2014-03-06 16:21:10
Γράφει ο Αλέκος Ράπτης
Κάθε χρόνο στο Μίτενβαλντ της Γερμανίας του κρατιδίου της Βαυαρίας στις 18 Μαΐου χιλιάδες Γερμανοί συγκεντρώνονται εκεί για να τιμήσουν τους Γερμανούς ορεινούς καταδρομείς που σκοτώθηκαν στη διάρκεια του Α΄ και του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.Το Μίτενβαλντ δεν είναι ένας τυχαίος τόπος συνάντησης. Στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε το Κέντρο εκπαίδευσης των Γερμανών ορεινών καταδρομών και μεταπολεμικά ξαναλειτούργησε στην ίδια επιχειρησιακή φάση όπως βρισκόταν κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.Μεταπολεμικά αποτέλεσε έναν θύλακα στις τάξεις του σύγχρονου Γερμανικού Στρατού (Μπούντεσβερ) όπου αμετανόητοι Ναζί αξιωματικοί του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) βρήκαν καταφύγιο χωρίς ποτέ να λογοδοτήσουν σε κανένα Δικαστήριο για τις σφαγές που διέπραξαν στην κατεχόμενη από τους Ναζί, Ευρώπη και ειδικότερα στα Βαλκάνια μα πιο πολύ περισσότερο στην Ήπειρο και τα Γιάννενα.Για την σύγχρονη Γερμανία η επέτειος αυτή αποτελεί την μεγαλύτερη στρατιωτική γιορτή ενώ το στρατιωτικό έμβλημα της μεραρχίας που είναι το λουλούδι Εντελβάις είναι το σύμβολο του άριστου γερμανικού ήθους σε καιρούς ειρήνης και πολέμους.Στην γιορτή αυτή όπου τιμάται η «δράση» του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) στην τότε κατεχόμενη από το Ναζισμό Ευρώπη ιδιαίτερη αναφορά γίνεται από τους διοργανωτές στους νεκρούς «ήρωες» της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Ορεινών καταδρομών, (1.Gebirgs Division“Edelweiss”).
Η συγκεκριμένη Μεραρχία που τιμάται αποτέλεσε έναν από τις πιο εγκληματικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) και βαρύνεται για εγκλήματα πολέμου κατά του άμαχου πληθυσμού στη Ρωσία, τα Βαλκάνια, την Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία και στην Ελλάδα.Από το Σεπτέμβριο του 1939 έως και τον Μάρτιο του 1943 συμμετείχε στις εκστρατείες της Πολωνίας, στην Γαλλίας στην Γιουγκοσλαβία και στην Σοβιετική Ένωση.«Είχαν συνηθίσει να σκοτώνουν και επί ενάμιση χρόνο αυτό έκαναν κάθε μέρα» στην Σοβιετική Ένωση, αναφέρει ο αείμνηστος Χέρμαν – Φράνκ Μάγερ, ο γερμανός ιστορικός ερευνητής και καλός φίλος με τον οποίο συνεργαζόμουν εδώ και αρκετά χρόνια σε μια προσπάθεια καταγραφής των εγκλημάτων πολέμου κατά του άμαχου πληθυσμού των χωριών της Ηπείρου, που διέπραξε η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», το καλοκαίρι του 1943.Από όπου και αν πέρασε δεν άφησε τίποτε όρθιο που να θυμίζει ανθρώπινη ύπαρξη, έκαψε τα πάντα στο πέρασμα της από την Ρωσία προς τα Βαλκάνια, όταν το καλοκαίρι του 1943 έλαβε την εντολή να ξεκινήσει για την Ελλάδα με συγκεκριμένη διαταγή που έφερε τον τίτλο «πορεία προς την Ελλάδα»
. Η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις» μετακινήθηκε από το Ανατολικό μέτωπο και έφτασε στα Βαλκάνια στις 9 Ιουνίου 1943 Στο πέρασμα της από το Μαυροβούνιο είμαστε στη θέση να γνωρίζουμε ότι δολοφόνησε (100.000) εκατό χιλιάδες πολίτες – άμαχο πληθυσμό, στα πλαίσια των αντιανταρτικών επιχειρήσεων που έφεραν την κωδική ονομασία «επιχείρηση Μαύρο» -operation Swartz.Στις 16 Ιουνίου 1943 και ενώ η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», βρίσκεται ακόμη στα εδάφη του Μαυροβουνίου, ο στρατηγός Στέτνερ διετάχθει να μεταβεί αεροπορικώς στο Σεράγεβο για να αναλάβει νέες εντολές για την «Εντελβάις»,καθώς θα έπρεπε να μετακινηθεί τις επόμενες μέρες προς την Ελλάδα.
