2014-03-01 21:16:41
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ*
«Ο κατεξοχήν λαϊκός θεσμός…» και «το κύτταρο της δημοκρατίας...», είναι δυο χαρακτηριστικές φράσεις που χρησιμοποιούνται κατά κόρον όταν αναφερόμαστε στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο δε Β. Χάβελ στο ίδιο πνεύμα έλεγε ότι «η τοπική αυτοδιοίκηση είναι η εξουσία με τα απευθείας βλέμματα».
Που είναι, όμως, η αλήθεια και που η πραγματικότητα σε επίπεδο χώρας;
Η τοπική αυτοδιοίκηση από το 1975 και μετά δεν έτυχε της αντιμετώπισης που της επιβάλλει ο ρόλος της. Από την κεντρική εξουσία αντιμετωπίστηκε ως «κλοτσοσκούφι». Πότε τυχοδιωκτικά , πότε για να αποπροσανατολίσει τις εξελίξεις , πότε ως αποσυμπιεστής της κοινωνικής δυσαρέσκειας, πότε τέλος ως το μακρύ χέρι του κράτους στην τσέπη του δημότη.
Επιμελώς η κεντρική εξουσία, προκειμένου να απαλλαγεί από κάποια βάρη, «έριξε» το μπαλάκι στην τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς, όμως, και την παραχώρηση των αντίστοιχων πόρων. Έτσι είδαμε να γίνονται συνενώσεις χωρίς «προίκα», να παραχωρούνταν αρμοδιότητες χωρίς οικονομική στήριξη, να δημιουργείται νέα διοικητική δομή χωρίς εξουσία κτλ.
Έτσι πότε δεν υπήρξε στην χώρα ανεξάρτητη , αυτοτελής και αυτοδύναμη τοπική αυτοδιοίκηση. Πάντα δεμένη στο άρμα της κεντρικής εξουσίας. Πάντα οικονομικά και πολιτικά εξαρτημένη. Στραγγαλισμένη και ασφυκτικά εναγκαλισμένη από την κεντρική εξουσία. Δεν της επιτράπηκε να ανταποκριθεί στον ρόλο και την αποστολή της.
ΣΤΗΝ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Σε λίγους μήνες οι πολίτες θα κληθούν να εκλέξουν τις νέες δημοτικές – περιφερειακές αρχές για την επόμενη πενταετία. Το κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών αυτών, είναι ότι θα γίνουν μεσούσης της οικονομικής κρίσης. Τα οικονομικά των δήμων μετά την επέλαση των μνημονίων βρίσκονται στο ναδίρ.
Οι χρηματοδοτήσεις των δήμων έχουν μειωθεί κατακόρυφα. Π.χ. ο δήμος Πύργου ελάμβανε ετησίως για το πρόγραμμα ΣΑΤΑ 3.100.000 ευρώ και τώρα 500.000.
Ο Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας 1.1.2011 με βάση την απογραφή του 2001, και με 20.000 κατοίκους ελάμβανε από τους ΚΑΠ 270.000 ευρώ μηνιαίως. Μετά τις περικοπές που επέβαλλε το ΔΝΤ στους ΟΤΑ η χρηματοδότηση «έπεσε» στα 150.000 ευρώ. Σύμφωνα δε με την εφαρμογή της νέας χρηματοδότησης των δήμων από 1.1. 2014 με βάση την απογραφή του 2011 η κρατική στρόφιγγα θα μειωθεί αντιστοίχως σε δήμους που μειώθηκε ο απογεγραμμένος πληθυσμός, φέρνοντας σε δυσχερέστερη θέση αυτούς, τους Ο.Τ.Α. Έτσι ο εν λόγω δήμος θα χρηματοδοτείται πια για 13.000 κατοίκους, άρα με αντίστοιχη μείωση των κεντρικών αυτοτελών πόρων ( Κ.Α.Π.).
