2014-03-05 01:59:10
Εξετάζοντας τους τραπεζικούς ισολογισμούς κατά τη διάρκεια των πρόσφατων τεστ αντοχής, οι αξιωματούχοι της Fed (Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ) άρχισαν να έχουν υποψίες. Βρήκαν πάρα πολλά στοιχεία ενεργητικού τα οποία θα είχαν πολύ καλές επιδόσεις το 2008, αλλά δεν είχαν κανέναν λόγο να είναι εκεί τώρα. Για παράδειγμα, τα Credit Default Swaps (συμφωνίες ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης) σε ενυπόθηκα ομόλογα. Αυτά τα όργανα αντιστάθμισης ήταν μεταξύ των καλύτερων περιουσιακών στοιχείων ως προς την απόδοση κατά τη διάρκεια της κρίσης, καθώς εκτινάχθηκε στα ύψη το κόστος της ασφάλισης έναντι της αγοράς των κατοικιών, η οποία κατέρρεε.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία δεν κρατούνται τώρα για να παράγουν κέρδη στον πραγματικό κόσμο, αλλά για να παράγουν κέρδη για τα τεστ αντοχής.
Από τότε που αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά το 2009, τα τεστ αντοχής των ΗΠΑ χαίρουν μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των επενδυτών διότι αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη σε έναν τομέα που κάποτε θεωρούταν πέρα για πέρα διεφθαρμένος.
Στο πλαίσιο των δοκιμών, η Fed υποβάλλει το κάθε ίδρυμα σε μία ποικιλία σεναρίων, από μακροοικονομικά γεγονότα όπως μία απότομη αύξηση της ανεργίας μέχρι κλυδωνισμούς της αγοράς, όπως την κατάρρευση ενός σημαντικού αντισυμβαλλομένου.
Για τις τράπεζες, πολλά κρίνονται από τα αποτελέσματα των δοκιμών. Αν έχουν καλές επιδόσεις, τότε έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν κεφάλαιο στους μετόχους τους, αυξάνοντας έτσι τις τιμές των μετοχών τους. Ωστόσο, αν δεν τα πάνε καλά στα τεστ, τότε μπορεί να υποφέρουν. Το 2012, ο όμιλος Citigroup υπέστη ατίμωση, όταν η Fed έβαλε βέτο στο σχέδιό του να επιστρέψει κεφάλαιο δισεκατομμυρίων δολαρίων στους μετόχους του.
Για το λόγο αυτό, η Fed είναι σε επιφυλακή για τυχόν απόπειρες να την κοροϊδέψουν. Ωστόσο, η όποια πιθανότητα ότι οι τράπεζες διαμορφώνουν τους ισολογισμούς τους απλά για να αποδίδουν καλά στα φανταστικά σενάρια της Fed μας οδηγεί σε ένα σκηνικό παρόμοιο με την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων –ίσως και κατάλληλα για μία βιομηχανία που επιδιώκει να μικρύνει τους ισολογισμούς και να μεγαλώσει τα κεφαλαιακά αποθέματα.
Ως απάντηση, και καθώς απομακρυνόμαστε από την κρίση, οι σχεδιαστές των δοκιμών σκαρφίζονται νέα τεστ, υπό τα οποία τα περιουσιακά στοιχεία που απέδωσαν καλά στην τελευταία κρίση έχουν λιγότερη επιτυχία. Υπάρχει επίσης μεγαλύτερη έμφαση στο πως οι τράπεζες θα αντιμετώπιζαν μία ξαφνική άνοδο των επιτοκίων. Οι αναδυόμενες απειλές από το έγκλημα στον κυβερνοχώρο και η σκιώδης τραπεζική παρέχουν περαιτέρω σενάρια για τα τεστ αντοχής των τραπεζών.
