2014-02-19 21:26:12
Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφει μικρό προβάδισμα γεγονός που δείχνει ότι η αντιπολιτευτική του στρατηγική δεν αποδίδει τα αναμενόμενα παρά την προσπάθεια εκμετάλλευσης των έντονων κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων.Όλο το διάστημα από τις εκλογές του 2012 μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να μετουσιώσει τον αντιπολιτευτικό του λόγο σε ξεκάθαρη πρόταση πολιτικής.
Η έλλειψη στρατηγικής και τα επικοινωνιακά τερτίπια στα οποία επιδόθηκε δεν ταιριάζουν σ’ένα κόμμα εξουσίας και δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα τουλάχιστον μακροπρόθεσμα. Η έλλειψη στρατηγικής χαρακτηρίζει τις επιλογές του και εντός του Κοινοβουλείου. Μια αδύναμη κοινοβουλευτική στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συζήτηση της πρότασης μομφής. Σε μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία προτίμησε να περιοριστεί σε φθηνό αντιπολιτευτικό λόγο διανθισμένο με εξυπνακίστηκες ατάκες, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να αποδομήσει την Κυβέρνηση, τουλάχιστον σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και να παρουσιάσει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης
. Στη συνέχεια η οξεία αντιπαράθεση του Aλέξη Τσίπρα με τον Άδωνη Γεωργιάδη για το θέμα των φαρμάκων έδωσε την αίσθηση στην κοινή γνώμη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένος, στριμώχτηκε επικοινωνιακά και για το λόγο αυτό επιστρατεύτηκε ακόμα και ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί και κατέληξε να αλλάξει ρητορική. Βεβαίως, οι συνεχείς όλο αυτό το διάστημα αντιφατικές δηλώσεις στελεχών για βασικές πολιτικές επιλογές τονίζουν την απουσία καθαρής πρότασης.
Τελευταίο παράδειγμα λάθους στρατηγικής είναι όχι μόνο οι υποψηφιότητες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά και ο τρόπος που αυτές επιλέγησαν δημιούργησαν έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε με το κριτήριο του αθροίσματος των κομματικών του δυνάμεων και όχι με στόχο τη δημιουργία ενός προσχέδιου μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών. Έτσι, αυτοεγκλωβίστηκε και ενδεχομένως, να χάσει το πολιτικό επιχείρημα να πιέσει για βουλευτικές εκλογές, που είναι ο στόχος του και κυρίως, να χάσει την ευκαιρία, να καταστεί ρυθμιστής των εξελίξεων. Εκτός κι αν κερδίσει τις ευρωεκλογές με μεγάλη, περισσότερες και από πέντε μονάδες, διαφορά Όλα τα παραπάνω έχουν αντίκτυπο στην κοινή γνώμη και δείχνουν ότι ακόμα δεν έχει καταφέρει να μετεξελιχθεί επί τους ουσίας από κόμμα διαμαρτυρίας του 5% σε κόμμα εξουσίας του 27%. Αυτό αποτελεί ένα υπαρξιακό ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ με βαθιά ιδεολογικό υπόβαθρο. Είναι σαν κάποιος που έχει κατακτήσει νωρίς και γρήγορα την επιτυχία και τελικά όταν την κατακτά δεν γνωρίζει πώς να τη διαχειριστεί. Σε κάθε περίπτωση το κάθε κόμμα επιλέγει την αντιπολιτευτική του γραμμή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει δικαιολογία για την ακραία και ανεύθυνη αντιπολίτευση. Οι καλές προθέσεις όμως, δεν αρκούν για να υποκαταστήσουν την απουσία ρεαλιστικών προτάσεων. Aπ’ την άλλη πλευρά, ο τρόπος που αντιπολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μειώνει την όποια πιθανότητά του, να έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, γιατί εκλογές θα κριθούν πρωτίστως, από τις επιδόσεις ή όχι της Κυβέρνησης και όχι από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως: «Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι μόνο η νίκη στις εκλογές, και μάλιστα με οποιoνδήποτε τρόπο, αλλά η δημιουργία και η ωρίμανση των προϋποθέσεων για να μπορέσει να εφαρμοστεί μια ριζοσπαστική πολιτική ….», προειδοποιεί ο Γιάννης Δραγασάκης με το άρθρο του στο συλλογικό τόμο «Κυβέρνηση της Αριστεράς –Δρόμος για το μέλλον ή παρένθεση;»
[email protected]
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφει μικρό προβάδισμα γεγονός που δείχνει ότι η αντιπολιτευτική του στρατηγική δεν αποδίδει τα αναμενόμενα παρά την προσπάθεια εκμετάλλευσης των έντονων κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων.Όλο το διάστημα από τις εκλογές του 2012 μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να μετουσιώσει τον αντιπολιτευτικό του λόγο σε ξεκάθαρη πρόταση πολιτικής.
