2014-02-19 10:49:06
Του Στρατή Μαζίδη
Το κείμενο αυτό το γράφω με βάση τα τεκταινόμενα στο δήμο μου, την... Αγία Παρασκευή και όσα έζησα ως ασφαλισμένος του ΙΚΑ και μετά του ΕΟΠΥΥ όλα τα χρόνια που έκανα χρήση των ασφαλιστικών μου δικαιωμάτων.
Όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου αλλά και παρακολουθούν τη freepenξέρουν καλά ότι μόνο φίλοι του τσιριχτρόφωνου Αδώνιδος δεν είμαστε, όμως λυπάμαι πάρα πολύ αλλά όλα αυτά τα χρόνια ορισμένοι σε αυτό το σύστημα συμπεριφέρονταν ως αυτοκράτορες που είχαν βρει τη βολή τους κάνοντας ότι ήθελαν.
Θυμάμαι λοιπόν ότι οι γονείς μπορούσαμε να κάνουμε τον εμβολιασμό των παιδιών μας στο ΙΚΑ, κάθε μέρα δίχως ραντεβού. Πηγαίναμε λοιπόν νωρίς το πρωί και με σειρά, εκτός των ραντεβού κάναμε τους εμβολιασμούς. Η όποια μικρή ουρά που γινόταν και λόγω των χαλαρών ρυθμών, σύντομα εξαφανιζόταν.
Κάποιους όμως τους ενοχλούσε αυτό. Γιατί να εμβολιάζονται τα παιδιά δωρεάν (μολονότι δεν ήταν δωρεάν, εισφορές πληρώναμε) αντί να το κάνουν το απόγευμα με € 40,00; Έτσι προκάλεσαν την πρώτη ανωμαλία περιορίζοντας τον εμβολιασμό σε 2 ημέρες την εβδομάδα και με ραντεβού. Φυσικά επικράτησε το μπάχαλο και σε λίγο καιρό, εμβολιασμοί γιοκ. Όποιος ήθελε στο Χαλάνδρι στο "Κέντρο μάνας και παιδιού". Και βέβαια θέλαμε και τρέχαμε.
Και αυτό έρχεται να δώσει δίκιο στον υπουργό διότι δεν μπορείς να είσαι το πρωί στο δημόσιο, να μαζεύεις πελατεία και ύστερα να κάνεις ιατρείο.
Επίσης για ραντεβού με τον παθολόγο έπρεπε να κλείσω ραντεβού ένα μήνα πριν. Αλλά κάθε φορά που πήγαινα κι ενώ είχε απέξω τη λίστα των ραντεβού ποτέ δεν τον περίμενε κανείς και όχι μόνο δεν καθυστερούσα αλλά πήγαινα πολύ νωρίτερα και τελείωνα. Γιατί να ταλαιπωρούμαστε όμως χρονικά έτσι;
Κι όχι μόνο αυτό. Στο δικό μας ΙΚΑ και μετέπειτα ΕΟΠΥΥ ραντεβού για αιματολογικές εξετάσεις έκλεινες μόνο στη γραμματεία η οποία από ένα σημείο και μετά αποφάσιζε να κλείνει στις 17:30 κι ας υπήρχαν ραντεβού ως τις 18:00. Μια φορά έτρεχα να προλάβω στα 15 μέτρα από το γιατρό που κι αυτός εξυπηρετικός μεν αλλά χαλαρός δε, και για ένα λεπτό, δε με εξυπηρέτησαν αναγκαζόμενος την άλλη μέρα να τρέχω στις ουρές από το πρωί. Και ποιοι; Κάτι παιδάκια που είχαν ύφος 1000 καρδιναλίων.
Κι όταν θέλαμε να πάμε για αίμα, ένα μήνα μετά το ραντεβού. Κι ενώ ξεκινούσαν στις 07:30, δε θυμάμαι ούτε μια φορά που να ξεκίνησαν ακριβώς, χώρια το γεγονός της μιας ουράς για τα ...έκτακτα και της άλλης μιας για τους στωικά αναμένοντες. Η μια μάλιστα εξέταση ήθελε 45 ημέρες για να βγει διότι ήταν σπάνια και δεν έμπαινε αντιδραστήριο. Δηλαδή ήθελα τρεις μήνες για ένα τσεκ απ. Πρόπερσι βέβαια ήρθαν οι ιδιώτες να κάνουν τα ίδια αν έχεις βιβλιάριο με ένα 20ρικο.
Επιπλέον θυμάμαι την περίπτωση μιας φίλης που είχε μείνει έγγυος. Εξυπηρετικότατος ο γιατρός του ΙΚΑ. Τι χαμόγελα, τι να της εξηγήσει! Αλλά μόλις αποφάσισε ότι είναι καλύτερα να γεννήσει στο ΕΛΕΝΑ και δεν ήταν πια εν δυνάμει πελάτισσα, να μια μούρη ως το πάτωμα.