Οι δοκιμές αυτές έχουν γίνει αναμφισβήτητα πιο σημαντικές από ό,τι οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας. Για χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές και οι εκπρόσωποι του κλάδου έχουν συζητήσει τη βαθμονόμηση των κεφαλαιακών δεικτών με εξονυχιστική λεπτομέρεια. Κατέληξαν σε μία ελάχιστη αναλογία της Βασιλείας III στο 7 τοις εκατό ιδίων κεφαλαίων προς σταθμισμένα στοιχεία ενεργητικού. Στη συνέχεια πρόσθεσαν περισσότερα στρώματα, περιλαμβάνοντας μία επιπλέον χρέωση για τις μεγαλύτερες τράπεζες και έναν δείκτη μόχλευσης που μετρά το συνολικό μέγεθος του ισολογισμού, ανεξαρτήτως της επικινδυνότητας.
Όμως, παρά τις όποιες μικρο-ρυθμίσεις, οι δείκτες αυτοί καταλήγουν να είναι λιγότερο σημαντικοί από ό,τι νομίζαμε ότι θα ήταν. «Οι δείκτες δεν έχουν σημασία πια –αυτό που έχει σημασία είναι πως φαίνεται το κεφάλαιο αφότου έχουν εφαρμοστεί τα τεστ αντοχής», λέει ο Luigi De Ghengi, δικηγόρος στην Davis Polk.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ισολογισμοί των τραπεζών πρέπει να ξεπεράσουν οποιοδήποτε εμπόδιο σκαρφίζεται η Fed στις δοκιμές της. Κάθε χρόνο, ο στόχος είναι αυτός που λέει η Fed.
Αυτό έχει συνέπειες και πέρα από τις ακτές των ΗΠΑ. Την περασμένη εβδομάδα, τα τραπεζικά στελέχη της Ευρώπης πήραν μία ανάσα ανακούφισης, επειδή η Fed τους έδωσε περισσότερο χρόνο για να συμμορφωθούν με έναν αμφιλεγόμενο νέο κανόνα ο οποίος επιβάλλει υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις θυγατρικές εταιρείες των ΗΠΑ.
Ενδέχεται να βιάστηκαν να χαλαρώσουν. Ενώ λίγα περισσότερα τρίμηνα κέρδους μπορεί να βοηθήσουν τους ομοίους της Deutsche Bank ή της Barclays να πετύχουν τις νέες αναλογίες, οι μη-αμερικανικές τράπεζες είναι θα υποβληθούν για πρώτη φορά στα αμερικανικά τεστ αντοχής. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα στο να αποφασίζονται στην Ουάσιγκτον οι πολιτικές διανομής μερίσματος των τραπεζών του Λονδίνου και της Φρανκφούρτης –διότι η Fed μπορεί να σταματήσει τα μερίσματα που καταβάλλονται σε μία μητρική από μία θυγατρική την οποία κρίνει πολύ αδύναμη.
Από μία λιγότερο σοβαρή άποψη, η προοπτική της ντροπής είναι πάντα παρούσα. Ακόμα και η Goldman Sachs, η οποία ήταν γνωστή για τη διαχείριση ρίσκου της, δέχτηκε τις επιπλήξεις πέρυσι από τη Fed, η οποία της είπε να βελτιώσει τις διαδικασίες της.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν νέα ευρωπαϊκά τεστ αντοχής τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μετά την κρίση, η Ευρώπη έχει αποτύχει να κερδίσει την ίδια ώθηση στην εμπιστοσύνη από τα τεστ αντοχής όπως στην Αμερική. Τα ευρωπαϊκά τεστ θεωρούνται υπερβολικά χαλαρά, και έχουν σχεδιαστεί ώστε να τα περνούν οι τράπεζες.
Ωστόσο, η Fed και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εργάζονται στενά πλέον για τον σχεδιασμό των δοκιμών. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, οι οποίοι συνήθιζαν να χλευάζουν τις προσπάθειες των συναδέλφων τους στην Ευρώπη, φαίνεται να έχουν αποκτήσει νέο σεβασμό για αυτούς.
