2014-02-04 11:15:10
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΑΙ η τηλεόραση καλά κρατεί. (Κατ)έφθασαν τα παλικάρια και τα «παρουσιάζουν». Όνομα και…κόμμα. Παλιό, καινούριο, τωρινό; Μόνο το «λάβαρο» της στιγμής μετράει. Με τον όρο «αποστασία» ξεχασμένο κάπου σε μια γκρίζα σελίδα της ιστορίας.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος για την «ιστορική» αποστασία ο κ. Μητσοτάκης. Είναι και οι ψηφοφόροι που την αγνόησαν και δεν τον αγνόησαν. Τον έκαναν ακόμα και πρωθυπουργό! Περασμένα-ξεχασμένα; Η αποστασία, στις μέρες μας, φόρεσε τα καλά της και σουλατσάρει από κόμμα σε κόμμα. Και δεν αναγνωρίζεις εύκολα τους σημερινούς αποστάτες. Ούτε τους κόβεις το δρόμο για την επόμενη «ιδεολογική» παράταξη.
ΦΟΡΕΣΑΝ την πανοπλία της κομματικής ξεδιαντροπιάς και σουλατσάρουν. Από κόμματος εις κόμμα και με το κατάλληλο λάβαρο απ’ το σεντούκι. Για βόλεμα, με λόγια-δικαιολογίες άφθονα. Και δεν έχουν άδικο. Σε λαό που εύκολα ξεχνάει και με τον μέσο-συνήθη ψηφοφόρο σε αναζήτηση προσωπικού είτε οικογενειακού βολέματος, εύκολα στρώνει παιχνίδι ο πολιτικός της σήμερον.
ΚΙ από ονόματα; Μερικά, για δείγμα. Τι να’ κανε ο κ. Μητρόπουλος (εργατολόγος με λόγο προσεγμένο μη κακοκαρδίσει συνομιλητές), όταν το ΠΑΣΟΚ του γύρισε την πλάτη; «Έκατσε» στο νέο κόμμα ξεχνώντας τα…νάματα του παλιού και προσδοκά. Και του κ. Μαριά (καθηγητή, που δεν μας λέει πόσα χρόνια έχει να…πατήσει» στη δουλειά του) η διαδρομή; Σουλάτσα κομματική, παραταξιακή μετάθεση και «ιδεολογική» προσαρμογή, και «αγώνας» απ’ το νέο μετερίζι.
ΚΙ ύστερα; Τώρα; Ο κ. Βουδούρης. Χωρίς συστάσεις και κομματικές αναφορές. Τον…συλλαμβάνεις «επι αποστασία» κι η γλώσσα του ροδάνι. Δεν δείχνει προσβεβλημένος απ’ την άρνηση μερίδας (καινούριων) «συντρόφων» του, δεν υποχωρεί, δεν το βάζει κάτω. «Θα δώσουμε τον αγώνα…».
ΑΦΗΝΟΥΜΕ στα «ψιλά» τον κ. Πολύδωρα και το κόμμα του, προσπερνάμε την αποστασία του και στεκόμαστε στην ομαδική ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ των «58». Είχαν κόμμα και το παράτησαν, ιδεολογία και την απαρνήθηκαν. Για κάτι «καινούριο» απ’ τα παλιά, με στοιχεία πρακτικής Σημίτη και υπό την «υψηλή επιστασία» του.
ΕΧΑΣΑΝ το νόημά τους κάποιες λέξεις, βρήκαν το δρόμο τους οι (νεο)αποστάτες κάθε παράταξης και βολεύονται(;) περπατώντας…περήφανα πάνω στη λήθη. Tromaktiko
ΚΑΙ η τηλεόραση καλά κρατεί. (Κατ)έφθασαν τα παλικάρια και τα «παρουσιάζουν». Όνομα και…κόμμα. Παλιό, καινούριο, τωρινό; Μόνο το «λάβαρο» της στιγμής μετράει. Με τον όρο «αποστασία» ξεχασμένο κάπου σε μια γκρίζα σελίδα της ιστορίας.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος για την «ιστορική» αποστασία ο κ. Μητσοτάκης. Είναι και οι ψηφοφόροι που την αγνόησαν και δεν τον αγνόησαν. Τον έκαναν ακόμα και πρωθυπουργό! Περασμένα-ξεχασμένα; Η αποστασία, στις μέρες μας, φόρεσε τα καλά της και σουλατσάρει από κόμμα σε κόμμα. Και δεν αναγνωρίζεις εύκολα τους σημερινούς αποστάτες. Ούτε τους κόβεις το δρόμο για την επόμενη «ιδεολογική» παράταξη.
ΦΟΡΕΣΑΝ την πανοπλία της κομματικής ξεδιαντροπιάς και σουλατσάρουν. Από κόμματος εις κόμμα και με το κατάλληλο λάβαρο απ’ το σεντούκι. Για βόλεμα, με λόγια-δικαιολογίες άφθονα. Και δεν έχουν άδικο. Σε λαό που εύκολα ξεχνάει και με τον μέσο-συνήθη ψηφοφόρο σε αναζήτηση προσωπικού είτε οικογενειακού βολέματος, εύκολα στρώνει παιχνίδι ο πολιτικός της σήμερον.
ΚΙ από ονόματα; Μερικά, για δείγμα. Τι να’ κανε ο κ. Μητρόπουλος (εργατολόγος με λόγο προσεγμένο μη κακοκαρδίσει συνομιλητές), όταν το ΠΑΣΟΚ του γύρισε την πλάτη; «Έκατσε» στο νέο κόμμα ξεχνώντας τα…νάματα του παλιού και προσδοκά. Και του κ. Μαριά (καθηγητή, που δεν μας λέει πόσα χρόνια έχει να…πατήσει» στη δουλειά του) η διαδρομή; Σουλάτσα κομματική, παραταξιακή μετάθεση και «ιδεολογική» προσαρμογή, και «αγώνας» απ’ το νέο μετερίζι.
ΚΙ ύστερα; Τώρα; Ο κ. Βουδούρης. Χωρίς συστάσεις και κομματικές αναφορές. Τον…συλλαμβάνεις «επι αποστασία» κι η γλώσσα του ροδάνι. Δεν δείχνει προσβεβλημένος απ’ την άρνηση μερίδας (καινούριων) «συντρόφων» του, δεν υποχωρεί, δεν το βάζει κάτω. «Θα δώσουμε τον αγώνα…».
ΑΦΗΝΟΥΜΕ στα «ψιλά» τον κ. Πολύδωρα και το κόμμα του, προσπερνάμε την αποστασία του και στεκόμαστε στην ομαδική ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ των «58». Είχαν κόμμα και το παράτησαν, ιδεολογία και την απαρνήθηκαν. Για κάτι «καινούριο» απ’ τα παλιά, με στοιχεία πρακτικής Σημίτη και υπό την «υψηλή επιστασία» του.
ΕΧΑΣΑΝ το νόημά τους κάποιες λέξεις, βρήκαν το δρόμο τους οι (νεο)αποστάτες κάθε παράταξης και βολεύονται(;) περπατώντας…περήφανα πάνω στη λήθη. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ελεύθερη πτώση» στις κατασκευές νέων κατοικιών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
