2014-02-28 13:41:10
Μετράει μόλις μερικούς μήνες στο τιμόνι της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Κ.Θ.Β.Ε και απ΄ ότι όλα δείχνουν φαίνεται ότι τα πηγαίνει περίφημα. Και η θητεία του προβλέπεται μακράν και ευοίωνη. Οι παραστάσεις της πρώτης περιόδου σημείωσαν επιτυχία, ενώ της δεύτερης με το « βαρύ πυροβολικό» των μετακληθέντων ηθοποιών «σκίζουν» και «σπάνε» ταμεία. Μετά την εμπνευσμένη και πολυσυζητημένη σκηνοθεσία του στους «Τρεις σωματοφύλακες» του Δουμά για την παιδική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε, ο χαρισματικός Γιάννης Βούρος, καταπιάνεται με ένα από τα πιο τρυφερά και πιο συγκινητικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας «Τη μικρή μας πόλη» του Θόρντον Ουάιλντερ, που ανεβαίνει στις 28 Φεβρουαρίου στη σκηνή της Ε.Μ.Σ. Περιμένουμε να μας ξαφνιάσει και πάλι! Άλλωστε, μόνο καλά και ακόμη καλύτερα έχουμε να αναμένουμε και να προσδοκάμε από το ρεπερτόριο του Κ.Θ.Β.Ε στο διηνεκές!
Στην ολιγόχρονη θητεία σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, πως θα χαρακτηρίζατε την πορεία των παραστάσεων της πρώτης περιόδου; Πώς ήταν η ανταπόκριση του φιλοθεάμονος κοινού;
Σε αυτά τα επικίνδυνα νερά που πλέει ένας πολιτιστικός οργανισμός όπως το ΚΘΒΕ, δεν είναι εύκολο να απαντήσεις με μία φράση γιατί όλα κρίνονται κατά αναλογία. Θεωρώ όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής στα χέρια μας, δείχνουν μια πληρότητα της τάξεως του 60% . Όταν ένας οργανισμός με εφτά θεατρικές σκηνές, (2.100 θέσεις), σε αυτούς τους καιρούς φτάνει αυτό το ποσοστό, τότε μπορείς να πεις ότι έχουμε πετύχει σε οικονομικό επίπεδο.
Στον καλλιτεχνικό τομέα θεωρώ ότι αρμόδιοι να απαντήσουν είναι οι πολίτες της Θεσσαλονικείς, οι οποίοι με τον έναν η τον άλλον τρόπο βρήκαν τουλάχιστον ένα έργο ο καθένας που να τους αφορά. Συνυπολογίζοντας και τις κριτικές των ειδικών ας μου επιτραπεί να χαρακτηρίσω το 1οτρίμηνο της θητείας μου ως καταρχήν θετικό.
Μιλάω και για το ελληνικό ρεπερτόριο αλλά και για τον Μπρεχτ και για τον Ίψεν και τον Μίλλερ και τον Ουίλιαμς και άλλους ξένους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς. Από την εικόνα που μου μεταφέρουν τα ταμεία πιστεύω ότι γενικά οι παραστάσεις μας θα κριθούνε στο τέλος της χρονιάς ως επιτυχημένες.
Από τα έργα του φετινού δραματολογίου, γιατί επιλέξατε να σκηνοθετήσετε τη «Μικρή μας Πόλη» του Θόρντον Ουάιλντερ;
Ας μη ξεχνάμε ότι επέλεξα και το παιδικό «Οι τρεις σωματοφύλακες» θέλοντας να υπογραμμίσω και τη σημασία που δίνει η νέα Διεύθυνση στο παιδικό θέατρο, το οποίος είναι σαφές ότι προετοιμάζει τους αυριανούς καλούς θεατές και γιατί όχι και τους αυριανούς καλούς συναδέλφους μας. Εκτός λοιπόν από το παιδικό « Η Μικρή μας Πόλη» είναι έργο που ταιριάζει απόλυτα και ως προς τη ρομαντική αλλά και ως προς τη μεταφυσική διάσταση που έχει το έργο.
Το καλλιτεχνικό δυναμικό του ΚΘΒΕ ανταπεξήλθε με επιτυχία στις απαιτήσεις των έργων που ανέβηκαν μέχρι τώρα;
Απόλυτα και απερίφραστα. Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος υπάρχει ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό δυναμικό, γεγονός που αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα των απαιτήσεων που έχουν το έργα. Οι ηθοποιοί μας δεν περιφέρονται απλώς στη σκηνή εκφέροντας σωστά και τονισμένα τα λόγια τους, αλλά χορεύουν, ξιφασκούν, τραγουδούν, ικανοποιώντας και τον πλέον απαιτητικό θεατή και κριτικό. Τι άλλο να ζητήσει ένας καλλιτεχνικός διευθυντής από το δυναμικό που έχει στα χέρια του;
Ποια είναι η σκηνοθετική σας ματιά στη «Μικρή μας Πόλη»;
Οι δύο τελευταίες ατάκες του κεντρικού ήρωα είναι: «Οι σοφοί του κόσμου δεν έχουν ακόμη απαντήσει αν υπάρχει ζωή στην άλλη πλευρά… Εσείς τι πιστεύετε;»
«Σκαλίζω» αυτό το αναπάντητο ερώτημα και από αυτήν την εξόρυξη αναδύονται αλήθειες για το πως τελικά όλοι μας αντιμετωπίζουμε την ίδια τη ζωή και τα δεδομένα της.
