2014-02-14 12:00:10
Προσωπικά λέω μόνο τούτο. Ας κολληθεί η γλώσσα μου στον λάρυγγά μου, όχι μόνο εμένα, αλλά και όσων Αμμοχωστιανών τυχόν σε λησμονήσουν, ω Αμμόχωστος!
Επειδή το θέμα της Αμμοχώστου επανέρχεται από καιρού εις καιρόν στην επικαιρότητα, δεν θα ασχοληθώ με αυτό, αλλά θα σταχυολογήσω ελάχιστα από τις εκατοντάδες από αυτά που γράφτηκαν διαχρονικά κατά τους περασμένους αιώνες για το μεγαλείο της πόλης του Ευαγόρα, όπως αποκαλείται. «Από το ακρωτήριο Πηδάλιο μέχρι τα νησάκια η απόσταση είναι 80 στάδια=14.720 μέτρα. Υπάρχει εκεί μία έρημη πόλη που λέγεται Αμμόχωστος. Έχει λιμάνι κατάλληλο για κάθε άνεμο. Όμως υπάρχουν ξέρες στην είσοδο. Πρόσεξε…»
Μετάφραση από αναφορά στο έργο «Σταδιασμός, δηλαδή Περίπλους της Μεγάλης Θαλάσσης». Πρόκειται για ένα ναυτικό εγχειρίδιο βοήθημα για ναυτιλλομένους και εγράφη ακριβώς κατά τον 4ον μ.Χ. αιώνα. Είναι η πρώτη γραπτή αναφορά στο όνομα Αμμόχωστος. «Η Αμμόχωστος είναι το κλειδί και η καρδιά της Κύπρου» (Αντώνιο Λορεντάτο -capitano- Γενικός Καπετάνιος της θάλασσας).
«Όταν η Άκκρα κατελήφθη από τους Σαρακηνούς το 1291 οι Σταυροφόροι αποσύρθηκαν στην Αμμόχωστο. Έκτισαν τα τείχη της και την κατέστησαν μίαν από τις μεγάλες πόλεις της Χριστιανοσύνης» (Ρίτσαρντ Γκουλντ-Άνταμς).
«Από μακριά η θέα της Αμμοχώστου την οποία είχαμε δει πριν από μία ώρα, είναι εντυπωσιακή και ωραία» (Γουίλιαμ Τέρνερ).
«Η Αμμόχωστος υπήρξε η πλουσιότερη από τις πόλεις της Κύπρου. Κατά τον Kirherr οι κάτοικοι της πόλης αυτής προίκισαν τόσο πλουσιοπάροχα τις θυγατέρες των, έτσι που και αυτή η βασίλισσα της Γαλλίας δεν είχε τόσα πολύτιμα κοσμήματα όσα είχαν εκείνες. Λέγεται ακόμη ότι κάποτε ένας πολίτης αυτής της πόλης είχε πωλήσει στον σουλτάνο της Αιγύπτου για 60.000 χρυσά νομίσματα μια χρυσή σφαίρα διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους όπως διαμάντια, ρουμπίνια και ζαφείρια και ύστερα, θέλοντας να τα πάρει πίσω, πρόσφερε στον σουλτάνο 100.000 χρυσά νομίσματα, όμως εκείνος δεν δέχθηκε να τα δώσει».
«Και λέγεται ακόμη ότι στην ίδια αυτή πόλη κατοικούσαν και πολύ πλούσιες εταίρες και καθεμιά από αυτές ήταν κάτοχος πολλών κτημάτων. Κατά τη διάρκεια της κατοχής της από τους Βενετούς, η πόλη αυτή έφθασε στη μεγίστη της ακμή. Αυτοί (οι Βενετοί) ίδρυσαν και επισκοπική έδρα στην πόλη και την οχύρωσαν με τόσο ισχυρά τείχη, ώστε ο Μουσταφά πασάς τη κτυπούσε για 11 μήνες, προσπαθώντας να την αλώσει και την άλωσε τελικά το 1571 αφού είχε τεράστιες απώλειες, και κατέχεται μέχρι σήμερα (από τους Οθωμανούς)», Kristof Harant, Τσέχος ευγενής, έτος 1598.
Όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας και όταν οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ και τους Αγίους Τόπους, οι βασιλείς εστέφοντο πρώτα εις τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία ως βασιλείς της Κύπρου και στη συνέχεια στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Αμμόχωστο, ως βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
«Το νησί παράγει άφθονα και εύγευστα χρυσόμηλα από συνηθισμένα δένδρα που έχουν μια πολύ δυνατότερη γεύση από εκείνα που παράγονται στη Ροζέτα, άλλα εξίσου επικίνδυνα στους ξένους και που προκαλούν αμέσως πυρετό εάν δεν καταναλωθούν με πολλή φειδώ. Εκείνα της Αμμοχώστου είναι τα περισσότερο φημισμένα και αυτά στέλλονται ως ευπρόσδεκτα δώρα στην πρωτεύουσα Λευκωσία» (Έντουαρτ Ντάνιελ Κλαρκ - Edward Daniel Clarke 1802, καθηγητής ορυκτολογίας, Πανεπιστήμιο Cambridge)».
