2014-03-07 13:13:38
Ο Νέστωρ Νικηφορίδης μας έστειλε το κάτωθι σχόλιο για το άρθρο: "Περί θυμικού και συμφερόντων"
Πρώτον, δεν είμαστε στο 1974. Δεν ισχύει πλέον το "ανήκομεν εις την Δύσιν". Ήταν μία άποψη, τότε, το 1974, υποστηρίξιμη ως βάση τακτικών εθνικών επιλογών. Δεν ισχύει πλέον. Ο κουμουνισμός έπεσε. Το δόγμα αυτό, όταν απολυτοποιείται, είναι αφελές, ανιστόρητο, συρρικνώνει και διαιρεί τον Ελληνισμό. Υποστηρίζεται έτσι απολυτοποιημένο, ακρίτως, κυρίως από Έλληνες που προέρχονται από περιοχές της Ελλάδος, από όπου πολλοί έχουν πάει ως οικονομικοί μετανάστες στις Η.Π.Α. και τον Καναδά.
Δεύτερον, ο όρος "ανήκουμε εις..." δείχνει κυρίως εθνική υποτέλεια , πολιτική ιδιοτέλεια, κομματική ιδιοτέλεια, όχι εθνική ή φυλετική συγγένεια ούτε συγγένεια αξιών, ούτε ταύτιση ή συγγένεια συμφερόντων (το τελευταίο φρονεί ο συγγραφέας του σχολιαζομένου άρθρου). Τέτοια λοιπόν συγγένεια (είτε οικονομική-κατά τα κοινά συμφέροντα, είτε φυλετική-εθνική μέσω κοινής Ελληνικής καταγωγής ή διά Ελληνικής μειονότητας, είτε πολιτισμική και ιστορική όπως λόγω χρήσεως Ελληνικής γλώσσης ή Ελληνικής διαλέκτου ή λόγω Ορθοδοξίας), έχουμε και με την Δύση και με την Ανατολή, και με τον Νότο και με τον Βορά, ήτοι και με την Αμερική, και με την Ευρώπη, και με την Ρωσία-Ουκρανία και με την Μικρά Ασία και με την Εγγύς Ανατολή, και με την Αίγυπτο και Βόρεια Αφρική και με τις άλλες Βαλκανικές χώρες
. Απλώς η έμφαση πρέπει να δίδεται κατά περίπτωση και κατά περιόδους σε αυτό που αρμόζει σε μας και στον πολιτισμό μας (στο "είναι "μας) και συγχρόνως στα εθνικά και οικονομικά συμφέροντά μας (στο πράττειν σήμερα) - όχι αντίστροφα, όπως ουσιαστικά υποστηρίζει το σχολιαζόμενο άρθρο, διότι τότε αυτο-ϋπονομευόμεθα και βεβαίως διαρούμεθα.
Τρίτον, προς τί η κατά τη γνώμη μου χονδροειδής ανακρίβεια, ότι ..."ο ρώσικος εθνικισμός, καλυμμένος κάτω από τον μανδύα του σταλινικού κομμουνισμού, εκτόπισε και εξολόθρευσε μεγάλο μέρος του αρχαίου ποντιακού Ελληνισμού"; Διότι είναι γνωστό, ότι οι Ρωσία, προστάτευε επί αιώνες τους Ποντίους ως ομοδόξους, όταν κατέφευγαν σε αυτήν για να προστατευθούν, μέχρι που επικράτησε ο Λένιν, οπότε άρχισαν οι παραδόσεις των καταδιωκομένων Ελλήνων, από την κουμουνισιτκή Ρωσία του Λένιν στους Τούρκους του Κεμάλ. Δεν ήταν λοιπόν ο ρωσικός εθνικισμός το κυρίως πρόβλημα, αλλά οι Λένιν και Στάλιν (όπως και ο Κεμάλ) με την εμπάθεια που είχαν αμφότεροι κατά των χριστιανών, κυρίως των ορθοδόξων και Ρωμαίων-Ελλήνων (έτσι αυτοχαρακτηρίζονταν οι Πόντιοι). Πού τον είδατε τον ρωσικό εθνικισμό να εκτοπίζει Ποντίους; Ο ρωσικός εθνικισμός, ως πανσλαβισμός , αλλά και η ιδέα της ανασυστάσεως Βουλγαρικού έθνους μεταξύ των Σλάβων της Βαλκανικής, αναπτυχθείσα μάλιστα στις Η.Π.