2014-03-07 20:16:09
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Κουρουμπλής Παναγιώτης, Βούτσης Νίκος, Δούρου Ρένα, Δρίτσας Θεόδωρος, Κωνσταντοπούλου Ζωή, Μητρόπουλος Αλέξης, Μιχελογιαννάκης Ιωάννης και Παπαδημούλης Δημήτρης, κατέθεσαν σήμερα Επίκαιρη Επερώτηση προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, σχετικά με την ανεξέλεγκτη χρηματοδότηση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ζητώντας να υπάρξει άμεσα έλεγχος, πλήρης διαφάνεια, κοινοβουλευτική και εισαγγελική έρευνα προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες και να επιστραφούν στο δημόσιο ταμείο τα κονδύλια που έχουν σπαταληθεί. Εν συνεχεία ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επερώτησης.
«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Εξωτερικών
Θέμα: Το «πάρτυ» των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ειδήσεων, που έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, για τα τεράστια ποσά που έχουν δοθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις στην ανεξέλεγκτη χρηματοδότηση κάθε είδους ΜΚΟ. Αποκορύφωμα αυτών είναι η είδηση ότι η ΜΚΟ «Έργο Πολιτών» έλαβε σχεδόν 7,5 εκατ. ευρώ από το 2005 έως το 2010, για «να καταγράψει τις εθελοντικές οργανώσεις»! Η συγκεκριμένη ΜΚΟ μίσθωνε γραφεία 700 τ.μ. με ενοίκια 16.500 ευρώ, έκλεισε δε γεμάτη χρέη και χωρίς να έχει παρουσιάσει έργο αντίστοιχο με τις υψηλότατες χρηματοδοτήσεις που λάμβανε.
Η ιστορία των ΜΚΟ δεν είναι αθώα και τα κίνητρα για τη σύστασή τους πολλές φορές κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικά είναι. Οι πρώτες ΜΚΟ δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ, ως οργανώσεις που υποτίθεται ότι θα δρούσαν ανεξάρτητα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ο σκοπός τους σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα είναι «να ασκούν δραστηριότητα για να απαλύνουν τον πόνο, να προωθούν τα συμφέροντα των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, ή να αναλαμβάνουν την ανάπτυξη της κοινότητας». Όταν όμως οι μη κυβερνητικές οργανώσεις χρηματοδοτούνται κατά κύριο λόγο από τις κυβερνήσεις, τότε διαστρέφεται πλήρως η αποστολή και ο ρόλος τους και υπονομεύεται η γνήσια εκπροσώπηση της κοινωνίας έναντι της κυβέρνησης.
Είναι γνωστό πλέον ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και αλλού οι ΜΚΟ εξυπηρέτησαν πολιτικά συμφέροντα των κυβερνήσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν εργαλεία των Μυστικών Υπηρεσιών. Είναι άλλωστε αφελές να πιστεύουμε ότι οι ίδιες κυβερνήσεις που προκαλούν ανθρωπιστικές κρίσεις χωρίς ενδοιασμό σπαταλούν τόσα δισεκατομμύρια για να χρηματοδοτούν μη κυβερνητικές οργανώσεις εμφορούμενες μόνο από αγαθές προθέσεις για την ανθρωπότητα. Αυτό φαλκιδεύει και την κοινωνική νομιμοποίηση των ΜΚΟ, αλλά και τη δράση και λειτουργία τους στο πλαίσιο και διεθνών οργανισμών, όπου συχνά στις ΜΚΟ αναγνωρίζεται αναβαθμισμένο status (του Παρατηρητή, του Συμβούλου).
Για την ελληνική πραγματικότητα η υπόθεση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ έλαβε διαστάσεις τις τελευταίες ημέρες. Για πολλούς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αφού ήταν γνωστό το τι συνέβαινε με ορισμένες από αυτές την τελευταία δεκαετία. Πριν από δύο χρόνια εξάλλου εξεδόθη ένα σημαντικό πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για το σκάνδαλο ορισμένων πλουσιοπάροχα και ανεξέλεγκτα επιχορηγούμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων και κάθε είδους συλλόγων στην Ελλάδα. Το πόρισμα αυτό, όχι μόνο καταδείκνυε χάος στον συγκεκριμένο χώρο και ιχνηλατούσε σκανδαλώδεις διαδρομές δημόσιου χρήματος, αλλά κατέληγε σε συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες αν είχαν ληφθεί υπόψη θα είχε αποτραπεί η σκανδαλώδης διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τον ελληνικό λαό.
Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται και από τη δημοσιευθείσα επιστολή του Πρέσβεως της Ελλάδας στη Βηρυτό κατά την περίοδο 2004-2006 κ. Ν. Βαμβουνάκη, ο οποίος τονίζει ότι όχι μόνο δεν απαντήθηκαν οι αναφορές και οι μετέπειτα επίμονες υπενθυμίσεις του προς το Υπουργείο Εξωτερικών για την ανυπαρξία έργου 9 «αναπτυξιακών» προγραμμάτων ΜΚΟ στο Λίβανο, συμπεριλαμβανομένου και του διαβόητου σήμερα «Διεθνούς Κέντρου Αποναρκοθέτησης» αλλά, όπως έχει καταγγείλει εγγράφως στο Υπουργείο, θεωρεί ότι μετατέθηκε δυσμενώς ακριβώς επειδή οι εν λόγω αναφορές ενόχλησαν την τότε πολιτική ηγεσία.
Μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, σε περίοδο δηλαδή Μνημονίου, υπολογίζεται ότι έχουν δοθεί εκατομμύρια ευρώ από το σύνολο των Υπουργείων σε διάφορες ΜΚΟ ενώ ανοικτό παραμένει το ζήτημα των απόρρητων δαπανών, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, δια του Προέδρου του, απευθυνθεί στη Δικαιοσύνη ήδη από τον Ιανουάριο 2012. Είναι κοινή παραδοχή ότι αυτά τα ποσά δεν έχουν ελεγχθεί και το ερώτημα «ποιος θα απολογηθεί για αυτά» παραμένει αμείλικτο. Μεταξύ των ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν ήταν το προαναφερθέν Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης, το οποίο έχει λάβει πάνω από 9 εκατ. ευρώ σε κρατικές επιχορηγήσεις (με άμεσα εμπλεκόμενο το τότε «δεξί χέρι» του Γ. Παπανδρέου κ. Άλεξ Ρόντο) αλλά και, ενδεικτικά, οργανώσεις που εκπαίδευαν δημοσιογράφους στη Γεωργία, οργανώσεις που μελετούσαν την κλιματική αλλαγή στον Μαυρίκιο κλπ. Σύμφωνα με τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, μόνο το 10% από τις 3.000 ΜΚΟ που έχουν ιδρυθεί την τελευταία 15ετία στην Ελλάδα χρηματοδοτούνται κανονικά, τηρούν παραστατικά και δεν εμπλέκονται σε παράνομες ενέργειες.
Η αρνητική δημοσιότητα των τελευταίων ημερών δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολύ αξιόλογες ΜΚΟ που έκαναν και κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αναπληρώνοντας πολλές φορές το κράτος στα κενά που δημιουργούσε και αδυνατούσε να καλύψει στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας, της αλληλεγγύης, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα είναι άδικο να συμψηφίσουμε όλες τις προσπάθειες ανθρώπων που πολλές φορές με ευσυνειδησία και αυταπάρνηση και με προσωπικές θυσίες και κόστος ανέπτυσσαν δράσεις κοινωνικού, οικολογικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα και να μπούμε στην λογική «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Πρέπει όμως να υπάρξει άμεσα έλεγχος, πλήρης διαφάνεια, κοινοβουλευτική και εισαγγελική έρευνα για να αποδοθούν ευθύνες και να επιστραφούν στο δημόσιο ταμείο τα κονδύλια που έχουν σπαταληθεί.
