2014-02-07 11:33:09
Του Μάνδαλου Παναγιώτη
Εδώ και πολλές εποχές (για να μην λέμε συνέχεια χρόνια) υπάρχει η... έννοια μερικών να μας πείσουν ότι ζούσαμε σε ένα μη καπιταλιστικό κράτος με δημόσιες εταιρίες, που ήταν το μεγάλο πρόβλημα.
Έτσι προσπαθούσανε να πείσουνε ότι το δημόσιο φταίει για όλα τα κακά και οι άλλοι όλοι ανεύθυνοι. Και φυσικά μέσα στον παραλογισμό του μυαλού τους, είπαν και το μαζί τα φάγαμε λες και ήταν αλήθεια. Μας είπαν ότι οι Έλληνες ζούσαν σε ένα καταναλωτικό κράτος που δεν μπορούσε να συνεχίσει. Έτσι άρχισαν να συγκεντρώνονται τα δις ευρώ, στις τσέπες των λίγων σφάζοντας στην κυριολεξία την μεσαία τάξη και φτωχαίνοντας ακόμα ποιο πολύ, τους υπάρχοντες φτωχούς. Κάτι τέτοιο υπήρχε και στον Μεσαίωνα όπου οι Βαρόνοι και οι Βασιλείς καθότανε σε πύργους και παλάτια με τους κήπους τους, τα σιντριβάνια τους, τις επαύλεις τους και τις ανέσεις τους και απολάβαιναν τα όργια τους σε μια κοινωνία που όλα απαγορευόταν για τους πολλούς αλλά οι λίγοι με ένα συγχωροχάρτι ή με την ευλογία το δέσποτα πήγαιναν στον αιώνιο παράδεισο
. Ενώ έξω η πανούκλα η βρωμιά η φτώχια και η ασυδοσία και φυσικά ο θάνατος, θέριζαν τους κοινούς θνητούς ... ενώ αυτοί ζούσαν στον κόσμο τους Αν αντιστεκότανε κανείς, τον καίγανε στην πυρά, στο όνομα του Θεού για να μην τους χαλάσει τα πάρτι. Κάτι τέτοιο έγινε και σήμερα με τους δεσποτάδες με τους παχυλούς μισθούς, που δεν τους νοιάζει ότι ο κόσμος αυτοκτονεί και πεινάει, αλλά τους νοιάζει αν ένας βουλευτής ντύθηκε σε μια παράσταση παπάς και έπνιξε το μνημόνιο, που μας πνίγει και φυσικά δεν είπαν τίποτα, ενώ έγινε ολόκληρος ντόρος για την διαφήμιση του τζάμπα και το λeσβιακό φιλί της media market, ενώ σκοτώνονται για τις δηλώσεις ενάντια στους ομοφυλόφιλους … δυο σταθμά και δυο μεζούρες για την ίδια υπόθεση... Στην μια είναι οι Γερμανοί και στην άλλη απλοί πολίτες που μπορεί να είναι και oμoφυλόφιλοι.
Και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, γιατί μερικοί ειδήμονες πάνε να μας τρελάνουν. Ένα καπιταλιστικό κράτος στηρίζεται στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και στην αγοραστική κίνηση των προϊόντων. Κινώ τα κεφάλαια αγοράζω και πουλώ και έτσι υπάρχει η κατανάλωση των παραγόμενων αγαθών … αυτός είναι ο καπιταλισμός. Στην αντίθετη όψη λοιπόν, αυτοί μπήκαν στα δημόσια ταμεία, έκαναν πλιάτσικο 30 χρόνια και σήμερα σου λένε ότι δεν έμεινε μια και φυσικά την ευθύνη την έχει ό λαός. Μα πως. Η κατανάλωση, τα προηγούμενα χρόνια από τον κόσμο ήτανε αυτή που έπρεπε. Τα δημόσια ταμεία δεν λεηλατήθηκαν από τον λαό αλλά από τους νέο βαρόνους της σύγχρονης πολιτικής ελίτ. Δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα, δισεκατομμύρια κατάχρησης των χρημάτων των δημοσίων ταμείων, άφεση αμαρτιών σε όλους και για όλα, ενώ άτομα μέσα σε μια πενταετία βρέθηκαν από υπάλληλοι να είναι μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεπενδυτές.