Πως μπορούν να ανατραπούν αυτά τα δεδομένα όταν μας καλεί η άλλη πλευρά.
Τους καλώ να νιώσουν σα να «πήγαν» και να «ήρθαν», σα να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία και τότε… Όλα παίρνουν άλλη διάσταση. Η επικοινωνία, το άγγιγμα, η διαπραγμάτευση, η ματιά, το κάλεσμα, η αλήθεια μας.
Και επομένως σωστά αναρωτιέται η ηρωίδα μας : «είναι δυνατόν οι άνθρωποι να μην καταλαβαίνουν το νόημα της ζωής; Να μην καταλαβαίνουν το θείο δώρο που λέγεται ζωή;»
Το συγκεκριμένο έργο έχει ανέβει στο θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό, αλλά και στο ελεύθερο θέατρο παλαιότερα. Τι είναι εκείνο που το κάνει να ξεχωρίζει;
Η αλήθεια του. Ακούγονται και γίνονται πράγματα επί σκηνής, που ο καθένας θα ήθελε να τα πει , να τα νιώσει, να τα ζήσει.
Γιατί κάποια έργα αντέχουν στο χρόνο;
Γιατί είναι αληθινά. Είναι έργα που αγγίζουν το μύχιο της ψυχής… δεν ακουμπούν μόνο στην λογική αλλά αγγίζουν και το συναίσθημα.
Πιστεύετε ότι στα έργα του κλασσικού ρεπερτορίου είναι απαραίτητοι οι νεωτερισμοί και τα σκηνοθετικά εφέ που πολλές φορές γίνονται για να εντυπωσιάσουν η για να «φανεί» πιο πολύ ο σκηνοθέτης ή μήπως αποδομούν τον λόγο του κειμένου;
Η ερώτηση σαφώς δεν μπορεί να αφορά εμένα. Ειδικά εσείς κ. Παπαβασιλείου που έχετε παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις μου, θα έχετε δει ότι πρωταγωνιστές είναι τα ίδια τα έργα και οι ηθοποιοί. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Βούρος δεν αυτοπροβάλλεται, αλλά εξυπηρετεί το έργο και τους συναδέλφους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές από τις ερμηνείες αυτές, συζητιούνται ακόμη.
Τι άλλες καλλιτεχνικές καινοτομίες σχεδιάζετε για το μέλλον του ΚΘΒΕ;
Ας κάνουμε καλλιτεχνικό ταμείο την Κυριακή των Βαΐων και ανάλογα με την επιχορήγηση, η οποία είναι πενιχρή πια, θα προσαρμόσουμε και τα πλάνα μας. Θυμίζω ότι τη βαλίτσα σου τη γεμίζεις ανάλογα με τον προορισμό του ταξιδιού σου!
orathessaloniki.gr
Στην ολιγόχρονη θητεία σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, πως θα χαρακτηρίζατε την πορεία των παραστάσεων της πρώτης περιόδου; Πώς ήταν η ανταπόκριση του φιλοθεάμονος κοινού;
Σε αυτά τα επικίνδυνα νερά που πλέει ένας πολιτιστικός οργανισμός όπως το ΚΘΒΕ, δεν είναι εύκολο να απαντήσεις με μία φράση γιατί όλα κρίνονται κατά αναλογία. Θεωρώ όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής στα χέρια μας, δείχνουν μια πληρότητα της τάξεως του 60% . Όταν ένας οργανισμός με εφτά θεατρικές σκηνές, (2.100 θέσεις), σε αυτούς τους καιρούς φτάνει αυτό το ποσοστό, τότε μπορείς να πεις ότι έχουμε πετύχει σε οικονομικό επίπεδο.
Στον καλλιτεχνικό τομέα θεωρώ ότι αρμόδιοι να απαντήσουν είναι οι πολίτες της Θεσσαλονικείς, οι οποίοι με τον έναν η τον άλλον τρόπο βρήκαν τουλάχιστον ένα έργο ο καθένας που να τους αφορά. Συνυπολογίζοντας και τις κριτικές των ειδικών ας μου επιτραπεί να χαρακτηρίσω το 1οτρίμηνο της θητείας μου ως καταρχήν θετικό.
Μιλάω και για το ελληνικό ρεπερτόριο αλλά και για τον Μπρεχτ και για τον Ίψεν και τον Μίλλερ και τον Ουίλιαμς και άλλους ξένους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς. Από την εικόνα που μου μεταφέρουν τα ταμεία πιστεύω ότι γενικά οι παραστάσεις μας θα κριθούνε στο τέλος της χρονιάς ως επιτυχημένες.
