2014-02-24 14:11:10
Η κουβέντα κανονίστηκε μέσω skype για την περασμένη Δευτέρα. Δεν χρειάζεται φυσικά να σας πούμε πόσο... ενθουσιασμένοι (και αγχωμένοι) ήμασταν που ο Zigo, ο drummer της μπάντας, δέχτηκε να μας μιλήσει για λίγο, μεταξύ πληθώρας άλλων συνεντεύξεων εν όψει των εμφανίσεών τους στη χώρα μας για τον τελευταίο τους δίσκο,με τίτλο Paradise. Οι Dub Inc. άλλωστε είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, και όχι μόνο λόγω της κρητικής ρίζας του Zigo. Κάθε τους live είναι το λιγότερο εκρηκτικό και πάντα μα πάντα μας αφήνουν με τις καλύτερες εντυπώσεις και με μια φοβερή ανυπομονησία για την επόμενη φορά.
Δεν θα σας πούμε τι κάνει την κολλεκτίβα από τον Saint-Etienne τόσο ξεχωριστή, ούτε θα καταγράψουμε εγκυκλοπαιδικά την μέχρι τώρα πορεία τους. Ο καλύτερος τρόπος για να τα μάθετε, είναι να έρθετε σε ένα από τα live τους.
Μοιράσαμε τις ερωτήσεις, (Stalia τις μουσικές, Alex τις κοινωνικόπολιτικές) στηθήκαμε στις οθόνες μας και τα είπαμε με τον Grégory «Zigo» Mavridorakis, σαν να μιλούσαμε με έναν φίλο που μένει μακριά, αφού ο ίδιος από την αρχή μας έκανε να νιώσουμε πολύ άνετα. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις (και ένα σύντομο break για να απαντήσει στο τηλέφωνο) η συζήτηση κύλησε ως εξής:
Stalia:Πώς ήταν η Ισπανία;
Zigo: A, η Ισπανία…ήταν όλο πάρτι, επιστρέφουμε μετά από 4 τρελά shows εκεί, με πολλή συμμετοχή, πολλή πλάκα, ήταν τέλεια…Τώρα με τον καινούριο δίσκο, το show ήταν υπέροχο, οι άνθρωποι καταπληκτικοί, όλα καλά Stalia: Κι εμείς ανυπομονούμε εδώ στην Ελλάδα
Zigo: Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι πραγματικά, όταν μάθαμε ότι θα δώσουμε 3 συναυλίες στην Ελλάδα ήμασταν πραγματικά ευτυχείς, όχι μόνο εγώ που, λόγω του ότι έχω τις ρίζες μου στην Ελλάδα είμαι ευτυχισμένος κάθε φορά που επιστρέφω, αλλά και οι φίλοι μου,ο οδηγός της μπάντας, είναι πολύ χαρούμενοι, την λατρεύουν, ειδικά τον κόσμο και το φαγητό, επομένως είμαι πανευτυχής που επιστρέφω!
Stalia: Nαι! Λοιπόν, ποια είναι η διαδικασία για να φτιάξετε μουσική, να γράψετε ένα τραγούδι ή δίσκο; Πού βρίσκετε έμπνευση και ποιες είναι οι επιρροές σας;
Zigo: H διαδικασία αρχικά είναι η εξής: όλοι οι μουσικοί συνθέτουμε στους υπολογιστές μας, ο καθένας από μας στο δικό του ελεύθερο χρόνο έχει μαζί τον υπολογιστή του και χτίζουμε κάποια μουσική. ‘Οταν αποφασίσουμε να ηχογραφήσουμε το δίσκο, κάνουμε ένα είδος meeting, όπου ο καθένας ακούει τις ιδέες του άλλου και μετά διαλέγουμε π.χ 20 μουσικές μαζί με τους τραγουδιστές. Έπειτα, αυτοί ξεκινούν να γράφουν πάνω σε καθεμία , αλλά όχι την οριστική μορφή του τραγουδιού, κάτι σαν προσχέδιο της δουλειάς. Μετά πηγαίνουμε στο studio μας .