Η έλλειψη στρατηγικής και τα επικοινωνιακά τερτίπια στα οποία επιδόθηκε δεν ταιριάζουν σ’ένα κόμμα εξουσίας και δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα τουλάχιστον μακροπρόθεσμα. Η έλλειψη στρατηγικής χαρακτηρίζει τις επιλογές του και εντός του Κοινοβουλείου. Μια αδύναμη κοινοβουλευτική στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συζήτηση της πρότασης μομφής. Σε μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία προτίμησε να περιοριστεί σε φθηνό αντιπολιτευτικό λόγο διανθισμένο με εξυπνακίστηκες ατάκες, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να αποδομήσει την Κυβέρνηση, τουλάχιστον σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και να παρουσιάσει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης
Τελευταίο παράδειγμα λάθους στρατηγικής είναι όχι μόνο οι υποψηφιότητες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά και ο τρόπος που αυτές επιλέγησαν δημιούργησαν έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε με το κριτήριο του αθροίσματος των κομματικών του δυνάμεων και όχι με στόχο τη δημιουργία ενός προσχέδιου μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών. Έτσι, αυτοεγκλωβίστηκε και ενδεχομένως, να χάσει το πολιτικό επιχείρημα να πιέσει για βουλευτικές εκλογές, που είναι ο στόχος του και κυρίως, να χάσει την ευκαιρία, να καταστεί ρυθμιστής των εξελίξεων. Εκτός κι αν κερδίσει τις ευρωεκλογές με μεγάλη, περισσότερες και από πέντε μονάδες, διαφορά Όλα τα παραπάνω έχουν αντίκτυπο στην κοινή γνώμη και δείχνουν ότι ακόμα δεν έχει καταφέρει να μετεξελιχθεί επί τους ουσίας από κόμμα διαμαρτυρίας του 5% σε κόμμα εξουσίας του 27%. Αυτό αποτελεί ένα υπαρξιακό ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ με βαθιά ιδεολογικό υπόβαθρο. Είναι σαν κάποιος που έχει κατακτήσει νωρίς και γρήγορα την επιτυχία και τελικά όταν την κατακτά δεν γνωρίζει πώς να τη διαχειριστεί. Σε κάθε περίπτωση το κάθε κόμμα επιλέγει την αντιπολιτευτική του γραμμή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει δικαιολογία για την ακραία και ανεύθυνη αντιπολίτευση. Οι καλές προθέσεις όμως, δεν αρκούν για να υποκαταστήσουν την απουσία ρεαλιστικών προτάσεων. Aπ’ την άλλη πλευρά, ο τρόπος που αντιπολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μειώνει την όποια πιθανότητά του, να έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, γιατί εκλογές θα κριθούν πρωτίστως, από τις επιδόσεις ή όχι της Κυβέρνησης και όχι από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως: «Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι μόνο η νίκη στις εκλογές, και μάλιστα με οποιoνδήποτε τρόπο, αλλά η δημιουργία και η ωρίμανση των προϋποθέσεων για να μπορέσει να εφαρμοστεί μια ριζοσπαστική πολιτική ….», προειδοποιεί ο Γιάννης Δραγασάκης με το άρθρο του στο συλλογικό τόμο «Κυβέρνηση της Αριστεράς –Δρόμος για το μέλλον ή παρένθεση;»
[email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βίντεο από το συλλαλητήριο των αγροτών... 4 αγρότες μιλάνε στην κάμερα!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Διαμαντίδης: «Τα πάντα για τη νίκη»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