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση της Fed κρύβει πολλούς κινδύνους. Τα μοντέλα τους ενδέχεται να μη συμβαδίζουν με τα ευρωπαϊκά δεδομένα –όπως έχουν υποστηρίξει οι τράπεζες- και προβλέπουν εξωπραγματικά μεγάλες απώλειες στα σενάρια των δοκιμών. Ή η επόμενη κρίση θα μπορούσε να επηρεάσει τις τράπεζες με τρόπους που οι αξιωματούχοι ποτέ δε φαντάζονταν. Ακόμα κι έτσι, μετά από τέσσερα χρόνια, αυτός ο αυστηρός τρόπος δοκιμασίας των τραπεζών φαίνεται να είναι καλά εδραιωμένος, και να επεκτείνεται σε όλο και περισσότερα ιδρύματα στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό.
banksnews.gr
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία δεν κρατούνται τώρα για να παράγουν κέρδη στον πραγματικό κόσμο, αλλά για να παράγουν κέρδη για τα τεστ αντοχής.
Από τότε που αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά το 2009, τα τεστ αντοχής των ΗΠΑ χαίρουν μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των επενδυτών διότι αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη σε έναν τομέα που κάποτε θεωρούταν πέρα για πέρα διεφθαρμένος.
Στο πλαίσιο των δοκιμών, η Fed υποβάλλει το κάθε ίδρυμα σε μία ποικιλία σεναρίων, από μακροοικονομικά γεγονότα όπως μία απότομη αύξηση της ανεργίας μέχρι κλυδωνισμούς της αγοράς, όπως την κατάρρευση ενός σημαντικού αντισυμβαλλομένου.
Για τις τράπεζες, πολλά κρίνονται από τα αποτελέσματα των δοκιμών. Αν έχουν καλές επιδόσεις, τότε έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν κεφάλαιο στους μετόχους τους, αυξάνοντας έτσι τις τιμές των μετοχών τους. Ωστόσο, αν δεν τα πάνε καλά στα τεστ, τότε μπορεί να υποφέρουν. Το 2012, ο όμιλος Citigroup υπέστη ατίμωση, όταν η Fed έβαλε βέτο στο σχέδιό του να επιστρέψει κεφάλαιο δισεκατομμυρίων δολαρίων στους μετόχους του.
Για το λόγο αυτό, η Fed είναι σε επιφυλακή για τυχόν απόπειρες να την κοροϊδέψουν. Ωστόσο, η όποια πιθανότητα ότι οι τράπεζες διαμορφώνουν τους ισολογισμούς τους απλά για να αποδίδουν καλά στα φανταστικά σενάρια της Fed μας οδηγεί σε ένα σκηνικό παρόμοιο με την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων –ίσως και κατάλληλα για μία βιομηχανία που επιδιώκει να μικρύνει τους ισολογισμούς και να μεγαλώσει τα κεφαλαιακά αποθέματα.
Ως απάντηση, και καθώς απομακρυνόμαστε από την κρίση, οι σχεδιαστές των δοκιμών σκαρφίζονται νέα τεστ, υπό τα οποία τα περιουσιακά στοιχεία που απέδωσαν καλά στην τελευταία κρίση έχουν λιγότερη επιτυχία. Υπάρχει επίσης μεγαλύτερη έμφαση στο πως οι τράπεζες θα αντιμετώπιζαν μία ξαφνική άνοδο των επιτοκίων. Οι αναδυόμενες απειλές από το έγκλημα στον κυβερνοχώρο και η σκιώδης τραπεζική παρέχουν περαιτέρω σενάρια για τα τεστ αντοχής των τραπεζών.
Οι δοκιμές αυτές έχουν γίνει αναμφισβήτητα πιο σημαντικές από ό,τι οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας. Για χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές και οι εκπρόσωποι του κλάδου έχουν συζητήσει τη βαθμονόμηση των κεφαλαιακών δεικτών με εξονυχιστική λεπτομέρεια. Κατέληξαν σε μία ελάχιστη αναλογία της Βασιλείας III στο 7 τοις εκατό ιδίων κεφαλαίων προς σταθμισμένα στοιχεία ενεργητικού. Στη συνέχεια πρόσθεσαν περισσότερα στρώματα, περιλαμβάνοντας μία επιπλέον χρέωση για τις μεγαλύτερες τράπεζες και έναν δείκτη μόχλευσης που μετρά το συνολικό μέγεθος του ισολογισμού, ανεξαρτήτως της επικινδυνότητας.
