2014-02-15 08:00:23
Κώστας Μαυρίδης
Πώς αξιολογείτε τη χθεσινή διάσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη; Είστε ικανοποιημένος από την ανάλυσή του επί του ανακοινωθέντος;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ενώπιον του ένα κείμενο που αποτελεί συμφωνία και μπορούσε να παρουσιάσει τόσα τα θετικά όσο και τα αρνητικά και επικίνδυνα. Ωστόσο, επέλεξε μια αυθαίρετη παρουσίαση του κειμένου που δυστυχώς δεν αποτελεί ούτε καν εύλογη ερμηνεία. Μακάρι να ήταν όπως ο ίδιος τα παρουσίασε. Αν εισέλθουμε στις λεπτομέρειες, θα χαθούμε στους νομικούς και τεχνικούς όρους, τα οποία δυστυχώς κουράζουν τον κόσμο που παρακολουθεί για να ενημερωθεί. Θα σταθώ μόνο σε ένα ενδεικτικό σημείο.
Ο Πρόεδρος ερμήνευσε την φράση ότι το status quo δεν είναι αποδεκτό, ότι αυτό εξυπακούει πως η παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων, ο εποικισμός, το ξεπούλημα των Ε/κ κατεχόμενων περιουσιών και άλλα, δεν είναι αποδεκτά.
Δεν θα αποτολμήσω καν να παραθέσω την ερμηνεία που η τουρκική πλευρά δίνει στη φράση. Επισημαίνω απλά ότι η ίδια φράση ήταν σε πολλά κείμενα προηγουμένως, ανάμεσά τους και στη γνωστή συμφωνία της 8ης Ιουλίου του 2006 μεταξύ Τάσσου Παπαδόπουλου και Ταλάτ, αλλά κανένας μας τότε δεν έδωσε τέτοια ερμηνεία.
Παρεμπιπτόντως, αυτοί που σήμερα συντάσσονται με την ερμηνεία του Προέδρου, χλεύαζαν την τότε συμφωνία... Ανεξαρτήτως λοιπόν από τις διαφορές μας, τέτοιες στρεβλωτικές παρουσιάσεις της κοινής δήλωσης, φανερώνουν εκ των προτέρων ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια διαδρομή με ένα στόχο, την κατάληξη σε ένα κείμενο που άλλα θα γράφει επί της ουσίας και άλλα θα μας λένε οι υποστηριχτές του κειμένου ότι σημαίνει. Αυτό δεν είναι καν εποικοδομητική ασάφεια αλά Ανάν. Αυτό είναι στρεβλωτική παρουσίαση ενός κειμένου με καταστροφικές επιπτώσεις.
Ποια σημεία του κοινού ανακοινωθέντος θα πρέπει να προσεχθούν από την πλευρά μας;
Επιμένω ότι η παράθεση σημείου προς σημείο του λεγόμενου κοινού ανακοινωθέντος καταλήγει στο να χάσουμε το νόημα και την ουσία. Δεν πρόκειται για νομικό έγγραφο αλλά πολιτικό. Αλλά χάριν επεξήγησης, θα αναφέρω άλλο ένα σημείο. Ο Πρόεδρος επιχείρησε με 16 σημεία να πείσει ότι το μόρφωμα που ΘΑ προκύψει θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα κράτος με μία, μόνη και αδιαίρετη κυριαρχία, απόλυτα ξεκάθαρο και τετραγωνισμένο, που μόνο οι κακοπροαίρετοι δεν αντιλαμβάνονται. Μα αν είναι έτσι, γιατί τόσες επεξηγήσεις; Γιατί δεν γράφει στο κείμενο αυτό που ο Πρόεδρος θεωρεί πεντακάθαρο; Φυσικά δεν το γράφει γιατί δεν είναι αυτή η μόνη ερμηνεία. Αυτό είναι η εποικοδομητική ασάφεια που μας κατέστρεψε και όλοι είχαμε ορκιστεί να μην επιτρέψουμε ξανά.
Υπάρχει εναλλακτική πορεία που μπορούμε να ακολουθήσουμε, ή πράγματι αυτό το κοινό ανακοινωθέν είναι μονόδρομος;
Ο λόγος που η Τουρκία επιδιώκει τέτοια διαδικασία «λύσης» τώρα, είναι ένας. Επιδιώκει να ανατρέψει την μεγαλύτερη ιστορική ευκαιρία των τελευταίων αιώνων (ναι αιώνων) που διανοίγεται υπέρ του Κυπριακού Ελληνισμού και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρκετοί, λόγω κούρασης, άλλοι λόγω οικονομικής δυσπραγίας και για άλλους διάφορους λόγους, επιχειρούν να πωλήσουν την ιδέα για λύση και των οικονομικών μας προβλημάτων μέσω... λύσης.
