2014-02-13 21:02:09
Γράφει ο Παναγιώτης Μπατσαρισάκης είναι οικονομικός - επιχειρηματικός σύμβουλος
Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τα ελληνικά πετρέλαια και τους υδρογονάνθρακες, τα κοιτάσματα στο Ιόνιο, στο Αιγαίο και τα μεγάλα κοιτάσματα στον θαλάσσιο χώρο νότια της Κρήτης. Ολα τα στοιχεία δείχνουν χωρίς αμφισβήτηση ότι η Ελλάδα «κάθεται» στο πετρέλαιο του άμεσου μέλλοντος.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Μήπως πλησιάζει η ώρα να γίνουμε πλούσιοι όπως οι Αραβες και μπορούμε να φανταζόμαστε τη χώρα μας να πλέει σε πελάγη υδρογονανθράκων και να ζούμε μακριά από την ανέχεια και τα μνημόνια; Ή όλα αυτά είναι υπερβολές.
Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη και η Ιαπωνία εξαρτώνται ενεργειακά από το πετρέλαιο, και μάλιστα από το αραβικό, σε ποσοστό 80%, πράγμα που θα σημάνει πολλά για τη χώρα μας αν καταφέρουμε να μπούμε στο «κλαμπ των πετρελαιοπαραγωγών».
Ομως το άμεσο συμφέρον είναι ότι η Ελλάδα, όπως επιδιώκει με κάθε μέσον η Κύπρος, μπορεί να αποκτήσει ένα ισχυρό χαρτί διαπραγμάτευσης του δημόσιου χρέους της. Η Ελλάδα λογικά θα βρεθεί κάποτε στην ομάδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών δεδομένου ότι όλες οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν 22 δισεκατομμύρια βαρέλια ανεκμετάλλευτα κάτω από το Ιόνιο Πέλαγος και περίπου 4 δισεκατομμύρια βαρέλια στο Βόρειο Αιγαίο.
Από εκεί και πέρα τα ερωτήματα και τα διλήμματα είναι πολλά.
Το πρώτο ερώτημα είναι ποιοι διαχειρίζονται και ποιοι θα αναλάβουν να βγάλουν το πετρέλαιο. Είναι μια σημαντική προσέγγιση, για να προβάλουμε την κατάσταση στο μέλλον. Πρόκειται για τις γνωστές επτά πετρελαϊκές εταιρείες που ύστερα από μια πρόσφατη συγχώνευση έγιναν πέντε. Αυτές λοιπόν καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας περιορίζουν στο 20% τα έσοδα από τα πετρελαϊκά αποθέματα για τη χώρα, και το υπόλοιπο ποσοστό στην εταιρεία που θα κάνει την άντληση... Μάλιστα, όταν αναφέρονται στα κοιτάσματα του Αιγαίου, μπαίνει και ο παράγοντας Τουρκία.
Οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι το μέλλον είναι αβέβαιο... Βλέποντας τις χώρες του OPEC, καταλαβαίνει κανείς ότι είναι χώρες δύο ταχυτήτων: Ανγκόλα, Αλγερία, Γκαμπόν, Ισημερινός, Νιγηρία, Λιβύη, Βενεζουέλα και Ιράκ, Ιράν, Κατάρ, Κουβέιτ, Σαουδική Αραβία και Εμιράτα.
Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες, εκτός από τη Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ που είναι αμερικανικής επιρροής και συμφερόντων, είναι η συνεχής πολιτική αναταραχή.
