2014-02-26 18:01:01
Ποια είναι η άποψή σας για το ταίριασμα ουίσκυ με φαγητό;
Αν πάντως δεν το έχετε δοκιμάσει, ο Θόδωρος Λέλεκας ετοίμασε ειδικά για εσάς έναν γρήγορο και εύκολο οδηγό.
Αν δεν είσαι Σκωτσέζος ή πολύ φανατικός φίλος του ουίσκυ, η ιδέα του ταιριάσματος ουίσκυ με το φαγητό μπορεί να σου ακουστεί ξένη ή περίεργη. Ακόμα και στη Σκωτία κάποτε, βέβαια, η παράδοση λέει ότι τα πολύ χαμηλά λαϊκά στρώματα έπιναν ουίσκυ με το φαγητό τους, κυρίως γιατί δεν είχαν ούτε τα χρήματα, αλλά ούτε και την παιδεία να το ταιριάξουν με ένα καλό κρασί.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Τα whisky dinners αποτελούν ανερχόμενο ρεύμα και, έχοντας συμμετάσχει σε κάμποσα, μπορώ να βεβαιώσω ότι προσφέρουν άκρως απολαυστικές και ενδιαφέρουσες γαστρονομικές εμπειρίες.
Η έμπνευση για όλη αυτή την σκέψη μου ήρθε το περασμένο Σάββατο, 25 Ιανουαρίου και ημέρα της επετείου της γέννησης του Robert Burns, εθνικού ποιητή της Σκωτίας
. Ως είθισται, τη μέρα αυτή οι Σκωτσέζοι και γενικότερα οι φίλοι του ουίσκυ την γιορτάζουν απαγγέλλοντας ποιήματα του ποιητή, τρώγοντας το παραδοσιακό Σκωτσέζικο έδεσμα χάγκις (αλμυρή πουτίγκα με αρνίσια καρδιά, πλεμόνια και συκώτι, κρεμμύδι, δημητριακά και καρυκεύματα, τυλιγμένα σε μπόλια) και πίνοντας - τι άλλο; - ουίσκυ. Αυτή, βέβαια, είναι η "σκληροπυρηνική" πλευρά του ταιριάσματος του ουίσκυ με φαγητό. Για κάποιον όμως που θέλει να το δοκιμάσει, υπάρχουν και άλλες πτυχές, πολύ πιο... "mainstream" προς εξερεύνηση.
Μπορεί το ουίσκυ να μας "φοβίζει" ως πιθανός συνοδός φαγητού στο τραπέζι. Κι αυτό επειδή θεωρείται (και είναι, ομολογουμένως) "σκληρό" οινοπνευματώδες ποτό και σίγουρα το έχουμε συνηθίσει σε άλλες περιστάσεις και χρήσεις.
Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε, όμως. Καλό είναι να θυμόμαστε τα δύο βασικά αρωματικά και γευστικά του χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι η "καπνίλα", που προέρχεται τόσο από την παλαίωση στο βαρέλι, όσο (κυρίως) από την επιρροή της τύρφης, της απανθρακωμένης σαπισμένης βλάστησης που χρησιμοποιείται ως καύσιμο στο βράσιμο του κριθαριού για την παρασκευή του ουίσκυ και συναντάται σε αφθονία στην υγρή Σκωτσέζικη ύπαιθρο.
Το δεύτερο είναι η "αλμύρα" από τον θαλασσινό αέρα αλλά και από το νερό, που είναι ιδιαίτερα εμφανής στα ουίσκυ που παρασκευάζονται σε αποστακτήρια κοντά στη θάλασσα. Και βέβαια υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που μπορεί κανείς να ανιχνεύσει στο άρωμα και στη γεύση του ουίσκυ, όπως η καραμέλα, τα μπαχαρικά, τα αρώματα φρούτων (αποξηραμένων κυρίως) και πάει λέγοντας.
Τι φαγητό θα σερβίρουμε στο τραπέζι μας δίπλα στο ουίσκυ, λοιπόν, εκτός από χάγκις (που είναι και εξαιρετικά δυσεύρετο στην Ελλάδα, αλλά, για όποιον ενδιαφέρεται πραγματικά, έχω προμηθευτή);
Κατ' αρχήν καλό είναι να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά του ουίσκυ μας από πριν, και κυρίως πόσο έντονα καπνιστό είναι. Από εκεί και πέρα, οι πιθανοί υποψήφιοι είναι πολλοί: για τα πιο καπνιστά ουίσκυ, τυριά, αλλαντικά και ψάρια καπνιστά, καθώς και λευκά κρέατα ψημένα στα κάρβουνα. Για τα πιο "αλμυρά" ουίσκυ, σούσι και ωμά θαλασσινά/όστρακα. Για τα πιο πικάντικα ουίσκυ, κυνήγι μαγειρεμένο σε κόκκινη σάλτσα, αλλά και πιάτα της Ινδικής κουζίνας. Για όλα (σχεδόν) τα ουίσκυ, ένα καλό μοσχαρίσιο φιλέτο, αλλά και "μπλε" τυριά, όπως το ροκφόρ. Το μόνο στο οποίο χρειάζεται προσοχή είναι τα καυτερά πιάτα, κι αυτό γιατί το υψηλό αλκοόλ του ουίσκυ θα κάνει το "κάψιμο" στο στόμα ακόμα πιο έντονο.