Οι υγιείς επιχειρήσεις σε ένα καπιταλιστικό κράτος μπορεί να είναι κρατικές ή ιδιωτικές αρκεί να είναι κερδοφόρες και αυτό υπήρχε. Δεν πουλάς αν είσαι επιχειρηματίας την κερδοφόρα επιχείρηση σου όταν είναι κερδοφόρα. Στην Ελλάδα πουλήσαμε τον ΟΤΕ, τον ΟΠΑΠ , κερδοφόρες τράπεζες σε τράπεζες που ήταν υπό χρεοκοπία και με δάνεια και δωρεές και με τα χρήματα του λαού, φτιάξανε όπως λέμε ακριβώς, τους εν μια νυχτί, νεόπλουτους. Έργα που προτάθηκαν άρχισαν και στοίχειωσαν έως ότου τελειώσουν ή δεν τέλειωσαν ποτέ, ενώ ευθύνες σε κανέναν. Λιμάνια, μαρίνες, εθνικά δίκτυα, δημοπρατούνται και ξαναδημοπρατούνται εταιρίες φαντάσματα έρχονται και παρέρχονται, τα έργα ποτέ δεν τελειώνουν, τα δις ευρώ φεύγουν και ευθύνες σε κανέναν. Όσο για την φοροεισφοροδιαφυγή από τα ταμεία και τους ασφαλιστικούς φορείς εκεί το χάος. Κάναμε Ολυμπιακούς αγώνες και τα 2/3 των εργατών ήταν ανασφάλιστοι … Αλβανοί που μας τους είχε φέρει για πρώτη φορά ο σημερινός πρωθυπουργός το 1990-93, ενώ το κόστος τους με την τακτική της τελευταίας στιγμής και της πλάτης στον τοίχο δίνονταν όσο-όσο για να προλάβουν. Η υπερκοστολόγηση σε πολλά δις ίσως και σε διπλό αριθμό ... γύρω στα 13 δις τα κοστολογεί η κομισιόν, 13 δις και για να πάρουμε 2-3 δις μας δανεικά μας πίνουν το αίμα.
Σε ένα καπιταλιστικό κράτος η φορολογία είναι στα μέτρα του δυνατού για να έχεις αγοραστική αξία. Και λέμε στα μέτρα του δυνατού εννοώντας χαμηλό ΦΠΑ, χαμηλή φορολογία και συνεχείς ελέγχους από το κράτος ελεγκτή που αποφέρει την προστασία του καταναλωτή από την αισχροκέρδεια και την ασυδοσία. Εδώ, ότι πάρουμε από όποιους μπορούμε να τα πάρουμε και όταν τα πάρουμε. Δεν έχεις συνεχείς περαιώσεις που καθιστούν τον νόμιμο και νομοταγή πολίτη ηλίθιο, έναντι των λαμογιών που δεν πληρώνουν και προσπαθούν πάντα να μην πληρώσουν. Έχεις ελεγκτικούς μηχανισμούς που παρακολουθούν την κίνηση και φυσικά την ασυδοσία για να υπάρχει ακριβώς καταναλωτική κίνηση, ενώ οι ανταμοιβές είναι άξιες των προσφορών εργασίας και όχι ανταμοιβές δουλείας.
Δεν μπορείς να λες ότι δεν υπάρχουν συντάξεις, γιατί λεφτά δεν υπάρχουν λόγω λαθών του παρελθόντος που συνεχίζονται στο μέλλον. Και λέω γιατί μόνο στην Ελλάδα το κούρεμα κόστισε στα ταμεία 24 δις ευρώ και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 1999 άλλα 19 δις δραχμές τότε. Για να πάρουμε την δόση των 4,5 δις ίσως αφήνουμε να μας σοδομίσουν κιόλας ενώ σε μια νύχτα αυτοί φάγανε 24 δις ευρώ … και μετά φταίνε οι εργαζόμενοι, οι ασφαλισμένοι, γιατί δεν πεθαίνουν ποιο μπροστά, κλπ, αλλά ποτέ οι διοικούντες για τον ληστρικό τρόπο διαχείρισης των χρημάτων του λαού.