Α. περί τα τέλη του 19ουαιώνος προκειμένου να διαιρεθούν οι Σλάβοι και να μην πλησιάσουν οι Ρώσοι στην Μεσόγειο, ναι δημιούργησαν προβλήματα στον Ελληνισμό. Αλλά δεν επρόκειτο για τον ρωσικό εθνικισμό όταν εκτοπίζονταν Έλληνες στην Σοβιετική Ένωση. Επρόκειτο για πολιτική του Στάλιν και του κουμουνιστικού κόμματος της Ρωσίας τότε. Ακριβώς όπως δεν είχε αντι-ουκρανικό χαρακτήρα η πείνα που προκλήθηκε από την Σταλινική κουμουνιστική οικονομική πολιτική σε όλη την Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 1930 και που αποδίδεται με διαστρέβλωση της ιστορίας, από "ιστορικούς" ελαυνόμενους από κέντρα προπαγάνδας στην σημερινή Ουκρανία, σε...γενοκτονική διάθεση της Ρωσίας κατά των Ουκρανών! Όχι και να επεκτείνουμε τέτοιες δηλητηριώδεις προπαγάνδες μεταξύ των Ελλήνων και κατά των Ρώσων, κύριε αρθρογράφε!
Τέταρτον, τόσο ο Ρωσικός, όσο και ο Ελληνικός εθνικισμός, όπως άλλωστε και ο Ουκρανικός εθνικισμός, γίνονται πρόβλημα (εξτρεμισμού και/ή σωβινισμού) όταν απομακρύνονται από την Ορθοδοξία. Αλλιώς πρόκειται για υγιή και επαινετό πατριωτισμό. Μέσα δε, από τον υγιή πατριωτισμό, βλέπουμε καλλίτερα, αν και πώς οι λαοί συγγενεύουν πραγματικά στον πολιτισμό, στίς αξίες και στα συμφέροντα. Αυτή είναι η αληθινή win-win relation, από την οποία πηγάζουν δίκαιες συμφωνίες και αποδοτικές συνεργασίες. Η άλλη σχέση, αυτή που στηρίζεται μόνο στα χρονικώς προσωρινά και άρα παρερχόμενα συμφέροντα, δένεται μεταξύ λαών και ανθρώπων, είτε εθνικιστών είτε διεθνιστών, που δεν έχουν αληθινή κοινωνία μεταξύ τους, αλλά "επαφές" και συνθήκες – συμφωνίες, πάντα ετεροβαρείς υπέρ του ισχυροτέρου των μερών ή σε βάρος των πλέον αδυνάτων τρίτων (αυτό που λέγεται στα αγγλικά , καταχρηστικώς νομίζω, " a win- win agreement"). –
Πέμπτον, και για να παύσει λίγο ο μύθος περί "ξανθού γένους" (δηλαδή των Ρώσων), που ματαίως το περίμενε και ματαίως το περιμένει ο Ελληνισμός, και προγανώς το μελαχροινό κομμάτι του! (διότι, έχουμε κι εμείς ξανθούς). Αυτή η "προφητεία" κυκλοφορούσε πράγματι μεταξύ των υποδούλων Ρωμηών της τουρκοκρατίας, και δεν επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια. Εν τάξει, θα ήταν προπαγάνδα ή αφέλεια, να περιμένει κάποιος Έλληνας, έτσι ξεκάρφωτα και χωρίς λόγο, "βοήθεια από το ξανθό γένος" των Ρώσων, σήμερα. Αλλά αποτελεί προπαγάνδα, και η τόση πιά έμφαση σε αυτή την "προφητεία" για να καταγγελθεί κάθε ΨΥΧΙΚΗ προσέγγιση μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων σήμερα! Όπως αποτελεί προπαγάνδα και το ότι, τελευταία, κάθε τόσο κάποιος βγαίνει να τονίζει πόσο οι Ρώσοι μας έβλαψαν με τα Ορλωφικά - που όμως τα προκάλεσε η Γερμανίδα τσαρίνα της Ρωσίας, Αικατερίνη η Μεγάλη. Αμάν πιά! Τελείωσαν τα Ορλωφικά, έχουμε και μεις ξανθούς όπως και ξανθιές, πάει και ο κουμουνισμός, πάει και η Σοβιετία.