Οπότε επιτακτική ανάγκη για την σωτηρία της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η διεκδίκηση των παρακρατηθέντων πόρων από το σύνολο των δημοτικών αρχών της χώρας.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η Αριστερά είχε καλή παράδοση στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κυρίως οι διασπαστικές πολιτικές επιλογές των κομμάτων της, κατόρθωσαν να κάνουν τα εύκολα – δύσκολα και την ίδια ουραγό. Δεν κατάφερε η Αριστερά να συνεννοηθεί στο αυτονόητο. Διασπασμένη, πολυκερματισμένη έδωσε τον προνομιακό, γι αυτή, χώρο πολιτική βορά στα αστικά κόμματα. Έχασε δήμους με εργατιά, με προσφυγιά. Δήμους που οι δημοτικές αρχές για σειρά τετραετιών συνδέθηκαν με τους κοινωνικούς αγώνες και είχαν γίνει ηγεμονική, αδιαπραγμάτευτη δημοτική δύναμη. Σήμερα, λοιπόν, η Αριστερά ακολουθεί τον ίδιο λανθασμένο δρόμο. Χωρίζει και χωρίζεται σε τμήματα. Γι αυτό και αδυνατεί να παρέμβει καταλυτικά στις εξελίξεις σε κεντρικό και τοπικοαυτοδιοικητικό επίπεδο.
Για να νικήσεις ένα σύστημα, που εξαρτάται και ταυτόχρονα υποστηρίζεται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τράπεζες και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μόνο το αλληλένδετο τρίπτυχο «ενότητα της Αριστεράς - μαζικότητα του λαϊκού κινήματος - συμμετοχή του λαού» μπορεί να ανταποκριθεί επάξια στην πολιτική –οικονομική-ιδεολογική μάχη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς οφείλουν απέναντι στην ιστορία τους και απέναντι στην αποστολή τους να μπουν μπροστάρηδες μιας κοινωνία που αναστενάζει. Όφειλαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων από το 2010 και μετά. Να κάνουν μέτωπο απέναντι στο μνημόνιο και στην επερχόμενη εξαθλίωση του λαού. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Μπορεί η αριστερά εμπνεόμενη από τους παγκόσμιους φάρους της ειρήνης, της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας , τον Μπελογιάννη , τον Λαμπράκη , τον Βελουχιώτη, από τους αγωνιστές της στην Εθνική Αντίσταση Στ. Σαράφη , Μ. Γλέζο, Χ. Φλωράκη, Λ. Κύρκο, Ν. Πλουμπίδη, από τους αγωνιστές της, για «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» Κ. Τζιατζή , Κ. Κάππο, Ν. Τεμπονέρα, Σ. Πέτρουλα. Μπορεί η Αριστερά καθοδηγούμενη από το παράδειγμα «των παλικαριών που έπεσαν με ορθή την κεφαλή» να δώσει διέξοδο και ελπίδα στο λαό.
ΔΗΜΑΡΧΟΙ… ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
Μπορεί η Αριστερά να αντιτάξει την τοπική αυτοδιοίκηση του ΕΑΜ αλλά και τους ιστορικούς δημάρχους της Τον Δημήτρη Φωλόπουλο που υπήρξε δήμαρχος για τις περιόδους 1964-1967, 1975-1982, 1987-1990 και έδωσε στο Περιστέρι το αριστερό αγωνιστικό του προφίλ. Τον Παναγιώτη Μακρή στην Καισαριανή, που έβγαινε δήμαρχος από το 1964 μέχρι το '90, με εξαίρεση την επταετία της χούντας και στη διάρκεια της θητείας του πλήρωνε από τον μισθό του τους λογαριασμούς των ηλικιωμένων. Τον Θεόδωρο Άνιννο που διετέλεσε δήμαρχος Πατρέων για 14 έτη, (1964-1967, 1975- 1986). Το 1967 η δικτατορία τον καθαίρεσε από τα δημαρχιακά του καθήκοντα και μετά την πτώση της χούντας εκλέχτηκε δήμαρχος με 71%, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά της εποχής.. Τον Γιάννη Γάλλο τον δήμαρχο Καλλιθέας από το 1964 μέχρι το 1967 που εξορίστηκε στην Γυάρο. Ο οποίος επανήλθε στις εκλογές του 1975 θητεύοντας ως δήμαρχος μέχρι το 1984 