Για το τελευταίο μας album μας πήρε περίπου 5 μήνες, 5 μέρες την εβδομάδα, από τις 9 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα, και δουλεύαμε κάθε μέρα πάνω στα τραγούδια, ηχογραφούσαμε… Το πηγαίναμε πολύ αργά, αλλά θέλουμε να κάνουμε καλή δουλειά. Όταν όλα είναι έτοιμα μπαίνουμε στο μεγάλο στούντιο για την τελική μορφή. Αλλά θέλουμε να τα κάνουμε όλα να ταιριάζουν μεταξύ τους. Ακόμη και όταν οι τραγουδιστές γράφουν τους στίχους, σκεφτόμαστε τις λέξεις, συζητάμε γι’αυτό… Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα μαζί για να βγει αυτό το τελικό αποτέλεσμα των Dub Inc.
Stalia: Είναι πλήρες ωράριο…
Zigo: Ναι.. Συχνά, οι καλλιτέχνες δουλεύουν πιο μοναχικά, ο μουσικός δίνει τις μελωδίες, ο τραγουδιστής τους στίχους και πολλές φορές ο μουσικός συμμετέχει λιγότερο στην όλη διαδικασία.Με τους Dub, θέλουμε όλοι να βάζουν τις ιδέες τους.
Stalia: Είστε ουσιαστικά μια κολλεκτίβα, πιστεύεις ότι αυτό είναι το μέλλον στη μουσική και γενικά την τέχνη, είναι οι παρέες ο καλύτερος τρόπος να κάνεις πράγματα;
Zigo: Ναι, αναμφίβολα πιστεύω ότι είναι το καλύτερο πράγμα. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί αν ανήκαμε σε κάποια μεγάλη εταιρεία. Με τους Dub Inc. έχουμε το δικό μας τρόπο να δουλεύουμε, που βασίζεται στη φιλία. Μοιραζόμαστε τα πάντα και ο καθένας μας μπορεί να μιλήσει, κάτι που δεν μπορείς να το έχεις όταν είσαι σε μεγάλη εταιρεία. Σύμφωνα με το παράδειγμα μας, είναι ο καλύτερος τρόπος, αλλά ίσως δεν μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε, γιατί απαιτεί θυσίες από όλους, επειδή πρέπει να δίνεις τα πάντα στην κοινότητα και καμιά φορά με τις οικογένειες, τις κοπέλες κτλ, δεν είναι εύκολο να εμπλακείς σε μια τέτοια κατάσταση. Ο καθένας θα πρέπει να βρει τις ισορροπίες του στη δουλειά του με τη μουσική.
Για εμένα το σημαντικότερο είναι να μην ξεχνάς ότι παίζεις μουσική γιατί σου αρέσει, περνάς καλά, αν βγάλεις χρήματα από αυτό φυσικά και είναι θετικό, αλλά αυτό που μετράει είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, να παίζεις μουσική. Για εμάς είναι το ίδιο, είτε παίζουμε σε ένα μικρό μπαρ ή σε μεγάλη συναυλία, δεν έχει σημασία αν θα γίνεις διάσημος ή αν θα βγάλεις χρήματα.
Stalia: Πώς μπορεί μια παρέα φίλων ή μια κολλεκτίβα να επιβιώσει στη μουσική βιομηχανία όμως;
Zigo: To καλύτερο παράδειγμα στην καριέρα μας ήταν πριν τον τρίτο μας δίσκο, όταν αντιμετωπίσαμε κάποια προβλήματα με την εταιρεία διανομής. Θα παίρναμε κάποιο ποσό γιατί είχαν πωληθεί πολλοί δίσκοι, αλλά μας απογοήτευσε, περιμέναμε κάπου 70.000 ευρώ από όλες τις πωλήσεις του παρελθόντος και δεν μας έδωσε ποτέ τα χρήματα, δεν είδαμε ούτε ένα ευρώ από αυτά, μπορείτε να φανταστείτε… Αν δεν ήμασταν όλοι μαζί, 9 αληθινοί φίλοι, σαν αδέρφια, θα ήταν δύσκολο για κάποιον να ξαναμπεί σε αυτή τη διαδικασία. Από τότε, ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή μας, είμαστε 9 άτομα να βοηθήσουμε στο πρόβλημα και έτσι, είμαστε πιο δυνατοί, αυτό δεν πρέπει να ξεχνούν οι νεότεροι.