Έκτον, άρα, δεν χρειάζεται να αντικαταστήσουμε την "προφητεία" περί "ξανθού γένους", με την "προφητεία" περί.... "συμμάχων" Ευρώπης και Η.Π.Α., που τάχα θα μας σώσουν! Μας έχουν φέρει στο "ο ευρών ευρώ, σωθήσεται". Σωθήκαμε από την Ευρώπη και το ΔΝΤ των Η.Π.Α., σωθήκαμε.... φτάνει πιά τόση σωτηρία.
Έβδομον, συμμαχίες πρέπει να αναζητούμε κατά το δυνατόν ισότιμες και διαρκείς, όχι σωτήρες και σωτηρίες. Ούτε συμμαχίες που οδηγούν τον κόσμο, και εμάς, στην υλική εξαθλίωση και στην πολιτισμική εκβαρβάρωση, είτε με προπαγάνδα, είτε με λάμψη και γοητεία, είτε με λάμψη και δέος. _ Δεν νομίζω ότι θα είναι ο κόσμος για πολύ διηρημένος. Θα ενωθή μέσω γεφυροποιών-καταλυτικών οντοτήτων ή καταστάσεων ή γεγονότων ή συνδυασμού αυτών. Και εν τέλει, τόσο η γεφυροποίηση όσο και η κατάργηση των επί μέρους στρατοπέδων αναγκαστικά θα γίνουν, είτε με βάση την φύση των πραγμάτων, ειρηνικά και βήμα-βήμα, όπως συμφέρει στις ηπειρωτικές δυνάμεις, είτε κατόπιν αιφνιδίων κινήσεων και καταστρεπτικών πολέμων όπως επιχειρούν, αν και δεν τις συμφέρει, οι θαλάσσιες δυνάμεις. _ Εκεί βρίσκεται ο ιστορικός μας ρόλος και η εθνική μας επιβίωση, όταν διαιρείται ο κόσμος, δηλαδή στην μετά λόγου γνώσεως και στην με κριτική παρρησία αποδοχή, ή μη, κάθε λεπτομέρειας των συμμαχικών μας δεσμεύσεων και στην έμπρακτη, σε επίπεδο προσκηνίου, με συνέπεια λόγων και έργων, ποτέ δουλοπρεπή, επίδειξη των γεφυροποιών φιλειρηνικών πολιτισμικών και τυχόν λοιπών δυνατοτήτων μας, και όχι στην ψυχική και πλήρη, άκριτη και εξ αμέσου συμφέροντος μόνον, συμπαράταξη με ένα των στρατοπέδων. Με ένα λόγο, δεν χρεάζεται απλώς "ένταξη" τύπου "ανήκομεν εις", αλλά απαιτείται πολιτική, με πολιτισμικό και ιστορικό βάθος πρώτα, σύμφωνα με το "είναι" μας, και ύστερα με συνέπεια αλλά και με προσοχή σε κάθε "λεπτομέρεια" εις το "πράτειν", ούτως ώστε να διατηρούμε τις γεφυροποιές δυνατότητές μας εν ενεργεία και όχι διηνεκώς εν δυνάμει. Όταν απαιτείται δε, ολοκληρωτική ένταξη, πρέπει να έχουμε και ευελιξία αλλά και το σθένος του ΟΧΙ, αλλιώς δεν θα υπάρχουμε όπως πρέπει, ούτε θα υπ-άρχουμε όπως τό μπορούμε ως εκ του ιστορικώς ιδιαιτέρου "είναι" μας.