Την επόμενη μέρα 17 Ιουνίου 1943 άρχισε η μετακίνηση από Ποτγκόριτσα, Πέτς, Μιτρόβιτσα,Σκόπια, Φλώρινα και από εκεί προς Ιωάννινα.Στις 18 Ιουνίου 1943 συνολική δύναμη της1ης ορεινής μεραρχίας ορεινών καταδρομών «Εντελβάις» είναι :
Άντρες 24.000
Ρώσοι αιχμάλωτοι 2.000
Μουλάρια 5.400Φορτηγά 270
Αυτοκίνητα 140
Μοτοσικλέτες 200
Ελαφρά πολυβόλα 510
Βαρέα πολυβόλα 86
Όλμοι, ορεινά αντιαρματικά πυροβόλα, φλογοβόλα.
Η μετακίνηση της συγκεκριμένης μεραρχίας αποφασίστηκε το καλοκαίρι του 1943 διότι η ανώτατη διοίκηση του γερμανικού στρατού της Βέρμαχτ , ήταν πλέον πεπεισμένη ότι οι συμμαχικές δυνάμεις των αγγλοαμερικάνων θα εισέβαλλαν στην Ευρώπη και εξεταζόταν σοβαρά το σενάριο, για συμμαχική απόβαση στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου.Παράλληλα δε η γερμανική διοίκηση αναζητούσε λύση για το σοβαρό πρόβλημα που αφορούσε την δράση των αντιστασιακών οργανώσεων, τόσον του ΕΛΑΣ όσον και του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο.Για το σκοπό αυτό η γερμανική διοίκηση προχώρησε στην σύσταση του 22ου Σώματος Στρατού με τον στρατηγό Χούμπερτ Λάνς, με ζώνη ευθύνης την Ήπειρο και τμήμα της Αλβανίας, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρθηκε η 1η Ορεινή Μεραρχία Ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», με διοικητή τον στρατηγό Βάλτερ φον Στέτνερ.Η μεραρχία «Έντελβάις» αποτελείτο από 2 Συντάγματα, το 98ο Σύνταγμα με διοικητή τον συνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμινγκερ και το 99ο με διοικητή τον συνταγματάρχη Γιόζεφ Ρεμόλντ.Οι δυο αυτοί διοικητές των συνταγμάτων της «Εντελβάις» είναι οι άμεσοι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα πολέμου που εκτελέστηκαν από το στρατιωτικό προσωπικό της μεραρχίας, σε βάρος του άμαχου πληθυσμού των χωριών της Ηπείρου και της Αλβανίας.Στις επόμενες μέρες το 98ο σύνταγμα του συνταγματάρχη Ζάλμινγκερ αρχίζει εκτεταμένες αντιανταρτικές επιχειρήσεις και ο ίδιος τίθεται επικεφαλής δύναμης 24.000 ανδρών Στις 6 Ιουλίου 1943 η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», χαράσσει πορεία 230 χιλιομέτρων από Φλώρινα προς Ιωάννινα μέσα από το Αλβανικό έδαφος, ακολουθώντας την διαδρομή:Κρυσταλοπηγή - Κάπστιστα – Κορυτσά –Λεσκοβίκι, διέλευση Σαραντάπορου - Αώου και από εκεί προς λεκανοπέδιο Ιωαννίνων.Δημιουργείται μια μονάδα εμπροσθοφυλακής στην οποία συμμετέχει το 79ο σύνταγμα ορεινού πυροβολικού με διοικητή τον συνταγματάρχη Χάινς Ζόμμερ και το 3ο Τάγμα του 98ου σύνταγμα με 5 λόχους, με διοικητή τον ταγματάρχη Ράινολντ Κλέμπε.Στις 6 Ιουλίου 1943 Αλβανοί αντάρτες από την Μπόροβα και το Μπαρμάς χτυπούν το 3ο τάγμα του Κλέμπε.Οι καταδρομείς καίνε ολοσχερώς την Μπόροβα στις 6 Ιουλίου 1943, το Μπαρμάς στις 7 Ιουλίου 1943 ενώ στη συνέχεια επιχειρούν νότια της Ερσέκας μεκατεύθυνση το Λεσκοβίκι.