Σίγουρα, πολλές φορές, κάποιος κάνει περισσότερα από άλλον, π.χ. κάποιος θα συνθέσει περισσότερη μουσική από εμένα που είμαι drummer, αλλά αν δεν ήμουν εκεί κάτι θα έλειπε. Αυτό είναι και γι’αυτό θεωρώ ότι οι κολλεκτίβες είναι σημαντικές.
Stalia: Είστε μετανάστες, όπως και ο Άλεξ εδώ, τι γνώμη έχετε για την εξάπλωση του ρατσισμού στην Ευρώπη; Πώς είναι να είσαι , για παράδειγμα, μετανάστης στη Γαλλία, γιατί εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα…
Zigo: Ναι, το ξέρω… ακούω πολλά για αυτό και δεν ξέρουμε τι να πούμε… Όποιος μας ξέρει, γνωρίζει ότι παλεύουμε ενάντια στο ρατσισμό εδώ και 15 χρόνια, είναι μια πραγματική ασθένεια για την ανθρωπότητα. Σημαίνει δηλαδή ότι επειδή κάποιος έρχεται από μια άλλη χώρα, μια άλλη κουλτούρα, θα του φορτώσεις όλα τα προβλήματα της κοινωνίας. Είναι εντελώς ηλίθιο, γιατί όλοι βιώνουμε τα προβλήματα με την κρίση. Στην Ελλάδα έχετε αυτή την ακραία παράταξη, το ίδιο και στη Γαλλία και στην Ισπανία και στην Γερμανία και σε άλλες χώρες… Το ότι υπάρχει αυτό γνωρίζουν όλοι ότι δεν προέρχεται εξαιτίας των μεταναστών, αλλά από αυτούς τους γαμημένους τους πολιτικούς, εδώ και χρόνια, που κάνουν μόνο μαλακίες με τους φόρους που πληρώνουμε στο κράτος. Είναι λάθος, αυτοί οι φτωχοί μετανάστες που έρχονται και κάνουν την πιο σκληρή δουλειά στις χώρες μας να θεωρούνται το πρόβλημα. Είναι οι πολιτικοί που διαχειρίζονται έτσι τα λεφτά μας που πληρώνουμε σε φόρους , τα λεφτά που αυτοί οι φτωχοί μετανάστες πρέπει να δώσουν για φόρους… Είναι τρελό, μόνο και μόνο επειδή κάποιος είναι διαφορετικός να του φορτώνεις τα πάντα…Δεν είναι έτσι, αν υπήρχε περισσότερη ισότητα μεταξύ μας στις κοινωνίες θα υπήρχαν λιγότερα προβλήματα, το θεωρώ πολύ βασικό αυτό.
Stalia: Και μια τελευταία ερώτηση, ξέρουμε ότι πολλοί καλλιτέχνες αγωνίστηκαν ή έδωσαν και τη ζωη τους για να ‘’ξυπνήσουν’’ οι άνθρωποι, αλλά παρά αυτή την ‘’παγκόσμια’’ δύναμη της μουσικής, τα ΜΜΜ ακόμα κρατούν τις μάζες σε ύπνωση. Μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, και πώς;
Zigo: Οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, με θετική ενέργεια και δυνατά μηνύματα. Εμείς ασχολούμαστε με σημαντικά θέματα στους στίχους μας και όχι π.χ με τη φούντα κλπ. Τα ΜΜΜ, πάντα ταΐζουν μαλακίες τον κόσμο, όμως αν οι άνθρωποι ακούνε αυτά τα μηνύματα, θα τα μεταφέρουν.