Για το τέλος κράτησα ένα περιστατικό της πλάκας με το γιο μου. Μια μικρή μόλυνση στο δάκτυλο από μια ακίδα. Προκειμένου να αποφύγουμε την ταλαιπωρία του νοσοκομείου όπου τελικά καταλήξαμε, πήγαμε το παιδί στο ΙΚΑ. Ο χειρουργός (τρόπος του λέγειν) καθόταν σε ένα άλλο γραφείο με 2-3 ακόμη, μάλλον γιατρούς και... κάπνιζε. Με το που πήγαμε να τον πλησιάσουμε, μας έκανε νόημα με το χέρι από μακριά να φύγουμε. Μα κοίτα το τουλάχιστον ρε χριστιανέ μου αντί να καπνίζεις!
Και αφού καταδέχθηκε να σηκωθεί να δει το δάκτυλο του γιου μου απεφάνθη πως επρόκειτο για ...τρομακτικό πρόβλημα που έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο. Πού να πάρει την ευθύνη να ανοίξει ένα χιλιοστό να καθαρίσει η πληγή και να βάλει betadine; Απορώ πως δε μας συνέστησε να τον πάμε στο εξωτερικό γιατί εδώ δεν καθαρίζονται πληγές.
Τώρα τι ειδούς χειρουργός του ΙΚΑ ήταν αυτός και τι στην ευχή χειρουργούσε, ένας Θεός ξέρει.
Εν ολίγοις, επρόκειτο για ιατρεία που στην πράξη λειτουργούσαν στην πλειοψηφία τους ως γραφεία. Τίποτε περισσότερο. Διεκπεραιωτές γραφιάδες που σφραγίζαν συνταγές. Τίποτε περισσότερο.Καμιά σχέση με αληθινή πρωτοβάθμια περίθαλψη που θα ανακουφίσει τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Επειδή πιστεύω ότι τα παραπάνω δεν αποτελούσαν πρωτοτυπία μόνο της δικής μου πόλης, αναρωτιέμαι τι έκαναν όλοι αυτοί που σήμερα είναι στα κάγκελα για τους...ασθενείς τους οποίους τώρα επικαλούνται όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλον τίποτε, διότι αν έκαναν, ίσως να μην είχαμε οδηγηθεί ποτέ σε αυτό το σημείο.
freepen.gr
Το κείμενο αυτό το γράφω με βάση τα τεκταινόμενα στο δήμο μου, την... Αγία Παρασκευή και όσα έζησα ως ασφαλισμένος του ΙΚΑ και μετά του ΕΟΠΥΥ όλα τα χρόνια που έκανα χρήση των ασφαλιστικών μου δικαιωμάτων.
Όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου αλλά και παρακολουθούν τη freepenξέρουν καλά ότι μόνο φίλοι του τσιριχτρόφωνου Αδώνιδος δεν είμαστε, όμως λυπάμαι πάρα πολύ αλλά όλα αυτά τα χρόνια ορισμένοι σε αυτό το σύστημα συμπεριφέρονταν ως αυτοκράτορες που είχαν βρει τη βολή τους κάνοντας ότι ήθελαν.
Θυμάμαι λοιπόν ότι οι γονείς μπορούσαμε να κάνουμε τον εμβολιασμό των παιδιών μας στο ΙΚΑ, κάθε μέρα δίχως ραντεβού. Πηγαίναμε λοιπόν νωρίς το πρωί και με σειρά, εκτός των ραντεβού κάναμε τους εμβολιασμούς. Η όποια μικρή ουρά που γινόταν και λόγω των χαλαρών ρυθμών, σύντομα εξαφανιζόταν.
Κάποιους όμως τους ενοχλούσε αυτό. Γιατί να εμβολιάζονται τα παιδιά δωρεάν (μολονότι δεν ήταν δωρεάν, εισφορές πληρώναμε) αντί να το κάνουν το απόγευμα με € 40,00; Έτσι προκάλεσαν την πρώτη ανωμαλία περιορίζοντας τον εμβολιασμό σε 2 ημέρες την εβδομάδα και με ραντεβού. Φυσικά επικράτησε το μπάχαλο και σε λίγο καιρό, εμβολιασμοί γιοκ. Όποιος ήθελε στο Χαλάνδρι στο "Κέντρο μάνας και παιδιού". Και βέβαια θέλαμε και τρέχαμε.
Και αυτό έρχεται να δώσει δίκιο στον υπουργό διότι δεν μπορείς να είσαι το πρωί στο δημόσιο, να μαζεύεις πελατεία και ύστερα να κάνεις ιατρείο.