Έξω από το Λεσκοβίκι στις 7 Ιουλίου 1943 οι καταδρομείς εγκλωβίζονται από τους αντάρτες,ενώ απέχουν μόνον 10 χιλιόμετρα από τα Ελληνικά σύνορα.Στην Φλώρινα στις 7 Ιουλίου 1943, το πρωί,δημιουργείται ομάδα μάχης, της οποίας ηγείται ο συνταγματάρχης Γιόζεφ Ζάλμινγκερ διοικητής του 98 συντάγματος ο οποίος με το 2ο τάγμα αναλαμβάνει τον απεγκλωβισμό της εμπροσθοφυλακής Ζόμμερ, στο Λεσκοβίκι.Φτάνοντας στο Λεσκοβίκι στις 8 Ιουλίου 1943,11.30 πρωί, ο Ζάλμινγκερ βάλλει με πυρά πυροβολικού και στην συνέχεια εισβάλλει με το 2ο τάγμα του 98ου συντάγματος, διαλύοντας στην κυριολεξία το Λεσκοβίκι.Στις 8 Ιουλίου 1943, το απόγευμα οι πρώτοι καταδρομείς της εμπροσθοφυλακής Ζόμμερ περνάνε από το χωριό Περάτη (αλβανικό έδαφος) σε ρηχά μέρη τον ποταμό Σαραντάπορο και δημιουργούν προγεφύρωμα στον απέναντι χωριό την Καλόβρυση. (ελληνικό έδαφος).Ο διοικητής Ζάλμινγκερ με το 2ο τάγμα του 98ου συντάγματος, έχει επισκευάσει με το Μηχανικό την ανατιναγμένη γέφυρα στον ποταμό Σαραντάπορο και επιστρέφει πίσω στο Αλβανικό έδαφος και να ελέγξει την περιοχή ανάμεσα στο Λεσκοβίκι και την Κορυτσά.Στις 9 Ιουλίου 1943 η εμπροσθοφυλακή Ζόμμερ από την Καλόβρυση μετακινείται στο Αηδονοχώρι και από εκεί προς την Ελαία (Καλπάκι) στις 10.15 πρωί.Λίγο αργότερα οι πρώτοι καταδρομείς της εμπροσθοφυλακής μπαίνουν στα Γιάννενα στις 1.30 μεσημέρι.Την ίδια μέρα στις 9 Ιουλίου 1943, η ημερήσια αναφορά του 98ου συντάγματος, καταγράφει την διαταγή του διοικητή Ζάλμινγκερ, που διατάσσει εννιά (9) λόχους του 2ου τάγματος του 98ου συντάγματος, να ελέγξουν τον δρόμο από Λεσκοβίκι προς Αηδονοχώρι, με το δεδομένο ότι οι αντάρτες είχαν ανατινάξει πριν την γέφυρα στο Περάτη και πως τώρα έχουν μπλοκάρει τον δρόμο σε κάποια σημεία προς την Κόνιτσα.Την επόμενη μέρα 10 Ιουλίου 1943 ο υπολοχαγός Μίχαελ Παίσιγκερ διοικητής του 6ου λόχου του 2ου τάγματος του 98 συντάγματος εφαρμόζει την διαταγή της 9ης Ιουλίου 1943 ώρα 10.25 το βράδυ, του διοικητή Ζάλμινγκερ που προβλέπει:«εκκαθάριση και φύλαξη του δρόμου προώθησης προς Ιωάννινα», που αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα, εφαρμογή της τακτικής της καμένης γης, που έχει να κάνει με
δολοφονίες αμάχων και κάψιμο χωριών epirusgate.blogspot.gr
Κάθε χρόνο στο Μίτενβαλντ της Γερμανίας του κρατιδίου της Βαυαρίας στις 18 Μαΐου χιλιάδες Γερμανοί συγκεντρώνονται εκεί για να τιμήσουν τους Γερμανούς ορεινούς καταδρομείς που σκοτώθηκαν στη διάρκεια του Α΄ και του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.Το Μίτενβαλντ δεν είναι ένας τυχαίος τόπος συνάντησης. Στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε το Κέντρο εκπαίδευσης των Γερμανών ορεινών καταδρομών και μεταπολεμικά ξαναλειτούργησε στην ίδια επιχειρησιακή φάση όπως βρισκόταν κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.