2014-03-02 10:07:12
Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έτσι και φέτος οι συζητήσεις από τους ενδιαφερόμενους κύκλους για το θέμα των κρίσεων στις Ε.Δ., φουντώνουν. Σχόλια, δημοσιεύματα, άσκηση κριτικών, προτάσεις για θεσμικές αλλαγές, ακόμη και στοιχήματα μπορεί να παιχτούν! Γενικά, η περίοδος μοιάζει πάρα πολύ με προεκλογική, αφού δεν λείπουν ακόμη και οι «οπαδοί» που στηρίζουν, τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο. Μόλις όμως περάσει η "μπόρα" των ημερών τα ανήσυχα πνεύματα ηρεμούν, σε αναμονή των μετακινήσεων που ακολουθούν και ολοκληρώνονται στο τέλος του καλοκαιριού και όσοι απομείνουν ακόμη «παίκτες», ετοιμάζονται για τον επόμενο χρόνο!
Για φέτος, ολοκληρώθηκαν οι κρίσεις των τεσσάρων Αρχηγών, που οδήγησαν σύμφωνα με την απόφαση της Κυβέρνησης, σε αποστρατεία του αρχηγού του ΓΕΣ. Δεν κρίνουμε σκόπιμο και δεν έχει κανένα νόημα βέβαια, να ασχοληθούμε με τα πρόσωπα συναδέλφων. Απλά θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως στο υπόβαθρο των κρίσεων.
Συγκεκριμένα, ο τέως Α/ΓΕΣ, αποστρατεύθηκε με λιγότερο από ένα χρόνο θητείας! Μη βιαστείτε να σκεφτείτε, "ε εντάξει τυχαίο γεγονός...", διότι και ο προηγούμενος Α/ΓΕΣ, είχε αποστρατευθεί μετά από 8 μήνες θητείας, αλλά και ο πριν από αυτόν, δεν είχε μακροημερεύσει. Αυτό το φαινόμενο, δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: είτε ότι το συνολικό σύστημα κρίσεων είναι αποτυχημένο, είτε ότι υπάρχουν παρεμβάσεις, οι οποίες δεν υπολογίζουν διαδικασίες, δομές και θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση όμως, το αποτέλεσμα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας και δεν χαρακτηρίζει κράτος που σέβεται τον εαυτό του! Τα εύλογα δε ερωτήματα που γεννώνται, είναι: Γιατί συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα; Ποιοι ευθύνονται; Γιατί τέτοιες πρακτικές γίνονται αποδεκτές; Γιατί δεν υπάρχουν αντιδράσεις; Τα ερωτήματα πολλά, οι απαντήσεις δύσκολες και οι ισορροπίες εύθραυστες..
Αν πάμε λίγο παλαιότερα, θα θυμηθούμε την ύπαρξη νόμου που καθόριζε πως η θητεία των αρχηγών των επιτελείων είναι διετής. Θα θυμηθούμε όμως και την απόφαση του τότε ΥΕΘΑ κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος τον κατάργησε αυθαίρετα εν μία νυκτί. Με αυτή την καταστροφική απόφαση, οι Αρχηγοί έγιναν "βορά" των πολιτικών σκοπιμοτήτων, άφωνοι και ευνουχισμένοι, αφού μπορούν να παυθούν σε δευτερόλεπτα. Το κυριότερο δε, είναι ότι δεν μπορούν ούτε να προγραμματίσουν, άλλα ούτε και να εξασκήσουν αποτελεσματική διοίκηση, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο της αποστρατείας.. Δυστυχώς όμως, αυτή η προχειρότητα και το αλαλούμ δεν περιορίζεται μόνον στους Αρχηγούς, αφού οι κρίσεις των Αρχηγών Επιτελείων, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αν αναλογισθούμε ότι το ίδιο συμβαίνει και στους υπόλοιπους ανώτατους αξιωματικούς που έχουν καίριες θέσεις Διοικητών μεγάλων Συγκροτημάτων και Σχηματισμών, που με τη σειρά τους επηρεάζουν και χαμηλότερα κλιμάκια αξιωματικών, Επιτελείων κλπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι με τις τοποθετήσεις διάρκειας έτους, έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές το φαινόμενο Ταξίαρχος, μέσα σε 5 χρόνια να έχει γίνει Α/ΓΕΕΘΑ! Όπως επίσης, είναι κοινό μυστικό, πως στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, υπάρχει άκρατος βαθμολογικός πληθωρισμός, σε όλες τις βαθμίδες, για συγκεκριμένους λόγους, που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι όπως στον οικονομικό πληθωρισμό απαξιώνεται το χρήμα, έτσι στο βαθμολογικό πληθωρισμό, απαξιώνονται οι βαθμοί!
