2014-03-08 14:16:07
του Μάνδαλου Παναγιώτη
Ο κ. Παναγιώτης Μάνδαλος είναι Βιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Στο πρώτο μέρος του άρθρου, είχαμε πει για τους κινδύνους που υπάρχουν από τους ανεξέλεγκτους τόπους ταφής των αστικών απορριμμάτων, Χ.Α.Δ.Α., που χωρίς διαλογή και όλα μαζί, πετάμε στους κάδους.
Τα Στερεά Απορρίμματα (Σ.Α.), διακρίνονται:
1) Αστικά Στερεά Απορρίμματα (Α.Σ.Α.)
2) Ειδικά απορρίμματα.
3) Επικίνδυνα απορρίμματα
4) Μη επικίνδυνα απορρίμματα
5) Ιατρικά απορρίμματα
Η κατάσταση στην Ελλάδα σε μέσο όρο έχει ως εξής, όσον αναφορά την παραγωγή Α.Σ.Α κάθε χρόνο.
Αν. Μακεδονία και Θράκη ~ 250.000 τν/χρόνο
Κεντ. Μακεδονία ~ 850.000 τν/χρόνο
Δυτικ. Μακεδονία ~ 100.000 τν/χρόνο
Ήπειρος ~ 180.000 τν/χρόνο
Θεσσαλία ~ 450.000 τν/χρόνο
Ιόνια νησιά ~ 60.000 τν/χρόνο
Δυτικ. Ελλάδα ~ 300.000 τν/χρόνο
Στερεά Ελλάδα ~ 220.000 τν/χρόνο
Αττική ~ 1.500.000 τν/χρόν
Πελοπόννησος ~ 250.000 τν/χρόνο
Βόρειο Αιγαίο ~ 200.000 τν/χρόνο
Κρήτη ~ 210.000 τν/χρόνο
Η κατηγοριοποίηση των Α.Σ.Α. είναι:
1. Ζυμώσιμα: Τα υπολείμματα των τροφών και της κουζίνας, κοπριές, ξερά υπολείμματα κλαδέματος, φύλλα, κλπ., εκτός από λάδια.
2. Χαρτί: όλα τα υλικά με βάση το χαρτί, από χαρτοκιβώτια έως και έντυπα υλικά
3. Μέταλλα: Χαλκός, σίδηρος, Μόλυβδος, Αλουμίνιο, κλπ. Χωρίζονται σε μαγνητικά υλικά και μη από τις ιδιότητες τους.
4. Γυαλί: Το γυαλί είναι μια δύσκολη υπόθεση, αφού πρέπει να ξεχωριστεί βάση του χρώματος του. Έτσι είναι υποχρεωτική η χωριστή ανακύκλωση του και κυρίως η προσοχή στην θραύση. Ο λόγος, ότι για την παραγωγή καφέ και διαφανούς γυαλιού πρέπει να γίνει μόνο από αυτό το υλικό χωρίς πρόσμιξη άλλων χρωμάτων και υαλοθραυσμάτων. Έτσι η θραύση που χρησιμοποιείται από τα απορριμματοφόρα συμπίεσης καθιστούν τα γυαλιά μόνο χρήσιμα για καύση. Η αποσύνθεση δε του γυαλιού υπολογίζεται σε πάνω από μια χιλιετία.
5. Πλαστικά: όλα τα πολυμερή απορρίμματα με σύνθεση (PVC, PP, PE, etc.)
6. Μπαταρίες : Από τα πιο επικίνδυνα Α.Σ.Α. πρέπει να συλλέγονται σε κέντρα ανακύκλωσης και μάλιστα, όπως σωστά γίνεται σε μαγαζιά και κλειστούς χώρους για να αποφεύγεται η επαφή με νερό κατά τις βροχοπτώσεις, και άλλα καιρικά φαινόμενα.
7. Ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη: Όλα τα ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά είδη και ιδίως οι λάμπες χαμηλής κατανάλωσης και οι λάμπες φθορίου, σε ειδικά κέντρα και να αποφεύγεται η θραύση και ο τραυματισμός ατόμων και ζώων.
8. Νοσοκομειακά απορρίμματα.: Τα πλέον επικίνδυνα και θέλουν εξειδικευμένες εταιρείες, ενώ έως τώρα η καύση είναι το φάρμακο για όλα τα προβλήματα.