Και μας προτάσσουν το μοντέλο των ΗΠΑ. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος αλλά ασύδοτο κράτος και αισχροκέρδεια στις ΗΠΑ όταν άλλοι καταναλώνουν ενώ οι λίγοι είναι στα κότερα τους και ζουν στον κόσμο τους. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος και κατανάλωση για τους 50 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στους υπονόμους που δεν έχουν ούτε ασφάλιση και μπορεί να πεθάνουν έξω από το νοσοκομείο και σε καμιά παράγκα. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος στις ΗΠΑ που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ούτε αυτό τον μηδαμινό ελεγκτικό κρατικό μηχανισμό όταν οι πολεμικές βιομηχανίες και οι διάφοροι έμποροι πήραν τα κρατικά λεφτά και τα έκαναν όπλα για να κάνουν τους πολέμους τους, όπου σκοτώθηκαν και τον λογαριασμό πλήρωσαν απλοί πολίτες. Στο καπιταλιστικό κράτος έχεις ανταπόδοση στην κοινωνία από τις εισφορές. Τα υπόλοιπα είναι συγκεντρωτικά καθεστώτα, που η ασυδοσία και ο αυταρχισμός κυβερνάει. Μπορεί κάποιοι να τα πουν νεοφιλελεύθερα, ολιγαρχικά φασιστικά και αυτή είναι η αλήθεια ... αλλά δεν στηρίζονται στην κατανάλωση και στην καπιταλιστική κοινωνία... αλλά στον συγκεντρωτισμό, στον αυταρχισμό και στην ασυδοσία.
Και φυσικά σε ένα καπιταλιστικό κράτος έχεις πρόγραμμα. Και εννοούμε πρόγραμμα οικονομικό και όχι όπου φυσάει ο άνεμος. Σταθερό οικονομικό πρόγραμμα που ο επενδυτής, είτε είναι το κράτος, είτε είναι ιδιώτης θα ξέρει πόσα, πότε και που θα τα πληρώσει. Και θα ξέρεις όμως και τι σου γίνεται στα οικονομικά του τόπου. Δεν θα βγαίνεις για πλεόνασμα που θα γίνεται έλλειμμα και μετά θα κάνεις τις αλχημείες σου, για να βγει ισολογιστικό αλλά θα έχει ελλειμματικά χαρακτηριστικά για τις επόμενες δεκαετίες.
Υ.Γ. Ο μεγαλύτερος εχθρός ενός καπιταλιστικού κράτους είναι η μείωση των μισθών, που μειώνουν την καταναλωτική δύναμη και κυρίως η ανεργία. Αυτή που ήταν στο 5-6% και οι φωστήρες μας την έφτασαν στο 40-50%. Και φυσικά, γιατί ο άνεργος όχι μόνο δεν μπορεί να καταναλώσει, αλλά παίρνει και επιδόματα που αποδυναμώνουν ακόμα ποιο πολύ την οικονομία. Αν κάποιος μας πει ..που ζούσαμε, θα καταλάβει ότι ήμασταν ένα καπιταλιστικό κράτος … αν καταλάβει που μας έφεραν και πως μας κατάντησαν, οι φωστήρες θα καταλάβει ότι ζούμε σε ένα κράτος χωρίς όρια, χωρίς πολιτική οντότητα, χωρίς όραμα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς παραγωγή, χωρίς μέλλον … το μόνο μέλλον είναι το βάραθρο της ανικανότητας και της βαροφροσύνης τους που στην ανεγκεφαλιά τους καταδικάζουν έναν ολόκληρο λαό …η ιστορία ίσως γράψει με μελανά χρώματα την σημερινή κατάσταση, όπως είχε περιγράψει και την περίοδο πριν την πτώση του Βυζαντίου, όπου ανίκανοι αυτοκράτορες και εγωιστές κληρικοί έβλεπαν μόνο το τομάρι τους και όχι το καταρρέον κράτος και τον πεινασμένο αλλά αδρανή λαό … αποτέλεσμα 400 χρόνια σκλαβιάς και εξόντωσης… ας ελπίσουμε να προλάβουμε πριν την πτώση… γιατί η ελευθερία έφτασε 400 χρόνια μετά … με την επανάσταση του 21. Tromaktiko
Εδώ και πολλές εποχές (για να μην λέμε συνέχεια χρόνια) υπάρχει η... έννοια μερικών να μας πείσουν ότι ζούσαμε σε ένα μη καπιταλιστικό κράτος με δημόσιες εταιρίες, που ήταν το μεγάλο πρόβλημα.