Όμως, παρά τις όποιες μικρο-ρυθμίσεις, οι δείκτες αυτοί καταλήγουν να είναι λιγότερο σημαντικοί από ό,τι νομίζαμε ότι θα ήταν. «Οι δείκτες δεν έχουν σημασία πια –αυτό που έχει σημασία είναι πως φαίνεται το κεφάλαιο αφότου έχουν εφαρμοστεί τα τεστ αντοχής», λέει ο Luigi De Ghengi, δικηγόρος στην Davis Polk.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ισολογισμοί των τραπεζών πρέπει να ξεπεράσουν οποιοδήποτε εμπόδιο σκαρφίζεται η Fed στις δοκιμές της. Κάθε χρόνο, ο στόχος είναι αυτός που λέει η Fed.
Αυτό έχει συνέπειες και πέρα από τις ακτές των ΗΠΑ. Την περασμένη εβδομάδα, τα τραπεζικά στελέχη της Ευρώπης πήραν μία ανάσα ανακούφισης, επειδή η Fed τους έδωσε περισσότερο χρόνο για να συμμορφωθούν με έναν αμφιλεγόμενο νέο κανόνα ο οποίος επιβάλλει υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις θυγατρικές εταιρείες των ΗΠΑ.
Ενδέχεται να βιάστηκαν να χαλαρώσουν. Ενώ λίγα περισσότερα τρίμηνα κέρδους μπορεί να βοηθήσουν τους ομοίους της Deutsche Bank ή της Barclays να πετύχουν τις νέες αναλογίες, οι μη-αμερικανικές τράπεζες είναι θα υποβληθούν για πρώτη φορά στα αμερικανικά τεστ αντοχής. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα στο να αποφασίζονται στην Ουάσιγκτον οι πολιτικές διανομής μερίσματος των τραπεζών του Λονδίνου και της Φρανκφούρτης –διότι η Fed μπορεί να σταματήσει τα μερίσματα που καταβάλλονται σε μία μητρική από μία θυγατρική την οποία κρίνει πολύ αδύναμη.
Από μία λιγότερο σοβαρή άποψη, η προοπτική της ντροπής είναι πάντα παρούσα. Ακόμα και η Goldman Sachs, η οποία ήταν γνωστή για τη διαχείριση ρίσκου της, δέχτηκε τις επιπλήξεις πέρυσι από τη Fed, η οποία της είπε να βελτιώσει τις διαδικασίες της.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν νέα ευρωπαϊκά τεστ αντοχής τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μετά την κρίση, η Ευρώπη έχει αποτύχει να κερδίσει την ίδια ώθηση στην εμπιστοσύνη από τα τεστ αντοχής όπως στην Αμερική. Τα ευρωπαϊκά τεστ θεωρούνται υπερβολικά χαλαρά, και έχουν σχεδιαστεί ώστε να τα περνούν οι τράπεζες.
Ωστόσο, η Fed και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εργάζονται στενά πλέον για τον σχεδιασμό των δοκιμών. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, οι οποίοι συνήθιζαν να χλευάζουν τις προσπάθειες των συναδέλφων τους στην Ευρώπη, φαίνεται να έχουν αποκτήσει νέο σεβασμό για αυτούς.
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση της Fed κρύβει πολλούς κινδύνους. Τα μοντέλα τους ενδέχεται να μη συμβαδίζουν με τα ευρωπαϊκά δεδομένα –όπως έχουν υποστηρίξει οι τράπεζες- και προβλέπουν εξωπραγματικά μεγάλες απώλειες στα σενάρια των δοκιμών. Ή η επόμενη κρίση θα μπορούσε να επηρεάσει τις τράπεζες με τρόπους που οι αξιωματούχοι ποτέ δε φαντάζονταν. Ακόμα κι έτσι, μετά από τέσσερα χρόνια, αυτός ο αυστηρός τρόπος δοκιμασίας των τραπεζών φαίνεται να είναι καλά εδραιωμένος, και να επεκτείνεται σε όλο και περισσότερα ιδρύματα στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό.
banksnews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κερδοφορία και βάσεις για σταθερή ανάπτυξη για την Aegean για το 2013
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