Έχει δρομολογηθεί εδώ και χρόνια μια σύμπλευση συμφερόντων με σκοπό την αξιοποίηση αυτού του τεράστιας και στρατηγικής σημασίας πλούτου, ο οποίος διασώθηκε με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Τώρα όλα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν προτού η Κυπριακή Δημοκρατία ενδυναμωθεί από το φυσικό αέριο. Τυχαίο; Η επιδίωξη λοιπόν λύσης θα ήταν ορθολογιστικά και ρεαλιστικά ορθή μετά την οριστικοποίηση των σχεδιασμών για την ενέργεια.
Σε ποια θέση θα βρίσκεται η Κύπρος σε περίπτωση που η ελληνοκυπριακή πλευρά απορρίψει εκ νέου μια προτεινόμενη λύση σε δημοψήφισμα;
Ένα μάθημα που μόλις πριν μήνες όλοι αποδέχονταν είναι πως αν θα πάμε σε δημοψήφισμα, θα πρέπει να είναι για λύση που θα γίνει αποδεκτή και μάλιστα συντριπτικά. Πρέπει να δεχτούμε μια λύση και να την πιστέψουμε για να δουλέψει. Εδώ επιχειρείται μια διαδικασία σοκ για να μην προλάβει η κοινωνία να διαμορφώσει άποψη και να ενημερωθεί. Και έχουν ανατραπεί ακόμη και όσα δηλώνονταν αυτονόητα και δεσμευτικά... Το να προβάλλεται ότι τα δημοψηφίσματα δίνουν έξοδο διαφυγής είναι αδιανόητη πολιτική ανοησία. Πάντως, η κατάληξη αυτής της διαδικασίας θα αφήσει ζημιές. Απλά και πάλι θα κάνουμε διαχείριση ζημιών με το σενάριο της καταστροφής υπαρκτό.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
Πώς αξιολογείτε τη χθεσινή διάσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη; Είστε ικανοποιημένος από την ανάλυσή του επί του ανακοινωθέντος;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ενώπιον του ένα κείμενο που αποτελεί συμφωνία και μπορούσε να παρουσιάσει τόσα τα θετικά όσο και τα αρνητικά και επικίνδυνα. Ωστόσο, επέλεξε μια αυθαίρετη παρουσίαση του κειμένου που δυστυχώς δεν αποτελεί ούτε καν εύλογη ερμηνεία. Μακάρι να ήταν όπως ο ίδιος τα παρουσίασε. Αν εισέλθουμε στις λεπτομέρειες, θα χαθούμε στους νομικούς και τεχνικούς όρους, τα οποία δυστυχώς κουράζουν τον κόσμο που παρακολουθεί για να ενημερωθεί. Θα σταθώ μόνο σε ένα ενδεικτικό σημείο.
Ο Πρόεδρος ερμήνευσε την φράση ότι το status quo δεν είναι αποδεκτό, ότι αυτό εξυπακούει πως η παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων, ο εποικισμός, το ξεπούλημα των Ε/κ κατεχόμενων περιουσιών και άλλα, δεν είναι αποδεκτά.
Δεν θα αποτολμήσω καν να παραθέσω την ερμηνεία που η τουρκική πλευρά δίνει στη φράση. Επισημαίνω απλά ότι η ίδια φράση ήταν σε πολλά κείμενα προηγουμένως, ανάμεσά τους και στη γνωστή συμφωνία της 8ης Ιουλίου του 2006 μεταξύ Τάσσου Παπαδόπουλου και Ταλάτ, αλλά κανένας μας τότε δεν έδωσε τέτοια ερμηνεία.
Παρεμπιπτόντως, αυτοί που σήμερα συντάσσονται με την ερμηνεία του Προέδρου, χλεύαζαν την τότε συμφωνία... Ανεξαρτήτως λοιπόν από τις διαφορές μας, τέτοιες στρεβλωτικές παρουσιάσεις της κοινής δήλωσης, φανερώνουν εκ των προτέρων ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια διαδρομή με ένα στόχο, την κατάληξη σε ένα κείμενο που άλλα θα γράφει επί της ουσίας και άλλα θα μας λένε οι υποστηριχτές του κειμένου ότι σημαίνει. Αυτό δεν είναι καν εποικοδομητική ασάφεια αλά Ανάν. Αυτό είναι στρεβλωτική παρουσίαση ενός κειμένου με καταστροφικές επιπτώσεις.