Έτσι προσπαθούσανε να πείσουνε ότι το δημόσιο φταίει για όλα τα κακά και οι άλλοι όλοι ανεύθυνοι. Και φυσικά μέσα στον παραλογισμό του μυαλού τους, είπαν και το μαζί τα φάγαμε λες και ήταν αλήθεια. Μας είπαν ότι οι Έλληνες ζούσαν σε ένα καταναλωτικό κράτος που δεν μπορούσε να συνεχίσει. Έτσι άρχισαν να συγκεντρώνονται τα δις ευρώ, στις τσέπες των λίγων σφάζοντας στην κυριολεξία την μεσαία τάξη και φτωχαίνοντας ακόμα ποιο πολύ, τους υπάρχοντες φτωχούς. Κάτι τέτοιο υπήρχε και στον Μεσαίωνα όπου οι Βαρόνοι και οι Βασιλείς καθότανε σε πύργους και παλάτια με τους κήπους τους, τα σιντριβάνια τους, τις επαύλεις τους και τις ανέσεις τους και απολάβαιναν τα όργια τους σε μια κοινωνία που όλα απαγορευόταν για τους πολλούς αλλά οι λίγοι με ένα συγχωροχάρτι ή με την ευλογία το δέσποτα πήγαιναν στον αιώνιο παράδεισο
Και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, γιατί μερικοί ειδήμονες πάνε να μας τρελάνουν. Ένα καπιταλιστικό κράτος στηρίζεται στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και στην αγοραστική κίνηση των προϊόντων. Κινώ τα κεφάλαια αγοράζω και πουλώ και έτσι υπάρχει η κατανάλωση των παραγόμενων αγαθών … αυτός είναι ο καπιταλισμός. Στην αντίθετη όψη λοιπόν, αυτοί μπήκαν στα δημόσια ταμεία, έκαναν πλιάτσικο 30 χρόνια και σήμερα σου λένε ότι δεν έμεινε μια και φυσικά την ευθύνη την έχει ό λαός. Μα πως. Η κατανάλωση, τα προηγούμενα χρόνια από τον κόσμο ήτανε αυτή που έπρεπε. Τα δημόσια ταμεία δεν λεηλατήθηκαν από τον λαό αλλά από τους νέο βαρόνους της σύγχρονης πολιτικής ελίτ. Δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα, δισεκατομμύρια κατάχρησης των χρημάτων των δημοσίων ταμείων, άφεση αμαρτιών σε όλους και για όλα, ενώ άτομα μέσα σε μια πενταετία βρέθηκαν από υπάλληλοι να είναι μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεπενδυτές.