Η υπόθεση των κρίσεων στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως προαναφέρθηκε, έχει πολλά κοινά σημεία με τις εκλογές στην Ελλάδα! Μόνο που οι εκλογές γίνονται περίπου κάθε τρία χρόνια, ενώ οι κρίσεις, τουλάχιστον κάθε χρόνο! Έτσι, κάθε χρόνο, τα πάντα παγώνουν εν όψει των αποτελεσμάτων και των ανακατατάξεων που ακολουθούν, ενώ σχεδόν οι πάντες, βρίσκονται σε κατάσταση ανασφάλειας για το που θα βρεθούν ή πως θα λειτουργήσουν, ανάλογα με τις νέες ισορροπίες που θα προκύψουν. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και για πολλά εκ των θεμάτων που «τρέχουν», τα οποία μπαίνουν σε «επιτελική ωρίμανση», για να αντιμετωπισθούν από τη νέα «φρέσκια» ηγεσία, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Το καλύτερο δε που θα συμβεί, όταν αναλάβει η νέα «φρέσκια» ηγεσία, είναι να επιστρέψουν οι φάκελοι στο χειριστή για «επικαιροποίηση», όπου πιθανότατα ο χειριστής έχει αλλάξει και ο οποίος μέχρι να βρει το μίτο της Αριάδνης, μπορεί να έχει περάσει τόσος χρόνος, ώστε όταν ο φάκελος επανέλθει να συμπέσει χρονικά με τη περίοδο κρίσεων του επόμενου έτους…
Αν αναλογιστούμε ότι αυτά συμβαίνουν, στον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα της Εθνικής μας Άμυνας, τότε γίνεται αντιληπτό πόσο καταστροφική είναι αυτή η τουλάχιστον επιπόλαια αντιμετώπιση του θέματος εκ μέρους, της πολιτικής ηγεσίας! Η επιθυμία των πολιτικών να έχουν άφωνους, άβουλους, ανασφαλείς, υποχρεωμένους Αρχηγούς Επιτελείων, αλλά και γενικότερα αξιωματικούς, για να εξυπηρετούνται οι πολιτικές τους σκοπιμότητες στο εσωτερικό, τους έχει τυφλώσει και δεν βλέπουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ταγμένες στην προάσπιση της Πατρίδας μας από εξωτερικούς κινδύνους.
Όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, όταν γίνεται αναφορά σε μεγάλα ζητήματα, οι πολιτικοί μας ενημερώνουν για το τι ισχύει και τι κάνουν σε άλλες χώρες. Ας ρίξουν μια ματιά λοιπόν στο τι ισχύει σε άλλες χώρες και ας κάνουν και εδώ το ίδιο! Γιατί σε καμία ευνομούμενη χώρα στον κόσμο, ισχύει κάτι ανάλογο....... Σε κάθε περίπτωση όμως, η νομικά κατοχυρωμένη ελάχιστη θητεία είναι, το ελάχιστο μέτρο που κατ’ αρχήν θέτει τα θεμέλια σε κάθε σοβαρή Διοίκηση.
Το συνολικό θέμα των κρίσεων και των προαγωγών στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι πολυσχιδές και με διαστάσεις που δεν περιορίζονται μόνο στους Αρχηγούς Επιτελείων, ή στους Ανώτατους Αξιωματικούς. Είναι θέμα που επηρεάζει μέχρι και τον νεότερο Δεκανέα που υπηρετεί και θέλει σοβαρή ανάλυση.