Επίσης για ραντεβού με τον παθολόγο έπρεπε να κλείσω ραντεβού ένα μήνα πριν. Αλλά κάθε φορά που πήγαινα κι ενώ είχε απέξω τη λίστα των ραντεβού ποτέ δεν τον περίμενε κανείς και όχι μόνο δεν καθυστερούσα αλλά πήγαινα πολύ νωρίτερα και τελείωνα. Γιατί να ταλαιπωρούμαστε όμως χρονικά έτσι;
Κι όχι μόνο αυτό. Στο δικό μας ΙΚΑ και μετέπειτα ΕΟΠΥΥ ραντεβού για αιματολογικές εξετάσεις έκλεινες μόνο στη γραμματεία η οποία από ένα σημείο και μετά αποφάσιζε να κλείνει στις 17:30 κι ας υπήρχαν ραντεβού ως τις 18:00. Μια φορά έτρεχα να προλάβω στα 15 μέτρα από το γιατρό που κι αυτός εξυπηρετικός μεν αλλά χαλαρός δε, και για ένα λεπτό, δε με εξυπηρέτησαν αναγκαζόμενος την άλλη μέρα να τρέχω στις ουρές από το πρωί. Και ποιοι; Κάτι παιδάκια που είχαν ύφος 1000 καρδιναλίων.
Κι όταν θέλαμε να πάμε για αίμα, ένα μήνα μετά το ραντεβού. Κι ενώ ξεκινούσαν στις 07:30, δε θυμάμαι ούτε μια φορά που να ξεκίνησαν ακριβώς, χώρια το γεγονός της μιας ουράς για τα ...έκτακτα και της άλλης μιας για τους στωικά αναμένοντες. Η μια μάλιστα εξέταση ήθελε 45 ημέρες για να βγει διότι ήταν σπάνια και δεν έμπαινε αντιδραστήριο. Δηλαδή ήθελα τρεις μήνες για ένα τσεκ απ. Πρόπερσι βέβαια ήρθαν οι ιδιώτες να κάνουν τα ίδια αν έχεις βιβλιάριο με ένα 20ρικο.
Επιπλέον θυμάμαι την περίπτωση μιας φίλης που είχε μείνει έγγυος. Εξυπηρετικότατος ο γιατρός του ΙΚΑ. Τι χαμόγελα, τι να της εξηγήσει! Αλλά μόλις αποφάσισε ότι είναι καλύτερα να γεννήσει στο ΕΛΕΝΑ και δεν ήταν πια εν δυνάμει πελάτισσα, να μια μούρη ως το πάτωμα.
Για το τέλος κράτησα ένα περιστατικό της πλάκας με το γιο μου. Μια μικρή μόλυνση στο δάκτυλο από μια ακίδα. Προκειμένου να αποφύγουμε την ταλαιπωρία του νοσοκομείου όπου τελικά καταλήξαμε, πήγαμε το παιδί στο ΙΚΑ. Ο χειρουργός (τρόπος του λέγειν) καθόταν σε ένα άλλο γραφείο με 2-3 ακόμη, μάλλον γιατρούς και... κάπνιζε. Με το που πήγαμε να τον πλησιάσουμε, μας έκανε νόημα με το χέρι από μακριά να φύγουμε. Μα κοίτα το τουλάχιστον ρε χριστιανέ μου αντί να καπνίζεις!
Και αφού καταδέχθηκε να σηκωθεί να δει το δάκτυλο του γιου μου απεφάνθη πως επρόκειτο για ...τρομακτικό πρόβλημα που έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο. Πού να πάρει την ευθύνη να ανοίξει ένα χιλιοστό να καθαρίσει η πληγή και να βάλει betadine; Απορώ πως δε μας συνέστησε να τον πάμε στο εξωτερικό γιατί εδώ δεν καθαρίζονται πληγές.
Τώρα τι ειδούς χειρουργός του ΙΚΑ ήταν αυτός και τι στην ευχή χειρουργούσε, ένας Θεός ξέρει.
Εν ολίγοις, επρόκειτο για ιατρεία που στην πράξη λειτουργούσαν στην πλειοψηφία τους ως γραφεία. Τίποτε περισσότερο. Διεκπεραιωτές γραφιάδες που σφραγίζαν συνταγές. Τίποτε περισσότερο.Καμιά σχέση με αληθινή πρωτοβάθμια περίθαλψη που θα ανακουφίσει τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Επειδή πιστεύω ότι τα παραπάνω δεν αποτελούσαν πρωτοτυπία μόνο της δικής μου πόλης, αναρωτιέμαι τι έκαναν όλοι αυτοί που σήμερα είναι στα κάγκελα για τους...ασθενείς τους οποίους τώρα επικαλούνται όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλον τίποτε, διότι αν έκαναν, ίσως να μην είχαμε οδηγηθεί ποτέ σε αυτό το σημείο.
freepen.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αμάρυνθος: Τον βρήκε νεκρό ο πιο καλός του φίλος!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Συντάξεις: Τι θα κερδίσουν όσοι κάνουν αίτηση για σύνταξη το 2025 αντί το 2024 [πίνακες]](https://images.newsnowgreece.com/145/1450695/syntaxeis-ti-tha-kerdisoun-osoi-kanoun-aitisi-gia-syntaxi-to-2025-anti-to-2024-pinakes-1-124x78.jpg)
