2014-02-17 23:53:06
του Δημήτρη Ψωμά
Ο Πρόεδρος της FIFA, Σεπ Μπλάτερ είχε αποκαλέσει την Ινδία ως ένα “κοιμώμενο γίγαντα” του ποδοσφαίρου καθώς για τη δεύτερη σε πληθυσμό στον κόσμο χώρα, η παρουσία της στο δημοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη, δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή.
Αν βλέπεις παιδιά να παίζουν κρίκετ σε ένα χωράφι γεμάτο θάμνους, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την εξέλιξη του ποδοσφαίρου.
“Το ποδόσφαιρο είναι ένα σκουπιδαριό!”, φωνάζει ένα παιδί όχι πάνω από δέκα ετών.
Και πράγματι, πολλοί από αυτούς τους δεκάδες νεαρούς δεν έχουν ακούσει για τη Μπαρτσελόνα, τη Λίβερπουλ ή τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Καμία αντίδραση στο άκουσμα των ονομάτων του Μέσι ή του Ρονάλντο.
Αυτό που κάνει ακόμα πιο δυσοίονες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Ινδία είναι ότι τα παιδιά παίζουν κρίκετ σε ένα κομμάτι γης που απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο ή δύο, από το μέρος όπου προπονείται η τοπική ομάδα Pune FC (Πούνε), η οποία αγωνίζεται στην κορυφαία κατηγορία της χώρας.
Παρά την πολιτισμική κληρονομιά που άφησε πίσω της η βρετανική υποταγή αλλά και τον πληθυσμό της που ανέρχεται σε πάνω από 1,2 δις, η Ινδία δεν κατάφερε να αναπτυχθεί ποδοσφαιρικά και να αναδείξει ταλέντα. Η εθνική όμαδα βρίσκεται στην 156η θέση της κατάταξης της FIFA μαζί με το Λιχτενστάιν που έχει πληθυσμό μόλις 36.000.και κάτω από το νησί Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες με 103.000.
Αν και προκρίθηκε το 1950 σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ποτέ δε συμμετείχε καθώς το κόστος μετάβασης ήταν τεράστιο και οι ποδοσφαιριστές δε φορούσαν καν παπούτσια.
Κανείς από τους διεθνείς ποδοσφαιριστές με την εθνική ομάδα της Ινδίας δεν αγωνίζεται με κάποια ομάδα του εξωτερικού.
Όμως έχουν γίνει κάποιες σοβαρές κινήσεις ώστε να ανάψει η σπίθα για το ποδόσφαιρο...
Η Ινδική Λίγκα (Ι- League), αντίστοιχη της Premier League, δημιουργήθηκε μόλις το 2007.
Η Pune FC, δημιουργήθηκε από μία ισχυρή επιχειρηματική οκογένεια της Ινδίας και είναι μία από τις 14 ομάδες που απαρτίζουν την Ινδική Λίγκα.
Ο νεαρός Ανάντ Πιραμάλ, ιδιοκτήτης της ομάδας και παθιασμένος επιχειρηματίας έχει θέσει το μεγάλο στόχο αυτής της προσπάθειας, να φέρει το ποδόσφαιρο πιο κοντά στο κοινό.
Ο Πιραμάλ έχει φέρει έναν Ολλανδό προπονητή και μερικούς παίκτες από διάφορα μέρη του κόσμου. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς έχουν και εμπειρία από την Premier League.
“Είναι το πάθος για το άθλημα” δηλώνει ο Πιραμάλ, εξηγώντας την απόφασή του να ιδρύσει την ομάδα.
“Είναι πολύ ευχάριστο να παρακολουθείς το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και την Premier League, όμως σκεφτήκαμε, μιας και είμαστε στην Ινδία, να κάνουμε κάτι για το άθλημα έδω”.
Το εγχείρημα βρίσκεται ακόμα στο αρχικό του στάδιο. Το μέρος όπου γίνεται η προπόνηση θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνο μιας αγγλικής ομάδας χαμηλότερων κατηγοριών, όπως επίσης και η προσέλευση των θεατών. Παρόλα αυτά υπάρχει ενθουσιαμός στο κοινό...
Ανάμεσα σε εκείνους που επευφημούν και ζητωκραυγάζουν για την ομάδα τους είναι και νεαροί από τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, ορφανά, αλλά και παιδιά των παραγκουπόλεων.
Ο σύλλογος δηλώνει ότι όλα τα κομμάτια της κοινωνίας είναι ευπρόσδεκτα στην ομάδα. Ο ιδιοκτήτης αποκάλυψε πως οι ανιχνευτές ταλέντων συνεργάζονται με Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς και μαζί θα επισκέπτονται αυτές τις παραγκουπόλεις.