όπου παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Τον Ανδρέα Λεντάκη δήμαρχο Υμηττού για τρεις κατά σειράν φορές (1978, 1982, 1986). Ο οποίος εκπροσώπησε την ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση επί τέσσερα χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης και υπήρξε ο εμπνευστής και θεμελιωτής δύο πανελληνίων θεσμών , των ΚΑΠΗ και του Ελευθέρου Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Τον άνθρωπο Παναγιώτη Κοσιώνη που τίμησε όσο λίγοι τον όρκο του Ιπποκράτη και που η συμμετοχή του στα κοινά της Πάτρας υπήρξε φωτεινό παράδειγμα δημόσιου προσώπου και πυξίδα για τις επόμενες γενιές.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Μπορεί η Αριστερά να δείξει και να αποδείξει την κουλτούρα της, την ιδεολογία της, την πολιτικής της. Αν αφήσει τις «εμφύλιες αριστερές διαμάχες» έχει το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες. Αρκεί οι ηγεσίες της αριστεράς να δουν πρώτα στο συμφέρον του λαού και μετά του κόμματός τους. Μπορούν οι δημοτικοί , περιφερειακοί συνδυασμοί της αριστεράς αλληλένδετοι με το μαζικό λαϊκό κίνημα και τον λαό να διεκδικήσουν από κοινού για την τοπική αυτοδιοίκηση, τον εργαζόμενο , τον αγρότη , τον μαθητή , τον φοιτητή. Μπορούν δημοτικές ή περιφερειακές αρχές της ενωμένης αριστεράς να συγκροτήσουν έναν φιλολαϊκό φορέα που με το εργατικό-αγροτικό κίνημα και τον λαό, θα οικοδομήσουν κοινωνικό μέτωπο απέναντι σε πολιτικές που ξεκληρίζουν την αγροτιά , εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους, καταργούν δικαιώματα, ελευθερίες, προνόμια. Μπορεί η συνεργασία των αριστερών –οικολογικών- προοδευτικών δυνάμεων σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης να ωθήσει τις ηγεσίες των αντίστοιχων κομμάτων να συνεργαστούν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.
*Ο Γιώργος Μαρκόπουλος είναι δημοσιογραφος στον Πύργο Ηλείας.
communenews
«Ο κατεξοχήν λαϊκός θεσμός…» και «το κύτταρο της δημοκρατίας...», είναι δυο χαρακτηριστικές φράσεις που χρησιμοποιούνται κατά κόρον όταν αναφερόμαστε στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο δε Β. Χάβελ στο ίδιο πνεύμα έλεγε ότι «η τοπική αυτοδιοίκηση είναι η εξουσία με τα απευθείας βλέμματα».
Που είναι, όμως, η αλήθεια και που η πραγματικότητα σε επίπεδο χώρας;
Η τοπική αυτοδιοίκηση από το 1975 και μετά δεν έτυχε της αντιμετώπισης που της επιβάλλει ο ρόλος της. Από την κεντρική εξουσία αντιμετωπίστηκε ως «κλοτσοσκούφι». Πότε τυχοδιωκτικά , πότε για να αποπροσανατολίσει τις εξελίξεις , πότε ως αποσυμπιεστής της κοινωνικής δυσαρέσκειας, πότε τέλος ως το μακρύ χέρι του κράτους στην τσέπη του δημότη.
Επιμελώς η κεντρική εξουσία, προκειμένου να απαλλαγεί από κάποια βάρη, «έριξε» το μπαλάκι στην τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς, όμως, και την παραχώρηση των αντίστοιχων πόρων. Έτσι είδαμε να γίνονται συνενώσεις χωρίς «προίκα», να παραχωρούνταν αρμοδιότητες χωρίς οικονομική στήριξη, να δημιουργείται νέα διοικητική δομή χωρίς εξουσία κτλ.
Έτσι πότε δεν υπήρξε στην χώρα ανεξάρτητη , αυτοτελής και αυτοδύναμη τοπική αυτοδιοίκηση. Πάντα δεμένη στο άρμα της κεντρικής εξουσίας. Πάντα οικονομικά και πολιτικά εξαρτημένη. Στραγγαλισμένη και ασφυκτικά εναγκαλισμένη από την κεντρική εξουσία. Δεν της επιτράπηκε να ανταποκριθεί στον ρόλο και την αποστολή της.