Stalia: Eυχαριστούμε πολύ για την κουβέντα!
Zigo: Κι εγώ!
H περιοδεία των Dub Ιnc στην Ελλάδα, θα κάνει 3 στάσεις:
PARADISE TOUR 2014
21/02 – Gagarin 205 / Athens (Greece)
22/02 – Block 33 / Thessaloniki (Greece)
23/02 – Cine studio / Heraklion (Greece)
trollradio.gr
Δεν θα σας πούμε τι κάνει την κολλεκτίβα από τον Saint-Etienne τόσο ξεχωριστή, ούτε θα καταγράψουμε εγκυκλοπαιδικά την μέχρι τώρα πορεία τους. Ο καλύτερος τρόπος για να τα μάθετε, είναι να έρθετε σε ένα από τα live τους.
Μοιράσαμε τις ερωτήσεις, (Stalia τις μουσικές, Alex τις κοινωνικόπολιτικές) στηθήκαμε στις οθόνες μας και τα είπαμε με τον Grégory «Zigo» Mavridorakis, σαν να μιλούσαμε με έναν φίλο που μένει μακριά, αφού ο ίδιος από την αρχή μας έκανε να νιώσουμε πολύ άνετα. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις (και ένα σύντομο break για να απαντήσει στο τηλέφωνο) η συζήτηση κύλησε ως εξής:
Stalia:Πώς ήταν η Ισπανία;
Zigo: A, η Ισπανία…ήταν όλο πάρτι, επιστρέφουμε μετά από 4 τρελά shows εκεί, με πολλή συμμετοχή, πολλή πλάκα, ήταν τέλεια…Τώρα με τον καινούριο δίσκο, το show ήταν υπέροχο, οι άνθρωποι καταπληκτικοί, όλα καλά Stalia: Κι εμείς ανυπομονούμε εδώ στην Ελλάδα
Zigo: Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι πραγματικά, όταν μάθαμε ότι θα δώσουμε 3 συναυλίες στην Ελλάδα ήμασταν πραγματικά ευτυχείς, όχι μόνο εγώ που, λόγω του ότι έχω τις ρίζες μου στην Ελλάδα είμαι ευτυχισμένος κάθε φορά που επιστρέφω, αλλά και οι φίλοι μου,ο οδηγός της μπάντας, είναι πολύ χαρούμενοι, την λατρεύουν, ειδικά τον κόσμο και το φαγητό, επομένως είμαι πανευτυχής που επιστρέφω!
Stalia: Nαι! Λοιπόν, ποια είναι η διαδικασία για να φτιάξετε μουσική, να γράψετε ένα τραγούδι ή δίσκο; Πού βρίσκετε έμπνευση και ποιες είναι οι επιρροές σας;
Zigo: H διαδικασία αρχικά είναι η εξής: όλοι οι μουσικοί συνθέτουμε στους υπολογιστές μας, ο καθένας από μας στο δικό του ελεύθερο χρόνο έχει μαζί τον υπολογιστή του και χτίζουμε κάποια μουσική. ‘Οταν αποφασίσουμε να ηχογραφήσουμε το δίσκο, κάνουμε ένα είδος meeting, όπου ο καθένας ακούει τις ιδέες του άλλου και μετά διαλέγουμε π.χ 20 μουσικές μαζί με τους τραγουδιστές. Έπειτα, αυτοί ξεκινούν να γράφουν πάνω σε καθεμία , αλλά όχι την οριστική μορφή του τραγουδιού, κάτι σαν προσχέδιο της δουλειάς. Μετά πηγαίνουμε στο studio μας .
