Κύπρο, Αιθιοπικής καταγωγής Damtew Dessalegne, ο οποίος ανέλαβε από τον προκάτοχό του μόλις τους τελευταίους τρεις μήνες, απευθύνει έκκληση στις αρχές να επισπεύσουν το έργο της αξιολόγησης των αιτήσεων (ασύλου) και εξηγεί ότι ένα άτομο, το οποίο αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας δεν μπορεί να είναι υπό αυτό το καθεστώς για μακρύ χρονικό διάστημα.

Σε συνέντευξη στο ΚΥΠΕ, ο κ. Dessalegne δηλώνει ότι η συνεργασία με τις κυβερνητικές αρχές, τους άλλους φορείς και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι σε γενικά πλαίσια πολύ καλή, ωστόσο απευθύνει έκκληση σε όλους, περιλαμβανομένων και των ΜΜΕ, να ζητούν την άποψη του γραφείου για διάφορα ζητήματα, καθώς πολλές φορές η κάλυψη που γίνεται και η πληροφόρηση είναι ελλιπής, υπερβολική και η πραγματική εικόνα βγαίνει προς τα έξω διαστρεβλωμένη, όπως αναφέρει
. Με βάση στοιχεία από το γραφείο της Υπάτης Αρμοστείας στην Κύπρο, το 2013 υποβλήθηκαν συνολικά 847 αιτήσεις στην υπηρεσία ασύλου και 386 εφέσεις στην αναθεωρητική αρχή. Εκκρεμούν συνολικά στην υπηρεσία ασύλου 1,320 αιτήσεις και  1,104 στη αναθεωρητική αρχή. Το 2013 δόθηκε καθεστώς πρόσφυγα σε 34 πρόσωπα, καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας σε 98 άτομα, ανθρωπιστικό καθεστώς σε 37 άτομα, ενώ συνολικά απορρίφθηκαν 983 αιτήσεις. Συνολικά, για 661 πρόσωπα έχουν κλείσει οι φάκελοι και η διαδικασία έχει διεκπεραιωθεί, χωρίς να έχει εξεταστεί η αίτηση επί της ουσίας για διάφορους λόγους. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Damtew Dessalegne στο ΚΥΠΕ. Ερ. Μιλήστε μας γενικότερα για το ρόλο του UNHCR και ειδικότερα του γραφείου στην Κύπρο. Απ. Το UNCHR είναι η αρμόδια υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο. Εργάζεται με αποκλειστικό γνώμονα την διασφάλιση των δικαιωμάτων των προσφύγων ανά το παγκόσμιο. Η υπηρεσία εγκαθιδρύθηκε το 1950 και αυτή τη στιγμή αριθμεί γραφεία σε περισσότερες από 140 χώρες. Τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στη Γενεύη.

Στην Κύπρο το γραφείο ιδρύθηκε αμέσως μετά την εισβολή του 1974, κατόπιν αιτήματος του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και είχε αποκλειστική αρμοδιότητα να παρέχει βοήθεια και προστασία στους Κυπρίους – και από τις δύο κοινότητες- που επηρεάστηκαν με οποιοδήποτε τρόπο λόγω των γνωστών γεγονότων. Αργότερα το ρόλο αυτό ανέλαβε το γραφείο του UNDP και άλλες υπηρεσίες των ΗΕ. Μέχρι και το 2002, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία απέκτησε ένα ολοκληρωμένο σύστημα ασύλου, είχαμε εμείς την εξουσία να διαχειριζόμαστε τον όγκο των προσφύγων, οι οποίοι έφταναν στο νησί. Αναλαμβάναμε το θέμα του πολιτικού ασύλου, των αιτήσεων δηλαδή, και λαμβάναμε και αποφάσεις επί τούτου. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε επικεντρωθεί στον αρχικό μας ρόλο και υπηρεσία, αυτή της διασφάλισης των δικαιωμάτων των προσφύγων δηλαδή. Το 2002, ως γνωστό, το κράτος ανέλαβε αποκλειστικά την ευθύνη για τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Εμείς τώρα επικεντρωνόμαστε στην παροχή βοήθειας και τεχνογνωσίας στις αρχές, εργαζόμαστε με την κοινωνία των πολιτών, τις ΜΚΟ, τη Βουλή, παρέχουμε πληροφόρηση και προσπαθούμε να ενημερώσουμε τους πολίτες για τους πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους. Ερ. Πώς θα χαρακτηρίζατε γενικά την κατάσταση στην Κύπρο, με δεδομένα όλα τα χαρακτηριστικά της χώρας, το γεγονός ότι είναι μέλος της ΕΕ, ότι δέχεται κύματα προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, ότι η πράσινη γραμμή θεωρείται ‘τρύπα’ στη διακίνηση προσφύγων; Απ. Βρίσκομαι στην Κύπρο τους τελευταίους τρεις μήνες, θα έλεγα ότι η κατάσταση γενικά είναι καλή από το 2002 που το κράτος ανέλαβε το θέμα της διαχείρισης των προσφύγων, των αιτητών πολιτικού ασύλου κτλ. Το σύστημα έχει βελτιωθεί, ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. Από το 2004, αφότου η Κύπρος εντάχθηκε στην ΕΕ, ακολουθεί τις οδηγίες για το σύστημα ασύλου της Ενωσης. Θεωρώ ότι έχει κατά κάποιο τρόπο διευκολυνθεί η κατάσταση, με την έννοια ότι στις Βρυξέλλες παίρνονται οι αποφάσεις και η Κύπρος τις υλοποιεί. Όπως προείπα, υπάρχουν κάποια κενά , η γενικότερη εικόνα είναι ότι οι αρχές ακολουθούν στο μίνιμουμ αυτά που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες. Είμαστε όμως σε επαφή με τις αρχές, το συζητάμε και πιστεύω είμαστε σε καλό δρόμο. Θέλω να πω ότι παρά τα όσα λέγονται για το θέμα των προσφύγων γενικότερα στην ΕΕ, το παράδειγμα της Συρίας είναι αντιπροσωπευτικό. Στη Συρία μέσα στα 3 χρόνια της κρίσης, έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες πάνω από 2,3 εκατομμύρια πρόσφυγες, με ενα τεράστιο αριθμό ανθρώπων να έχουν εγκλωβιστεί στη φρίκη του πολέμου. Οι περισσότεροι πρόσφυγες έχουν βρει καταφύγιο στις γειτονικές χώρες, Λίβανο, Ιορδανία, Ιράκ και Τουρκία. Στην ΕΕ , στα 28 κράτη μέλη έχουν καταγραφεί 70,000 Σύριοι, με την πλειοψηφία των προσφύγων αυτών (60%) να έχει βρει στέγη σε Σουηδία και Γερμανία. Αυτό λέει κάτι, και απαντά και στην ερώτηση για την Κύπρο και το κύμα προσφύγων λόγω της γειτνίασής της με την περιοχή. Ερ. Η συνεργασία με τις αρχές, τις αρμόδιες υπηρεσίες αλλά και τις ΜΚΟ πώς είναι, είστε ευχαριστημένοι από το επίπεδο της επικοινωνίας; Απ. Εμείς ουσιαστικά επικεντρωνόμαστε σε τέσσερις-πέντε τομείς, στον τομέα της υπεράσπισης/υποστήριξης με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη προστασία των προσφύγων και των αιτητών ασύλου, στο τομέα της ενδυνάμωσης της ικανότητας των αρχών και των ΜΚΟ να δραστηριοποιούνται στο θέμα αυτό, αλλά και στην παροχή πληροφόρησης και εκπαίδευσης, ώστε το έργο τους να διευκολύνεται. Παρέχουμε πληροφόρηση και εξειδίκευση σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία για τους πρόσφυγες και τους αιτητές. Εχουμε συνεργασία με πολλούς φορείς, εργαζόμαστε και με τους Βουλευτές σε θέματα νομοθεσίας, ώστε να υπάρχει εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τις πρακτικές σε διεθνές επίπεδο. Η συνεργασία είναι καλή, έχουμε πρόσβαση και μπορούμε