Μεταπολεμικά αποτέλεσε έναν θύλακα στις τάξεις του σύγχρονου Γερμανικού Στρατού (Μπούντεσβερ) όπου αμετανόητοι Ναζί αξιωματικοί του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) βρήκαν καταφύγιο χωρίς ποτέ να λογοδοτήσουν σε κανένα Δικαστήριο για τις σφαγές που διέπραξαν στην κατεχόμενη από τους Ναζί, Ευρώπη και ειδικότερα στα Βαλκάνια μα πιο πολύ περισσότερο στην Ήπειρο και τα Γιάννενα.Για την σύγχρονη Γερμανία η επέτειος αυτή αποτελεί την μεγαλύτερη στρατιωτική γιορτή ενώ το στρατιωτικό έμβλημα της μεραρχίας που είναι το λουλούδι Εντελβάις είναι το σύμβολο του άριστου γερμανικού ήθους σε καιρούς ειρήνης και πολέμους.Στην γιορτή αυτή όπου τιμάται η «δράση» του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) στην τότε κατεχόμενη από το Ναζισμό Ευρώπη ιδιαίτερη αναφορά γίνεται από τους διοργανωτές στους νεκρούς «ήρωες» της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Ορεινών καταδρομών, (1.Gebirgs Division“Edelweiss”).
Η συγκεκριμένη Μεραρχία που τιμάται αποτέλεσε έναν από τις πιο εγκληματικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς του Γερμανικού Στρατού (Wehrmacht) και βαρύνεται για εγκλήματα πολέμου κατά του άμαχου πληθυσμού στη Ρωσία, τα Βαλκάνια, την Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία και στην Ελλάδα.Από το Σεπτέμβριο του 1939 έως και τον Μάρτιο του 1943 συμμετείχε στις εκστρατείες της Πολωνίας, στην Γαλλίας στην Γιουγκοσλαβία και στην Σοβιετική Ένωση.«Είχαν συνηθίσει να σκοτώνουν και επί ενάμιση χρόνο αυτό έκαναν κάθε μέρα» στην Σοβιετική Ένωση, αναφέρει ο αείμνηστος Χέρμαν – Φράνκ Μάγερ, ο γερμανός ιστορικός ερευνητής και καλός φίλος με τον οποίο συνεργαζόμουν εδώ και αρκετά χρόνια σε μια προσπάθεια καταγραφής των εγκλημάτων πολέμου κατά του άμαχου πληθυσμού των χωριών της Ηπείρου, που διέπραξε η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», το καλοκαίρι του 1943.Από όπου και αν πέρασε δεν άφησε τίποτε όρθιο που να θυμίζει ανθρώπινη ύπαρξη, έκαψε τα πάντα στο πέρασμα της από την Ρωσία προς τα Βαλκάνια, όταν το καλοκαίρι του 1943 έλαβε την εντολή να ξεκινήσει για την Ελλάδα με συγκεκριμένη διαταγή που έφερε τον τίτλο «πορεία προς την Ελλάδα»
Την επόμενη μέρα 17 Ιουνίου 1943 άρχισε η μετακίνηση από Ποτγκόριτσα, Πέτς, Μιτρόβιτσα,Σκόπια, Φλώρινα και από εκεί προς Ιωάννινα.Στις 18 Ιουνίου 1943 συνολική δύναμη της1ης ορεινής μεραρχίας ορεινών καταδρομών «Εντελβάις» είναι :
Άντρες 24.000
Ρώσοι αιχμάλωτοι 2.000
Μουλάρια 5.400Φορτηγά 270
Αυτοκίνητα 140
Μοτοσικλέτες 200
Ελαφρά πολυβόλα 510
Βαρέα πολυβόλα 86
Όλμοι, ορεινά αντιαρματικά πυροβόλα, φλογοβόλα.