“Είναι σημαντικό να εντάξουμε παιδιά από την τοπική κοινωνία μέσα στο σύστημα αυτό. Ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές κάστες. Και η θρησκεία στην Ινδία είναι κάτι πολύ σημαντικό” λέει ο Πιραμάλ
Εξάλλου, το πάθος για ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν πιο έντονο ανάμεσα στα φτωχότερα παιδιά που ονειρεύονται να γίνουν ο επόμενος Μαραντόνα ή Μέσι και να αποδράσουν από τη μιζέρια αυτή. Σε κάποιες φτωχογειτονιές δε χρειάζεται καν να αναφέρεις ονόματα σπουδαίων ποδοσφαιριστών, για να τους εξάψεις το πάθος αυτό ούτε και να ρωτήσεις αν γνωρίζουν τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη
Από τις 500 και παραπάνω φτωχογειτονιές της Πούνε, υπάρχει μία η οποία είναι η πιο παθιασμένη με το ποδόσφαιρο και που έχει τη δική της ομάδα, τη Sukhai FC.
Μπορεί οι συνθήκες να μην είναι ιδανικές για ποδόσφαιρο όμως η αφοσίωση στο άθλημα είναι εντυπωσιακή!
Οι παλαιότεροι κάτοικοι της γειτονιάς προπονούν τις παιδικές ομάδες, τα έξοδα καλύπτονται από το μισθό του προπονητή και όλοι ονειρεύονται τη συμμετοχή τους με την Pune FC.
“Εάν δε καταφέρω να γίνω ποδοσφαιριστής, δε θα μπορέσω να ζήσω”, λέει ένας 15χρονος ντυμένος στα κόκκινα χρώματα της αγαπημένης του Pune
Ακόμα ένα φίλος της ομάδας προσθέτει: “Θέλω να σπουδάσω και να παίξω ποδόσφαιρο, επειδή θέλω να γίνω κάτι όταν μεγαλώσω. Να γίνω κάποιος”.
Οι περισσότεροι στην ηλικία του μπορεί να λένε το ίδιο και για το κρίκετ, το οποίο είναι και το πιο δημοφιλές σπορ στην Ινδία καθώς αντιμετωπίζεται σα θρησκεία.
Όμως αν η Ινδία αρχίζει να βγάζει μερικούς Μέσι -ήρωες μεγαλομένους στις φτωχογειτονιές- οι οποίοι θα τονώσουν την εθνική υπερηφάνια, τότε μπορεί ο κοιμώμενος γίγαντας να αρχίσει να ξυπνά!
Και ίσως η Ινδία τα καταφέρει ακόμα και στο Παγκόσμιο Κύπελλο...
acadimies.gr
Ο Πρόεδρος της FIFA, Σεπ Μπλάτερ είχε αποκαλέσει την Ινδία ως ένα “κοιμώμενο γίγαντα” του ποδοσφαίρου καθώς για τη δεύτερη σε πληθυσμό στον κόσμο χώρα, η παρουσία της στο δημοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη, δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή.
Αν βλέπεις παιδιά να παίζουν κρίκετ σε ένα χωράφι γεμάτο θάμνους, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την εξέλιξη του ποδοσφαίρου.
“Το ποδόσφαιρο είναι ένα σκουπιδαριό!”, φωνάζει ένα παιδί όχι πάνω από δέκα ετών.
Και πράγματι, πολλοί από αυτούς τους δεκάδες νεαρούς δεν έχουν ακούσει για τη Μπαρτσελόνα, τη Λίβερπουλ ή τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Καμία αντίδραση στο άκουσμα των ονομάτων του Μέσι ή του Ρονάλντο.
Αυτό που κάνει ακόμα πιο δυσοίονες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Ινδία είναι ότι τα παιδιά παίζουν κρίκετ σε ένα κομμάτι γης που απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο ή δύο, από το μέρος όπου προπονείται η τοπική ομάδα Pune FC (Πούνε), η οποία αγωνίζεται στην κορυφαία κατηγορία της χώρας.
Παρά την πολιτισμική κληρονομιά που άφησε πίσω της η βρετανική υποταγή αλλά και τον πληθυσμό της που ανέρχεται σε πάνω από 1,2 δις, η Ινδία δεν κατάφερε να αναπτυχθεί ποδοσφαιρικά και να αναδείξει ταλέντα. Η εθνική όμαδα βρίσκεται στην 156η θέση της κατάταξης της FIFA μαζί με το Λιχτενστάιν που έχει πληθυσμό μόλις 36.000.και κάτω από το νησί Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες με 103.000.
Αν και προκρίθηκε το 1950 σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ποτέ δε συμμετείχε καθώς το κόστος μετάβασης ήταν τεράστιο και οι ποδοσφαιριστές δε φορούσαν καν παπούτσια.
Κανείς από τους διεθνείς ποδοσφαιριστές με την εθνική ομάδα της Ινδίας δεν αγωνίζεται με κάποια ομάδα του εξωτερικού.
Όμως έχουν γίνει κάποιες σοβαρές κινήσεις ώστε να ανάψει η σπίθα για το ποδόσφαιρο...
Η Ινδική Λίγκα (Ι- League), αντίστοιχη της Premier League, δημιουργήθηκε μόλις το 2007.