να μιλήσουμε με ανώτερους αξιωματούχους, μπορώ για παράδειγμα εγώ να συναντήσω όσους επιθυμώ στην κρατική μηχανή και με υποδέχονται με θερμότητα. Αυτό πάντως που για μένα έχει σημασία είναι όσα λέγονται και διακηρύσσονται να γίνονται πράξεις. Θέλω να βλέπω αποτελέσματα. Υπάρχει βελτίωση σε κάποιους τομείς, σε άλλους υπάρχουν κενά και αδυναμίες, φυσικά υπάρχουν τομείς όπου πραγματικά κάποιος δεν μπορεί να περιμένει και πρέπει να αναλαμβάνονται δράσεις γρήγορα και αποτελεσματικά. Ερ. Θέλετε να γίνεται πιο συγκεκριμένος, σε τι αναφέρεστε; Απ. Υπάρχει για παράδειγμα καθυστέρηση στην παροχή των στοιχειωδών για τη διαβίωση κάποιων ατόμων, υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν εδώ και τρεις-τέσσερις μήνες και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για άτομα τα οποία δεν έχουν εργασία είτε γιατί είναι σωματικά ανίκανοι, είτε γιατί δεν έχουν τις ικανότητες, που απαιτούνται για τη συγκεκριμένη δουλειά και το κράτος δεν προνόησε ώστε να αποκτήσουν δεξιότητες. Άρα λοιπόν, για τους λόγους αυτούς τα άτομα αυτά πρέπει να στηρίζονται αποκλειστικά στο κράτος για τη διαβίωσή τους. Εδώ στο γραφείο μας γινόμαστε δέκτες διαφόρων παραπόνων, είτε απευθείας από πρόσφυγες είτε μέσω διαφόρων ΜΚΟ. Ερ. Έρχονται κοντά σας συχνά οι αρχές για συμβουλή, για εισηγήσεις; Απ. Ναι αν και θα προτιμούσα να επικοινωνούν μαζί μου πιο συχνά. Όμως, υπάρχει επαφή, σε κάποιες δύσκολες υποθέσεις με συμβουλεύονται, ζητούν τη γνώμη του γραφείου μου και πρέπει να πω ότι γίνεται και προληπτική δουλειά. Ερ. Πώς θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση στο κέντρο υποδοχής στη Κοφίνου και στο κέντρο στη Μενόγεια; Απ. Το κέντρο υποδοχής έχει χωρητικότητα 80 ατόμων, είναι ένας ανοικτός χώρος και εκεί παρέχεται διαμονή στους αιτητές ασύλου ενώ αναμένουν την αξιολόγηση της αίτησής τους. Θεωρώ ότι η χωρητικότητα είναι μικρή. Υπάρχουν γύρω στις 2,500 χιλιάδες αιτήσεις. Επομένως όπως καταλαβαίνεται όσοι δεν διαμένουν προσωρινά στην Κοφίνου, αναγκάζονται από μόνοι τους να βρουν χώρο διαμονής, παίρνουν επίδομα γιατί με βάση το νόμο δεν δικαιούνται να εργαστούν τους πρώτους έξι μήνες και πιστεύω ότι εάν κάποιος παραμένει ανενεργός για έξι μήνες, αυτό επιδεινώνει την κατάστασή τους, επέρχεται φθορά, υπάρχουν επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεσή τους. Μετά τους έξι μήνες δικαιούνται να εργαστούν, αλλά και πάλι είναι συγκεκριμένα τα πράγματα που μπορούν να κάνουν όπως προνοεί ο νόμος. Δηλαδή εργασία σε φάρμες ή στα χωράφια. Κάποιοι όμως δεν έχουν καν τις ικανότητες να απασχοληθούν σε αυτούς τους τομείς. Λαμβάνω επιστολές από πρόσφυγες για το θέμα αυτό, πρόσφατα από έναν πρόσφυγα ο οποίος απασχολείτο ως δημοσιογράφος στην χώρα του, και πολλά υποσχόμενος όπως φαίνεται, και τώρα καλείται να εργαστεί σε φάρμα (μία δουλειά την οποία δεν έχει τις ικανότητες ή τις δεξιότητες να κάνει). Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Υπάρχει και ο χώρος κράτησης στη Μενόγεια, εκεί είναι το επόμενο στάδιο, το πιο σκληρό θα έλεγα, όπου κρατούνται όσοι θα απελαθούν στις χώρες τους γιατί δεν έχουν δώσει επαρκείς εξηγήσεις γιατί πρέπει να παραμείνουν εδώ, αυτό φυσικά είναι θέμα των αρχών. Αυτό που εμένα με αφορά και το εξετάζω είναι το γεγονός ότι πολλές φορές οι πρόσφυγες φεύγουν από τις πατρίδες τους χωρίς έγγραφα, φεύγουν κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες, μπορεί για παράδειγμα ένας Σύρος να έφτασε εδώ χωρίς βίζα γιατί δεν υπάρχει πρεσβεία στο Δαμασκό, και έρχεται εδώ, συλλαμβάνεται και διώκεται για παράνομη είσοδο, καταλήγει στη φυλακή και μετά στη Μενόγεια για απέλαση. Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάει πίσω στη Συρία (λόγω του πολέμου δεν γίνονται απελάσεις), και συνεχίζει να κρατείται και οι αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας δαπανούν για το άτομο αυτό ένα σεβαστό ποσό. Αυτά τα θέματα με ανησυχούν. Και έχω εγείρει το ζήτημα στις αρχές. Ερ. Είχαμε το πρόσφατο συμβάν με την απεργία πείνας έξω από το ΥΠΕΣ, εκδόθηκε και μια ανακοίνωση από το Υπουργείο, έχει επιλυθεί το πρόβλημα; Απ. Ναι θα πρέπει να θεωρείται λήξαν. Η διαμαρτυρία των ανθρώπων εκείνων είναι μια απόδειξη των αδυναμιών του συστήματος για τις οποίες μίλησα πιο πάνω. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν προοπτική ασφάλειας της διαβίωσής τους, όταν δεν υπάρχει ασφάλεια όσον αφορά το καθεστώς τους και του πού ανήκουν, ύστερα από πάροδο 10-15 χρόνων, αυτό είναι τραγικό. Αντιμετωπίζονται ως ξένοι, και βλέπουν ότι δεν έχουν καμία προοπτική να λάβουν κυπριακή υπηκοότητα. Γενικά θα έλεγα ότι όταν οι πρόσφυγες που είναι εδώ έχουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα και πληρούν τις προϋποθέσεις, θα έπρεπε να λαμβάνουν υπηκοότητα, χωρίς δυσκολίες. Θα έπρεπε στους ανθρώπους αυτούς να παρέχονται διευκολύνσεις, να επιταχύνονται οι διαδικασίες αξιολόγησης των αιτήσεών τους. Έχουν λοιπόν τερματίσει την διαμαρτυρία, ο Υπουργός δεσμεύθηκε να κοιτάξει το φάκελό τους, να εξετάσει την υπόθεση τους και να αποφανθεί αν μπορούν να πολιτογραφηθούν Κύπριοι. Επαναλαμβάνω σε αυτό το σημείο αυτό που επεσήμανα πιο πάνω, δεν μπορείς να έχεις άτομα με το καθεστώς του πρόσφυγα για πάντα, πρόκειται για μια ανώμαλη κατάσταση. Ερ. Δεν είστε λοιπόν ικανοποιημένος με τον ρυθμό εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, ασχέτως αν οι υπηρεσίες κάνουν το παν και είναι και υποστελεχωμένες; Aπ. Ναι, θα έλεγα ότι δεν είμαι ικανοποιημένος, ο ρυθμός είναι αργός αν και αντιλαμβάνομαι ότι οι υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες. Επίσης κατανοώ ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση η αξιολόγηση, οι λειτουργοί στο ΥΠΕΣ ακούνε τόσες ιστορίες καθημερινά, τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων, ιστορίες τραγικές για βασανισμούς και ξυλοδαρμούς, το καταλαβαίνω, και αυτό φυσικά επηρεάζει, κάποτε οι αιτητές πρέπει να περάσουν από συνέντευξη δύο και τρεις φορές. Ωστόσο, θεωρώ ότι δεν πρέπει να γίνεται ιεράρχηση εκείνων των αιτήσεων που είναι