2014-02-14 16:08:05
Η συνισταμένη της φωνής και του πάθους, έχει ονοματεπώνυμο. Παραφράζοντας άλλωστε... στίχο από το «Πάμε ξανά»-τίτλο της μουσικής παράστασης που παρουσιάζει στο Fix Factory Θεσσαλονίκης για ακόμα δύο Σάββατα- «...Ήταν πολλοί, κανείς τους όμως δεν τραγουδάει όπως εσύ»... Κυρίες και Κύριοι, η Νατάσσα Μποφίλιου στο Thesout.
Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
- 'Πάμε Ξανά" ο τίτλος του φετινού μουσικού προγράμματος. Τι διαφορετικό επιδιώκετε μέσα από αυτό το πρόγραμμα που "έστησε" ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος;
Αυτό που αισθάνομαι να έχει γίνει τούτη τη φορά, σε αυτό το πρόγραμμα, είναι πως όλες μας οι αναφορές είναι "πιο καλυμμένες". "Φλερτάρουμε" με όλα τα είδη μουσικής που αγαπάμε. Είναι τραγούδια που εκφράζουν τη θέση μας και τη στάση μας, μέσα στη ζωή. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, ολοκληρώνεται αυτό που θέλω να πω, σε όλους μας τους τομείς. Σε όλες μας τις πλευρές. Και την πιο χαριτωμένη πλευρά μας, που είναι πιο διασκεδαστική, μα και αυτήν που είναι πιο σοβαρή, πιο συνειδητοποιημένη, με έναν πιο δυνατό πολιτικό λόγο.
- Αυτό το "ολοκληρωμένο" της κάθε στιγμής, για κάθε περίοδο, είτε αφορά έναν δίσκο, είτε ένα μουσικό πρόγραμμα, δεν σας αγχώνει, για το επόμενο βήμα; Πόσο καλύτερο μπορεί να ΄ναι, ότι έρθει; Δεν σας προβληματίζει;
Είμαι σε τόσο δημιουργική φάση, μαζί με τους συνεργάτες μου, που το ένα φέρει το άλλο. Η "Άνω Τελεία" είναι μια δισκογραφική δουλειά, που προέκυψε. Είναι σαν τα ευχάριστα πράγματα που προκύπτουν. Δεν είναι κάτι που σχεδιάστηκε. Σχεδιασμός και ένα πολύ μικρός άγχος υπάρχει με το Θέμη Καραμουρατίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, που είμαστε χρόνια μαζί. Πώς θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας. Αλλά, μόνο στο μεταξύ μας, λιγάκι με αγχώνει. Από την άποψη, ότι είμαστε τόσο φίλοι, με κοινό τρόπο ζωής, που μερικές φορές μπορεί να μην καταλαβαίνουμε, "κατά που πρέπει να πάμε". Μέχρι στιγμής, όμως, θαρρώ έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές και δεν έχουμε πέσει έξω.