Συμπεραίνει κανείς από αυτή την προσέγγιση ότι η χώρα μας θα υποστεί αναταράξεις και οι πιέσεις που θα υπάρξουν θα είναι ισχυρές. Κάποιοι εκτιμούν ότι θα βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα. Για όλα αυτά πρέπει να προετοιμαζόμαστε. Η πολιτική ηγεσία καλείται να φροντίσει αυτή την κρίσιμη ιστορικά περίοδο να επαγρυπνεί...
tovima.gr
Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τα ελληνικά πετρέλαια και τους υδρογονάνθρακες, τα κοιτάσματα στο Ιόνιο, στο Αιγαίο και τα μεγάλα κοιτάσματα στον θαλάσσιο χώρο νότια της Κρήτης. Ολα τα στοιχεία δείχνουν χωρίς αμφισβήτηση ότι η Ελλάδα «κάθεται» στο πετρέλαιο του άμεσου μέλλοντος.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Μήπως πλησιάζει η ώρα να γίνουμε πλούσιοι όπως οι Αραβες και μπορούμε να φανταζόμαστε τη χώρα μας να πλέει σε πελάγη υδρογονανθράκων και να ζούμε μακριά από την ανέχεια και τα μνημόνια; Ή όλα αυτά είναι υπερβολές.
Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη και η Ιαπωνία εξαρτώνται ενεργειακά από το πετρέλαιο, και μάλιστα από το αραβικό, σε ποσοστό 80%, πράγμα που θα σημάνει πολλά για τη χώρα μας αν καταφέρουμε να μπούμε στο «κλαμπ των πετρελαιοπαραγωγών».
Ομως το άμεσο συμφέρον είναι ότι η Ελλάδα, όπως επιδιώκει με κάθε μέσον η Κύπρος, μπορεί να αποκτήσει ένα ισχυρό χαρτί διαπραγμάτευσης του δημόσιου χρέους της. Η Ελλάδα λογικά θα βρεθεί κάποτε στην ομάδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών δεδομένου ότι όλες οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν 22 δισεκατομμύρια βαρέλια ανεκμετάλλευτα κάτω από το Ιόνιο Πέλαγος και περίπου 4 δισεκατομμύρια βαρέλια στο Βόρειο Αιγαίο.
Από εκεί και πέρα τα ερωτήματα και τα διλήμματα είναι πολλά.
Το πρώτο ερώτημα είναι ποιοι διαχειρίζονται και ποιοι θα αναλάβουν να βγάλουν το πετρέλαιο. Είναι μια σημαντική προσέγγιση, για να προβάλουμε την κατάσταση στο μέλλον. Πρόκειται για τις γνωστές επτά πετρελαϊκές εταιρείες που ύστερα από μια πρόσφατη συγχώνευση έγιναν πέντε. Αυτές λοιπόν καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας περιορίζουν στο 20% τα έσοδα από τα πετρελαϊκά αποθέματα για τη χώρα, και το υπόλοιπο ποσοστό στην εταιρεία που θα κάνει την άντληση... Μάλιστα, όταν αναφέρονται στα κοιτάσματα του Αιγαίου, μπαίνει και ο παράγοντας Τουρκία.
Οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι το μέλλον είναι αβέβαιο... Βλέποντας τις χώρες του OPEC, καταλαβαίνει κανείς ότι είναι χώρες δύο ταχυτήτων: Ανγκόλα, Αλγερία, Γκαμπόν, Ισημερινός, Νιγηρία, Λιβύη, Βενεζουέλα και Ιράκ, Ιράν, Κατάρ, Κουβέιτ, Σαουδική Αραβία και Εμιράτα.
Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες, εκτός από τη Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ που είναι αμερικανικής επιρροής και συμφερόντων, είναι η συνεχής πολιτική αναταραχή.
Συμπεραίνει κανείς από αυτή την προσέγγιση ότι η χώρα μας θα υποστεί αναταράξεις και οι πιέσεις που θα υπάρξουν θα είναι ισχυρές. Κάποιοι εκτιμούν ότι θα βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα. Για όλα αυτά πρέπει να προετοιμαζόμαστε. Η πολιτική ηγεσία καλείται να φροντίσει αυτή την κρίσιμη ιστορικά περίοδο να επαγρυπνεί...
tovima.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΤΟΙΜΟΣ Ο ΒΑΛΝΤΕΖ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