Σε επόμενη παρέμβασή μας υποσχόμαστε να κάνουμε αυτή την προσέγγιση με τόλμη!
ΠΗΓΗ: http://triaalpha.blogspot.gr/2014/03/blog-post_1625.html
Για φέτος, ολοκληρώθηκαν οι κρίσεις των τεσσάρων Αρχηγών, που οδήγησαν σύμφωνα με την απόφαση της Κυβέρνησης, σε αποστρατεία του αρχηγού του ΓΕΣ. Δεν κρίνουμε σκόπιμο και δεν έχει κανένα νόημα βέβαια, να ασχοληθούμε με τα πρόσωπα συναδέλφων. Απλά θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως στο υπόβαθρο των κρίσεων.
Συγκεκριμένα, ο τέως Α/ΓΕΣ, αποστρατεύθηκε με λιγότερο από ένα χρόνο θητείας! Μη βιαστείτε να σκεφτείτε, "ε εντάξει τυχαίο γεγονός...", διότι και ο προηγούμενος Α/ΓΕΣ, είχε αποστρατευθεί μετά από 8 μήνες θητείας, αλλά και ο πριν από αυτόν, δεν είχε μακροημερεύσει. Αυτό το φαινόμενο, δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: είτε ότι το συνολικό σύστημα κρίσεων είναι αποτυχημένο, είτε ότι υπάρχουν παρεμβάσεις, οι οποίες δεν υπολογίζουν διαδικασίες, δομές και θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση όμως, το αποτέλεσμα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας και δεν χαρακτηρίζει κράτος που σέβεται τον εαυτό του! Τα εύλογα δε ερωτήματα που γεννώνται, είναι: Γιατί συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα; Ποιοι ευθύνονται; Γιατί τέτοιες πρακτικές γίνονται αποδεκτές; Γιατί δεν υπάρχουν αντιδράσεις; Τα ερωτήματα πολλά, οι απαντήσεις δύσκολες και οι ισορροπίες εύθραυστες..
Αν πάμε λίγο παλαιότερα, θα θυμηθούμε την ύπαρξη νόμου που καθόριζε πως η θητεία των αρχηγών των επιτελείων είναι διετής. Θα θυμηθούμε όμως και την απόφαση του τότε ΥΕΘΑ κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος τον κατάργησε αυθαίρετα εν μία νυκτί. Με αυτή την καταστροφική απόφαση, οι Αρχηγοί έγιναν "βορά" των πολιτικών σκοπιμοτήτων, άφωνοι και ευνουχισμένοι, αφού μπορούν να παυθούν σε δευτερόλεπτα. Το κυριότερο δε, είναι ότι δεν μπορούν ούτε να προγραμματίσουν, άλλα ούτε και να εξασκήσουν αποτελεσματική διοίκηση, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο της αποστρατείας.. Δυστυχώς όμως, αυτή η προχειρότητα και το αλαλούμ δεν περιορίζεται μόνον στους Αρχηγούς, αφού οι κρίσεις των Αρχηγών Επιτελείων, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αν αναλογισθούμε ότι το ίδιο συμβαίνει και στους υπόλοιπους ανώτατους αξιωματικούς που έχουν καίριες θέσεις Διοικητών μεγάλων Συγκροτημάτων και Σχηματισμών, που με τη σειρά τους επηρεάζουν και χαμηλότερα κλιμάκια αξιωματικών, Επιτελείων κλπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι με τις τοποθετήσεις διάρκειας έτους, έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές το φαινόμενο Ταξίαρχος, μέσα σε 5 χρόνια να έχει γίνει Α/ΓΕΕΘΑ! Όπως επίσης, είναι κοινό μυστικό, πως στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, υπάρχει άκρατος βαθμολογικός πληθωρισμός, σε όλες τις βαθμίδες, για συγκεκριμένους λόγους, που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι όπως στον οικονομικό πληθωρισμό απαξιώνεται το χρήμα, έτσι στο βαθμολογικό πληθωρισμό, απαξιώνονται οι βαθμοί!