Νέστορας Νικηφορίδης
InfoGnomon
Πρώτον, δεν είμαστε στο 1974. Δεν ισχύει πλέον το "ανήκομεν εις την Δύσιν". Ήταν μία άποψη, τότε, το 1974, υποστηρίξιμη ως βάση τακτικών εθνικών επιλογών. Δεν ισχύει πλέον. Ο κουμουνισμός έπεσε. Το δόγμα αυτό, όταν απολυτοποιείται, είναι αφελές, ανιστόρητο, συρρικνώνει και διαιρεί τον Ελληνισμό. Υποστηρίζεται έτσι απολυτοποιημένο, ακρίτως, κυρίως από Έλληνες που προέρχονται από περιοχές της Ελλάδος, από όπου πολλοί έχουν πάει ως οικονομικοί μετανάστες στις Η.Π.Α. και τον Καναδά.
Δεύτερον, ο όρος "ανήκουμε εις..." δείχνει κυρίως εθνική υποτέλεια , πολιτική ιδιοτέλεια, κομματική ιδιοτέλεια, όχι εθνική ή φυλετική συγγένεια ούτε συγγένεια αξιών, ούτε ταύτιση ή συγγένεια συμφερόντων (το τελευταίο φρονεί ο συγγραφέας του σχολιαζομένου άρθρου). Τέτοια λοιπόν συγγένεια (είτε οικονομική-κατά τα κοινά συμφέροντα, είτε φυλετική-εθνική μέσω κοινής Ελληνικής καταγωγής ή διά Ελληνικής μειονότητας, είτε πολιτισμική και ιστορική όπως λόγω χρήσεως Ελληνικής γλώσσης ή Ελληνικής διαλέκτου ή λόγω Ορθοδοξίας), έχουμε και με την Δύση και με την Ανατολή, και με τον Νότο και με τον Βορά, ήτοι και με την Αμερική, και με την Ευρώπη, και με την Ρωσία-Ουκρανία και με την Μικρά Ασία και με την Εγγύς Ανατολή, και με την Αίγυπτο και Βόρεια Αφρική και με τις άλλες Βαλκανικές χώρες
Τρίτον, προς τί η κατά τη γνώμη μου χονδροειδής ανακρίβεια, ότι ..."ο ρώσικος εθνικισμός, καλυμμένος κάτω από τον μανδύα του σταλινικού κομμουνισμού, εκτόπισε και εξολόθρευσε μεγάλο μέρος του αρχαίου ποντιακού Ελληνισμού"; Διότι είναι γνωστό, ότι οι Ρωσία, προστάτευε επί αιώνες τους Ποντίους ως ομοδόξους, όταν κατέφευγαν σε αυτήν για να προστατευθούν, μέχρι που επικράτησε ο Λένιν, οπότε άρχισαν οι παραδόσεις των καταδιωκομένων Ελλήνων, από την κουμουνισιτκή Ρωσία του Λένιν στους Τούρκους του Κεμάλ. Δεν ήταν λοιπόν ο ρωσικός εθνικισμός το κυρίως πρόβλημα, αλλά οι Λένιν και Στάλιν (όπως και ο Κεμάλ) με την εμπάθεια που είχαν αμφότεροι κατά των χριστιανών, κυρίως των ορθοδόξων και Ρωμαίων-Ελλήνων (έτσι αυτοχαρακτηρίζονταν οι Πόντιοι). Πού τον είδατε τον ρωσικό εθνικισμό να εκτοπίζει Ποντίους; Ο ρωσικός εθνικισμός, ως πανσλαβισμός , αλλά και η ιδέα της ανασυστάσεως Βουλγαρικού έθνους μεταξύ των Σλάβων της Βαλκανικής, αναπτυχθείσα μάλιστα στις Η.Π.Α. περί τα τέλη του 19ουαιώνος προκειμένου να διαιρεθούν οι Σλάβοι και να μην πλησιάσουν οι Ρώσοι στην Μεσόγειο, ναι δημιούργησαν προβλήματα στον Ελληνισμό. Αλλά δεν επρόκειτο για τον ρωσικό εθνικισμό όταν εκτοπίζονταν Έλληνες στην Σοβιετική Ένωση. Επρόκειτο για πολιτική του Στάλιν και του κουμουνιστικού κόμματος της Ρωσίας τότε. Ακριβώς όπως δεν είχε αντι-ουκρανικό χαρακτήρα η πείνα που προκλήθηκε από την Σταλινική κουμουνιστική οικονομική πολιτική σε όλη την Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 1930 και που αποδίδεται με διαστρέβλωση της ιστορίας, από "ιστορικούς" ελαυνόμενους από κέντρα προπαγάνδας στην σημερινή Ουκρανία, σε...γενοκτονική διάθεση της Ρωσίας κατά των Ουκρανών! Όχι και να επεκτείνουμε τέτοιες δηλητηριώδεις προπαγάνδες μεταξύ των Ελλήνων και κατά των Ρώσων, κύριε αρθρογράφε!