ΣΤΗΝ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Σε λίγους μήνες οι πολίτες θα κληθούν να εκλέξουν τις νέες δημοτικές – περιφερειακές αρχές για την επόμενη πενταετία. Το κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών αυτών, είναι ότι θα γίνουν μεσούσης της οικονομικής κρίσης. Τα οικονομικά των δήμων μετά την επέλαση των μνημονίων βρίσκονται στο ναδίρ.
Οι χρηματοδοτήσεις των δήμων έχουν μειωθεί κατακόρυφα. Π.χ. ο δήμος Πύργου ελάμβανε ετησίως για το πρόγραμμα ΣΑΤΑ 3.100.000 ευρώ και τώρα 500.000.
Ο Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας 1.1.2011 με βάση την απογραφή του 2001, και με 20.000 κατοίκους ελάμβανε από τους ΚΑΠ 270.000 ευρώ μηνιαίως. Μετά τις περικοπές που επέβαλλε το ΔΝΤ στους ΟΤΑ η χρηματοδότηση «έπεσε» στα 150.000 ευρώ. Σύμφωνα δε με την εφαρμογή της νέας χρηματοδότησης των δήμων από 1.1. 2014 με βάση την απογραφή του 2011 η κρατική στρόφιγγα θα μειωθεί αντιστοίχως σε δήμους που μειώθηκε ο απογεγραμμένος πληθυσμός, φέρνοντας σε δυσχερέστερη θέση αυτούς, τους Ο.Τ.Α. Έτσι ο εν λόγω δήμος θα χρηματοδοτείται πια για 13.000 κατοίκους, άρα με αντίστοιχη μείωση των κεντρικών αυτοτελών πόρων ( Κ.Α.Π.).
Οπότε επιτακτική ανάγκη για την σωτηρία της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η διεκδίκηση των παρακρατηθέντων πόρων από το σύνολο των δημοτικών αρχών της χώρας.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η Αριστερά είχε καλή παράδοση στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κυρίως οι διασπαστικές πολιτικές επιλογές των κομμάτων της, κατόρθωσαν να κάνουν τα εύκολα – δύσκολα και την ίδια ουραγό. Δεν κατάφερε η Αριστερά να συνεννοηθεί στο αυτονόητο. Διασπασμένη, πολυκερματισμένη έδωσε τον προνομιακό, γι αυτή, χώρο πολιτική βορά στα αστικά κόμματα. Έχασε δήμους με εργατιά, με προσφυγιά. Δήμους που οι δημοτικές αρχές για σειρά τετραετιών συνδέθηκαν με τους κοινωνικούς αγώνες και είχαν γίνει ηγεμονική, αδιαπραγμάτευτη δημοτική δύναμη. Σήμερα, λοιπόν, η Αριστερά ακολουθεί τον ίδιο λανθασμένο δρόμο. Χωρίζει και χωρίζεται σε τμήματα. Γι αυτό και αδυνατεί να παρέμβει καταλυτικά στις εξελίξεις σε κεντρικό και τοπικοαυτοδιοικητικό επίπεδο.
Για να νικήσεις ένα σύστημα, που εξαρτάται και ταυτόχρονα υποστηρίζεται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τράπεζες και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μόνο το αλληλένδετο τρίπτυχο «ενότητα της Αριστεράς - μαζικότητα του λαϊκού κινήματος - συμμετοχή του λαού» μπορεί να ανταποκριθεί επάξια στην πολιτική –οικονομική-ιδεολογική μάχη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς οφείλουν απέναντι στην ιστορία τους και απέναντι στην αποστολή τους να μπουν μπροστάρηδες μιας κοινωνία που αναστενάζει. Όφειλαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων από το 2010 και μετά. Να κάνουν μέτωπο απέναντι στο μνημόνιο και στην επερχόμενη εξαθλίωση του λαού. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Μπορεί η αριστερά εμπνεόμενη από τους παγκόσμιους φάρους της ειρήνης, της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας , τον Μπελογιάννη , τον Λαμπράκη , τον Βελουχιώτη, από τους αγωνιστές της στην Εθνική Αντίσταση Στ. Σαράφη , Μ. Γλέζο, Χ. Φλωράκη, Λ. Κύρκο, Ν. Πλουμπίδη, από τους αγωνιστές της, για «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» Κ. Τζιατζή , Κ. Κάππο, Ν. Τεμπονέρα, Σ. Πέτρουλα. Μπορεί η Αριστερά καθοδηγούμενη από το παράδειγμα «των παλικαριών που έπεσαν με ορθή την κεφαλή» να δώσει διέξοδο και ελπίδα στο λαό.