Η Pune FC, δημιουργήθηκε από μία ισχυρή επιχειρηματική οκογένεια της Ινδίας και είναι μία από τις 14 ομάδες που απαρτίζουν την Ινδική Λίγκα.
Ο νεαρός Ανάντ Πιραμάλ, ιδιοκτήτης της ομάδας και παθιασμένος επιχειρηματίας έχει θέσει το μεγάλο στόχο αυτής της προσπάθειας, να φέρει το ποδόσφαιρο πιο κοντά στο κοινό.
Ο Πιραμάλ έχει φέρει έναν Ολλανδό προπονητή και μερικούς παίκτες από διάφορα μέρη του κόσμου. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς έχουν και εμπειρία από την Premier League.
“Είναι το πάθος για το άθλημα” δηλώνει ο Πιραμάλ, εξηγώντας την απόφασή του να ιδρύσει την ομάδα.
“Είναι πολύ ευχάριστο να παρακολουθείς το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και την Premier League, όμως σκεφτήκαμε, μιας και είμαστε στην Ινδία, να κάνουμε κάτι για το άθλημα έδω”.
Το εγχείρημα βρίσκεται ακόμα στο αρχικό του στάδιο. Το μέρος όπου γίνεται η προπόνηση θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνο μιας αγγλικής ομάδας χαμηλότερων κατηγοριών, όπως επίσης και η προσέλευση των θεατών. Παρόλα αυτά υπάρχει ενθουσιαμός στο κοινό...
Ανάμεσα σε εκείνους που επευφημούν και ζητωκραυγάζουν για την ομάδα τους είναι και νεαροί από τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, ορφανά, αλλά και παιδιά των παραγκουπόλεων.
Ο σύλλογος δηλώνει ότι όλα τα κομμάτια της κοινωνίας είναι ευπρόσδεκτα στην ομάδα. Ο ιδιοκτήτης αποκάλυψε πως οι ανιχνευτές ταλέντων συνεργάζονται με Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς και μαζί θα επισκέπτονται αυτές τις παραγκουπόλεις.
“Είναι σημαντικό να εντάξουμε παιδιά από την τοπική κοινωνία μέσα στο σύστημα αυτό. Ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές κάστες. Και η θρησκεία στην Ινδία είναι κάτι πολύ σημαντικό” λέει ο Πιραμάλ
Εξάλλου, το πάθος για ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν πιο έντονο ανάμεσα στα φτωχότερα παιδιά που ονειρεύονται να γίνουν ο επόμενος Μαραντόνα ή Μέσι και να αποδράσουν από τη μιζέρια αυτή. Σε κάποιες φτωχογειτονιές δε χρειάζεται καν να αναφέρεις ονόματα σπουδαίων ποδοσφαιριστών, για να τους εξάψεις το πάθος αυτό ούτε και να ρωτήσεις αν γνωρίζουν τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη
Από τις 500 και παραπάνω φτωχογειτονιές της Πούνε, υπάρχει μία η οποία είναι η πιο παθιασμένη με το ποδόσφαιρο και που έχει τη δική της ομάδα, τη Sukhai FC.
Μπορεί οι συνθήκες να μην είναι ιδανικές για ποδόσφαιρο όμως η αφοσίωση στο άθλημα είναι εντυπωσιακή!
Οι παλαιότεροι κάτοικοι της γειτονιάς προπονούν τις παιδικές ομάδες, τα έξοδα καλύπτονται από το μισθό του προπονητή και όλοι ονειρεύονται τη συμμετοχή τους με την Pune FC.
“Εάν δε καταφέρω να γίνω ποδοσφαιριστής, δε θα μπορέσω να ζήσω”, λέει ένας 15χρονος ντυμένος στα κόκκινα χρώματα της αγαπημένης του Pune
Ακόμα ένα φίλος της ομάδας προσθέτει: “Θέλω να σπουδάσω και να παίξω ποδόσφαιρο, επειδή θέλω να γίνω κάτι όταν μεγαλώσω. Να γίνω κάποιος”.
Οι περισσότεροι στην ηλικία του μπορεί να λένε το ίδιο και για το κρίκετ, το οποίο είναι και το πιο δημοφιλές σπορ στην Ινδία καθώς αντιμετωπίζεται σα θρησκεία.
Όμως αν η Ινδία αρχίζει να βγάζει μερικούς Μέσι -ήρωες μεγαλομένους στις φτωχογειτονιές- οι οποίοι θα τονώσουν την εθνική υπερηφάνια, τότε μπορεί ο κοιμώμενος γίγαντας να αρχίσει να ξυπνά!
Και ίσως η Ινδία τα καταφέρει ακόμα και στο Παγκόσμιο Κύπελλο...
acadimies.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιάννης Μιχελογιαννάκης: «Αντισυνταγματικό το κλείσιμο του ΕΟΠΥΥ»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η πρώτη πλαστική χειρουργική επέμβαση το 1917
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