Η υπόθεση των κρίσεων στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως προαναφέρθηκε, έχει πολλά κοινά σημεία με τις εκλογές στην Ελλάδα! Μόνο που οι εκλογές γίνονται περίπου κάθε τρία χρόνια, ενώ οι κρίσεις, τουλάχιστον κάθε χρόνο! Έτσι, κάθε χρόνο, τα πάντα παγώνουν εν όψει των αποτελεσμάτων και των ανακατατάξεων που ακολουθούν, ενώ σχεδόν οι πάντες, βρίσκονται σε κατάσταση ανασφάλειας για το που θα βρεθούν ή πως θα λειτουργήσουν, ανάλογα με τις νέες ισορροπίες που θα προκύψουν. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και για πολλά εκ των θεμάτων που «τρέχουν», τα οποία μπαίνουν σε «επιτελική ωρίμανση», για να αντιμετωπισθούν από τη νέα «φρέσκια» ηγεσία, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Το καλύτερο δε που θα συμβεί, όταν αναλάβει η νέα «φρέσκια» ηγεσία, είναι να επιστρέψουν οι φάκελοι στο χειριστή για «επικαιροποίηση», όπου πιθανότατα ο χειριστής έχει αλλάξει και ο οποίος μέχρι να βρει το μίτο της Αριάδνης, μπορεί να έχει περάσει τόσος χρόνος, ώστε όταν ο φάκελος επανέλθει να συμπέσει χρονικά με τη περίοδο κρίσεων του επόμενου έτους…
Αν αναλογιστούμε ότι αυτά συμβαίνουν, στον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα της Εθνικής μας Άμυνας, τότε γίνεται αντιληπτό πόσο καταστροφική είναι αυτή η τουλάχιστον επιπόλαια αντιμετώπιση του θέματος εκ μέρους, της πολιτικής ηγεσίας! Η επιθυμία των πολιτικών να έχουν άφωνους, άβουλους, ανασφαλείς, υποχρεωμένους Αρχηγούς Επιτελείων, αλλά και γενικότερα αξιωματικούς, για να εξυπηρετούνται οι πολιτικές τους σκοπιμότητες στο εσωτερικό, τους έχει τυφλώσει και δεν βλέπουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ταγμένες στην προάσπιση της Πατρίδας μας από εξωτερικούς κινδύνους.
Όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, όταν γίνεται αναφορά σε μεγάλα ζητήματα, οι πολιτικοί μας ενημερώνουν για το τι ισχύει και τι κάνουν σε άλλες χώρες. Ας ρίξουν μια ματιά λοιπόν στο τι ισχύει σε άλλες χώρες και ας κάνουν και εδώ το ίδιο! Γιατί σε καμία ευνομούμενη χώρα στον κόσμο, ισχύει κάτι ανάλογο....... Σε κάθε περίπτωση όμως, η νομικά κατοχυρωμένη ελάχιστη θητεία είναι, το ελάχιστο μέτρο που κατ’ αρχήν θέτει τα θεμέλια σε κάθε σοβαρή Διοίκηση.
Το συνολικό θέμα των κρίσεων και των προαγωγών στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι πολυσχιδές και με διαστάσεις που δεν περιορίζονται μόνο στους Αρχηγούς Επιτελείων, ή στους Ανώτατους Αξιωματικούς. Είναι θέμα που επηρεάζει μέχρι και τον νεότερο Δεκανέα που υπηρετεί και θέλει σοβαρή ανάλυση.
Σε επόμενη παρέμβασή μας υποσχόμαστε να κάνουμε αυτή την προσέγγιση με τόλμη!
ΠΗΓΗ: http://triaalpha.blogspot.gr/2014/03/blog-post_1625.html
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλους τους αναγνώστες του tromaktiko
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νάουσσα: «ΓΙΑΝΙΤΣΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΥΛΕΣ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