«Στα πιο ευνοϊκά κλίματα του πλανήτη μας βρίσκουμε περισσότερα από ένα χαρίσματα… που είναι τα ρόδια, ισάξια με αυτά της Αμμοχώστου» (H.W. Dixan - Βρετανός Στρατιωτικός 1878).
«Ο Σαίξπηρ στον Οθέλλο του ομιλεί για ένα φρούριο στην Κύπρο χωρίς να καθορίζει συγκεκριμένο χώρο. Επειδή οι Βενετοί καπετάνιοι της Κύπρου είχαν την έδρα τους στην Αμμόχωστο, περιλαμβανομένου και του Κριστόφορο Μόρο που αποτέλεσε κάποιου είδους πρόσωπο για τον Οθέλλο, η παράδοση τού δήθεν πύργου του Οθέλλου στην Αμμόχωστο».
«Το νησί είχε παλαιότερα διάφορες ωραίες πόλεις, αλλά τώρα απομένουν μόνον η Λευκωσία και η Αμμόχωστος, που διατηρούν κάτι από το αρχαίο τους μεγαλείο. Οι υπόλοιπες δεν είναι τίποτε άλλο παρά χωριά».
«Το μόνο της λιμάνι είναι η Αμμόχωστος στα ανατολικά. Είναι μια διάσημη πόλη την οποία έκτισε ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος» (Girolano Randini - καθηγητής Θεολογίας- Περούτζια, Ιταλίας 1596-97).
«Μάλιστα την Αμμόχωστο - τη θαλάσσια πρωτεύουσα». «… και η Αμμόχωστος τοποθετημένη στο απώτατο τμήμα του νησιού προς Ανατολάς. Ο Τούρκος πασάς επέλεξε την Αμμόχωστο για έδρα του γιατί διαθέτει καλό λιμάνι και είναι οχυρότατο, που έκτισαν οι Βενετοί». (Fynes Morson, Άγγλος καταγόμενος από εύπορη οικογένεια κτηματιών του Λίνκολνσαϊρ-έτος 1596).
Ας σημειωθεί ότι όλοι όσοι αναφέρονται στην Αμμόχωστο κάνουν ειδική μνεία στο λιμάνι που ήταν το μοναδικό της Κύπρου, αλλά δηλώνουν και εντυπωσιασμένοι από τις οχυρώσεις (τείχη) που υφίστανται μέχρι σήμερα.
Αλλά η Αμμόχωστος δεν είναι μόνο λιμάνι και σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες και πολλά άλλα, είναι προπαντός τρισχιλιετής ελληνική ιστορία και μάλιστα από τότε που ο Τεύκρος έκτισε τη Σαλαμίνα (1202/1), του οποίου η άφιξη στην Κύπρο μετά τον Τρωικό πόλεμο, η ίδρυσή της έγινε κατόπιν θεϊκής εντολής από τον Απόλλωνα, κατά τον τραγικό Ευριπίδη (Ελένη 148-150).
…’Ες γήν εναλίαν Κύπρον ού μέ θέσπισεν οικείν Απόλλων, όνομα νησιωτικό Σαλαμίνα θέμενο της εκεί χάριν πάτρας Δηλαδή στη νεοελληνική απόδοση: …Στη θαλασσοφίλητη γη της Κύπρου, όπου ο Απόλλων μού όρισε να κατοικήσω, το νησιωτικό το όνομα της Σαλαμίνος να δώσω προς τιμήν της πατρίδας μου…
Αυτά τα πολύ λίγα για το μεγαλείο της Αμμοχώστου τα έγραψα για να εισηγηθώ όπως ο Δήμος Αμμοχώστου αναλάβει την πρωτοβουλία, νοουμένου ότι θα βρεθούν συμπολίτες μας που να επιχορηγήσουν την προσπάθεια συγγραφής και έκδοσης της ιστορίας της από συγγραφείς/ιστορικούς/μελετητές και άλλους ειδήμονες. Προσωπικά λέω μόνο τούτο. Ας κολληθεί η γλώσσα μου στον λάρυγγά μου, όχι μόνο εμένα, αλλά και όσων Αμμοχωστιανών τυχόν σε λησμονήσουν ω Αμμόχωστος, όπως ακριβώς έλεγε και ο βασιλιάς Δαβίδ για την Ιερουσαλήμ (Ψαλμός 136). «Κολληθείη η γλώσσα εν τω λαρυγγί μου Ιερουσαλήμ εάν σου επιλάθωμαι. Αλληλούια».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πρώην συνδικαλιστής
Σημερινή
InfoGnomon