- Με το Θέμη Καραμουτίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, σας έχουν χαρακτηρίσει έως και "Αγία Τριάδα" του νέου σύγχρονου ελληνικού πενταγράμμου. Πόσο εύκολο είναι σε αυτή τη συνεργασία χρόνων, να ξαναεμπνέεις τον άλλον;
Καθόλου εύκολο! Και είναι πολύ σημαντικό ο ένας να ξαναεμπνέει τον άλλον. Να υπάρχει η ίδια σχέση, αλλά να εξελίσσεται. Σε εμάς, είναι και σαν ερwτική σχέση. Πρέπει να ανανεώνεσαι συνεχώς απέναντι στον άλλον. Έτσι μπαίνεις και στο τρυπάκι να είσαι δημιουργικός. Πολλές φορές αναρωτιέμαι "άραγε συγκινούν τον Θέμη και το Γεράσιμο, οι ερμηνείες μου όπως παλαιότερα"; Όπως όταν ξεκινάγαμε. Το ίδιο βλέπω και σε εκείνους, αντίστοιχα. Την αγωνία τους, σε κάθε νέο τραγούδι που φτιάχνουν. Αν θα μου αρέσει, αν θα με συγκινήσει - Το πιο έντονο ευχάριστο "ξάφνιασμα" που νιώσατε από τραγούδι που σας έδωσε το δίδυμο Καραμουρατίδης-Ευαγγελάτος;
Δεν μπορώ να ξεχάσω το "Εν Λευκώ". Σε καμία περίπτωση! Ήταν ένα τραγούδι που δεν προοριζόταν για μένα. Η κρίση μου, δεν είχε να κάνει με το αν μου αρέσει, για να το τραγουδήσω. Δεν το έγραψαν για μένα. 'Όταν το άκουσα αυτό το τραγούδι ήταν σοκ για μένα. Και κανένας από τους δυο τους, δεν είχε καταλάβει πόσο μεγάλο τραγούδι είχαν γράψει. Με το καιρό το κατάλαβαν. Θυμάμαι, όταν το άκουσα στο σπίτι του Θέμη Καραμουρατίδη, ήταν κόσμος στο σπίτι, είχε φασαρία και το ακούω και τους λέω "είναι αριστούργημα". Όλα αυτά το 2007. Έχω μια μεγάλη πίστη, στο τι κάνουν τα παιδιά! Είμαι θαυμάστριά τους. Είναι ένας στιχουργός και ένας συνθέτης που θα περάσουν στην Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και το λέω σαν ακροάτρια τους. Όχι σαν τραγουδίστρια τους. Με το "Εν Λευκώ" όταν μου το προτείναν "είδα το δρόμο που άνοιγε μπροστά μου". Ήταν να φύγω Αμερική, για σπουδές, διότι είχα κερδίσει μια υποτροφία και το σταμάτησα, γιατί ήξερα, με αυτό το τραγούδι, πως "κάτι ανοίγει εδώ". Κάτι θα συμβεί!
- Υπήρξε τραγούδι, που στο στούντιο δεν το πολυπιστέψατε και χρειάστηκε να το υποστηρίξετε, και στα Live απέκτησε μια άλλη διάσταση;
Είμαι κακό κορίτσι, σε αυτή τη περίπτωση! Δύο τραγούδια δεν μου άρεσαν, ένα του Θέμη και ένα του Τσίρκα, αλλά δεν τα τραγουδώ ποτέ σε Live. Mπορεί να είναι ωραία τραγούδια να τα ακούς σε cd, αλλά εγώ δεν μπορούσα, ρε παιδί μου, να τα στηρίξω, σε Live.
- To κοινό, δεν σας δείχνει μια απλή αγάπη, στα Live, αλλά μια λατρεία, που εισπράττετε, καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς. Τα vibes είναι φανατικά!
Είναι πως είμαστε εμείς σαν κοινό. Είμαι σε φίλους καλλιτέχνες, σε μουσικά προγράμματα, πολλές φορές, και παρακολουθώ πως κάνουμε εμείς από κάτω και είναι ακριβώς το ίδιο!
- Δεν είναι στο ίδιο μέγεθος, σε όλους τους καλλιτέχνες!
Με κάνει να νιώθω τόση ασφάλεια, το κοινό. Όταν βγαίνω στη σκηνή, δεν φοβάμαι. Νομίζω, αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω άγχος. Πολλές φορές είμαι συγκινημένη, μα όχι αγχωμένη. Το κοινό είναι δικιά μου προστατευμένη αγκαλιά. Οι δικοί μου άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο.