Τέταρτον, τόσο ο Ρωσικός, όσο και ο Ελληνικός εθνικισμός, όπως άλλωστε και ο Ουκρανικός εθνικισμός, γίνονται πρόβλημα (εξτρεμισμού και/ή σωβινισμού) όταν απομακρύνονται από την Ορθοδοξία. Αλλιώς πρόκειται για υγιή και επαινετό πατριωτισμό. Μέσα δε, από τον υγιή πατριωτισμό, βλέπουμε καλλίτερα, αν και πώς οι λαοί συγγενεύουν πραγματικά στον πολιτισμό, στίς αξίες και στα συμφέροντα. Αυτή είναι η αληθινή win-win relation, από την οποία πηγάζουν δίκαιες συμφωνίες και αποδοτικές συνεργασίες. Η άλλη σχέση, αυτή που στηρίζεται μόνο στα χρονικώς προσωρινά και άρα παρερχόμενα συμφέροντα, δένεται μεταξύ λαών και ανθρώπων, είτε εθνικιστών είτε διεθνιστών, που δεν έχουν αληθινή κοινωνία μεταξύ τους, αλλά "επαφές" και συνθήκες – συμφωνίες, πάντα ετεροβαρείς υπέρ του ισχυροτέρου των μερών ή σε βάρος των πλέον αδυνάτων τρίτων (αυτό που λέγεται στα αγγλικά , καταχρηστικώς νομίζω, " a win- win agreement"). –
Πέμπτον, και για να παύσει λίγο ο μύθος περί "ξανθού γένους" (δηλαδή των Ρώσων), που ματαίως το περίμενε και ματαίως το περιμένει ο Ελληνισμός, και προγανώς το μελαχροινό κομμάτι του! (διότι, έχουμε κι εμείς ξανθούς). Αυτή η "προφητεία" κυκλοφορούσε πράγματι μεταξύ των υποδούλων Ρωμηών της τουρκοκρατίας, και δεν επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια. Εν τάξει, θα ήταν προπαγάνδα ή αφέλεια, να περιμένει κάποιος Έλληνας, έτσι ξεκάρφωτα και χωρίς λόγο, "βοήθεια από το ξανθό γένος" των Ρώσων, σήμερα. Αλλά αποτελεί προπαγάνδα, και η τόση πιά έμφαση σε αυτή την "προφητεία" για να καταγγελθεί κάθε ΨΥΧΙΚΗ προσέγγιση μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων σήμερα! Όπως αποτελεί προπαγάνδα και το ότι, τελευταία, κάθε τόσο κάποιος βγαίνει να τονίζει πόσο οι Ρώσοι μας έβλαψαν με τα Ορλωφικά - που όμως τα προκάλεσε η Γερμανίδα τσαρίνα της Ρωσίας, Αικατερίνη η Μεγάλη. Αμάν πιά! Τελείωσαν τα Ορλωφικά, έχουμε και μεις ξανθούς όπως και ξανθιές, πάει και ο κουμουνισμός, πάει και η Σοβιετία.