Οι υγιείς επιχειρήσεις σε ένα καπιταλιστικό κράτος μπορεί να είναι κρατικές ή ιδιωτικές αρκεί να είναι κερδοφόρες και αυτό υπήρχε. Δεν πουλάς αν είσαι επιχειρηματίας την κερδοφόρα επιχείρηση σου όταν είναι κερδοφόρα. Στην Ελλάδα πουλήσαμε τον ΟΤΕ, τον ΟΠΑΠ , κερδοφόρες τράπεζες σε τράπεζες που ήταν υπό χρεοκοπία και με δάνεια και δωρεές και με τα χρήματα του λαού, φτιάξανε όπως λέμε ακριβώς, τους εν μια νυχτί, νεόπλουτους. Έργα που προτάθηκαν άρχισαν και στοίχειωσαν έως ότου τελειώσουν ή δεν τέλειωσαν ποτέ, ενώ ευθύνες σε κανέναν. Λιμάνια, μαρίνες, εθνικά δίκτυα, δημοπρατούνται και ξαναδημοπρατούνται εταιρίες φαντάσματα έρχονται και παρέρχονται, τα έργα ποτέ δεν τελειώνουν, τα δις ευρώ φεύγουν και ευθύνες σε κανέναν. Όσο για την φοροεισφοροδιαφυγή από τα ταμεία και τους ασφαλιστικούς φορείς εκεί το χάος. Κάναμε Ολυμπιακούς αγώνες και τα 2/3 των εργατών ήταν ανασφάλιστοι … Αλβανοί που μας τους είχε φέρει για πρώτη φορά ο σημερινός πρωθυπουργός το 1990-93, ενώ το κόστος τους με την τακτική της τελευταίας στιγμής και της πλάτης στον τοίχο δίνονταν όσο-όσο για να προλάβουν. Η υπερκοστολόγηση σε πολλά δις ίσως και σε διπλό αριθμό ... γύρω στα 13 δις τα κοστολογεί η κομισιόν, 13 δις και για να πάρουμε 2-3 δις μας δανεικά μας πίνουν το αίμα.
Σε ένα καπιταλιστικό κράτος η φορολογία είναι στα μέτρα του δυνατού για να έχεις αγοραστική αξία. Και λέμε στα μέτρα του δυνατού εννοώντας χαμηλό ΦΠΑ, χαμηλή φορολογία και συνεχείς ελέγχους από το κράτος ελεγκτή που αποφέρει την προστασία του καταναλωτή από την αισχροκέρδεια και την ασυδοσία. Εδώ, ότι πάρουμε από όποιους μπορούμε να τα πάρουμε και όταν τα πάρουμε. Δεν έχεις συνεχείς περαιώσεις που καθιστούν τον νόμιμο και νομοταγή πολίτη ηλίθιο, έναντι των λαμογιών που δεν πληρώνουν και προσπαθούν πάντα να μην πληρώσουν. Έχεις ελεγκτικούς μηχανισμούς που παρακολουθούν την κίνηση και φυσικά την ασυδοσία για να υπάρχει ακριβώς καταναλωτική κίνηση, ενώ οι ανταμοιβές είναι άξιες των προσφορών εργασίας και όχι ανταμοιβές δουλείας.
Δεν μπορείς να λες ότι δεν υπάρχουν συντάξεις, γιατί λεφτά δεν υπάρχουν λόγω λαθών του παρελθόντος που συνεχίζονται στο μέλλον. Και λέω γιατί μόνο στην Ελλάδα το κούρεμα κόστισε στα ταμεία 24 δις ευρώ και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 1999 άλλα 19 δις δραχμές τότε. Για να πάρουμε την δόση των 4,5 δις ίσως αφήνουμε να μας σοδομίσουν κιόλας ενώ σε μια νύχτα αυτοί φάγανε 24 δις ευρώ … και μετά φταίνε οι εργαζόμενοι, οι ασφαλισμένοι, γιατί δεν πεθαίνουν ποιο μπροστά, κλπ, αλλά ποτέ οι διοικούντες για τον ληστρικό τρόπο διαχείρισης των χρημάτων του λαού.