- Όταν σβήνουν τα φώτα και οι προβολείς, και από εκατοντάδες "φίλοι" μένετε μόνη, μετά τα αυτόγραφα στο καμαρίνι, δεν είναι περίεργο το συναίσθημα;
Όχι, δεν μένω μόνη! Έχω τους ίδιους φίλους που είχα και όταν πρωτοξεκινούσα. Είναι ο Θέμης, ο Γεράσιμος, οι μάνατζερ μου....οι άνθρωποι της ζωής μου. Δε νιώθω καμία μοναξιά. Σα να έχεις κάνει ένα πάρτι στο σπίτι, φεύγουν οι πιο πολλοί, και μένεις με τους στενούς σου φίλους να σχολιάσεις, τι έγινε στο πάρτι που τέλειωσε. Ποτέ δεν ένιωσα, σα καλλιτέχνης που σβήνουν τα φώτα και μένω μόνη. Ποτέ, δε γύρισα σπίτι και να ΄μαι μόνη μου.
- Οι "Μέρες του Φωτός" θα αργήσουν και άλλο για τους Έλληνες;
Τώρα πρέπει να γίνω προφήτης! Οι μέρες του φωτός είναι ένας μονόδρομος που πρέπει να ακολουθήσουμε γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Να κοιτάμε στο φως! Στο χέρι μας είναι.
- Να το παλέψουν οι νέοι στην Ελλάδα;
Ναι! Να το παλέψουν όσο αντέχουν! Έχω εμπιστοσύνη στον αγώνα! Έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που αγωνίζονται.
- Το κοινό της Θεσσαλονίκης έχει κάτι το διαφορετικό; Ή αυτά που λένε είναι διαφημιστικά τερτίπια;
Το κοινό της Θεσσαλονίκης, μέχρι και πριν δυο χρόνια, ήταν πολύ διαφορετικό. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ! Το κοινό της Θεσσαλονίκης, ήταν επιφυλακτικό μαζί μου, για πάρα πολλά χρόνια. Δουλεύω πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, για να μπορώ να σου πω, πως ο κόσμος έχει αγκαλιάσει και παραδοθεί σε αυτό που δίνουμε και μάλιστα είναι αμφίδρομο. Δε μου χαρίστηκε το κοινό της Θεσσαλονίκης. Έπρεπε να το κερδίσω και γι αυτό το γούσταρα πάρα πολύ! Να το κερδίσω με πολύ κόπο και προσπάθεια. Τα καταφέραμε, τελικά! Φτιάξαμε πάγια και ζεστή σχέση. Η ατμόσφαιρα των Live, που κάνουμε είναι πολύ συγκεκριμένη! Και το κοινό μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία. Οπότε, διαφορές δεν βλέπω πια από πόλη σε πόλη. Οι άνθρωποι μοιάζουμε μεταξύ μας, στα Live. Φτιάξαμε μια δική μας μαγιά!
- Ποιο μειονέκτημα σας προσπαθείτε να καταπολεμήσετε και να αλλάξετε;
Θέλω να είμαι πιο ψύχραιμη. Δεν είμαι ψύχραιμη, γενικά. Όταν μου ζητήσεις κάτι, θα το κάνω με όποιο κόστος. Αλλά, γυρνά μπούμερανκ σε μένα. Καταβάλλομαι από πανικό, και με υπερπροσπάθεια κοιτώ να ανταπεξέλθω. 'Εχω αίσθηση της ευθύνης και θέλω πάντα να ανταπεξέρχομαι σωστά σε ότι μου ζητηθεί, με αποτέλεσμα να αυτοταλαιπωρούμαι. Είχα αυτό το διάστημα πολλές συναυλίες, και με μια ίωση, εγώ έπρεπε να είμαι άρτια στη σκηνή, να τραγουδήσω αυτά τα παν-δύσκολα τραγούδια που έχουν γράψει τα δύο "τέρατα" ο Θέμης και ο Γεράσιμος (γέλια!) και όλο αυτό είναι μεγάλων απαιτήσεων. Ο φόβος μου είναι να μην τα καταφέρω. Με πιάνει πανικός και δεν έχω την ψυχραιμία να πω "ηρέμησε" και δεν συνέρχομαι γρήγορα. Θέλω ολόκληρη εβδομάδα. Θυμώνω πολύ! Μπορεί να γίνω και άδικη! Καταλαβαίνω, μετά το λάθος μου βέβαια...έχω πολλά να βελτιώσω ακόμα σαν άνθρωπος. Με ανακουφίζει που ξέρω τα ελαττώματά μου και θέλω να τα αλλάξω.