Αν θέλετε τη συμβουλή μου - και μιλάω από προσωπική εμπειρία - αξίζει πραγματικά να δοκιμάσετε να ταιριάξετε φαγητό και ουίσκυ. Αν μη τι άλλο, θα προσθέσετε άλλη μια νέα διάσταση στη γεύση σας. Και βέβαια, μην ξεχάσετε να ξεκινήσετε επιλέγοντας το ιδανικό ουίσκυ από την εντυπωσιακή (και συνεχώς αναπτυσσόμενη) συλλογή του kylix.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
Αν πάντως δεν το έχετε δοκιμάσει, ο Θόδωρος Λέλεκας ετοίμασε ειδικά για εσάς έναν γρήγορο και εύκολο οδηγό.
Αν δεν είσαι Σκωτσέζος ή πολύ φανατικός φίλος του ουίσκυ, η ιδέα του ταιριάσματος ουίσκυ με το φαγητό μπορεί να σου ακουστεί ξένη ή περίεργη. Ακόμα και στη Σκωτία κάποτε, βέβαια, η παράδοση λέει ότι τα πολύ χαμηλά λαϊκά στρώματα έπιναν ουίσκυ με το φαγητό τους, κυρίως γιατί δεν είχαν ούτε τα χρήματα, αλλά ούτε και την παιδεία να το ταιριάξουν με ένα καλό κρασί.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Τα whisky dinners αποτελούν ανερχόμενο ρεύμα και, έχοντας συμμετάσχει σε κάμποσα, μπορώ να βεβαιώσω ότι προσφέρουν άκρως απολαυστικές και ενδιαφέρουσες γαστρονομικές εμπειρίες.
Η έμπνευση για όλη αυτή την σκέψη μου ήρθε το περασμένο Σάββατο, 25 Ιανουαρίου και ημέρα της επετείου της γέννησης του Robert Burns, εθνικού ποιητή της Σκωτίας
Μπορεί το ουίσκυ να μας "φοβίζει" ως πιθανός συνοδός φαγητού στο τραπέζι. Κι αυτό επειδή θεωρείται (και είναι, ομολογουμένως) "σκληρό" οινοπνευματώδες ποτό και σίγουρα το έχουμε συνηθίσει σε άλλες περιστάσεις και χρήσεις.
Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε, όμως. Καλό είναι να θυμόμαστε τα δύο βασικά αρωματικά και γευστικά του χαρακτηριστικά.
Το πρώτο είναι η "καπνίλα", που προέρχεται τόσο από την παλαίωση στο βαρέλι, όσο (κυρίως) από την επιρροή της τύρφης, της απανθρακωμένης σαπισμένης βλάστησης που χρησιμοποιείται ως καύσιμο στο βράσιμο του κριθαριού για την παρασκευή του ουίσκυ και συναντάται σε αφθονία στην υγρή Σκωτσέζικη ύπαιθρο.
Το δεύτερο είναι η "αλμύρα" από τον θαλασσινό αέρα αλλά και από το νερό, που είναι ιδιαίτερα εμφανής στα ουίσκυ που παρασκευάζονται σε αποστακτήρια κοντά στη θάλασσα. Και βέβαια υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που μπορεί κανείς να ανιχνεύσει στο άρωμα και στη γεύση του ουίσκυ, όπως η καραμέλα, τα μπαχαρικά, τα αρώματα φρούτων (αποξηραμένων κυρίως) και πάει λέγοντας.
Τι φαγητό θα σερβίρουμε στο τραπέζι μας δίπλα στο ουίσκυ, λοιπόν, εκτός από χάγκις (που είναι και εξαιρετικά δυσεύρετο στην Ελλάδα, αλλά, για όποιον ενδιαφέρεται πραγματικά, έχω προμηθευτή);
Κατ' αρχήν καλό είναι να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά του ουίσκυ μας από πριν, και κυρίως πόσο έντονα καπνιστό είναι. Από εκεί και πέρα, οι πιθανοί υποψήφιοι είναι πολλοί: για τα πιο καπνιστά ουίσκυ, τυριά, αλλαντικά και ψάρια καπνιστά, καθώς και λευκά κρέατα ψημένα στα κάρβουνα. Για τα πιο "αλμυρά" ουίσκυ, σούσι και ωμά θαλασσινά/όστρακα. Για τα πιο πικάντικα ουίσκυ, κυνήγι μαγειρεμένο σε κόκκινη σάλτσα, αλλά και πιάτα της Ινδικής κουζίνας. Για όλα (σχεδόν) τα ουίσκυ, ένα καλό μοσχαρίσιο φιλέτο, αλλά και "μπλε" τυριά, όπως το ροκφόρ. Το μόνο στο οποίο χρειάζεται προσοχή είναι τα καυτερά πιάτα, κι αυτό γιατί το υψηλό αλκοόλ του ουίσκυ θα κάνει το "κάψιμο" στο στόμα ακόμα πιο έντονο.
Αν θέλετε τη συμβουλή μου - και μιλάω από προσωπική εμπειρία - αξίζει πραγματικά να δοκιμάσετε να ταιριάξετε φαγητό και ουίσκυ. Αν μη τι άλλο, θα προσθέσετε άλλη μια νέα διάσταση στη γεύση σας. Και βέβαια, μην ξεχάσετε να ξεκινήσετε επιλέγοντας το ιδανικό ουίσκυ από την εντυπωσιακή (και συνεχώς αναπτυσσόμενη) συλλογή του kylix.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε επιφυλακή οι στρατιωτικές δυνάμεις στη δυτική Ρωσία, με εντολή Πούτιν
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα αυτοκίνητα του μέλλοντος θα καίνε σακούλες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