Για το τελευταίο μας album μας πήρε περίπου 5 μήνες, 5 μέρες την εβδομάδα, από τις 9 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα, και δουλεύαμε κάθε μέρα πάνω στα τραγούδια, ηχογραφούσαμε… Το πηγαίναμε πολύ αργά, αλλά θέλουμε να κάνουμε καλή δουλειά. Όταν όλα είναι έτοιμα μπαίνουμε στο μεγάλο στούντιο για την τελική μορφή. Αλλά θέλουμε να τα κάνουμε όλα να ταιριάζουν μεταξύ τους. Ακόμη και όταν οι τραγουδιστές γράφουν τους στίχους, σκεφτόμαστε τις λέξεις, συζητάμε γι’αυτό… Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα μαζί για να βγει αυτό το τελικό αποτέλεσμα των Dub Inc.
Stalia: Είναι πλήρες ωράριο…
Zigo: Ναι.. Συχνά, οι καλλιτέχνες δουλεύουν πιο μοναχικά, ο μουσικός δίνει τις μελωδίες, ο τραγουδιστής τους στίχους και πολλές φορές ο μουσικός συμμετέχει λιγότερο στην όλη διαδικασία.Με τους Dub, θέλουμε όλοι να βάζουν τις ιδέες τους.
Stalia: Είστε ουσιαστικά μια κολλεκτίβα, πιστεύεις ότι αυτό είναι το μέλλον στη μουσική και γενικά την τέχνη, είναι οι παρέες ο καλύτερος τρόπος να κάνεις πράγματα;
Zigo: Ναι, αναμφίβολα πιστεύω ότι είναι το καλύτερο πράγμα. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί αν ανήκαμε σε κάποια μεγάλη εταιρεία. Με τους Dub Inc. έχουμε το δικό μας τρόπο να δουλεύουμε, που βασίζεται στη φιλία. Μοιραζόμαστε τα πάντα και ο καθένας μας μπορεί να μιλήσει, κάτι που δεν μπορείς να το έχεις όταν είσαι σε μεγάλη εταιρεία. Σύμφωνα με το παράδειγμα μας, είναι ο καλύτερος τρόπος, αλλά ίσως δεν μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε, γιατί απαιτεί θυσίες από όλους, επειδή πρέπει να δίνεις τα πάντα στην κοινότητα και καμιά φορά με τις οικογένειες, τις κοπέλες κτλ, δεν είναι εύκολο να εμπλακείς σε μια τέτοια κατάσταση. Ο καθένας θα πρέπει να βρει τις ισορροπίες του στη δουλειά του με τη μουσική.
Για εμένα το σημαντικότερο είναι να μην ξεχνάς ότι παίζεις μουσική γιατί σου αρέσει, περνάς καλά, αν βγάλεις χρήματα από αυτό φυσικά και είναι θετικό, αλλά αυτό που μετράει είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, να παίζεις μουσική. Για εμάς είναι το ίδιο, είτε παίζουμε σε ένα μικρό μπαρ ή σε μεγάλη συναυλία, δεν έχει σημασία αν θα γίνεις διάσημος ή αν θα βγάλεις χρήματα.
Stalia: Πώς μπορεί μια παρέα φίλων ή μια κολλεκτίβα να επιβιώσει στη μουσική βιομηχανία όμως;
Zigo: To καλύτερο παράδειγμα στην καριέρα μας ήταν πριν τον τρίτο μας δίσκο, όταν αντιμετωπίσαμε κάποια προβλήματα με την εταιρεία διανομής. Θα παίρναμε κάποιο ποσό γιατί είχαν πωληθεί πολλοί δίσκοι, αλλά μας απογοήτευσε, περιμέναμε κάπου 70.000 ευρώ από όλες τις πωλήσεις του παρελθόντος και δεν μας έδωσε ποτέ τα χρήματα, δεν είδαμε ούτε ένα ευρώ από αυτά, μπορείτε να φανταστείτε… Αν δεν ήμασταν όλοι μαζί, 9 αληθινοί φίλοι, σαν αδέρφια, θα ήταν δύσκολο για κάποιον να ξαναμπεί σε αυτή τη διαδικασία. Από τότε, ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή μας, είμαστε 9 άτομα να βοηθήσουμε στο πρόβλημα και έτσι, είμαστε πιο δυνατοί, αυτό δεν πρέπει να ξεχνούν οι νεότεροι.