Από τα έργα του φετινού δραματολογίου, γιατί επιλέξατε να σκηνοθετήσετε τη «Μικρή μας Πόλη» του Θόρντον Ουάιλντερ;
Ας μη ξεχνάμε ότι επέλεξα και το παιδικό «Οι τρεις σωματοφύλακες» θέλοντας να υπογραμμίσω και τη σημασία που δίνει η νέα Διεύθυνση στο παιδικό θέατρο, το οποίος είναι σαφές ότι προετοιμάζει τους αυριανούς καλούς θεατές και γιατί όχι και τους αυριανούς καλούς συναδέλφους μας. Εκτός λοιπόν από το παιδικό « Η Μικρή μας Πόλη» είναι έργο που ταιριάζει απόλυτα και ως προς τη ρομαντική αλλά και ως προς τη μεταφυσική διάσταση που έχει το έργο.
Το καλλιτεχνικό δυναμικό του ΚΘΒΕ ανταπεξήλθε με επιτυχία στις απαιτήσεις των έργων που ανέβηκαν μέχρι τώρα;
Απόλυτα και απερίφραστα. Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος υπάρχει ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό δυναμικό, γεγονός που αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα των απαιτήσεων που έχουν το έργα. Οι ηθοποιοί μας δεν περιφέρονται απλώς στη σκηνή εκφέροντας σωστά και τονισμένα τα λόγια τους, αλλά χορεύουν, ξιφασκούν, τραγουδούν, ικανοποιώντας και τον πλέον απαιτητικό θεατή και κριτικό. Τι άλλο να ζητήσει ένας καλλιτεχνικός διευθυντής από το δυναμικό που έχει στα χέρια του;
Ποια είναι η σκηνοθετική σας ματιά στη «Μικρή μας Πόλη»;
Οι δύο τελευταίες ατάκες του κεντρικού ήρωα είναι: «Οι σοφοί του κόσμου δεν έχουν ακόμη απαντήσει αν υπάρχει ζωή στην άλλη πλευρά… Εσείς τι πιστεύετε;»
«Σκαλίζω» αυτό το αναπάντητο ερώτημα και από αυτήν την εξόρυξη αναδύονται αλήθειες για το πως τελικά όλοι μας αντιμετωπίζουμε την ίδια τη ζωή και τα δεδομένα της.
Πως μπορούν να ανατραπούν αυτά τα δεδομένα όταν μας καλεί η άλλη πλευρά.
Τους καλώ να νιώσουν σα να «πήγαν» και να «ήρθαν», σα να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία και τότε… Όλα παίρνουν άλλη διάσταση. Η επικοινωνία, το άγγιγμα, η διαπραγμάτευση, η ματιά, το κάλεσμα, η αλήθεια μας.
Και επομένως σωστά αναρωτιέται η ηρωίδα μας : «είναι δυνατόν οι άνθρωποι να μην καταλαβαίνουν το νόημα της ζωής; Να μην καταλαβαίνουν το θείο δώρο που λέγεται ζωή;»
Το συγκεκριμένο έργο έχει ανέβει στο θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό, αλλά και στο ελεύθερο θέατρο παλαιότερα. Τι είναι εκείνο που το κάνει να ξεχωρίζει;
Η αλήθεια του. Ακούγονται και γίνονται πράγματα επί σκηνής, που ο καθένας θα ήθελε να τα πει , να τα νιώσει, να τα ζήσει.
Γιατί κάποια έργα αντέχουν στο χρόνο;
Γιατί είναι αληθινά. Είναι έργα που αγγίζουν το μύχιο της ψυχής… δεν ακουμπούν μόνο στην λογική αλλά αγγίζουν και το συναίσθημα.
Πιστεύετε ότι στα έργα του κλασσικού ρεπερτορίου είναι απαραίτητοι οι νεωτερισμοί και τα σκηνοθετικά εφέ που πολλές φορές γίνονται για να εντυπωσιάσουν η για να «φανεί» πιο πολύ ο σκηνοθέτης ή μήπως αποδομούν τον λόγο του κειμένου;
Η ερώτηση σαφώς δεν μπορεί να αφορά εμένα. Ειδικά εσείς κ. Παπαβασιλείου που έχετε παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις μου, θα έχετε δει ότι πρωταγωνιστές είναι τα ίδια τα έργα και οι ηθοποιοί. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Βούρος δεν αυτοπροβάλλεται, αλλά εξυπηρετεί το έργο και τους συναδέλφους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές από τις ερμηνείες αυτές, συζητιούνται ακόμη.
Τι άλλες καλλιτεχνικές καινοτομίες σχεδιάζετε για το μέλλον του ΚΘΒΕ;
Ας κάνουμε καλλιτεχνικό ταμείο την Κυριακή των Βαΐων και ανάλογα με την επιχορήγηση, η οποία είναι πενιχρή πια, θα προσαρμόσουμε και τα πλάνα μας. Θυμίζω ότι τη βαλίτσα σου τη γεμίζεις ανάλογα με τον προορισμό του ταξιδιού σου!
orathessaloniki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Δύο ακόμη Μπουρμπούλια, απόψε και την Κυριακή - Δείτε φωτο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