πασιφανές ότι θα απορριφθούν, καλύτερα να αρχίζει κάποιος με άλλες αιτήσεις, για να έχει χρόνο να δει όλα τα στοιχεία και να πάρει συνεντεύξεις δύο και τρεις φορές από τους αιτητές. Ερ. Δηλαδή η συμβουλή και έκκλησή σας είναι να επισπευσθεί αυτή η διαδικασία; Απ. Ναι ασφαλώς, αλλά να υπάρξει ταχύτερη διαδικασία όχι για τις αιτήσεις εκείνες που σίγουρα η απάντηση θα είναι αρνητική, αλλά για τις υπόλοιπες, όπου μπορούν να αξιολογηθούν στοιχεία, να γίνει εις βάθος εξέταση κτλ. Υπάρχουν εξαιρέσεις και υπάρχουν και τρόποι επίσπευσης και σκοπεύω να συζητήσω την κατάσταση αυτή με τις αρχές. Ερ. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει για να διαφοροποιηθεί αυτή η κατάσταση, έχετε εισηγήσεις; Απ. Η διεθνής νομοθεσία για τους πρόσφυγες αναφέρει ρητά ότι δεν πρέπει να αναμένεται από τους πρόσφυγες να μπορούν να παρουσιάσουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα, τις θεωρήσεις κτλ. Αρα, θα πρέπει να τυγχάνουν κάποιας διαφορετικής αντιμετώπισης. Υπάρχει μάλιστα και ξεχωριστή πρόνοια για τους αιτητές ασύλου που φτάνουν σε μια χώρα υπό ασυνήθιστες συνθήκες. Αναφέρει λοιπόν η πρόνοια αυτή ότι τα άτομα αυτά δεν πρέπει να διώκονται και να τιμωρούνται γιατί ακριβώς οι ενέργειές τους έγιναν σε συνθήκες απόγνωσης και απελπισίας. Έκαναν ό,τι έκαναν για να βρεθούν σε άλλη χώρα, σε συνθήκες ασφάλειας και αυτό δεν πρέπει να μετρά εις βάρος τους. Η νομοθεσία αυτή άρα πρέπει να εφαρμόζεται, όχι απλώς να αναγνωρίζεται ότι υπάρχει. Ερ. Κατά καιρούς ασκείται κριτική για τις μεγάλες καθυστερήσεις στην εξέταση αιτήσεων, αν και η κατάσταση, θα συμφωνείτε, έχει βελτιωθεί. Απ. Θεωρώ την κατάσταση στην Κύπρο πλήρως διαχειρίσιμη.  Υπάρχουν αυτή τη στιγμή γύρω στις 2,500 αιτήσεις για πολιτικό άσυλο. Οι υπόλοιπες αιτήσεις δεν αφορούν τους πρόσφυγες, είναι κάτι διαφορετικό, δεν πρέπει να συγχέεται η κατάσταση, πρόκειται είτε για υπηκόους χωρών μελών της ΕΕ, είτε για άτομα που θέλουν φοιτητική βίζα, καμία σχέση δεν έχουν αυτοί με τους πρόσφυγες. Και με λυπεί να ακούω ανεύθυνα σχόλια στα ΜΜΕ, από ανεύθυνους πολιτικούς. Γίνεται δημόσια αντιπαράθεση και καμιά φορά τα όσα ακούγονται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ακούγονται διάφορα και για την τρύπα στην πράσινη γραμμή, θα σας πω ότι το 2012 από όλες τις αφίξεις στην Κύπρο μόνο το 32% εισήλθε στην Κυπριακή Δημοκρατία από το βόρειο μέρος του νησιού. Αυτά δεν τα λέω εγώ, είναι στατιστικά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πολύ λίγοι πρόσφυγες λαμβάνουν επιδόματα, αλλά η συζήτηση επικεντρώνεται σε αυτούς. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι το επίδομα το παίρνουν γιατί βάση του νόμου δεν δικαιούνται να εργαστούν ή γιατί όπως προανέφερα, τους δίνεται μια δουλειά για την οποία δεν έχουν καν τις δεξιότητες. Ερ. Όλα αυτή η δημόσια συζήτηση γίνεται γιατί υπάρχει κακή πληροφόρηση ή γιατί η κυπριακή κοινωνία δεν είναι ανεκτική; Απ. Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα συνδυασμό των δύο, υπάρχουν ΜΜΕ τα οποία καθοδηγούνται από πολιτικούς, υπάρχουν ΜΜΕ, τα οποία είναι ίσως πιο εθνικιστικά, υπάρχουν και δημοσιογράφοι που κακώς δεν κάνουν έρευνα πριν μεταδώσουν κάτι και η πληροφόρησή τους είναι μονόπλευρη. Υπάρχουν όμως και αυτοί που κάνουν έρευνα, διασταυρώνουν τις πληροφορίες τους, ψάχνουν, αλλά υπάρχουν και αυτοί που κάνουν προπαγάνδα. Υπάρχει από την άλλη αδιαφορία, δεν θα την έλεγα μη ανεκτικότητα, αλλά αδιαφορία. Αδιαφορία για τους άλλους ανθρώπους, για τα προβλήματά τους. Πολλοί λένε «ας επιλύσουμε τα δικά μας προβλήματα πρώτα και μετά των άλλων». Κατανοώ ότι η οικονομική κρίση έχει κάνει χειρότερα τα πράγματα, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι η αδιαφορία δεν είναι η σωστή προσέγγιση. Όταν καθημερινά βλέπουμε το δράμα στη Συρία πώς μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι; Πολλοί μιλάνε για αλληλεγγύη αλλά αυτό δεν το βλέπω στην πράξη.  Θέλω όμως να τονίσω ότι παρόλα αυτά υπάρχει και μια μερίδα προσφύγων που ζουν από την φιλανθρωπία των Κυπρίων. Ερ. Το έργο σας αξιολογείται, γίνονται για παράδειγμα εκθέσεις ανά χώρα; Απ. Υπάρχει η ετήσια αξιολόγηση για τη δράση της υπηρεσίας ως σύνολο, όχι ειδικά του γραφείου στην Κύπρο ή σε άλλες χώρες, γίνεται αξιολόγηση για τα προγράμματα που θα ακολουθήσουν, για τη στόχευση, για παράδειγμα τώρα γίνεται ο σχεδιασμός για το 2015.  Όμως να πω ότι έρχονται κοντά μας για στοιχεία διάφοροι φορείς, η Κομισιόν για παράδειγμα, και πρέπει να υπογραμμίσω ότι η πληροφόρηση που παρέχουμε είναι βεβαίως αντικειμενική και υπάρχει πλήρης διαφάνεια. Ερ. Στους τρεις μήνες που είστε εδώ, έχετε κάποιο μήνυμα να στείλετε; Απ. Θα ήθελα να αναφερθώ στη Συρία, μιλάμε για τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή τα τελευταία χρόνια και με λύπη παρατηρώ ότι εδώ στην Κύπρο δεν γίνεται καθόλου συζήτηση για το θέμα αυτό, θα μπορούσε να υπάρξει εμπλοκή και της συριακής κοινότητας στο νησί, είναι μια καταστροφή που γίνεται στη γειτονιά μας, επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων, ίσως να πρέπει να γίνει μια δημόσια συζήτηση καθαρά για την ανθρωπιστική πτυχή, δεν μιλάω για την πολιτική διάσταση. Η Κύπρος πέρασε από μια παρόμοια τραγωδία και πρέπει να δείξει αλληλεγγύη, ο κόσμος πρέπει να ενθαρρυνθεί να μιλήσει για το θέμα δημόσια.

Επίσης, κάτι άλλο που θα ήθελα να πω είναι ότι αναμένω από όλους στην Κύπρο, κοινωνία των πολιτών, φορείς, κρατικές υπηρεσίες κτλ, να έρχονται κοντά μας για συμβουλές, για εισηγήσεις, για ενημέρωση. Είναι σημαντικό ότι στην Κύπρο υπάρχει μια τέτοια υπηρεσία των ΗΕ, είναι η δεύτερη μετά την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, πρέπει και τα ΜΜΕ να έρχονται εδώ, να ζητούν τη γνώμη μας, να ζητούν πληροφόρηση, έχουμε πολλά να προσφέρομε και το σημαντικότερο με διαφανείς διαδικασίες και με αμεροληψία. Για το λόγο αυτό λέω, «χρησιμοποιήστε μας», ειδικά στα ρεπορτάζ καλό θα ήταν να υπάρχει και η δική μας γνώμη και να μην είναι μονόπλευρη η πληροφόρηση.
philenews.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