Επειδή το θέμα της Αμμοχώστου επανέρχεται από καιρού εις καιρόν στην επικαιρότητα, δεν θα ασχοληθώ με αυτό, αλλά θα σταχυολογήσω ελάχιστα από τις εκατοντάδες από αυτά που γράφτηκαν διαχρονικά κατά τους περασμένους αιώνες για το μεγαλείο της πόλης του Ευαγόρα, όπως αποκαλείται. «Από το ακρωτήριο Πηδάλιο μέχρι τα νησάκια η απόσταση είναι 80 στάδια=14.720 μέτρα. Υπάρχει εκεί μία έρημη πόλη που λέγεται Αμμόχωστος. Έχει λιμάνι κατάλληλο για κάθε άνεμο. Όμως υπάρχουν ξέρες στην είσοδο. Πρόσεξε…»
Μετάφραση από αναφορά στο έργο «Σταδιασμός, δηλαδή Περίπλους της Μεγάλης Θαλάσσης». Πρόκειται για ένα ναυτικό εγχειρίδιο βοήθημα για ναυτιλλομένους και εγράφη ακριβώς κατά τον 4ον μ.Χ. αιώνα. Είναι η πρώτη γραπτή αναφορά στο όνομα Αμμόχωστος. «Η Αμμόχωστος είναι το κλειδί και η καρδιά της Κύπρου» (Αντώνιο Λορεντάτο -capitano- Γενικός Καπετάνιος της θάλασσας).
«Όταν η Άκκρα κατελήφθη από τους Σαρακηνούς το 1291 οι Σταυροφόροι αποσύρθηκαν στην Αμμόχωστο. Έκτισαν τα τείχη της και την κατέστησαν μίαν από τις μεγάλες πόλεις της Χριστιανοσύνης» (Ρίτσαρντ Γκουλντ-Άνταμς).
«Από μακριά η θέα της Αμμοχώστου την οποία είχαμε δει πριν από μία ώρα, είναι εντυπωσιακή και ωραία» (Γουίλιαμ Τέρνερ).
«Η Αμμόχωστος υπήρξε η πλουσιότερη από τις πόλεις της Κύπρου. Κατά τον Kirherr οι κάτοικοι της πόλης αυτής προίκισαν τόσο πλουσιοπάροχα τις θυγατέρες των, έτσι που και αυτή η βασίλισσα της Γαλλίας δεν είχε τόσα πολύτιμα κοσμήματα όσα είχαν εκείνες. Λέγεται ακόμη ότι κάποτε ένας πολίτης αυτής της πόλης είχε πωλήσει στον σουλτάνο της Αιγύπτου για 60.000 χρυσά νομίσματα μια χρυσή σφαίρα διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους όπως διαμάντια, ρουμπίνια και ζαφείρια και ύστερα, θέλοντας να τα πάρει πίσω, πρόσφερε στον σουλτάνο 100.000 χρυσά νομίσματα, όμως εκείνος δεν δέχθηκε να τα δώσει».
«Και λέγεται ακόμη ότι στην ίδια αυτή πόλη κατοικούσαν και πολύ πλούσιες εταίρες και καθεμιά από αυτές ήταν κάτοχος πολλών κτημάτων. Κατά τη διάρκεια της κατοχής της από τους Βενετούς, η πόλη αυτή έφθασε στη μεγίστη της ακμή. Αυτοί (οι Βενετοί) ίδρυσαν και επισκοπική έδρα στην πόλη και την οχύρωσαν με τόσο ισχυρά τείχη, ώστε ο Μουσταφά πασάς τη κτυπούσε για 11 μήνες, προσπαθώντας να την αλώσει και την άλωσε τελικά το 1571 αφού είχε τεράστιες απώλειες, και κατέχεται μέχρι σήμερα (από τους Οθωμανούς)», Kristof Harant, Τσέχος ευγενής, έτος 1598.
Όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας και όταν οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ και τους Αγίους Τόπους, οι βασιλείς εστέφοντο πρώτα εις τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία ως βασιλείς της Κύπρου και στη συνέχεια στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Αμμόχωστο, ως βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
«Το νησί παράγει άφθονα και εύγευστα χρυσόμηλα από συνηθισμένα δένδρα που έχουν μια πολύ δυνατότερη γεύση από εκείνα που παράγονται στη Ροζέτα, άλλα εξίσου επικίνδυνα στους ξένους και που προκαλούν αμέσως πυρετό εάν δεν καταναλωθούν με πολλή φειδώ. Εκείνα της Αμμοχώστου είναι τα περισσότερο φημισμένα και αυτά στέλλονται ως ευπρόσδεκτα δώρα στην πρωτεύουσα Λευκωσία» (Έντουαρτ Ντάνιελ Κλαρκ - Edward Daniel Clarke 1802, καθηγητής ορυκτολογίας, Πανεπιστήμιο Cambridge)».