Η μετακίνηση της συγκεκριμένης μεραρχίας αποφασίστηκε το καλοκαίρι του 1943 διότι η ανώτατη διοίκηση του γερμανικού στρατού της Βέρμαχτ , ήταν πλέον πεπεισμένη ότι οι συμμαχικές δυνάμεις των αγγλοαμερικάνων θα εισέβαλλαν στην Ευρώπη και εξεταζόταν σοβαρά το σενάριο, για συμμαχική απόβαση στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου.Παράλληλα δε η γερμανική διοίκηση αναζητούσε λύση για το σοβαρό πρόβλημα που αφορούσε την δράση των αντιστασιακών οργανώσεων, τόσον του ΕΛΑΣ όσον και του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο.Για το σκοπό αυτό η γερμανική διοίκηση προχώρησε στην σύσταση του 22ου Σώματος Στρατού με τον στρατηγό Χούμπερτ Λάνς, με ζώνη ευθύνης την Ήπειρο και τμήμα της Αλβανίας, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρθηκε η 1η Ορεινή Μεραρχία Ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», με διοικητή τον στρατηγό Βάλτερ φον Στέτνερ.Η μεραρχία «Έντελβάις» αποτελείτο από 2 Συντάγματα, το 98ο Σύνταγμα με διοικητή τον συνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμινγκερ και το 99ο με διοικητή τον συνταγματάρχη Γιόζεφ Ρεμόλντ.Οι δυο αυτοί διοικητές των συνταγμάτων της «Εντελβάις» είναι οι άμεσοι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα πολέμου που εκτελέστηκαν από το στρατιωτικό προσωπικό της μεραρχίας, σε βάρος του άμαχου πληθυσμού των χωριών της Ηπείρου και της Αλβανίας.Στις επόμενες μέρες το 98ο σύνταγμα του συνταγματάρχη Ζάλμινγκερ αρχίζει εκτεταμένες αντιανταρτικές επιχειρήσεις και ο ίδιος τίθεται επικεφαλής δύναμης 24.000 ανδρών Στις 6 Ιουλίου 1943 η 1η ορεινή μεραρχία ορεινών καταδρομών «Εντελβάις», χαράσσει πορεία 230 χιλιομέτρων από Φλώρινα προς Ιωάννινα μέσα από το Αλβανικό έδαφος, ακολουθώντας την διαδρομή:Κρυσταλοπηγή - Κάπστιστα – Κορυτσά –Λεσκοβίκι, διέλευση Σαραντάπορου - Αώου και από εκεί προς λεκανοπέδιο Ιωαννίνων.Δημιουργείται μια μονάδα εμπροσθοφυλακής στην οποία συμμετέχει το 79ο σύνταγμα ορεινού πυροβολικού με διοικητή τον συνταγματάρχη Χάινς Ζόμμερ και το 3ο Τάγμα του 98ου σύνταγμα με 5 λόχους, με διοικητή τον ταγματάρχη Ράινολντ Κλέμπε.Στις 6 Ιουλίου 1943 Αλβανοί αντάρτες από την Μπόροβα και το Μπαρμάς χτυπούν το 3ο τάγμα του Κλέμπε.Οι καταδρομείς καίνε ολοσχερώς την Μπόροβα στις 6 Ιουλίου 1943, το Μπαρμάς στις 7 Ιουλίου 1943 ενώ στη συνέχεια επιχειρούν νότια της Ερσέκας μεκατεύθυνση το Λεσκοβίκι.Έξω από το Λεσκοβίκι στις 7 Ιουλίου 1943 οι καταδρομείς εγκλωβίζονται από τους αντάρτες,ενώ απέχουν μόνον 10 χιλιόμετρα από τα Ελληνικά σύνορα.