Σίγουρα, πολλές φορές, κάποιος κάνει περισσότερα από άλλον, π.χ. κάποιος θα συνθέσει περισσότερη μουσική από εμένα που είμαι drummer, αλλά αν δεν ήμουν εκεί κάτι θα έλειπε. Αυτό είναι και γι’αυτό θεωρώ ότι οι κολλεκτίβες είναι σημαντικές.
Stalia: Είστε μετανάστες, όπως και ο Άλεξ εδώ, τι γνώμη έχετε για την εξάπλωση του ρατσισμού στην Ευρώπη; Πώς είναι να είσαι , για παράδειγμα, μετανάστης στη Γαλλία, γιατί εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα…
Zigo: Ναι, το ξέρω… ακούω πολλά για αυτό και δεν ξέρουμε τι να πούμε… Όποιος μας ξέρει, γνωρίζει ότι παλεύουμε ενάντια στο ρατσισμό εδώ και 15 χρόνια, είναι μια πραγματική ασθένεια για την ανθρωπότητα. Σημαίνει δηλαδή ότι επειδή κάποιος έρχεται από μια άλλη χώρα, μια άλλη κουλτούρα, θα του φορτώσεις όλα τα προβλήματα της κοινωνίας. Είναι εντελώς ηλίθιο, γιατί όλοι βιώνουμε τα προβλήματα με την κρίση. Στην Ελλάδα έχετε αυτή την ακραία παράταξη, το ίδιο και στη Γαλλία και στην Ισπανία και στην Γερμανία και σε άλλες χώρες… Το ότι υπάρχει αυτό γνωρίζουν όλοι ότι δεν προέρχεται εξαιτίας των μεταναστών, αλλά από αυτούς τους γαμημένους τους πολιτικούς, εδώ και χρόνια, που κάνουν μόνο μαλακίες με τους φόρους που πληρώνουμε στο κράτος. Είναι λάθος, αυτοί οι φτωχοί μετανάστες που έρχονται και κάνουν την πιο σκληρή δουλειά στις χώρες μας να θεωρούνται το πρόβλημα. Είναι οι πολιτικοί που διαχειρίζονται έτσι τα λεφτά μας που πληρώνουμε σε φόρους , τα λεφτά που αυτοί οι φτωχοί μετανάστες πρέπει να δώσουν για φόρους… Είναι τρελό, μόνο και μόνο επειδή κάποιος είναι διαφορετικός να του φορτώνεις τα πάντα…Δεν είναι έτσι, αν υπήρχε περισσότερη ισότητα μεταξύ μας στις κοινωνίες θα υπήρχαν λιγότερα προβλήματα, το θεωρώ πολύ βασικό αυτό.
Stalia: Και μια τελευταία ερώτηση, ξέρουμε ότι πολλοί καλλιτέχνες αγωνίστηκαν ή έδωσαν και τη ζωη τους για να ‘’ξυπνήσουν’’ οι άνθρωποι, αλλά παρά αυτή την ‘’παγκόσμια’’ δύναμη της μουσικής, τα ΜΜΜ ακόμα κρατούν τις μάζες σε ύπνωση. Μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, και πώς;
Zigo: Οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, με θετική ενέργεια και δυνατά μηνύματα. Εμείς ασχολούμαστε με σημαντικά θέματα στους στίχους μας και όχι π.χ με τη φούντα κλπ. Τα ΜΜΜ, πάντα ταΐζουν μαλακίες τον κόσμο, όμως αν οι άνθρωποι ακούνε αυτά τα μηνύματα, θα τα μεταφέρουν.
Stalia: Eυχαριστούμε πολύ για την κουβέντα!
Zigo: Κι εγώ!
H περιοδεία των Dub Ιnc στην Ελλάδα, θα κάνει 3 στάσεις:
PARADISE TOUR 2014
21/02 – Gagarin 205 / Athens (Greece)
22/02 – Block 33 / Thessaloniki (Greece)
23/02 – Cine studio / Heraklion (Greece)
trollradio.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