«Στα πιο ευνοϊκά κλίματα του πλανήτη μας βρίσκουμε περισσότερα από ένα χαρίσματα… που είναι τα ρόδια, ισάξια με αυτά της Αμμοχώστου» (H.W. Dixan - Βρετανός Στρατιωτικός 1878).
«Ο Σαίξπηρ στον Οθέλλο του ομιλεί για ένα φρούριο στην Κύπρο χωρίς να καθορίζει συγκεκριμένο χώρο. Επειδή οι Βενετοί καπετάνιοι της Κύπρου είχαν την έδρα τους στην Αμμόχωστο, περιλαμβανομένου και του Κριστόφορο Μόρο που αποτέλεσε κάποιου είδους πρόσωπο για τον Οθέλλο, η παράδοση τού δήθεν πύργου του Οθέλλου στην Αμμόχωστο».
«Το νησί είχε παλαιότερα διάφορες ωραίες πόλεις, αλλά τώρα απομένουν μόνον η Λευκωσία και η Αμμόχωστος, που διατηρούν κάτι από το αρχαίο τους μεγαλείο. Οι υπόλοιπες δεν είναι τίποτε άλλο παρά χωριά».
«Το μόνο της λιμάνι είναι η Αμμόχωστος στα ανατολικά. Είναι μια διάσημη πόλη την οποία έκτισε ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος» (Girolano Randini - καθηγητής Θεολογίας- Περούτζια, Ιταλίας 1596-97).
«Μάλιστα την Αμμόχωστο - τη θαλάσσια πρωτεύουσα». «… και η Αμμόχωστος τοποθετημένη στο απώτατο τμήμα του νησιού προς Ανατολάς. Ο Τούρκος πασάς επέλεξε την Αμμόχωστο για έδρα του γιατί διαθέτει καλό λιμάνι και είναι οχυρότατο, που έκτισαν οι Βενετοί». (Fynes Morson, Άγγλος καταγόμενος από εύπορη οικογένεια κτηματιών του Λίνκολνσαϊρ-έτος 1596).
Ας σημειωθεί ότι όλοι όσοι αναφέρονται στην Αμμόχωστο κάνουν ειδική μνεία στο λιμάνι που ήταν το μοναδικό της Κύπρου, αλλά δηλώνουν και εντυπωσιασμένοι από τις οχυρώσεις (τείχη) που υφίστανται μέχρι σήμερα.
Αλλά η Αμμόχωστος δεν είναι μόνο λιμάνι και σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες και πολλά άλλα, είναι προπαντός τρισχιλιετής ελληνική ιστορία και μάλιστα από τότε που ο Τεύκρος έκτισε τη Σαλαμίνα (1202/1), του οποίου η άφιξη στην Κύπρο μετά τον Τρωικό πόλεμο, η ίδρυσή της έγινε κατόπιν θεϊκής εντολής από τον Απόλλωνα, κατά τον τραγικό Ευριπίδη (Ελένη 148-150).
…’Ες γήν εναλίαν Κύπρον ού μέ θέσπισεν οικείν Απόλλων, όνομα νησιωτικό Σαλαμίνα θέμενο της εκεί χάριν πάτρας Δηλαδή στη νεοελληνική απόδοση: …Στη θαλασσοφίλητη γη της Κύπρου, όπου ο Απόλλων μού όρισε να κατοικήσω, το νησιωτικό το όνομα της Σαλαμίνος να δώσω προς τιμήν της πατρίδας μου…
Αυτά τα πολύ λίγα για το μεγαλείο της Αμμοχώστου τα έγραψα για να εισηγηθώ όπως ο Δήμος Αμμοχώστου αναλάβει την πρωτοβουλία, νοουμένου ότι θα βρεθούν συμπολίτες μας που να επιχορηγήσουν την προσπάθεια συγγραφής και έκδοσης της ιστορίας της από συγγραφείς/ιστορικούς/μελετητές και άλλους ειδήμονες. Προσωπικά λέω μόνο τούτο. Ας κολληθεί η γλώσσα μου στον λάρυγγά μου, όχι μόνο εμένα, αλλά και όσων Αμμοχωστιανών τυχόν σε λησμονήσουν ω Αμμόχωστος, όπως ακριβώς έλεγε και ο βασιλιάς Δαβίδ για την Ιερουσαλήμ (Ψαλμός 136). «Κολληθείη η γλώσσα εν τω λαρυγγί μου Ιερουσαλήμ εάν σου επιλάθωμαι. Αλληλούια».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πρώην συνδικαλιστής
Σημερινή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΕΔ ΚΑΙ ΣΑ - CISM DAY RUN 2014
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