Tromaktiko
Ο κ. Παναγιώτης Μάνδαλος είναι Βιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Στο πρώτο μέρος του άρθρου, είχαμε πει για τους κινδύνους που υπάρχουν από τους ανεξέλεγκτους τόπους ταφής των αστικών απορριμμάτων, Χ.Α.Δ.Α., που χωρίς διαλογή και όλα μαζί, πετάμε στους κάδους.
Τα Στερεά Απορρίμματα (Σ.Α.), διακρίνονται:
1) Αστικά Στερεά Απορρίμματα (Α.Σ.Α.)
2) Ειδικά απορρίμματα.
3) Επικίνδυνα απορρίμματα
4) Μη επικίνδυνα απορρίμματα
5) Ιατρικά απορρίμματα
Η κατάσταση στην Ελλάδα σε μέσο όρο έχει ως εξής, όσον αναφορά την παραγωγή Α.Σ.Α κάθε χρόνο.
Αν. Μακεδονία και Θράκη ~ 250.000 τν/χρόνο
Κεντ. Μακεδονία ~ 850.000 τν/χρόνο
Δυτικ. Μακεδονία ~ 100.000 τν/χρόνο
Ήπειρος ~ 180.000 τν/χρόνο
Θεσσαλία ~ 450.000 τν/χρόνο
Ιόνια νησιά ~ 60.000 τν/χρόνο
Δυτικ. Ελλάδα ~ 300.000 τν/χρόνο
Στερεά Ελλάδα ~ 220.000 τν/χρόνο
Αττική ~ 1.500.000 τν/χρόν
Πελοπόννησος ~ 250.000 τν/χρόνο
Βόρειο Αιγαίο ~ 200.000 τν/χρόνο
Κρήτη ~ 210.000 τν/χρόνο
Η κατηγοριοποίηση των Α.Σ.Α. είναι:
1. Ζυμώσιμα: Τα υπολείμματα των τροφών και της κουζίνας, κοπριές, ξερά υπολείμματα κλαδέματος, φύλλα, κλπ., εκτός από λάδια.
2. Χαρτί: όλα τα υλικά με βάση το χαρτί, από χαρτοκιβώτια έως και έντυπα υλικά
3. Μέταλλα: Χαλκός, σίδηρος, Μόλυβδος, Αλουμίνιο, κλπ. Χωρίζονται σε μαγνητικά υλικά και μη από τις ιδιότητες τους.
4. Γυαλί: Το γυαλί είναι μια δύσκολη υπόθεση, αφού πρέπει να ξεχωριστεί βάση του χρώματος του. Έτσι είναι υποχρεωτική η χωριστή ανακύκλωση του και κυρίως η προσοχή στην θραύση. Ο λόγος, ότι για την παραγωγή καφέ και διαφανούς γυαλιού πρέπει να γίνει μόνο από αυτό το υλικό χωρίς πρόσμιξη άλλων χρωμάτων και υαλοθραυσμάτων. Έτσι η θραύση που χρησιμοποιείται από τα απορριμματοφόρα συμπίεσης καθιστούν τα γυαλιά μόνο χρήσιμα για καύση. Η αποσύνθεση δε του γυαλιού υπολογίζεται σε πάνω από μια χιλιετία.
5. Πλαστικά: όλα τα πολυμερή απορρίμματα με σύνθεση (PVC, PP, PE, etc.)
6. Μπαταρίες : Από τα πιο επικίνδυνα Α.Σ.Α. πρέπει να συλλέγονται σε κέντρα ανακύκλωσης και μάλιστα, όπως σωστά γίνεται σε μαγαζιά και κλειστούς χώρους για να αποφεύγεται η επαφή με νερό κατά τις βροχοπτώσεις, και άλλα καιρικά φαινόμενα.
7. Ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη: Όλα τα ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά είδη και ιδίως οι λάμπες χαμηλής κατανάλωσης και οι λάμπες φθορίου, σε ειδικά κέντρα και να αποφεύγεται η θραύση και ο τραυματισμός ατόμων και ζώων.
8. Νοσοκομειακά απορρίμματα.: Τα πλέον επικίνδυνα και θέλουν εξειδικευμένες εταιρείες, ενώ έως τώρα η καύση είναι το φάρμακο για όλα τα προβλήματα.
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