Έκτον, άρα, δεν χρειάζεται να αντικαταστήσουμε την "προφητεία" περί "ξανθού γένους", με την "προφητεία" περί.... "συμμάχων" Ευρώπης και Η.Π.Α., που τάχα θα μας σώσουν! Μας έχουν φέρει στο "ο ευρών ευρώ, σωθήσεται". Σωθήκαμε από την Ευρώπη και το ΔΝΤ των Η.Π.Α., σωθήκαμε.... φτάνει πιά τόση σωτηρία.
Έβδομον, συμμαχίες πρέπει να αναζητούμε κατά το δυνατόν ισότιμες και διαρκείς, όχι σωτήρες και σωτηρίες. Ούτε συμμαχίες που οδηγούν τον κόσμο, και εμάς, στην υλική εξαθλίωση και στην πολιτισμική εκβαρβάρωση, είτε με προπαγάνδα, είτε με λάμψη και γοητεία, είτε με λάμψη και δέος. _ Δεν νομίζω ότι θα είναι ο κόσμος για πολύ διηρημένος. Θα ενωθή μέσω γεφυροποιών-καταλυτικών οντοτήτων ή καταστάσεων ή γεγονότων ή συνδυασμού αυτών. Και εν τέλει, τόσο η γεφυροποίηση όσο και η κατάργηση των επί μέρους στρατοπέδων αναγκαστικά θα γίνουν, είτε με βάση την φύση των πραγμάτων, ειρηνικά και βήμα-βήμα, όπως συμφέρει στις ηπειρωτικές δυνάμεις, είτε κατόπιν αιφνιδίων κινήσεων και καταστρεπτικών πολέμων όπως επιχειρούν, αν και δεν τις συμφέρει, οι θαλάσσιες δυνάμεις. _ Εκεί βρίσκεται ο ιστορικός μας ρόλος και η εθνική μας επιβίωση, όταν διαιρείται ο κόσμος, δηλαδή στην μετά λόγου γνώσεως και στην με κριτική παρρησία αποδοχή, ή μη, κάθε λεπτομέρειας των συμμαχικών μας δεσμεύσεων και στην έμπρακτη, σε επίπεδο προσκηνίου, με συνέπεια λόγων και έργων, ποτέ δουλοπρεπή, επίδειξη των γεφυροποιών φιλειρηνικών πολιτισμικών και τυχόν λοιπών δυνατοτήτων μας, και όχι στην ψυχική και πλήρη, άκριτη και εξ αμέσου συμφέροντος μόνον, συμπαράταξη με ένα των στρατοπέδων. Με ένα λόγο, δεν χρεάζεται απλώς "ένταξη" τύπου "ανήκομεν εις", αλλά απαιτείται πολιτική, με πολιτισμικό και ιστορικό βάθος πρώτα, σύμφωνα με το "είναι" μας, και ύστερα με συνέπεια αλλά και με προσοχή σε κάθε "λεπτομέρεια" εις το "πράτειν", ούτως ώστε να διατηρούμε τις γεφυροποιές δυνατότητές μας εν ενεργεία και όχι διηνεκώς εν δυνάμει. Όταν απαιτείται δε, ολοκληρωτική ένταξη, πρέπει να έχουμε και ευελιξία αλλά και το σθένος του ΟΧΙ, αλλιώς δεν θα υπάρχουμε όπως πρέπει, ούτε θα υπ-άρχουμε όπως τό μπορούμε ως εκ του ιστορικώς ιδιαιτέρου "είναι" μας.
Νέστορας Νικηφορίδης
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σύλληψη 58χρονου για κατοχή και εμπόριο ναρκωτικών ουσιών
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Αναβιώνει» το Opel Calibra;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Η ομορφιά των καιρικών φαινομένων [video]](https://images.newsnowgreece.com/62/628862/i-omorfia-ton-kairikon-fainomenon-video-1-124x78.jpg)