thesout.gr
Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
- 'Πάμε Ξανά" ο τίτλος του φετινού μουσικού προγράμματος. Τι διαφορετικό επιδιώκετε μέσα από αυτό το πρόγραμμα που "έστησε" ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος;
Αυτό που αισθάνομαι να έχει γίνει τούτη τη φορά, σε αυτό το πρόγραμμα, είναι πως όλες μας οι αναφορές είναι "πιο καλυμμένες". "Φλερτάρουμε" με όλα τα είδη μουσικής που αγαπάμε. Είναι τραγούδια που εκφράζουν τη θέση μας και τη στάση μας, μέσα στη ζωή. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, ολοκληρώνεται αυτό που θέλω να πω, σε όλους μας τους τομείς. Σε όλες μας τις πλευρές. Και την πιο χαριτωμένη πλευρά μας, που είναι πιο διασκεδαστική, μα και αυτήν που είναι πιο σοβαρή, πιο συνειδητοποιημένη, με έναν πιο δυνατό πολιτικό λόγο.
- Αυτό το "ολοκληρωμένο" της κάθε στιγμής, για κάθε περίοδο, είτε αφορά έναν δίσκο, είτε ένα μουσικό πρόγραμμα, δεν σας αγχώνει, για το επόμενο βήμα; Πόσο καλύτερο μπορεί να ΄ναι, ότι έρθει; Δεν σας προβληματίζει;
Είμαι σε τόσο δημιουργική φάση, μαζί με τους συνεργάτες μου, που το ένα φέρει το άλλο. Η "Άνω Τελεία" είναι μια δισκογραφική δουλειά, που προέκυψε. Είναι σαν τα ευχάριστα πράγματα που προκύπτουν. Δεν είναι κάτι που σχεδιάστηκε. Σχεδιασμός και ένα πολύ μικρός άγχος υπάρχει με το Θέμη Καραμουρατίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, που είμαστε χρόνια μαζί. Πώς θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας. Αλλά, μόνο στο μεταξύ μας, λιγάκι με αγχώνει. Από την άποψη, ότι είμαστε τόσο φίλοι, με κοινό τρόπο ζωής, που μερικές φορές μπορεί να μην καταλαβαίνουμε, "κατά που πρέπει να πάμε". Μέχρι στιγμής, όμως, θαρρώ έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές και δεν έχουμε πέσει έξω.
- Με το Θέμη Καραμουτίδη και το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, σας έχουν χαρακτηρίσει έως και "Αγία Τριάδα" του νέου σύγχρονου ελληνικού πενταγράμμου. Πόσο εύκολο είναι σε αυτή τη συνεργασία χρόνων, να ξαναεμπνέεις τον άλλον;
Καθόλου εύκολο! Και είναι πολύ σημαντικό ο ένας να ξαναεμπνέει τον άλλον. Να υπάρχει η ίδια σχέση, αλλά να εξελίσσεται. Σε εμάς, είναι και σαν ερwτική σχέση. Πρέπει να ανανεώνεσαι συνεχώς απέναντι στον άλλον. Έτσι μπαίνεις και στο τρυπάκι να είσαι δημιουργικός. Πολλές φορές αναρωτιέμαι "άραγε συγκινούν τον Θέμη και το Γεράσιμο, οι ερμηνείες μου όπως παλαιότερα"; Όπως όταν ξεκινάγαμε. Το ίδιο βλέπω και σε εκείνους, αντίστοιχα. Την αγωνία τους, σε κάθε νέο τραγούδι που φτιάχνουν. Αν θα μου αρέσει, αν θα με συγκινήσει - Το πιο έντονο ευχάριστο "ξάφνιασμα" που νιώσατε από τραγούδι που σας έδωσε το δίδυμο Καραμουρατίδης-Ευαγγελάτος;