ΔΗΜΑΡΧΟΙ… ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
Μπορεί η Αριστερά να αντιτάξει την τοπική αυτοδιοίκηση του ΕΑΜ αλλά και τους ιστορικούς δημάρχους της Τον Δημήτρη Φωλόπουλο που υπήρξε δήμαρχος για τις περιόδους 1964-1967, 1975-1982, 1987-1990 και έδωσε στο Περιστέρι το αριστερό αγωνιστικό του προφίλ. Τον Παναγιώτη Μακρή στην Καισαριανή, που έβγαινε δήμαρχος από το 1964 μέχρι το '90, με εξαίρεση την επταετία της χούντας και στη διάρκεια της θητείας του πλήρωνε από τον μισθό του τους λογαριασμούς των ηλικιωμένων. Τον Θεόδωρο Άνιννο που διετέλεσε δήμαρχος Πατρέων για 14 έτη, (1964-1967, 1975- 1986). Το 1967 η δικτατορία τον καθαίρεσε από τα δημαρχιακά του καθήκοντα και μετά την πτώση της χούντας εκλέχτηκε δήμαρχος με 71%, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά της εποχής.. Τον Γιάννη Γάλλο τον δήμαρχο Καλλιθέας από το 1964 μέχρι το 1967 που εξορίστηκε στην Γυάρο. Ο οποίος επανήλθε στις εκλογές του 1975 θητεύοντας ως δήμαρχος μέχρι το 1984 όπου παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Τον Ανδρέα Λεντάκη δήμαρχο Υμηττού για τρεις κατά σειράν φορές (1978, 1982, 1986). Ο οποίος εκπροσώπησε την ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση επί τέσσερα χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης και υπήρξε ο εμπνευστής και θεμελιωτής δύο πανελληνίων θεσμών , των ΚΑΠΗ και του Ελευθέρου Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Τον άνθρωπο Παναγιώτη Κοσιώνη που τίμησε όσο λίγοι τον όρκο του Ιπποκράτη και που η συμμετοχή του στα κοινά της Πάτρας υπήρξε φωτεινό παράδειγμα δημόσιου προσώπου και πυξίδα για τις επόμενες γενιές.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Μπορεί η Αριστερά να δείξει και να αποδείξει την κουλτούρα της, την ιδεολογία της, την πολιτικής της. Αν αφήσει τις «εμφύλιες αριστερές διαμάχες» έχει το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες. Αρκεί οι ηγεσίες της αριστεράς να δουν πρώτα στο συμφέρον του λαού και μετά του κόμματός τους. Μπορούν οι δημοτικοί , περιφερειακοί συνδυασμοί της αριστεράς αλληλένδετοι με το μαζικό λαϊκό κίνημα και τον λαό να διεκδικήσουν από κοινού για την τοπική αυτοδιοίκηση, τον εργαζόμενο , τον αγρότη , τον μαθητή , τον φοιτητή. Μπορούν δημοτικές ή περιφερειακές αρχές της ενωμένης αριστεράς να συγκροτήσουν έναν φιλολαϊκό φορέα που με το εργατικό-αγροτικό κίνημα και τον λαό, θα οικοδομήσουν κοινωνικό μέτωπο απέναντι σε πολιτικές που ξεκληρίζουν την αγροτιά , εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους, καταργούν δικαιώματα, ελευθερίες, προνόμια. Μπορεί η συνεργασία των αριστερών –οικολογικών- προοδευτικών δυνάμεων σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης να ωθήσει τις ηγεσίες των αντίστοιχων κομμάτων να συνεργαστούν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.
*Ο Γιώργος Μαρκόπουλος είναι δημοσιογραφος στον Πύργο Ηλείας.
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 1800 ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