Κατόπιν των παραπάνω,
Επερωτάται ο κ. Υπουργός
1) Πώς εξηγείται η αθρόα, κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση και επί μακρόν κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και ζημία του Ελληνικού Δημοσίου, εν καιρώ μάλιστα οικονομικής στενότητας και δεινής δημοσιονομικής περιστολής, εν πλήρη αγνοία των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας, ενώ υπήρξαν σαφείς και τεκμηριωμένες προειδοποιήσεις, μεταξύ των οποίων το πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, αλλά και υπηρεσιακές εισηγήσεις, όπως του Πρέσβεως κ. Ν. Βαμβουνάκη;
2) Σε ποιες ενέργειες θα προβεί το Υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να διερευνηθούν οι ευθύνες της τότε πολιτικής του ηγεσίας (2004-2006) για τυχόν παραλείψεις, αδράνεια ή και συγκάλυψη σχετικά με τα σκάνδαλα που κατήγγειλε αρμοδίως και εγκαίρως ο τότε Πρέσβης στο Λίβανο κ. Ν. Βαμβουνάκης;
3) Πόσες είναι οι ελληνικές ΜΚΟ; Ποιο το αντικείμενό τους; Ποια τα κριτήρια της χρηματοδότησής τους; Ποιος ο απολογισμός του έργου τους; Γιατί δεν υπάρχει μέχρι σήμερα αντίστοιχο μητρώο;
4) Θα προχωρήσει η κυβέρνηση, έστω και τώρα, στην κατάθεση και ψήφιση στη Βουλή νόμου που θα διέπει τη λειτουργία των ΜΚΟ και θα ορίζει αυστηρές διαδικασίες ελέγχου και εποπτείας της χρηματοδότησής τους;
5) Προτίθεται η κυβέρνηση και πότε, να καταθέσει στη Βουλή το non paper που απέστειλε ο παραιτηθείς το 2003 υφυπουργός κ. Γ. Ζαφειρόπουλος στον τότε πρωθυπουργό σχετικά με την απροθυμία να ελεγχθούν οι κρατικά χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ;
6) Θα κατατεθεί ολόκληρος ο φάκελος με τα πλήρη στοιχεία των ΜΚΟ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ώστε να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για το μείζον αυτό σκάνδαλο, ειδικά σήμερα περίοδο σκληρής λιτότητας;
7) Υπάρχουν συγγενείς μελών της κυβέρνησης αλλά και των κυβερνήσεων των τελευταίων είκοσι ετών ή άλλων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων οι οποίοι έχουν ιδρύσει ή διευθύνει ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν από το ελληνικό δημόσιο ή συνδέονται εμμέσως με αυτές;
8) Υπάρχουν ευθύνες, και αν ναι θα αναζητηθούν, για όσους τα τελευταία δέκα χρόνια υπέγραψαν χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ χωρίς να απαιτήσουν παραστατικά, στοιχεία δαπανών και εκθέσεις υλοποίησης; Τόσο πλέον αδιαφορούσαν για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος ωσάν να επρόκειτο για χρήματα του δικού τους δοβλετιού;
9) Ενημερώθηκε από την κυβέρνηση για την υπόθεση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ ο Γενικός Διευθυντής της OLAF που επισκέφθηκε την χώρα μας την προηγούμενη εβδομάδα; Ποιο σχέδιο παρουσίασε η κυβέρνηση για την απόδοση ευθυνών και την ανάκτηση κονδυλίων και ευρωπαϊκών πόρων που διατέθηκαν σε ΜΚΟ δημιουργώντας αδικαιολόγητο πλουτισμό και προκαλώντας ζημία του Ελληνικού Δημοσίου;
Οι επερωτώντες Βουλευτές
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Βούτσης Νίκος
Δούρου Ρένα
Δρίτσας Θεόδωρος
Κωνσταντοπούλου Ζωή
Μητρόπουλος Αλέξης
Μιχελογιαννάκης Ιωάννης
Παπαδημούλης Δημήτρης» Tromaktiko
«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Εξωτερικών
Θέμα: Το «πάρτυ» των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ειδήσεων, που έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, για τα τεράστια ποσά που έχουν δοθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις στην ανεξέλεγκτη χρηματοδότηση κάθε είδους ΜΚΟ. Αποκορύφωμα αυτών είναι η είδηση ότι η ΜΚΟ «Έργο Πολιτών» έλαβε σχεδόν 7,5 εκατ. ευρώ από το 2005 έως το 2010, για «να καταγράψει τις εθελοντικές οργανώσεις»! Η συγκεκριμένη ΜΚΟ μίσθωνε γραφεία 700 τ.μ. με ενοίκια 16.500 ευρώ, έκλεισε δε γεμάτη χρέη και χωρίς να έχει παρουσιάσει έργο αντίστοιχο με τις υψηλότατες χρηματοδοτήσεις που λάμβανε.
Η ιστορία των ΜΚΟ δεν είναι αθώα και τα κίνητρα για τη σύστασή τους πολλές φορές κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικά είναι. Οι πρώτες ΜΚΟ δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ, ως οργανώσεις που υποτίθεται ότι θα δρούσαν ανεξάρτητα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ο σκοπός τους σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα είναι «να ασκούν δραστηριότητα για να απαλύνουν τον πόνο, να προωθούν τα συμφέροντα των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, ή να αναλαμβάνουν την ανάπτυξη της κοινότητας». Όταν όμως οι μη κυβερνητικές οργανώσεις χρηματοδοτούνται κατά κύριο λόγο από τις κυβερνήσεις, τότε διαστρέφεται πλήρως η αποστολή και ο ρόλος τους και υπονομεύεται η γνήσια εκπροσώπηση της κοινωνίας έναντι της κυβέρνησης.