Δεν μπορώ να ξεχάσω το "Εν Λευκώ". Σε καμία περίπτωση! Ήταν ένα τραγούδι που δεν προοριζόταν για μένα. Η κρίση μου, δεν είχε να κάνει με το αν μου αρέσει, για να το τραγουδήσω. Δεν το έγραψαν για μένα. 'Όταν το άκουσα αυτό το τραγούδι ήταν σοκ για μένα. Και κανένας από τους δυο τους, δεν είχε καταλάβει πόσο μεγάλο τραγούδι είχαν γράψει. Με το καιρό το κατάλαβαν. Θυμάμαι, όταν το άκουσα στο σπίτι του Θέμη Καραμουρατίδη, ήταν κόσμος στο σπίτι, είχε φασαρία και το ακούω και τους λέω "είναι αριστούργημα". Όλα αυτά το 2007. Έχω μια μεγάλη πίστη, στο τι κάνουν τα παιδιά! Είμαι θαυμάστριά τους. Είναι ένας στιχουργός και ένας συνθέτης που θα περάσουν στην Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και το λέω σαν ακροάτρια τους. Όχι σαν τραγουδίστρια τους. Με το "Εν Λευκώ" όταν μου το προτείναν "είδα το δρόμο που άνοιγε μπροστά μου". Ήταν να φύγω Αμερική, για σπουδές, διότι είχα κερδίσει μια υποτροφία και το σταμάτησα, γιατί ήξερα, με αυτό το τραγούδι, πως "κάτι ανοίγει εδώ". Κάτι θα συμβεί!
- Υπήρξε τραγούδι, που στο στούντιο δεν το πολυπιστέψατε και χρειάστηκε να το υποστηρίξετε, και στα Live απέκτησε μια άλλη διάσταση;
Είμαι κακό κορίτσι, σε αυτή τη περίπτωση! Δύο τραγούδια δεν μου άρεσαν, ένα του Θέμη και ένα του Τσίρκα, αλλά δεν τα τραγουδώ ποτέ σε Live. Mπορεί να είναι ωραία τραγούδια να τα ακούς σε cd, αλλά εγώ δεν μπορούσα, ρε παιδί μου, να τα στηρίξω, σε Live.
- To κοινό, δεν σας δείχνει μια απλή αγάπη, στα Live, αλλά μια λατρεία, που εισπράττετε, καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς. Τα vibes είναι φανατικά!
Είναι πως είμαστε εμείς σαν κοινό. Είμαι σε φίλους καλλιτέχνες, σε μουσικά προγράμματα, πολλές φορές, και παρακολουθώ πως κάνουμε εμείς από κάτω και είναι ακριβώς το ίδιο!
- Δεν είναι στο ίδιο μέγεθος, σε όλους τους καλλιτέχνες!
Με κάνει να νιώθω τόση ασφάλεια, το κοινό. Όταν βγαίνω στη σκηνή, δεν φοβάμαι. Νομίζω, αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω άγχος. Πολλές φορές είμαι συγκινημένη, μα όχι αγχωμένη. Το κοινό είναι δικιά μου προστατευμένη αγκαλιά. Οι δικοί μου άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο.
- Όταν σβήνουν τα φώτα και οι προβολείς, και από εκατοντάδες "φίλοι" μένετε μόνη, μετά τα αυτόγραφα στο καμαρίνι, δεν είναι περίεργο το συναίσθημα;
Όχι, δεν μένω μόνη! Έχω τους ίδιους φίλους που είχα και όταν πρωτοξεκινούσα. Είναι ο Θέμης, ο Γεράσιμος, οι μάνατζερ μου....οι άνθρωποι της ζωής μου. Δε νιώθω καμία μοναξιά. Σα να έχεις κάνει ένα πάρτι στο σπίτι, φεύγουν οι πιο πολλοί, και μένεις με τους στενούς σου φίλους να σχολιάσεις, τι έγινε στο πάρτι που τέλειωσε. Ποτέ δεν ένιωσα, σα καλλιτέχνης που σβήνουν τα φώτα και μένω μόνη. Ποτέ, δε γύρισα σπίτι και να ΄μαι μόνη μου.