Στην Φλώρινα στις 7 Ιουλίου 1943, το πρωί,δημιουργείται ομάδα μάχης, της οποίας ηγείται ο συνταγματάρχης Γιόζεφ Ζάλμινγκερ διοικητής του 98 συντάγματος ο οποίος με το 2ο τάγμα αναλαμβάνει τον απεγκλωβισμό της εμπροσθοφυλακής Ζόμμερ, στο Λεσκοβίκι.Φτάνοντας στο Λεσκοβίκι στις 8 Ιουλίου 1943,11.30 πρωί, ο Ζάλμινγκερ βάλλει με πυρά πυροβολικού και στην συνέχεια εισβάλλει με το 2ο τάγμα του 98ου συντάγματος, διαλύοντας στην κυριολεξία το Λεσκοβίκι.Στις 8 Ιουλίου 1943, το απόγευμα οι πρώτοι καταδρομείς της εμπροσθοφυλακής Ζόμμερ περνάνε από το χωριό Περάτη (αλβανικό έδαφος) σε ρηχά μέρη τον ποταμό Σαραντάπορο και δημιουργούν προγεφύρωμα στον απέναντι χωριό την Καλόβρυση. (ελληνικό έδαφος).Ο διοικητής Ζάλμινγκερ με το 2ο τάγμα του 98ου συντάγματος, έχει επισκευάσει με το Μηχανικό την ανατιναγμένη γέφυρα στον ποταμό Σαραντάπορο και επιστρέφει πίσω στο Αλβανικό έδαφος και να ελέγξει την περιοχή ανάμεσα στο Λεσκοβίκι και την Κορυτσά.Στις 9 Ιουλίου 1943 η εμπροσθοφυλακή Ζόμμερ από την Καλόβρυση μετακινείται στο Αηδονοχώρι και από εκεί προς την Ελαία (Καλπάκι) στις 10.15 πρωί.Λίγο αργότερα οι πρώτοι καταδρομείς της εμπροσθοφυλακής μπαίνουν στα Γιάννενα στις 1.30 μεσημέρι.Την ίδια μέρα στις 9 Ιουλίου 1943, η ημερήσια αναφορά του 98ου συντάγματος, καταγράφει την διαταγή του διοικητή Ζάλμινγκερ, που διατάσσει εννιά (9) λόχους του 2ου τάγματος του 98ου συντάγματος, να ελέγξουν τον δρόμο από Λεσκοβίκι προς Αηδονοχώρι, με το δεδομένο ότι οι αντάρτες είχαν ανατινάξει πριν την γέφυρα στο Περάτη και πως τώρα έχουν μπλοκάρει τον δρόμο σε κάποια σημεία προς την Κόνιτσα.Την επόμενη μέρα 10 Ιουλίου 1943 ο υπολοχαγός Μίχαελ Παίσιγκερ διοικητής του 6ου λόχου του 2ου τάγματος του 98 συντάγματος εφαρμόζει την διαταγή της 9ης Ιουλίου 1943 ώρα 10.25 το βράδυ, του διοικητή Ζάλμινγκερ που προβλέπει:«εκκαθάριση και φύλαξη του δρόμου προώθησης προς Ιωάννινα», που αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα, εφαρμογή της τακτικής της καμένης γης, που έχει να κάνει με
δολοφονίες αμάχων και κάψιμο χωριών epirusgate.blogspot.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μέλη της Ακαδημίας ψήφισαν το "Σκλάβο" χωρίς να τον έχουν δει!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Αυτοκίνητα πολυτελείας στα αζήτητα στην Τρίπολη [video]](https://images.newsnowgreece.com/62/628313/aftokinita-polyteleias-sta-azitita-stin-tripoli-video-1-124x78.jpg)