Και μας προτάσσουν το μοντέλο των ΗΠΑ. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος αλλά ασύδοτο κράτος και αισχροκέρδεια στις ΗΠΑ όταν άλλοι καταναλώνουν ενώ οι λίγοι είναι στα κότερα τους και ζουν στον κόσμο τους. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος και κατανάλωση για τους 50 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στους υπονόμους που δεν έχουν ούτε ασφάλιση και μπορεί να πεθάνουν έξω από το νοσοκομείο και σε καμιά παράγκα. Δεν υπάρχει καπιταλιστικό κράτος στις ΗΠΑ που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ούτε αυτό τον μηδαμινό ελεγκτικό κρατικό μηχανισμό όταν οι πολεμικές βιομηχανίες και οι διάφοροι έμποροι πήραν τα κρατικά λεφτά και τα έκαναν όπλα για να κάνουν τους πολέμους τους, όπου σκοτώθηκαν και τον λογαριασμό πλήρωσαν απλοί πολίτες. Στο καπιταλιστικό κράτος έχεις ανταπόδοση στην κοινωνία από τις εισφορές. Τα υπόλοιπα είναι συγκεντρωτικά καθεστώτα, που η ασυδοσία και ο αυταρχισμός κυβερνάει. Μπορεί κάποιοι να τα πουν νεοφιλελεύθερα, ολιγαρχικά φασιστικά και αυτή είναι η αλήθεια ... αλλά δεν στηρίζονται στην κατανάλωση και στην καπιταλιστική κοινωνία... αλλά στον συγκεντρωτισμό, στον αυταρχισμό και στην ασυδοσία.
Και φυσικά σε ένα καπιταλιστικό κράτος έχεις πρόγραμμα. Και εννοούμε πρόγραμμα οικονομικό και όχι όπου φυσάει ο άνεμος. Σταθερό οικονομικό πρόγραμμα που ο επενδυτής, είτε είναι το κράτος, είτε είναι ιδιώτης θα ξέρει πόσα, πότε και που θα τα πληρώσει. Και θα ξέρεις όμως και τι σου γίνεται στα οικονομικά του τόπου. Δεν θα βγαίνεις για πλεόνασμα που θα γίνεται έλλειμμα και μετά θα κάνεις τις αλχημείες σου, για να βγει ισολογιστικό αλλά θα έχει ελλειμματικά χαρακτηριστικά για τις επόμενες δεκαετίες.
Υ.Γ. Ο μεγαλύτερος εχθρός ενός καπιταλιστικού κράτους είναι η μείωση των μισθών, που μειώνουν την καταναλωτική δύναμη και κυρίως η ανεργία. Αυτή που ήταν στο 5-6% και οι φωστήρες μας την έφτασαν στο 40-50%. Και φυσικά, γιατί ο άνεργος όχι μόνο δεν μπορεί να καταναλώσει, αλλά παίρνει και επιδόματα που αποδυναμώνουν ακόμα ποιο πολύ την οικονομία. Αν κάποιος μας πει ..που ζούσαμε, θα καταλάβει ότι ήμασταν ένα καπιταλιστικό κράτος … αν καταλάβει που μας έφεραν και πως μας κατάντησαν, οι φωστήρες θα καταλάβει ότι ζούμε σε ένα κράτος χωρίς όρια, χωρίς πολιτική οντότητα, χωρίς όραμα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς παραγωγή, χωρίς μέλλον … το μόνο μέλλον είναι το βάραθρο της ανικανότητας και της βαροφροσύνης τους που στην ανεγκεφαλιά τους καταδικάζουν έναν ολόκληρο λαό …η ιστορία ίσως γράψει με μελανά χρώματα την σημερινή κατάσταση, όπως είχε περιγράψει και την περίοδο πριν την πτώση του Βυζαντίου, όπου ανίκανοι αυτοκράτορες και εγωιστές κληρικοί έβλεπαν μόνο το τομάρι τους και όχι το καταρρέον κράτος και τον πεινασμένο αλλά αδρανή λαό … αποτέλεσμα 400 χρόνια σκλαβιάς και εξόντωσης… ας ελπίσουμε να προλάβουμε πριν την πτώση… γιατί η ελευθερία έφτασε 400 χρόνια μετά … με την επανάσταση του 21. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στην Αν. Μεσόγειο κρίνεται η τύχη ΚΑΙ του Αιγαίου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΗΘΕΛΕ... ΚΑΙ Η ΙΝΤΕΡ ΡΟΜΠΕΡΤΟ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