- Οι "Μέρες του Φωτός" θα αργήσουν και άλλο για τους Έλληνες;
Τώρα πρέπει να γίνω προφήτης! Οι μέρες του φωτός είναι ένας μονόδρομος που πρέπει να ακολουθήσουμε γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Να κοιτάμε στο φως! Στο χέρι μας είναι.
- Να το παλέψουν οι νέοι στην Ελλάδα;
Ναι! Να το παλέψουν όσο αντέχουν! Έχω εμπιστοσύνη στον αγώνα! Έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που αγωνίζονται.
- Το κοινό της Θεσσαλονίκης έχει κάτι το διαφορετικό; Ή αυτά που λένε είναι διαφημιστικά τερτίπια;
Το κοινό της Θεσσαλονίκης, μέχρι και πριν δυο χρόνια, ήταν πολύ διαφορετικό. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ! Το κοινό της Θεσσαλονίκης, ήταν επιφυλακτικό μαζί μου, για πάρα πολλά χρόνια. Δουλεύω πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, για να μπορώ να σου πω, πως ο κόσμος έχει αγκαλιάσει και παραδοθεί σε αυτό που δίνουμε και μάλιστα είναι αμφίδρομο. Δε μου χαρίστηκε το κοινό της Θεσσαλονίκης. Έπρεπε να το κερδίσω και γι αυτό το γούσταρα πάρα πολύ! Να το κερδίσω με πολύ κόπο και προσπάθεια. Τα καταφέραμε, τελικά! Φτιάξαμε πάγια και ζεστή σχέση. Η ατμόσφαιρα των Live, που κάνουμε είναι πολύ συγκεκριμένη! Και το κοινό μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία. Οπότε, διαφορές δεν βλέπω πια από πόλη σε πόλη. Οι άνθρωποι μοιάζουμε μεταξύ μας, στα Live. Φτιάξαμε μια δική μας μαγιά!
- Ποιο μειονέκτημα σας προσπαθείτε να καταπολεμήσετε και να αλλάξετε;
Θέλω να είμαι πιο ψύχραιμη. Δεν είμαι ψύχραιμη, γενικά. Όταν μου ζητήσεις κάτι, θα το κάνω με όποιο κόστος. Αλλά, γυρνά μπούμερανκ σε μένα. Καταβάλλομαι από πανικό, και με υπερπροσπάθεια κοιτώ να ανταπεξέλθω. 'Εχω αίσθηση της ευθύνης και θέλω πάντα να ανταπεξέρχομαι σωστά σε ότι μου ζητηθεί, με αποτέλεσμα να αυτοταλαιπωρούμαι. Είχα αυτό το διάστημα πολλές συναυλίες, και με μια ίωση, εγώ έπρεπε να είμαι άρτια στη σκηνή, να τραγουδήσω αυτά τα παν-δύσκολα τραγούδια που έχουν γράψει τα δύο "τέρατα" ο Θέμης και ο Γεράσιμος (γέλια!) και όλο αυτό είναι μεγάλων απαιτήσεων. Ο φόβος μου είναι να μην τα καταφέρω. Με πιάνει πανικός και δεν έχω την ψυχραιμία να πω "ηρέμησε" και δεν συνέρχομαι γρήγορα. Θέλω ολόκληρη εβδομάδα. Θυμώνω πολύ! Μπορεί να γίνω και άδικη! Καταλαβαίνω, μετά το λάθος μου βέβαια...έχω πολλά να βελτιώσω ακόμα σαν άνθρωπος. Με ανακουφίζει που ξέρω τα ελαττώματά μου και θέλω να τα αλλάξω.
thesout.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιατί η κόρη του Τόλη Βοσκόπουλου δέχεται τώρα να κάνει το τεστ DNA
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