Είναι γνωστό πλέον ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και αλλού οι ΜΚΟ εξυπηρέτησαν πολιτικά συμφέροντα των κυβερνήσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν εργαλεία των Μυστικών Υπηρεσιών. Είναι άλλωστε αφελές να πιστεύουμε ότι οι ίδιες κυβερνήσεις που προκαλούν ανθρωπιστικές κρίσεις χωρίς ενδοιασμό σπαταλούν τόσα δισεκατομμύρια για να χρηματοδοτούν μη κυβερνητικές οργανώσεις εμφορούμενες μόνο από αγαθές προθέσεις για την ανθρωπότητα. Αυτό φαλκιδεύει και την κοινωνική νομιμοποίηση των ΜΚΟ, αλλά και τη δράση και λειτουργία τους στο πλαίσιο και διεθνών οργανισμών, όπου συχνά στις ΜΚΟ αναγνωρίζεται αναβαθμισμένο status (του Παρατηρητή, του Συμβούλου).
Για την ελληνική πραγματικότητα η υπόθεση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ έλαβε διαστάσεις τις τελευταίες ημέρες. Για πολλούς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αφού ήταν γνωστό το τι συνέβαινε με ορισμένες από αυτές την τελευταία δεκαετία. Πριν από δύο χρόνια εξάλλου εξεδόθη ένα σημαντικό πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για το σκάνδαλο ορισμένων πλουσιοπάροχα και ανεξέλεγκτα επιχορηγούμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων και κάθε είδους συλλόγων στην Ελλάδα. Το πόρισμα αυτό, όχι μόνο καταδείκνυε χάος στον συγκεκριμένο χώρο και ιχνηλατούσε σκανδαλώδεις διαδρομές δημόσιου χρήματος, αλλά κατέληγε σε συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες αν είχαν ληφθεί υπόψη θα είχε αποτραπεί η σκανδαλώδης διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τον ελληνικό λαό.
Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται και από τη δημοσιευθείσα επιστολή του Πρέσβεως της Ελλάδας στη Βηρυτό κατά την περίοδο 2004-2006 κ. Ν. Βαμβουνάκη, ο οποίος τονίζει ότι όχι μόνο δεν απαντήθηκαν οι αναφορές και οι μετέπειτα επίμονες υπενθυμίσεις του προς το Υπουργείο Εξωτερικών για την ανυπαρξία έργου 9 «αναπτυξιακών» προγραμμάτων ΜΚΟ στο Λίβανο, συμπεριλαμβανομένου και του διαβόητου σήμερα «Διεθνούς Κέντρου Αποναρκοθέτησης» αλλά, όπως έχει καταγγείλει εγγράφως στο Υπουργείο, θεωρεί ότι μετατέθηκε δυσμενώς ακριβώς επειδή οι εν λόγω αναφορές ενόχλησαν την τότε πολιτική ηγεσία.
Μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, σε περίοδο δηλαδή Μνημονίου, υπολογίζεται ότι έχουν δοθεί εκατομμύρια ευρώ από το σύνολο των Υπουργείων σε διάφορες ΜΚΟ ενώ ανοικτό παραμένει το ζήτημα των απόρρητων δαπανών, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, δια του Προέδρου του, απευθυνθεί στη Δικαιοσύνη ήδη από τον Ιανουάριο 2012. Είναι κοινή παραδοχή ότι αυτά τα ποσά δεν έχουν ελεγχθεί και το ερώτημα «ποιος θα απολογηθεί για αυτά» παραμένει αμείλικτο. Μεταξύ των ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν ήταν το προαναφερθέν Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης, το οποίο έχει λάβει πάνω από 9 εκατ. ευρώ σε κρατικές επιχορηγήσεις (με άμεσα εμπλεκόμενο το τότε «δεξί χέρι» του Γ. Παπανδρέου κ. Άλεξ Ρόντο) αλλά και, ενδεικτικά, οργανώσεις που εκπαίδευαν δημοσιογράφους στη Γεωργία, οργανώσεις που μελετούσαν την κλιματική αλλαγή στον Μαυρίκιο κλπ. Σύμφωνα με τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, μόνο το 10% από τις 3.000 ΜΚΟ που έχουν ιδρυθεί την τελευταία 15ετία στην Ελλάδα χρηματοδοτούνται κανονικά, τηρούν παραστατικά και δεν εμπλέκονται σε παράνομες ενέργειες.