Ποια σημεία του κοινού ανακοινωθέντος θα πρέπει να προσεχθούν από την πλευρά μας;
Επιμένω ότι η παράθεση σημείου προς σημείο του λεγόμενου κοινού ανακοινωθέντος καταλήγει στο να χάσουμε το νόημα και την ουσία. Δεν πρόκειται για νομικό έγγραφο αλλά πολιτικό. Αλλά χάριν επεξήγησης, θα αναφέρω άλλο ένα σημείο. Ο Πρόεδρος επιχείρησε με 16 σημεία να πείσει ότι το μόρφωμα που ΘΑ προκύψει θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα κράτος με μία, μόνη και αδιαίρετη κυριαρχία, απόλυτα ξεκάθαρο και τετραγωνισμένο, που μόνο οι κακοπροαίρετοι δεν αντιλαμβάνονται. Μα αν είναι έτσι, γιατί τόσες επεξηγήσεις; Γιατί δεν γράφει στο κείμενο αυτό που ο Πρόεδρος θεωρεί πεντακάθαρο; Φυσικά δεν το γράφει γιατί δεν είναι αυτή η μόνη ερμηνεία. Αυτό είναι η εποικοδομητική ασάφεια που μας κατέστρεψε και όλοι είχαμε ορκιστεί να μην επιτρέψουμε ξανά.
Υπάρχει εναλλακτική πορεία που μπορούμε να ακολουθήσουμε, ή πράγματι αυτό το κοινό ανακοινωθέν είναι μονόδρομος;
Ο λόγος που η Τουρκία επιδιώκει τέτοια διαδικασία «λύσης» τώρα, είναι ένας. Επιδιώκει να ανατρέψει την μεγαλύτερη ιστορική ευκαιρία των τελευταίων αιώνων (ναι αιώνων) που διανοίγεται υπέρ του Κυπριακού Ελληνισμού και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρκετοί, λόγω κούρασης, άλλοι λόγω οικονομικής δυσπραγίας και για άλλους διάφορους λόγους, επιχειρούν να πωλήσουν την ιδέα για λύση και των οικονομικών μας προβλημάτων μέσω... λύσης.
Έχει δρομολογηθεί εδώ και χρόνια μια σύμπλευση συμφερόντων με σκοπό την αξιοποίηση αυτού του τεράστιας και στρατηγικής σημασίας πλούτου, ο οποίος διασώθηκε με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Τώρα όλα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν προτού η Κυπριακή Δημοκρατία ενδυναμωθεί από το φυσικό αέριο. Τυχαίο; Η επιδίωξη λοιπόν λύσης θα ήταν ορθολογιστικά και ρεαλιστικά ορθή μετά την οριστικοποίηση των σχεδιασμών για την ενέργεια.
Σε ποια θέση θα βρίσκεται η Κύπρος σε περίπτωση που η ελληνοκυπριακή πλευρά απορρίψει εκ νέου μια προτεινόμενη λύση σε δημοψήφισμα;
Ένα μάθημα που μόλις πριν μήνες όλοι αποδέχονταν είναι πως αν θα πάμε σε δημοψήφισμα, θα πρέπει να είναι για λύση που θα γίνει αποδεκτή και μάλιστα συντριπτικά. Πρέπει να δεχτούμε μια λύση και να την πιστέψουμε για να δουλέψει. Εδώ επιχειρείται μια διαδικασία σοκ για να μην προλάβει η κοινωνία να διαμορφώσει άποψη και να ενημερωθεί. Και έχουν ανατραπεί ακόμη και όσα δηλώνονταν αυτονόητα και δεσμευτικά... Το να προβάλλεται ότι τα δημοψηφίσματα δίνουν έξοδο διαφυγής είναι αδιανόητη πολιτική ανοησία. Πάντως, η κατάληξη αυτής της διαδικασίας θα αφήσει ζημιές. Απλά και πάλι θα κάνουμε διαχείριση ζημιών με το σενάριο της καταστροφής υπαρκτό.
Φιλελεύθερος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