Η αρνητική δημοσιότητα των τελευταίων ημερών δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολύ αξιόλογες ΜΚΟ που έκαναν και κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αναπληρώνοντας πολλές φορές το κράτος στα κενά που δημιουργούσε και αδυνατούσε να καλύψει στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας, της αλληλεγγύης, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα είναι άδικο να συμψηφίσουμε όλες τις προσπάθειες ανθρώπων που πολλές φορές με ευσυνειδησία και αυταπάρνηση και με προσωπικές θυσίες και κόστος ανέπτυσσαν δράσεις κοινωνικού, οικολογικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα και να μπούμε στην λογική «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Πρέπει όμως να υπάρξει άμεσα έλεγχος, πλήρης διαφάνεια, κοινοβουλευτική και εισαγγελική έρευνα για να αποδοθούν ευθύνες και να επιστραφούν στο δημόσιο ταμείο τα κονδύλια που έχουν σπαταληθεί.
Κατόπιν των παραπάνω,
Επερωτάται ο κ. Υπουργός
1) Πώς εξηγείται η αθρόα, κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση και επί μακρόν κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και ζημία του Ελληνικού Δημοσίου, εν καιρώ μάλιστα οικονομικής στενότητας και δεινής δημοσιονομικής περιστολής, εν πλήρη αγνοία των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας, ενώ υπήρξαν σαφείς και τεκμηριωμένες προειδοποιήσεις, μεταξύ των οποίων το πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, αλλά και υπηρεσιακές εισηγήσεις, όπως του Πρέσβεως κ. Ν. Βαμβουνάκη;
2) Σε ποιες ενέργειες θα προβεί το Υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να διερευνηθούν οι ευθύνες της τότε πολιτικής του ηγεσίας (2004-2006) για τυχόν παραλείψεις, αδράνεια ή και συγκάλυψη σχετικά με τα σκάνδαλα που κατήγγειλε αρμοδίως και εγκαίρως ο τότε Πρέσβης στο Λίβανο κ. Ν. Βαμβουνάκης;
3) Πόσες είναι οι ελληνικές ΜΚΟ; Ποιο το αντικείμενό τους; Ποια τα κριτήρια της χρηματοδότησής τους; Ποιος ο απολογισμός του έργου τους; Γιατί δεν υπάρχει μέχρι σήμερα αντίστοιχο μητρώο;
4) Θα προχωρήσει η κυβέρνηση, έστω και τώρα, στην κατάθεση και ψήφιση στη Βουλή νόμου που θα διέπει τη λειτουργία των ΜΚΟ και θα ορίζει αυστηρές διαδικασίες ελέγχου και εποπτείας της χρηματοδότησής τους;
5) Προτίθεται η κυβέρνηση και πότε, να καταθέσει στη Βουλή το non paper που απέστειλε ο παραιτηθείς το 2003 υφυπουργός κ. Γ. Ζαφειρόπουλος στον τότε πρωθυπουργό σχετικά με την απροθυμία να ελεγχθούν οι κρατικά χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ;
6) Θα κατατεθεί ολόκληρος ο φάκελος με τα πλήρη στοιχεία των ΜΚΟ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ώστε να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για το μείζον αυτό σκάνδαλο, ειδικά σήμερα περίοδο σκληρής λιτότητας;
7) Υπάρχουν συγγενείς μελών της κυβέρνησης αλλά και των κυβερνήσεων των τελευταίων είκοσι ετών ή άλλων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων οι οποίοι έχουν ιδρύσει ή διευθύνει ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν από το ελληνικό δημόσιο ή συνδέονται εμμέσως με αυτές;
8) Υπάρχουν ευθύνες, και αν ναι θα αναζητηθούν, για όσους τα τελευταία δέκα χρόνια υπέγραψαν χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ χωρίς να απαιτήσουν παραστατικά, στοιχεία δαπανών και εκθέσεις υλοποίησης; Τόσο πλέον αδιαφορούσαν για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος ωσάν να επρόκειτο για χρήματα του δικού τους δοβλετιού;
9) Ενημερώθηκε από την κυβέρνηση για την υπόθεση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ ο Γενικός Διευθυντής της OLAF που επισκέφθηκε την χώρα μας την προηγούμενη εβδομάδα; Ποιο σχέδιο παρουσίασε η κυβέρνηση για την απόδοση ευθυνών και την ανάκτηση κονδυλίων και ευρωπαϊκών πόρων που διατέθηκαν σε ΜΚΟ δημιουργώντας αδικαιολόγητο πλουτισμό και προκαλώντας ζημία του Ελληνικού Δημοσίου;
Οι επερωτώντες Βουλευτές
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Βούτσης Νίκος
Δούρου Ρένα
Δρίτσας Θεόδωρος
Κωνσταντοπούλου Ζωή
Μητρόπουλος Αλέξης
Μιχελογιαννάκης Ιωάννης
Παπαδημούλης Δημήτρης» Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: 47χρονος άνδρας άφησε την τελευταία του πνοή στην οδό Πρεβεδούρου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
